Wpływ choroby tarczycy na płodność i ciążę

Choroba tarczycy może mieć wpływ na płodność, a także na plan leczenia po zajściu w ciążę. Twoja tarczycy ma kluczowe znaczenie w czasie ciąży, ponieważ reguluje produkcję hormonów tarczycy - trójjodotyroniny (T3) i tyroksyny (T4), które odgrywają istotną rolę w rozwoju mózgu i układu nerwowego Twojego dziecka.

Kiedy zdiagnozowano u ciebie chorobę tarczycy, powinieneś być regularnie monitorowany przez całą ciążę. Jeśli masz objawy choroby tarczycy, ale nie zdiagnozowano cię, ważne jest, aby poinformować lekarza, że ​​możesz być odpowiednio monitorowany i leczony, aby utrzymać zdrowie Ciebie i Twojego dziecka.

Potencjalne wyzwania związane z płodnością

Dobra funkcja tarczycy jest niezbędna dla zdrowego układu rozrodczego, a także zdolności do pomyślnego poczęcia, rozkwitnięcia w czasie ciąży i zapewnienia zdrowego dziecka. American Thyroid Association (ATA) zaleca, aby wszystkie kobiety szukające leczenia niepłodności kontrolowały poziom hormonu tarczycy (TSH), aby wykluczyć lub zdiagnozować chorobę tarczycy, ponieważ może ona przyczynić się do problemów z płodnością. TSH to hormon wytwarzany przez przysadkę mózgową, która wyzwala produkcję T3 i T4.

Oto kilka typowych wyzwań, z jakimi można się zmierzyć, gdy choroba tarczycy jest nierozpoznana, nieleczona lub niewystarczająco leczona.

Wyzwanie płodności

• Ryzyko posiadania czegoś, co nazywa się "cyklem nieowulacyjnym", cyklem miesiączkowym, w którym organizm nie uwalnia jajeczka, jest wyższe.

Co się dzieje

• Chociaż wciąż możesz mieć miesiączki podczas cykli nieowulacyjnych, nie możesz zajść w ciążę, ponieważ nie ma jaja uwalnianego do zapłodnienia.

Jednym ze sposobów identyfikacji cykli nieowulacyjnych jest zestaw do przewidywania owulacji, który mierzy wzrost poszczególnych hormonów występujących wokół owulacji. Możesz również użyć ręcznej lub elektronicznej metody monitorowania płodności, w tym wykresów temperatury, w celu zidentyfikowania oznak, które mogą wskazywać na owulację.

Na szczęście właściwa diagnoza i leczenie Twojej choroby tarczycy może zmniejszyć ryzyko cykli bezowulacyjnych. Pamiętaj, że jeśli nadal masz cykle bezowulacyjne, gdy funkcja tarczycy jest stabilna, istnieją inne potencjalne przyczyny, które powinieneś zbadać u swojego lekarza, takie jak karmienie piersią, zmiany okołomenopauzalne, zaburzenia czynności nadnerczy, anoreksja, problemy z jajnikami i zespół policystycznych jajników (PCOS), między innymi.

Wyzwanie płodności

• Istnieje większe ryzyko wystąpienia wad w fazie lutealnej cyklu miesiączkowego.

Co się dzieje

• Jeśli twoja faza lutealna jest zbyt krótka, zapłodnione jajo kończy się wydaleniem krwią menstruacyjną, zanim zdąży się wszczepić.

Krótką fazę lutealną można często zidentyfikować na podstawie podstawowej temperatury ciała (BBT). W niektórych przypadkach lekarz może przetestować również hormon folikulotropowy (FSH), hormon luteinizujący (LH) i poziomy progesteronu.

Wskazywanie na defekty fazy lutealnej jako przyczynę niepłodności i poronienia jest dość kontrowersyjne, ponieważ ich diagnozowanie jest trudne. Z tego powodu nie znaleziono wystarczających dowodów, aby jednoznacznie stwierdzić, że defekty fazy lutealnej powodują problemy z płodnością, chociaż dotychczasowe badania wskazują, że bardzo prawdopodobne jest, że odgrywają one jakąś rolę.

