Test supresji deksametazonu: zastosowania, działania niepożądane, postępowanie, wyniki

Być może pacjentowi powiedziano, że konieczne jest wykonanie testu tłumienia deksametazonu, jeśli lekarz podejrzewa, że ​​występuje schorzenie znane jako zespół Cushinga. Test ocenia zdolność organizmu do normalnego reagowania na hormony znane jako glukokortykoidy. Test tłumienia deksametazonu może pomóc lekarzowi zdiagnozować zespół Cushinga lub wyeliminować go jako możliwość.

Cel, powód

Aby głębiej zrozumieć cel testu tłumienia deksametazonu, musisz najpierw dowiedzieć się o glukokortykoidach i o tym, jak są one regulowane w twoim ciele.

Czym są glukokortykoidy?

Glukokortykoidy są grupą związków o podobnej strukturze chemicznej i podobnych cechach. Są członkami większej klasy hormonów zwanych hormonami steroidowymi i członkami mniejszej grupy steroidowej zwanej kortykosteroidami. Glukokortykoidy wiążą się z receptorami glukokortykoidowymi, które znajdują się w wielu komórkach organizmu. Tam mają wiele różnych efektów, w tym wpływ na to, jak twoje ciało wykorzystuje składniki odżywcze, modulując układ odpornościowy i pomagając swojemu ciału radzić sobie ze stresem.

Kortyzol to rodzaj glukokortykoidu naturalnie wytwarzanego w twoim ciele przez nadnercze (w pobliżu nerek). Deksametazon jest innym typem glukokortykoidu, który jest bardzo podobny do struktury kortyzolu. Jest on jednak wytwarzany syntetycznie i nie występuje naturalnie w ciele. Różne glikokortykosteroidy są również czasami podawane jako leczenie medyczne.

Plusy i minusy glukokortykoidów

Jak regulowane są glukokortykoidy w organizmie?

Twoje ciało działa, aby utrzymać równowagę glukokortykoidów w organizmie. Jest to ważne, ponieważ zbyt wiele lub zbyt mało może powodować problemy.

Przysadka mózgowa (znajdująca się w podstawie mózgu) pomaga regulować ilość wytwarzanego kortyzolu. Wytwarza inny hormon zwany ACTH. Ten hormon przemieszcza się przez krwioobieg i sygnalizuje nadnerczowi wytwarzanie kortyzolu.

Różne czynniki decydują o tym, ile ACTH wytwarza organizm. Zwykle duże ilości kortyzolu powracają w krwioobiegu do przysadki mózgowej i hamują uwalnianie ACTH. Innymi słowy, ponieważ kortyzol jest już wysoki, organizm obniża wydzielanie ACTH. Pomaga to zapobiec nadmiernemu wzrostowi poziomu kortyzolu w organizmie.

Zwykle poziom kortyzolu powinien również spadać, jeśli organizm jest narażony na działanie innego kortykosteroidu (takiego jak deksametazon). Deksametazon przemieszcza się do przysadki mózgowej i powoduje, że przysadka obniża wydzielanie ACTH. To prowadzi do mniejszego wydzielania kortyzolu i niższych poziomów kortyzolu w badaniach krwi. Jeśli tak się nie stanie, jest to znak jakiegoś problemu w ciele.

Czym jest zespół Cushinga? Czy różni się od choroby Cushinga?

Zespół Cushinga opisuje grupę powiązanych schorzeń. Zespół Cushinga występuje, gdy organizm jest wystawiony na nienormalnie wysokie poziomy hormonów glukokortykoidowych przez dłuższy czas. Prowadzi to do objawów zespołu Cushinga, który może obejmować otyłość brzuszną, zaokrąglenie twarzy, podwyższone ciśnienie krwi, osłabienie mięśni, podwyższony poziom glukozy we krwi i inne.

Najczęstszą przyczyną medyczną zespołu Cushinga jest specyficzny podtyp: Cushinga choroba. Brzmią bardzo podobnie, ale nie każdy z "zespołem Cushinga" ma "chorobę Cushinga". Choroba Cushinga jest spowodowana przez gruczolaka przysadki (guz powstający z przysadki mózgowej). Może to spowodować, że przysadka uwolni nadmiernie wysokie ilości ACTH i nie zareaguje na informacje zwrotne we właściwy sposób. Zatem gruczolak może nadal uwalniać ACTH, nawet gdy organizm jest wystawiony na działanie glukokortykoidu - deksametazonu.

