Dowiedz się, jak zatrzymać upust złości

Zdarza się nawet najlepszym rodzicom, zazwyczaj w najgorszych czasach. W gabinecie lekarskim. W kolejce w sklepie spożywczym. W środku playdate. Przerażający napad złości może wystąpić w dowolnym momencie i często bez ostrzeżenia.

Przynęta na dziecko i wstyd dla rodzica, napady złości to normalna część rozwoju dziecka. Napad złości przedszkolaka często wynika z frustracji - niezdolności do prawidłowego wyrażania siebie, nieszczęścia w obecnej sytuacji, a nawet po prostu zbyt zmęczenia, głodu lub znudzenia. Kluczem do radzenia sobie z napadami złego humoru jest to, że nie możesz się nim karmić - jeśli możesz zachować spokój, prawdopodobnie Twoje dziecko szybciej się uspokoi. Jeśli już nie jesteś w stanie powstrzymać napadu złości, oto jak powstrzymać napady złości:

Dlaczego dzieci mają napady złości?

Chociaż nieco częściej w dzieciństwie, wiele przedszkolaków nadal ma napady złości, ku przerażeniu dorosłych wokół nich. Najczęstsze epizody furii to jeden do czterech, chociaż każdy może mieć jednego (nawet dorosłych!). I choć niektóre mogą wynikać z otwartego buntu, wiele napadów złości pojawia się z powodu jakiejś frustracji. Zawstydzający i denerwujący dla wszystkich zaangażowanych (zwłaszcza jeśli występuje publicznie) furia to sposób, w jaki dziecko może zareagować, gdy próbuje potwierdzić swoją niezależność, ale coś mu to utrudnia. Istnieje wiele scenariuszy napadów złości:

• Przedszkolaki muszą jeszcze rozwinąć umiejętności, które pozwolą im wyrazić się w sposób, w jaki chcieliby, a kiedy nie są w stanie przekazać ich przesłania, często może wystąpić rozbicie.
• Czasami dziecko może nie wiedzieć, czego chce - może być zmęczony, głodny lub po prostu znudzony.
• Jeśli dziecko próbuje czegoś po raz pierwszy - na przykład wiązanie butów i po prostu nie może tego rozgryźć.
• Mógł po prostu mieć zły dzień.

Niektóre dzieci rzadko mają napady złości, podczas gdy inne mogą je mieć kilka razy dziennie. Nie ma jednoznacznego powodu, dlaczego tak się dzieje, ale eksperci ds. Rozwoju dzieci podejrzewają wiele różnych czynników, w tym wiek dziecka, poziom stresu, jego ogólne usposobienie i problemy zdrowotne, zarówno zdiagnozowane, jak i niezdiagnozowane.

Powinieneś także rozważyć własne zachowanie. Czy łatwo poddajesz się wymaganiom dziecka, czy też jesteś bardzo surowy? Niektóre badania wykazały, że często dziecko ma furię w reakcji na to, jak rodzic reaguje na sytuację, czy mówi "tak" lub "nie", aby kupić cukierek w sklepie spożywczym lub gdy dziecko prosi o kilka minut w plac zabaw.

Co robić, gdy Twoje dziecko ma wystarczająco dużo czasu?

Istnieje kilka szkół myślenia o radzeniu sobie z napadami złości i które wybierasz zależą od tego, gdzie jesteś, jakiego rodzaju masz dzieci.

• Zignoruj ​​to: jeśli możesz, spróbuj odejść, upewniając się, że twoje dziecko jest bezpieczne. Trzymaj się w pobliżu, ale upewnij się, że twoje działania sprawią, że jej wyświetlacz nie wpłynie na ciebie. Nie nawiązywaj kontaktu wzrokowego i nie rozmawiaj z nią. Kiedy widzi, że nie reaguje, prawdopodobnie przestanie.
• Rozwiń: Jeśli nie masz żołądka, aby być pasywnym, możesz spróbować kilku technik. Uspokój swoje dziecko, pocierając ją i rozmawiaj z nią cichymi, spokojnymi tonami. Niektórzy rodzice powtarzają to samo zdanie w kółko, na przykład: "Masz się dobrze" lub "Wszystko w porządku" lub śpiewająca cicha piosenka lub rymowanka wydaje się działać. Możesz także spróbować wstrzyknąć odrobinę humoru w tę sytuację, opowiadając głupi żart lub robiąc śmieszną minę.

Czego nie powinieneś robić: krzyknij na swoje dziecko lub spróbuj z nim rozmawiać. Podczas gdy twoje dziecko jest w trakcie emocjonalnego wybuchu, nie ma sposobu, aby do niego dotrzeć. Musisz tylko poczekać, aż się skończy.

Jeśli furia jest w miejscu publicznym, podnieś ją i przyprowadź ją do bardziej prywatnego miejsca, takiego jak samochód lub publiczna łazienka. Jeśli nie możesz opanować napadu złości, wrzuć ją do fotelika i idź do domu. Niestety, są przypadki, kiedy po prostu nie możesz wyjść, na przykład samolot lub pociąg. Po prostu zrób wszystko, co możesz, i uśmiechnij się.Inni mogą być zirytowani, ale twoje dziecko jest twoją troską, a nie nikim innym.

Jeśli Twoje dziecko zacznie gryźć, kopać, uderzać lub przejawiać inne agresywne zachowania, musisz natychmiast podjąć działanie. Usuń dziecko z sytuacji, dopóki się nie uspokoi.

Kiedy furia się skończy, nie rozwodź się nad tym, co stało się tak zdenerwowane lub wściekłe, jak być może. Przechodzenie przez to, co się wydarzyło, raz za razem, najprawdopodobniej zdenerwuje twoje dziecko i może spowodować, że znowu zaczną się kręcić. Zamiast tego daj jej uścisk i pocałunek i idź dalej. Jeśli masz ochotę porozmawiać o tym, poczekaj kilka godzin, gdy oboje jesteście spokojni.

Dobra wiadomość jest taka, że ​​ten etap nie będzie trwać wiecznie. Gdy twoje dziecko dojrzewa i uczy się lepiej wyrażać siebie, nauczy się radzić sobie z emocjami.