Chirurgia odbytnicy z powodu nieswoistej choroby jelit

Wiele różnych rodzajów operacji stosuje się w leczeniu nieswoistych zapaleń jelit (IBD). Jednym z rodzajów zabiegów, które są czasami stosowane, jest usunięcie odbytnicy (która jest nazywana proctectomy) i odbytu. Kiedy obie te struktury zostaną usunięte, inny sposób będzie potrzebny, aby stolec opuścił ciało. Jeśli cała okrężnica została również usunięta (nazywana kolektomią), w tym samym czasie, co proktektomia lub wcześniej, potrzebna będzie ileostomia.

U osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego zwykle wykonuje się ileostomię zwaną ileostomią końcową. Dzieje się tak, gdy część jelita cienkiego przenosi się przez brzuch, na zewnątrz ciała, aby stworzyć tak zwaną stomię. Stomijny woreczek jest noszony na stomii w celu zebrania stolca i jest opróżniany kilka razy dziennie w razie potrzeby.

Operacja chirurgii odbytu może być również stosowana w leczeniu raka odbytnicy, ale ten artykuł omówi operację, tak jak ma to zastosowanie do IBD oraz w związku z usunięciem odbytu. Odbytnica lub większa część odbytnicy jest również usuwana podczas operacji chirurgicznej j-pouch (zespolenie torebki krętniczo-jelitowej lub IPAA), która jest zwykle wykonywana tylko u pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. W przypadku tych pacjentów odbyt zostaje pozostawiony na miejscu, a ostatnia część jelita cienkiego jest ukształtowana w strukturę (w kształcie litery "J"), która utrzymuje stolec, podobnie jak w odbytnicy.

Kiedy odbyt jest również usuwany, obszar ciała jest następnie zamykany chirurgicznie. Niektóre osoby w społeczności IBD nazywają to "byczką" - tak nazywają się, ponieważ dla niektórych ludzi przypomina im dno lalki, które (oczywiście) nie ma struktury pozwalającej na wypróżnianie stolca.

Protezyktomia to duża operacja, a nie tylko dlatego, że wykonuje się ją w znieczuleniu ogólnym i wszystko, co się z nią wiąże. Po usunięciu proktomii i odbytu w IBD ileostomia jest trwała. Z wielu powodów może to być trudny temat, który różni się od pacjenta.

Jednak ważne jest, aby pamiętać, że może to być operacja ratująca życie dla niektórych osób z IBD i znacznie poprawi jakość życia dla wielu innych osób. Osoby z IBD, które mają chorobę w obrębie odbytnicy i odbytu (okolice odbytu) mogą radzić sobie z bólem i mają wiele interwencji medycznych i wizyt lekarskich w celu opanowania powikłań, takich jak ropnie i przetoki. Po operacji proktomii ludzie z IBD, którzy mają te powikłania, często czują się lepiej i ich jakość życia uległa poprawie.

Dlaczego ktoś może potrzebować ich odbytu i odbytu usuniętych

Obecne szacunki wskazują, że odsetek pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna, którzy wymagają chirurgii odbytnicy, wynosi od 12 do 20 procent. Ludzie z objawami choroby Leśniowskiego-Crohna mogą potrzebować tej operacji, ponieważ choroba Leśniowskiego-Crohna wpływa na okolice odbytu, co nazywa się obszarem okołoodbytniczym.

Choroba Leśniowskiego-Crohna może czasami powodować powikłania, takie jak przetoki lub ropnie w pobliżu odbytu. Problemy te mogą być trudne do opanowania i leczyć i mogą powodować nie tylko ból, ale także obniżenie jakości życia. W niektórych przypadkach pomocne może być użycie ileostomii przez pewien czas, aby uniknąć stolca w okolicy lub w odpływie, ale gdy te rzeczy nie działają, zalecana może być proktomia.

W przypadku pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, którzy nie chcą poddać się operacji j-pouch lub nie są w stanie wykonać tego zabiegu z powodu problemów w okolicy odbytu, możliwa jest również proctocolectomy z trwałą ileostomią. Dla mniejszości z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy odbyt nadal ma stan zapalny, a usunięcie go dałoby największą szansę na poprawę jakości życia.

U innych pacjentów, a jest to również rzadkie, ryzyko raka odbytnicy jest takie, że usunięcie odbytnicy jest uważane za najlepszą opcję obniżenia tego ryzyka.

Chirurgia Proctectomy

Operacja chirurgii odbytnicy to poważna operacja i istnieją różne techniki, które można zastosować. Lekarz jelita grubego, który kończy operację, zdecyduje, w jaki sposób zostanie wykonana operacja, a pacjenci będą chcieli rozmawiać o szczegółach podczas wizyt przedoperacyjnych. Każdy zespół chirurgiczny i szpital będą miały preferowany sposób zakończenia operacji i decydowania o tym, jak długo pacjenci pozostaną w szpitalu, a także o leczeniu pooperacyjnym.