Zespół Cushinga ma również inne przyczyny. Na przykład może również wystąpić, gdy dana osoba otrzymuje duże dawki kortykosteroidów jako leczenie medyczne. Wiele innych problemów może spowodować, że organizm zrobi zbyt dużo ACTH (a zatem zbyt dużo kortyzolu) lub wyprodukuje zbyt dużo kortyzolu, nawet jeśli ACTH nie jest wysoki. Wiele z tych typów zespołu Cushinga powstaje z powodu określonych rodzajów raka. Na przykład niektóre rodzaje raka płuc lub raka nadnerczy mogą prowadzić do zespołu Cushinga.

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie zespół Cushinga, Twój lekarz może potrzebować wykonać inne testy, aby znaleźć dokładną przyczynę Twojego problemu. Może to być choroba Cushinga (z gruczolaka przysadki) lub może mieć inne źródło. Dostępne są różne rodzaje leczenia, w zależności od źródła choroby.

Przegląd zespołu Cushinga Kto konkretnie może potrzebować testu?

Być może będziesz potrzebował testu tłumienia deksametazonu, jeśli masz niektóre objawy zespołu Cushinga, a twój lekarz chce Cię przesiać w kierunku choroby. Test może być użyty do pomocy w diagnozowaniu choroby lub w wyeliminowaniu jej jako możliwości.

Wiele objawów choroby Cushinga (np. Wysokie ciśnienie krwi) jest dość powszechne u osób, które nie chorują. Test tłumienia deksametazonu może pomóc w rozpoznaniu osób z objawami zespołu Cushinga. Twój lekarz lub endokrynolog może najpierw zasugerować test.

W niektórych przypadkach można zastosować test tłumienia deksametazonu, jeśli już wiesz, że masz zespół Cushinga, ale lekarz stara się dokładnie określić źródło problemu.

Czy istnieją alternatywy dla testu?

W niektórych przypadkach tak. Jeśli twój lekarz martwi się o możliwość wystąpienia zespołu Cushinga, możesz mieć test oceniający poziom kortyzolu w ślinie. Lub możesz mieć test, w którym oceniasz ilość kortyzolu w moczu w ciągu 24 godzin. Możesz porozmawiać z lekarzem o tych innych możliwościach.

Ryzyka

Test hamowania deksametazonem jest ogólnie bardzo bezpiecznym testem dla większości ludzi. Można go podawać kobietom w ciąży i osobom o różnych stanach chorobowych. W szczególności bardzo mało prawdopodobne jest, aby test w niskiej dawce powodował jakiekolwiek problemy. Przed przystąpieniem do testu należy jednak omówić z lekarzem wszystkie warunki zdrowotne.

Podczas testu

Test tłumienia deksametazonu jest stosunkowo prosty do wykonania. Nie wymaga obrazowania medycznego.

W teście osoba przyjmuje dawkę deksametazonu doustnie w określonym czasie. Często można to zrobić jako ambulatoryjnie. Zazwyczaj nie ma specjalnych przygotowań do wyprzedzenia. Możesz jeść i pić normalnie, chyba że lekarz zaleci inaczej. Wiele osób w ogóle nie zauważa niczego lub może wystąpić łagodna reakcja na deksametazon, np. Ból głowy.

Deksametazon działa w organizmie bardzo podobnie do kortyzolu. Po pewnym czasie (często z dnia na dzień) ocenia się ilość kortyzolu w organizmie. Może to być spowodowane pobraniem próbek krwi lub moczu raz lub kilka razy, abyś mógł udać się do ambulatorium, aby pobrać krew. Próbka jest następnie analizowana pod kątem ilości kortyzolu.

U normalnej osoby przysadka mózgowa reaguje na dodatkowy deksametazon, zmniejszając wydzielanie ACTH. Zmniejsza to ilość kortyzolu znajdującego się we krwi lub moczu. Jeśli kortyzol nie zmniejszy się tak bardzo, jak oczekiwano, pacjent może mieć postać zespołu Cushinga.

W niektórych wersjach testu może być konieczne przyjmowanie wielu dawek deksametazonu. Twój lekarz może ci powiedzieć, czego możesz oczekiwać w danej sytuacji.

Jakie są rodzaje testu?

W teście supresji wysokim deksametazonem otrzymujesz wyższą dawkę deksametazonu. W wersji testowej o niskiej dawce otrzymasz nieco mniejszą dawkę.

Zazwyczaj testem niskiej dawki jest wersja podana, jeśli podejrzewa się zespół Cushinga. Na przykład, w teście z niską dawką ludzie z różnymi typami zespołu Cushinga nie będą wykazywać supresji kortyzolu (np. Kortyzol będzie wyższy niż u zdrowych ludzi). Dlatego często jest używany jako wstępny test przesiewowy.

Test wysokiej dawki jest bardziej prawdopodobny, jeśli rozpoznano już zespół Cushinga, aby pomóc zidentyfikować konkretną przyczynę problemu. W przypadku testu wysokiej dawki ludzie z różnymi typami zespołu Cushinga mogą mieć różne odpowiedzi. Może to pomóc lekarzom pozbyć się przyczyn leżących u podstaw zespołu Cushinga.