Wady fazy lutealnej

Właściwa diagnostyka i leczenie tarczycy może rozwiązać u niektórych kobiet defekty fazy lutealnej, ale w innych przypadkach niewystarczający progesteron, który jest niezbędny do wytworzenia zdrowej wyściółki macicy, może być sprawcą. W tych przypadkach uzupełniający progesteron pomógł niektórym kobietom przejść na zdrową ciążę i dziecko.

Wyzwanie płodności

• Istnieje zwiększone ryzyko podwyższenia poziomu prolaktyny w hiperprolaktynemii, hormonu odpowiedzialnego za promowanie produkcji mleka.

Co się dzieje

• Hiperprolaktynemia może mieć szereg skutków dla płodności, w tym nieregularne owulacje i cykle nieowulacyjne.

Twój podwzgórze produkuje hormon uwalniający tyreotropinę (TRH), który z kolei uruchamia twój przysadka mózgowa, aby wytworzyć TSH, stymulując tarczycę do produkcji hormonu tarczycy. Kiedy twoja tarczycy nie działa prawidłowo, możesz wytworzyć wysokie poziomy TRH, co może spowodować, że twój przysadka mózgowa również uwolni więcej prolaktyny.

U kobiet karmiących piersią wyższe poziomy prolaktyny generowane w celu stymulowania produkcji mleka często pomagają zapobiegać ciąży, co pokazuje, dlaczego problemy z płodnością mogą wystąpić, gdy poziom prolaktyny jest zbyt wysoki i próbujesz zajść w ciążę.

Zrozumienie hiperprolaktynemii

Sporządzanie wykresu cyklu miesiączkowego i objawów płodności wraz z wykonaniem badania krwi mierzącego poziom prolaktyny może pomóc lekarzowi w diagnozowaniu hiperprolaktynemii. Jeśli właściwa diagnostyka i leczenie tarczycy nie rozwiąże problemu prolaktyny, można przepisać kilka leków, takich jak bromokryptyna lub kabergolina, co może pomóc w obniżeniu poziomu prolaktyny i przywróceniu prawidłowych cykli i owulacji.

Wyzwanie płodności

• Choroba tarczycy może prowadzić do wcześniejszego wystąpienia perimenopauzy i menopauzy.

Co się dzieje

• Menopauza może wystąpić przed 40 lub we wczesnych latach 40., skracając wiek rozrodczy i powodując obniżoną płodność w młodszym wieku.

Okres okołomenopauzalny, okres przed menopauzą, gdy poziom hormonów spada, może trwać nawet 10 lat. W Stanach Zjednoczonych średni wiek menopauzy, kiedy całkowicie przestajesz mieć okres menstruacyjny, wynosi 51 lat. Oznacza to, że gdy masz chorobę tarczycy, prawdopodobne jest, że możesz zacząć mieć objawy, gdy masz około 30 lat.

Jeśli u pacjenta występują zmiany w okresie okołomenopauzalnym, lekarz może przeprowadzić pełną ocenę płodności, w tym ocenę rezerwy jajników, FSH, LH i innych hormonów, aby ocenić stan płodności. Na podstawie ustaleń lekarz może zalecić, czy jesteś kandydatem do naturalnego poczęcia lub czy potrzebujesz wspomaganego rozrodu.

Podejmij opłatę za opiekę

Nie zakładaj, że twój lekarz płodności będzie na bieżąco z problemami z tarczycą. Co zaskakujące, niektórzy lekarze i kliniki zajmujące się płodnością nie poświęcają zbyt wiele uwagi testom tarczycy lub leczeniu chorób tarczycy w okresie prekoncepcji, rozmnażania wspomaganego (ART) lub wczesnej ciąży. Wybierz lekarza płodności, który zna się na tarczyce i opracuj plan, aby upewnić się, że twoje choroby tarczycy nie zakłócają zdrowej ciąży.