We wszystkich przypadkach operacja ta odbywa się w znieczuleniu ogólnym i wymaga pobytu w szpitalu przez co najmniej kilka dni. Zarządzanie bólem będzie ważną częścią zdrowienia zarówno w szpitalu, jak iw domu. Jak w przypadku większości operacji, wstawanie i wstawanie z łóżka i chodzenie, gdy tylko personel szpitalny zaleci, jest niezbędne do leczenia.

Po operacji proktomii pacjenci wracają do domu z nową ileostomią, jeśli nie było jej przed operacją. Pielęgniarka terapii enterostomalnej pomoże ci zrozumieć, jak dbać o nową stomię i jak zmienić aparat stomijny. W miejscu, w którym odbyt został zamknięty, znajdują się również szwy, które mogą wymagać specjalnej pielęgnacji i czyszczenia przez pewien czas, aż do całkowitego wygojenia. Zespół chirurgiczny wyda instrukcje dotyczące wszelkich innych kwestii, zanim pacjent zostanie zwolniony ze szpitala.

Zmiany w diecie

Pacjenci mogą odpoczywać w jelitach (nie jeść pokarmów), aż jelito cienkie "przebudzi się" po operacji i zacznie wytwarzać hałas, który pracownik służby zdrowia może usłyszeć przez stetoskop na brzuchu. Kolejnym krokiem jest spożywanie klarownych płynów, takich jak żelatyna i bulion, oraz stopniowe dodawanie kolejnych rodzajów żywności, aż do ponownego spożycia diety o stałej pożywieniu.

Pacjenci często wracają do domu na zmodyfikowaną dietę przez kilka tygodni, dopóki chirurg jelita grubego nie powie, że można wznowić normalną dietę. Następnie może być kilka produktów, które chirurgowi i gastroenterologowi zaleca się unikać (takie jak popcorn lub orzechy), ponieważ każdy rodzaj operacji brzucha niesie ryzyko późniejszej niedrożności jelit. Ryzyko utrudnień będzie się znacznie różnić w zależności od osoby, więc najlepiej omówić dietę z chirurgiem i innymi członkami zespołu opieki zdrowotnej.

Potencjalne komplikacje proktektomii

Rany pachowe:Najczęstszym powikłaniem chirurgii proktektomii w chorobie Leśniowskiego-Crohna jest niewyleczona rana w okolicy odbytu. W niektórych przypadkach osoby chore na chorobę Leśniowskiego-Crohna, które wymagają proktektomii, zachorowały i mogą mieć gorszą kondycję fizyczną niż te, które chciałyby ich lekarze przed operacją.

Ropnie lub przetoki w okolicy okostnej są również czynnikiem ryzyka wystąpienia powikłań po operacji. Złe odżywianie lub niedobory witamin, palenie i otyłość mogą również przyczynić się do złego gojenia się ran po operacji. W większości przypadków niezapalająca rana jest leczona zachowawczo przy użyciu technik leczenia ran, ale w niewielu przypadkach może być konieczna kolejna operacja.

Funkcja seksualna:Obawy o funkcje seksualne są również powszechne w tego typu operacjach. Na szczęście dysfunkcja erekcji u mężczyzn po proktektomii jest niska i szacuje się, że wynosi od dwóch do czterech procent. Jeszcze lepszą wiadomością jest to, że jedno długoterminowe badanie kontrolne wykazało, że 90 procent osób, które poddały się chirurgii proktomii, jest zadowolonych ze swojego zdrowia seksualnego.

Niektórzy pacjenci zgłaszają, że funkcje seksualne są gorsze, a odsetek ten szacuje się na 25-30%. Pacjenci, którzy uważają, że funkcje seksualne nie są tym, czym chcieliby je mieć, będą chcieli porozmawiać na ten temat z chirurgiem i / lub gastroenterologiem. Pomoc jest dostępna w kwestiach związanych ze zdrowiem seksualnym, a najważniejszą rzeczą związaną z rozwiązywaniem problemów jest zwrócenie jej uwagi zespołu opieki zdrowotnej.

Leki:Niektórzy pacjenci mogą być zaniepokojeni, w jaki sposób przyjmowane obecnie leki mogą wpływać na powrót do zdrowia. Jedno z badań wykazało, że osoby cierpiące na chorobę Leśniowskiego-Crohna, które otrzymują terapię biologiczną, nie mają większego ryzyka wystąpienia problemów z gojeniem się ran niż te, które nie stosują terapii biologicznej w tym czasie.

Słowo od DipHealth

Chirurgia proktomii jest trudną perspektywą dla wielu osób z IBD. Posiadanie tej operacji oznacza stałą stomię i nawet jeśli większość pacjentów czuje się lepiej i cieszy się życiem po operacji stomijnej, naturalne jest, że mają obawy.

Rozmowa o chirurgii z chirurgiem jelita grubego i gastroenterologiem często pomaga w ocenie wielu czynników ryzyka. Dobrą wiadomością jest to, że większość osób cierpiących na IBD, które mają operację proktomii, leczy się dobrze i lepiej czuje się i bardziej cieszy ich życie.