Istnieje kilka istniejących protokołów do testu supresji deksametazonu. Zarówno wersję niską, jak i wysoką dawkę można podawać albo przez noc (częściej), albo jako część dwudniowego testu.

Po teście

Po przeprowadzeniu testu tłumienia deksametazonu nie ma żadnych specjalnych środków ostrożności.

Potencjalne skutki uboczne

Mogą wystąpić efekty uboczne po otrzymaniu dużych dawek kortykosteroidów w perspektywie długoterminowej. Jednak w najpopularniejszej wersji testu otrzymujesz tylko jedną niską dawkę deksametazonu. W takim przypadku mało prawdopodobne jest wystąpienie działań niepożądanych. Jeśli są obecne, prawdopodobnie będą łagodne i tymczasowe (na przykład, zły sen w nocy z badania, ból głowy) i prawdopodobnie odejdą bez interwencji. Jeśli masz poważne objawy, takie jak ból w klatce piersiowej, natychmiast skontaktuj się z lekarzem.

Interpretacja wyników

Ponieważ test supresji deksametazonu najczęściej polega na prostym badaniu poziomu kortyzolu we krwi, wyniki są zwykle dostępne stosunkowo szybko.

Zdrowi ludzie wykazują supresję uwalniania kortyzolu w ramach testu supresji deksametazonu. Oznacza to, że w odpowiedzi na otrzymywany deksametazon ich ciało obniża ilość uwalnianego kortyzolu. U osób z zespołem Cushinga nie dochodzi do supresji kortyzolu ani do ograniczonego tłumienia. Poziom kortyzolu pozostaje wysoki, mimo że organizm otrzymał dawkę deksametazonu.

Interpretacja wyników testu tłumienia deksametazonu może być skomplikowana.Dokładne poziomy kortyzolu będą się różnić w zależności od wersji posiadanego testu. Jednakże w przypadku niskiej dawki w teście na noc, poziom kortyzolu w surowicy wynoszący mniej niż 1,8 mikrograma na decylitr jest uważany za prawidłowy.

Czy test może mieć nieprawidłowe wyniki?

Tak. Fałszywy pozytyw może się zdarzyć, gdy kortyzol osoby nie wydaje się normalnie zanikać, ale tak naprawdę nie ma zespołu Cushinga. Może się to zdarzyć na przykład z:

• Kobiety stosujące leki antykoncepcyjne
• Ludzie przyjmujący pewne inne leki (np. Fenytoinę)

Innym razem test może mieć fałszywy negatyw. Innymi słowy, osoba może rzeczywiście mieć zespół Cushinga, ale test go nie podnosi. Na przykład może się to zdarzyć na przykład:

• Ludzie z problemami z nerkami
• Ludzie z problemami z wątrobą
• Osoby przyjmujące inne leki (np. Fluoksetyna i niektóre leki przeciw HIV)

Możesz również mieć niepoprawne wyniki, jeśli nie zastosujesz się do instrukcji poprawnie. Na przykład ważne jest, aby przyjmować deksametazon dokładnie o czasie zaleconym przez lekarza lub uzyskać niepoprawne wyniki. Pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem o wszystkich lekach przed wykonaniem testu. Pomoże to upewnić się, że Twój test może być poprawnie zinterpretowany.

Czy będę potrzebować dodatkowych testów?

Być może będziesz potrzebował innych testów po teście supresji deksametazonem, szczególnie jeśli twój wynik testu jest nienormalny. Zespół Cushinga może być trudny do zdiagnozowania. Nawet po zdiagnozowaniu zespołu Cushinga lekarz może poprosić o dalsze badania, aby zdiagnozować konkretną przyczynę. Niektóre dodatkowe testy, które mogą być potrzebne, obejmują:

• TK w jamie brzusznej
• Testy śliny dla kortyzolu
• Badania krwi (jak na poziomach ACTH)
• MRI mózgu
• Powtórzyć test małej dawki deksametazonu
• Test dużej dawki deksametazonu (po początkowym teście z małą dawką)

Słowo od DipHealth

Test hamowania deksametazonem jest generalnie bardzo bezpiecznym testem, który wymaga niewielkiego przygotowania z twojej strony. Powinieneś być w stanie stosunkowo szybko omówić wyniki twojego testu. Jeśli masz zespół Cushinga, lekarz może potrzebować wykonać badania kontrolne, aby ocenić przyczynę. Chociaż oczekiwanie na wyniki może wywoływać niepokój, wiedz, że jest wiele osób, które mogą pomóc Ci w diagnozie i poza nią.