Związek między tarczycą a niepłodnością

Badanie przesiewowe w ciąży

Ogólnie rzecz biorąc, uniwersalne badanie przesiewowe tarczycy u kobiet w ciąży nie jest uważane za uzasadnione, zgodnie z wytycznymi ATA dotyczącymi leczenia chorób tarczycy u kobiet w ciąży. Jednak ATA zaleca, aby kobiety w ciąży kontrolowały poziom TSH, gdy mają jeden z następujących czynników ryzyka:

• Osobista historia dysfunkcji tarczycy
• Obecne oznaki lub objawy choroby tarczycy
• Historia rodzinna chorób tarczycy
• Wole (obrzęk tarczycy)
• Pozytywny test na podwyższone przeciwciała tarczycy
• Historia operacji tarczycy lub promieniowania szyi lub głowy
• Cukrzyca typu 1
• Historia niepłodności, poronienia lub porodu przedwczesnego
• Inne zaburzenia autoimmunologiczne, które często są związane z autoimmunologiczną chorobą tarczycy, takie jak bielactwo, niewydolność kory nadnerczy, niedoczynność tarczycy, zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka, niedokrwistość złośliwa, twardzina układowa, układowy toczeń rumieniowaty i zespół Sjögrena
• Moralna otyłość, definiowana jako wskaźnik masy ciała (BMI) powyżej 40
• Wiek powyżej 30 lat
• Historia leczenia lekiem Cordarone (amiodaron) w zaburzeniach rytmu serca
• Historia leczenia litem
• Niedawne wystawienie na działanie jodu jako środka kontrastowego w teście medycznym
• Mieszka w okolicy, która uważana jest za niewystarczającą dla jodu

Zmiany hormonów tarczycy

Hormony tarczycy są kluczowe dla rozwijającego się rozwoju neurologicznego i mózgu dziecka. Nawet u kobiet bez chorób tarczycy ciąża powoduje stres w tarczycy, zwiększając produkcję hormonów tarczycy T3 i T4 o prawie 50 procent. Powodem tego jest to, że w pierwszym trymestrze Twoje dziecko wciąż rozwija gruczoł tarczowy, który jest w stanie wytwarzać własne hormony, więc on lub ona całkowicie zależy od twojej podaży, która jest dostarczana przez łożysko.

Po około 12 do 13 tygodniach rozwija się gruczoł tarczowy twojego dziecka, który produkuje hormon tarczycy, a także nadal otrzymuje hormon tarczycy przez łożysko. Kiedy jesteś w ciąży, zwiększone zapotrzebowanie na hormony tarczycy trwa do momentu urodzenia Twojego dziecka.

Dodatkowa produkcja hormonów tarczycy często powoduje wzrost masy tarczycy o około 10 procent, choć zwykle nie jest to zauważalne. Jednak w niektórych przypadkach lekarz może zobaczyć lub poczuć ten obrzęk tarczycy (wole).

Przegląd Goiters

Ponieważ normalna czynność tarczycy różni się w czasie ciąży, poziomy TSH będą prawdopodobnie zmieniać się wraz z postępem od pierwszego do trzeciego trymestru, który lekarz monitoruje z badaniami krwi.Najważniejszym z nich jest test TSH, który mierzy poziom hormonu tarczycy we krwi.

Idealnie, choroby tarczycy powinny być diagnozowane i odpowiednio leczone przed poczęciem. A jeśli jesteś leczony z powodu niedoczynności tarczycy i planujesz zajść w ciążę, zanim zajdziesz w ciążę, ty i twój lekarz powinniście mieć plan, aby jak najwcześniej potwierdzić ciążę i zwiększyć dawkę hormonu tarczycy, jak tylko zajdzie ciąża. zatwardziały.

Problemy podczas ciąży

Różne typy chorób tarczycy mają różne problemy, jeśli chodzi o radzenie sobie z nimi w ciąży.

Niedoczynność tarczycy

Kiedy twoja tarczycy nie nadąża w czasie ciąży, twój poziom TSH spadnie, wskazując na stan niedoczynności tarczycy (niedoczynność). Jeśli pozostanie nieleczona lub niedostatecznie leczona, niedoczynność tarczycy może spowodować poronienie, poród martwego płodu, poród przedwczesny oraz problemy rozwojowe i ruchowe u dziecka. Zalecenie ATA jest takie, że przed zajściem w ciążę lekarz powinien dostosować dawkę hormonalnego leku zastępczego hormonu tarczycy tak, aby TSH wynosił poniżej 2,5 mIU / L, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia podwyższonego stężenia TSH w pierwszym trymestrze ciąży.

