Tatusiowie walczą z depresją poporodową

Zmniejsza się stygmatyzacja depresji poporodowej dla matek. Mówimy o tym więcej w mediach, w gabinetach lekarskich iw grupach matek. To cudowne, że więcej kobiet szuka leczenia, ale czy opuszczamy ojców? Współcześni ojcowie odgrywają ważną rolę w wychowywaniu dzieci. Dzięki większej liczbie ojców dzielących obowiązki wychowujące dzieci i spędzających więcej czasu w domu, dzisiejsi ojcowie zmagają się również z depresją poporodową i niepokojem.

Ojcowska depresja poporodowa (PPND) lub ojcowski peryferyjny nastrój i zaburzenia lękowe (PPMAD) to formy depresji lub inne zaburzenie nastroju, takie jak lęk. Zaburzenia te są podobne do tych, które występują u niektórych matek po przybyciu dziecka. Aż jeden na czterech nowych ojców w Stanach Zjednoczonych może odczuwać poważną depresję cztery tygodnie po urodzeniu dziecka. Aż 50 procent mężczyzn zgłasza ojcowską depresję poporodową, gdy jej partner boryka się z depresją poporodową, a około 18 procent mężczyzn doświadcza lęku poporodowego, który uzasadnia formalną diagnozę i leczenie.

Liczby te są dość szokujące, ale jeszcze bardziej szokujące jest to, że większość tych problemów ze zdrowiem psychicznym nie zostaje zauważona, zdiagnozowana lub leczona.

Niedawne badania wykazały negatywny wpływ depresji poporodowej i lęku na rodzicielstwo w miarę, jak dzieci stają się maluchami. W badaniu naukowcy z badania Northwestern University obserwowali 199 par w ciągu pierwszych sześciu tygodni życia ich dziecka, a następnie wrócili do pary po 45 miesiącach. Indywidualnie, każdy rodzic wypełnił ankiety oceniające poziom depresji oraz uczucia i zachowania dziecka. Badanie wykazało, że tata z dzieckiem bluesa może mieć równie duży wpływ na zachowanie dziecka, jak mama borykająca się z tym samym.

"Faktem jest, że z uwagi na to, że w domu pracującym z dzieckiem często jest dwoje rodziców, objawy depresyjne obu rodziców mogą mieć bardzo podobny poziom oddziaływania, do którego należy się odnieść" - mówi Sheehan D. Fisher, współautor badania.

Smutek i brak motywacji związanej z depresją poporodową mogą skutkować mniej zaangażowanym rodzicem, a teraz, gdy ojcowie są tak zaangażowani jak matki, ważne jest, aby skupić się na potrzebach obojga rodziców.

"Zazwyczaj w naszej kulturze ojcowie nie byli uważani za integralną część opieki nad dzieckiem" - mówi Fisher. "Teraz, gdy nastąpiło przejście dla ojców bardziej zaangażowanych, myślę, że dopiero zaczynamy widzieć, że musimy skupić się na obojgu rodzicach."

Co może zwiększyć twoje szanse na doświadczanie ojcowskiego perinatalnego nastroju i zaburzeń lękowych:

• Brak dobrego snu
• Zmiany w hormonach
• Osobista historia depresji
• Słaby związek z małżonkiem
• Słaby związek z jednym lub obojgiem rodziców
• Stres partnerski - z partnerem lub z teściami
• Nadmierny stres związany z zostaniem rodzicem lub ojcem
• Rodzina niestandardowa (na przykład niezamężna lub ojczym)
• Złe funkcjonowanie społeczne
• Brak wsparcia ze strony innych
• Problemy gospodarcze lub ograniczone zasoby
• Poczucie wykluczenia ze związku między matką a dzieckiem

Objawy ojcowskiego perinatalnego nastroju i zaburzeń lękowych:

Może pojawić się perinatalny nastrój i zaburzenia lękowe, jeśli po narodzinach dziecka odczuwasz lęk, pustkę, rozdrażnienie i gniew lub brak kontroli. Inne symptomy, które mężczyźni mogą odczuwać, to ciągłe obawy o zapewnienie wsparcia finansowego dla rodziny, brak zainteresowania rodzicielstwem, nienawiść do samego siebie lub wycofanie się z rodziny i przyjaciół. Czasami depresja u mężczyzn objawia się jako objawy fizyczne, takie jak problemy ze snem, zaburzenia seksualne, bóle pleców, częste bóle głowy lub zaburzenia trawienia.

Leczenie zaburzeń nastroju i zaburzeń lękowych u ojców:

Pierwszym krokiem do leczenia jest otwarcie się na partnera i innych bliskich. - po prostu przyznanie się do zmagań jest ogromnym krokiem.Wielu mężczyzn nie omawia tego rodzaju uczuć i może mieć problemy z rozpoczęciem rozmowy, więc kobiety powinny pomóc swoim partnerom w tych trudnych rozmowach. Następnym krokiem jest znalezienie wykwalifikowanego pracownika służby zdrowia, takiego jak lekarz lub terapeuta, który może ocenić objawy i opracować plan leczenia, który będzie dla ciebie skuteczny. Niektórzy mężczyźni mogą skorzystać z indywidualnej psychoterapii lub dołączyć do grupy wsparcia z innymi mężczyznami walczącymi z podobnymi rzeczami.

Dla innych może być konieczne leczenie. Opieka własna jest również bardzo ważna dla obojga rodziców w okresie poporodowym. Poświęć trochę czasu dla siebie - bez względu na to, czy jest to wieczór z przyjaciółmi, długi spacer czy jakiś czas na siłowni. Te czynności będą różne dla każdego taty, ale ważne jest, aby zapamiętać człowieka, którym byłeś, zanim urodziłaś dziecko i znaleźć radość z czynności, które sprawiły, że jesteś szczęśliwy, zanim stałeś się tatą.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy?