Czy po poronieniu możliwe jest depresja poporodowa?

Wiele kobiet odkrywa, że ​​doświadczanie poronienia na jakimkolwiek etapie ciąży może prowadzić do wielu emocji. Ale czy po poronieniu możesz odczuwać depresję poporodową?

Rozpaczać po poronieniu

Normalne jest odczuwanie żalu, nawet intensywnego żalu po poronieniu - bez względu na to, jak wcześnie zajdzie twoja poronienie.

Gdy odkryjesz, że jesteś w ciąży, cały świat się zmienia. Fizycznie mogą wystąpić objawy wczesnej ciąży, takie jak nudności, delikatne piersi, zmęczenie i zwiększone oddawanie moczu. I emocjonalnie, prawdopodobnie zaczynasz myśleć i podekscytować się tym, jak wspaniałe stanie się twoje życie z nowiutkim, uśmiechniętym, bulgoczącym dzieckiem.

Może marzysz o tym, czy dziecko będzie chłopcem czy dziewczyną, jak będzie wyglądać i jaka będzie jego osobowość. Może nawet wyobrażasz sobie, że przeprowadzasz się na przedmieścia i kupujesz dom lub zmieniasz swoje życie zawodowe, by pomieścić nowe dziecko.

Więc jeśli nagle stracisz ciążę, nie tracisz tylko płodu - tracisz też całą tę przyszłość, którą planowałeś w swojej głowie przez kilka dni, tygodni lub miesięcy. Jest zrozumiałe, jeśli czujesz się wstrząśnięty i przytłoczony, gdy coś takiego się dzieje.

Poronienie i depresja kliniczna

Jeśli chodzi o to, czy smutek poronienia może stać się depresją poporodową, to z całą pewnością możliwe jest, że po poronieniu możesz doznać depresji klinicznej. Linia między smutkiem a depresją, która wymaga leczenia, może być trudna do odróżnienia, ponieważ dwa z nich mają prawie identyczne objawy, ale oto klucz: jeśli twoje uczucia przeszkadzają w twoich umiejętnościach radzenia sobie z codziennymi czynnościami przez więcej niż kilka tygodni po poronienie, dobrze jest porozmawiać z lekarzem, aby sprawdzić, czy możesz skorzystać z leczenia depresji.

Nawet jeśli zastanawiasz się, czy potrzebujesz pomocy, powiedz swojemu lekarzowi, abyś mógł to przedyskutować.

Jak się dowiedzieć, czy to jest depresja

Jak zauważono wcześniej, bardzo trudno jest odróżnić zwykły smutek od utraty dziecka i całego tego dziecka w swoim życiu oraz depresji klinicznej. Badania są mieszane, wykazując wskaźniki "małej" depresji od 5% do 50% u kobiet, które doświadczyły wczesnej utraty ciąży. Najważniejsze jest to, że szukasz pomocy, jeśli czujesz się źle. Badania sugerują, że gdy depresja występuje po poronieniu, może trwać od sześciu do 12 miesięcy lub nawet dłużej.

Możesz chcieć wziąć udział w naszym quizie na temat depresji, ale nie polegaj na quizie lub konkretnych kryteriach, aby poprosić o pomoc.

Lecząc swoją depresję

Ty i Twój lekarz możecie wspólnie zdecydować, czy najlepszą interwencją w przypadku depresji są leki (takie jak leki przeciwdepresyjne), terapia poznawczo-behawioralna (terapia rozmów) lub połączenie tych dwóch. Właściwa odpowiedź będzie prawdopodobnie zależeć od tego, jakie masz objawy, jak intensywne i częste są one, jak długo tak się czujesz, jak twoje objawy wpływają na twoje codzienne życie i jakie inne leki już przyjmujesz.

Rozmowa z rodziną i przyjaciółmi po poronieniu

Rozmawianie z członkami rodziny i przyjaciółmi po poronieniu może być trudne, jeśli sami nie doświadczyli poronienia.Prawdopodobnie otrzymasz frazesy dotyczące poronienia, takie jak "przynajmniej jesteś młody i możesz ponownie zajść w ciążę" lub jeszcze gorzej "przynajmniej nie poznałeś dziecka". Zamiast być pomocnym, ponieważ te komentarze są często przeznaczone, mogą być szkodliwe, zostawiając cię jeszcze bardziej samotnego ze swoimi uczuciami. Wiele kobiet uważa za pomocne poszukiwanie innych w swojej rodzinie lub grupie przyjaciół, a nawet ludzi online, którzy doświadczyli poronienia.

Chociaż nie ma nic, co można powiedzieć, może sprawić, że poczujesz się mniej osamotniony, wiedząc, że ktoś przeżył przynajmniej kilka uczuć, z którymi teraz radzisz sobie sam.

Inne emocje związane z poronieniem

Zwróć uwagę, że możesz poczuć mieszankę emocji poza depresją, w tym odrętwienie, niedowierzanie, złość i poczucie winy. Objawy te mogą również objawiać się fizycznie, zgodnie z American Pregnancy Association, więc możesz również doświadczyć zmęczenia, zaklęć, problemów ze snem, utraty głodu i trudności z koncentracją.

W każdym razie nie bój się szukać pomocy w radzeniu sobie ze stratą - i nie myśl, że coś jest z tobą nie tak, jeśli potrzebujesz pomocy w radzeniu sobie z poronieniem.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Brier, N. Grief po poronieniu: kompleksowy przegląd literatury. Journal of Womens Health. 2008. 17(3):451-64.

• Klier, C., Geller, P. i R. Neugebauer. Drobne zaburzenia depresyjne w kontekście poronienia. Journal of Affective Disorders. 2000. 59(1):13-21.
• Radford, E. i M. Hughes. Doświadczenia kobiet w zakresie wczesnego poronienia: konsekwencje dla opieki pielęgniarskiej. Journal of Clinical Nursing. 2015. 24(11-12):1457-65.