W rzeczywistości może być konieczne zwiększenie dawki leku na tarczycę o 40 procent do 50 procent w trakcie ciąży. W rzeczywistości, ATA mówi, że od 50 do 85 procent kobiet w ciąży z niedoczynnością tarczycy będzie musiało zwiększyć dawkę, a to jest bardziej prawdopodobne, jeśli masz radioaktywne leczenie jodem lub chirurgię tarczycy.

Stosowanie preparatu Synthroid (lewotyroksyna) w czasie ciąży jest bezpieczne dla dziecka, ponieważ lek naśladuje naturalny hormon tyroksyny (T4) tarczycy.

Zgodnie z wytycznymi ATA, zwiększenie hormonów tarczycy powinno rozpocząć się w domu, gdy tylko uznasz, że jesteś w ciąży (poproś lekarza o instrukcje na ten temat) i kontynuować do około 16-20 tygodni, po czym zwykle poziom hormonów tarczycy plateau do dostawy.

Będziesz potrzebował testów tarczycy co cztery tygodnie w pierwszej połowie ciąży, a następnie ponownie między 26 a 32 tygodniem, aby upewnić się, że Twój TSH jest na dobrym poziomie. Po porodzie, dawki leków będą musiały zostać zredukowane do poziomu sprzed ciąży, a monitorowanie następcze powinno nastąpić sześć tygodni po porodzie.

Choroba Hashimoto

Choroba Hashimoto, znana również jako zapalenie tarczycy Hashimoto, jest chorobą autoimmunologiczną, która atakuje i stopniowo niszczy tarczycę. Niedoczynność tarczycy jest częstym wynikiem Hashimoto, więc jeśli masz niedoczynność tarczycy, będziesz potrzebować tego samego planu leczenia, o którym mowa powyżej.

To powiedziawszy, należy zwrócić dodatkową uwagę na utrzymanie poziomu TSH poniżej 2,5 mlU / L, szczególnie jeśli masz przeciwciała tarczycowe, które są często obecne w chorobie Hashimoto. Im wyższy jest twój poziom TSH, tym większe jest ryzyko poronienia. Kiedy masz również przeciwciała tarczycowe, badania wykazują, że ryzyko poronienia wzrasta jeszcze bardziej, jeśli twój poziom TSH przekracza 2,5 mIU / L.

Jak leczyć chorobę Hashimoto

Nadczynność tarczycy

Jeśli masz niższy niż normalny poziom TSH podczas ciąży, to pokazuje, że twój tarczyca jest nadczynny, więc twój lekarz powinien przetestować ciebie, by określić przyczynę twojej nadczynności tarczycy. Może to być tymczasowy przypadek związany z niedokrwistością grawitacyjną (stanem ciąży, który powoduje ciężką poranną chorobę), chorobą Gravesa-Basedowa (autoimmunologicznym zaburzeniem tarczycy, które jest najczęstszą przyczyną nadczynności tarczycy) lub guzem tarczycy.

Jak diagnozuje się nadczynność tarczycy

W czasie ciąży nadczynność tarczycy jest najczęściej powodowana przez chorobę Gravesa-Basedowa lub tymczasową nadczynność tarczycy, dlatego lekarz będzie musiał dokonać rozróżnienia między tymi dwoma chorobami. Może to być nieco trudne, ponieważ nie możesz mieć radioaktywnego pobierania jodu przez tarczycę podczas ciąży, z powodu ryzyka, jakie stanowi ona dla twojego dziecka. Lekarz będzie musiał polegać na historii choroby, badaniu fizykalnym, objawach klinicznych i objawach oraz badaniach krwi, aby ustalić przyczynę nadczynności tarczycy.

Jeśli wymiotujesz, nie masz wcześniejszej choroby tarczycy, objawy nadczynności tarczycy są na ogół łagodne i nie ma oznak obrzęku tarczycy lub wybrzuszonych oczu, które mogą towarzyszyć chorobie Gravesa, twój lekarz prawdopodobnie wykluje twoją nadczynność tarczycy do czasowej ciążowej nadczynności tarczycy. Badanie krwi w celu sprawdzenia podwyższonego poziomu hormonu ciążowego ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej (hCG) może również potwierdzić tę diagnozę, ponieważ bardzo wysokie poziomy hCG często występują z niedokrwistością Gravidarum i mogą powodować tymczasową nadczynność tarczycy.

W przypadkach, które nie są tak jednoznaczne, można sprawdzić całkowitą zawartość tyroksyny (TT4), wolnej tyroksyny (FT4), całkowitej zawartości trijodotyroniny (TT3) i (lub) receptora TSH (TRAb) w zależności od tego, co szuka lekarz dla. Te badania krwi mogą zazwyczaj zawęzić przyczynę nadczynności tarczycy tak, aby lekarz mógł odpowiednio ją leczyć.

Znaczenie leczenia

Należy rozpocząć leczenie natychmiast po zajściu w ciążę i stać się nadczynnością tarczycy z powodu choroby Gravesa-Basedowa lub guzków tarczycy. Pozostawienie nieleczonej nadczynności tarczycy może skutkować nadciśnieniem tętniczym, burzą tarczycy, zastoinową niewydolnością serca, poronieniem, przedwczesnym porodem, niską masą urodzeniową lub nawet martwym porodem. W przypadku kobiet w ciąży i nie w ciąży leczenie zazwyczaj rozpoczyna się od przyjmowania leków przeciw tarczycy.

Jak leczy się nadczynność tarczycy

W przypadkach, w których pacjent jest już leczony małą dawką leku przeciwtarczycowego, a czynność tarczycy jest prawidłowa, lekarz może odstawić lek, przynajmniej w pierwszym trymestrze ciąży, kiedy dziecko jest najbardziej wrażliwe.Musisz być dokładnie monitorowany, sprawdzając TSH i FT4 lub TT4 co jeden do dwóch tygodni podczas pierwszego trymestru i co dwa do czterech tygodni podczas drugiego i trzeciego trymestru, o ile twoja funkcja tarczycy pozostaje prawidłowa.

W przeciwnym razie, jeśli jesteś niedawno zdiagnozowany, nie przyjmowałeś leków przeciwtarcznych przez bardzo długi czas lub jesteś na wysokim ryzyku rozwoju tyreotoksykoza (stan, który występuje w wyniku zbyt dużej ilości hormonu tarczycy w twoim systemie), twoja dawka będzie prawdopodobnie dostosowana tak, abyś był przy najniższej możliwej dawce leku przeciwtarczycowego, jednocześnie utrzymując swój wolny T4 w górnym końcu normalnego zakresu lub tuż nad nim. Chroni to twoje dziecko przed nadmiernym naświetleniem, ponieważ te leki są dla niego silniejsze niż dla ciebie.

Wybranym lekiem przeciw tarcie podczas pierwszych 16 tygodni ciąży jest propylotiouracyl (PTU), ponieważ metimazol (MMI) ma wyższe (choć niewielkie) ryzyko wywołania wad wrodzonych u dziecka.

Jeśli obecnie korzystasz z MMI, Twój lekarz prawdopodobnie przeniesie Cię do PTU. Nie jest jasne, która z nich jest lepsza po 16 tygodniach, więc lekarz prawdopodobnie wygłosi apelację, jeśli nadal potrzebujesz leków przeciw tarcie.

W przypadku alergicznej lub poważnej reakcji na oba rodzaje leków przeciwtarczycowych, aby kontrolować nadczynność tarczycy, konieczne są bardzo wysokie dawki lub jeśli pomimo leczenia można kontrolować nadczynność tarczycy, można zalecić usunięcie tarczycy (operacja tarczycy). Najlepszym okresem do wycięcia tarczycy jest drugi trymestr, gdy jest najmniej prawdopodobne, że zagraża ono Twojemu dziecku.

Dlaczego możesz potrzebować chirurgii tarczycy

Nigdy nie powinieneś stosować leczenia radioaktywnym jodem (RAI), jeśli jesteś lub może być w ciąży z powodu ryzyka dla twojego dziecka. A jeśli masz RAI, powinieneś położyć ciążę na co najmniej sześć miesięcy po leczeniu.

Choroba Gravesa

Niezależnie od tego, czy chorujesz na Gravesa-Basedowa, czy też chorowałeś na nią w przeszłości, Twoje dziecko ma większe ryzyko rozwoju nadczynności tarczycy lub niedoczynności tarczycy, zarówno u płodu (płodu), jak i po urodzeniu (noworodek). Czynniki, które mogą wpływać na te ryzyka obejmują:

• Źle kontrolowana nadczynność tarczycy w czasie ciąży, która może powodować przejściową niedoczynność tarczycy u dziecka
• Stosowanie dużych dawek leków przeciwtarczycowych, które mogą prowadzić do niedoczynności tarczycy u płodu i noworodka
• Wysokie poziomy przeciwciał przeciwko receptorowi TSH (TRAb) w drugiej połowie ciąży, które mogą powodować nadczynność tarczycy u płodu lub noworodka

ATA zaleca testowanie poziomów TRAb u kobiet w ciąży w następujących scenariuszach:

• Poddałeś się leczeniu radioaktywnym jodem lub operacją w kierunku choroby Gravesa-Basedowa
• Brałaś leki przeciw tarcie, gdy dowiedziałeś się, że jesteś w ciąży
• Musisz przyjmować leki przeciw tarcie podczas ciąży, w takim przypadku twój poziom TRAb będzie musiał być okresowo sprawdzany

Kiedy masz preparat TRAb, ponieważ 95% pacjentów z czynną nadczynnością tarczycy wykonuje Graves, przeciwciała te mogą przenikać przez łożysko i wpływać na tarczycę twojego dziecka, jeśli twoje poziomy staną się zbyt wysokie. Wartość TRAb, która jest ponad trzykrotnie wyższa od górnej granicy normy, jest uważana za wskaźnik dla obserwacji dziecka, najlepiej z udziałem lekarza, który specjalizuje się w medycynie matki i płodu.

W pierwszym trymestrze ciąży, jeśli twój poziom TRAb jest podwyższony, twój lekarz będzie musiał uważnie obserwować je w trakcie ciąży, aby twoje leczenie było jak najlepiej dostosowane do zminimalizowania ryzyka dla ciebie i twojego dziecka.

W przypadkach, gdy twój poziom TRAb pozostaje podwyższony i / lub nadczynność tarczycy nie jest dobrze kontrolowana, możesz wykonać wiele ultradźwięków. Powinny one poszukiwać dowodów na dysfunkcję tarczycy u rozwijającego się dziecka, takich jak powolny wzrost, szybkie tętno, objawy zastoinowej niewydolności serca i powiększenie tarczycy.

Jeśli jesteś nową matką z chorobą Gravesa-Basedowa, noworodek powinien zostać oceniony pod kątem noworodkowej / wrodzonej nadczynności tarczycy i niedoczynności tarczycy, co ma poważne konsekwencje dla noworodków. W rzeczywistości, ATA zaleca, aby wszystkie noworodki były badane pod kątem dysfunkcji tarczycy dwa do pięciu dni po urodzeniu.

Wrodzona niedoczynność tarczycy u niemowląt

Guzki tarczycy

Na szczęście ogromna większość guzków tarczycy nie jest nowotworowa. ATA zaleca kobietom w ciąży z guzkami tarczycy mierzenie poziomu TSH i uzyskanie USG w celu określenia cech guzka i monitorowania wzrostu.

Jeśli masz rodzinną historię raka rdzeniastego tarczycy lub mnogiej endokrynnej neoplazji (MEN) 2, twój lekarz może również przyjrzeć się twojemu poziomowi kalcytoniny, chociaż jury nadal nie jest w stanie ocenić, na ile pomocna jest ta miara.

Możesz również wykonać biopsję aspiracyjną cienkoigłową (FNA) guzka (-ów), szczególnie jeśli twój poziom TSH nie jest niższy niż normalnie. W przypadkach, gdy pacjent ma guzek, a TSH jest poniżej normy, lekarz może wyłączyć FNA do momentu urodzenia dziecka, ale ponieważ jest to bezpieczne w czasie ciąży, można wykonać badanie FNA w dowolnym momencie.

Kiedy guzek tarczycy powoduje nadczynność tarczycy, może być konieczne leczenie przeciwtarczycowe. Będzie to przebiegać w taki sam sposób, jak u wszystkich osób z nadczynnością tarczycy: Twój lekarz zastosuje ci najniższą możliwą dawkę, aby utrzymać FT4 lub TT4 na wyższym poziomie do nieco powyżej normalnego zakresu, aby zminimalizować ryzyko dla twojego dziecka.

Rak tarczycy

Kiedy nowotworowe guzki tarczycy zostaną wykryte podczas pierwszego lub drugiego trymestru - szczególnie jeśli są związane z rakiem brodawkowatym tarczycy, najczęstszym typem - lekarz będzie chciał dokładnie monitorować raka za pomocą ultradźwięków, aby zobaczyć, jak i jeśli rośnie.Jeśli dojdzie do znacznego wzrostu przed 24. do 26. tygodniem ciąży, może być konieczne wykonanie zabiegu chirurgicznego w celu usunięcia go.

Jeśli rak ustabilizuje się lub zostanie wykryty w drugiej połowie ciąży, lekarz prawdopodobnie zaleci zaczekać, aż dziecko urodzi się po operacji.

W przypadku anaplastycznego lub rdzeniastego raka tarczycy, ATA zaleca poważną wzięcie pod uwagę natychmiastowej operacji.

W przypadku każdego rodzaju nowotworu tarczycy, lekarz zleci ci leczenie zastępcze hormonu tarczycy, jeśli jeszcze go nie zażywasz, i będzie Cię uważnie monitorował, aby utrzymać TSH w tym samym przedziale celności jak przed zajściem w ciążę.

Rak tarczycy: objawy, przyczyny, diagnoza, leczenie i radzenie sobie

Potrzeba jodu

Dietetyczny jod jest kluczowym elementem budującym hormon tarczycy w organizmie. Jak wspomniano wcześniej, kiedy jesteś w ciąży, twoja tarczycy powiększa się i zaczyna wytwarzać więcej hormonów tarczycy, aby zaspokoić potrzeby matki i dziecka. Badania pokazują, że potrzebujesz również o 50 procent więcej jodu, gdy jesteś w ciąży, aby móc zwiększyć produkcję hormonów tarczycy.

Kobiety w ciąży powinny codziennie otrzymywać około 250 μg jodu. Podczas gdy większość kobiet w wieku rozrodczym w Stanach Zjednoczonych nie ma niedoboru jodu, jest to również grupa, która najprawdopodobniej ma łagodny lub umiarkowany niedobór jodu.

Ponieważ trudno jest określić, kto może być zagrożony niedoborem jodu, ATA, Endocrine Society, Teratology Society i American Academy of Pediatrics zalecają kobietom w ciąży przyjmowanie 150 mcg suplementów jodku potasu dziennie. Idealnie byłoby rozpocząć to na trzy miesiące przed poczęciem i trwać przez karmienie piersią.

Wyjątek: jeśli bierzesz lewotyroksynę z powodu niedoczynności tarczycy, nie potrzebujesz suplementów jodu.

Niewytłumaczalne jest to, że duża liczba prenatalnych witamin na receptę i bez recepty nie zawiera jodu, dlatego należy dokładnie sprawdzać etykiety. W tych, które robią, jod jest zwykle z wodorostów lub jodku potasu. Ponieważ ilość jodu w wodorostach może różnić się tak bardzo, wybierz suplementy wykonane z jodkiem potasu.

Niedobór jodu i twoje zdrowie tarczycy

Słowo od DipHealth

Podczas gdy choroby tarczycy mogą wpływać na zdolność zajścia w ciążę i na samą ciążę, posiadanie dziecka może również prowadzić do poporodowego zapalenia tarczycy. Ważne jest, aby kontynuować monitorowanie tarczycy po ciąży, aby upewnić się, że jesteś właściwie zarządzany.

Przegląd poporodowego zapalenia tarczycy