7 Pytania, które należy zadać, gdy Twoja Dyscyplina nie działa

Rodzice często szukają poradnictwa zawodowego, gdy wydaje się, że ich próby dyscyplinowania dziecka nie działają. Mogą wystąpić problemy w szkole, brak szacunku w domu lub destrukcyjne zachowania, które czynią życie nieprzyjemnym dla ciebie lub innych wokół ciebie.

W obliczu tych dylematów doradca spróbuje zrozumieć dynamikę rodziny, aby lepiej określić, co naprawdę się dzieje. Pracując razem i zadając właściwe pytania, rodzice mogą zacząć identyfikować miejsca, w których mogą być bliscy i badać nowe strategie, aby lepiej wspierać dyscyplinę w domu.

Oto siedem prostych pytań, które mogą pomóc:

1. Czy moje oczekiwania są odpowiednie?

Dzieci będą sprawdzać granice, nawet jeśli odpowiednio je dyscyplinujesz. Jeśli jednak Twoje oczekiwania są niewłaściwe, może to poważnie naruszyć twój autorytet i zachęcić do zachowania, które próbujesz zmienić.

Zacznij od nauki prawidłowego rozwoju dziecka, aby upewnić się, że Twoje oczekiwania są realistyczne. Na przykład dwulatki mają mieć napady złości, a nastolatki są umiarkowanie buntownicze, gdy szukają własnej tożsamości.

Nauka o rozwoju dziecka może pomóc w określeniu strategii, które nie tylko są odpowiednie dla wieku, ale także uwzględniają zmieniające się potrzeby Twojego dziecka. Nie ma sensu, na przykład, przyznać limitu czasowego 12-latkowi. Dostosuj zasady domu do grupy wiekowej i ustal konsekwencje, na które dziecko odpowie.

2. Czy moja dyscyplina jest spójna?

Dyscyplina zadziała tylko wtedy, gdy będzie spójna. Jeśli konsekwencje będą następowały tylko dwa lub trzy razy, dziecko może zaryzykować karę, jeśli istnieje 33 procent szans, że dostanie się bez kary.

Co więcej, ważne jest, aby pamiętać, że niektóre dyscypliny wymagają czasu, aby zmienić zachowanie dziecka. Jeśli wyślesz dziecko do swojego pokoju po krachu, nie spodziewaj się, że to załatwi. Uczenie się nowych umiejętności wymaga czasu i praktyki.

Jako rodzic, twoim zadaniem jest po prostu być konsekwentnym, cierpliwym i realistycznym w tym, co możesz osiągnąć w określonym czasie.

3. Czy robię cokolwiek, aby wzmocnić złe zachowanie?

Czasami rodzice nieświadomie zachęcają do negatywnego zachowania swoich dzieci. Na przykład, jeśli Twoje dziecko umyślnie tęskni za autobusem i doprowadzasz go do szkoły, zasygnalizowałeś, że konsekwencją złego zachowania jest bezpłatna jazda.

Uwaga może być dużym wzmocnieniem dla dzieci, nawet jeśli jest to negatywna uwaga. Aby uniknąć walk o władzę i zachowań związanych z poszukiwaniem uwagi, staraj się ignorować zachowanie, a nie reagować. Czyniąc to, twoje dziecko w końcu zmęczy się i poszukuje nowych (i miejmy nadzieję, że wydajnych) strategii, aby zwrócić twoją uwagę.

4. Czy istnieje sposób na motywowanie dobrego zachowania?

Tak jak większość dorosłych nie pójdzie do pracy bez otrzymania wypłaty, wiele dzieci nie będzie akceptować zmian bez jakiejś zorganizowanej zachęty.

Zamiast dawać dziecku negatywną konsekwencję dla niewłaściwego zachowania, proponuj pozytywne konsekwencje dla dobrego zachowania. Wykres z naklejkami działa dobrze dla młodszych dzieci, podczas gdy starsze dzieci korzystają z systemu oszczędzania żetonów, używając żetonów, żetonów lub kulek.

Nawet nastolatki lubią uznanie dobrego zachowania lub zdrowych wyborów. Nie ukrywaj pochwał tylko dlatego, że dziecko się starzeje.

5. Czy istnieją sposoby nauczania nowych umiejętności zachowania?

Niektóre problemy z zachowaniem wynikają z deficytów umiejętności. Na przykład, jeśli twoje dziecko zachowuje się agresywnie wobec drugiego, nakazanie dziecku, aby przestało, może nie wystarczyć. Zamiast tego, lepiej byłoby, gdybyś przeprowadził dyskusję na temat uczuć i tego, jak czułoby się twoje dziecko, gdyby but był na drugiej stopie.

Nawet małe dzieci są w stanie dojść do logicznych wniosków, jeśli mają możliwość swobodnej interakcji. W takich przypadkach odgrywanie ról może być skutecznym narzędziem do "wypróbowania" nowych zachowań. Pamiętaj, aby zapewnić szerokie uznanie i pozytywne opinie, gdy dziecko dokona właściwego wyboru.

6. Czy inni mogą mnie podkopać?

Jeśli inni dorośli ustalają zasady i limity dla twojego dziecka, które są sprzeczne z twoim własnym, musisz natychmiast wkroczyć. Niezależnie od tego, czy są to przedszkolaki, dziadkowie czy ojcowie-rodzice, trzeba im przypomnieć, że sprzeczne komunikaty tylko mylą dziecko i milcząco pozwalają dziecku przesłuchać lub zakwestionować autorytet.

Zamiast mrużyć głowy, spróbuj rekrutować dorosłego, by uczestniczył w skoordynowanym wysiłku. Poinformuj dorosłego o zasadach obowiązujących w twoim domu, ale nie stawiaj się w sytuacji negocjacji. Bądź zgodny z Twoimi zasadami i strategiami. Jeśli nie możesz dojść do porozumienia, możesz zostać zmuszony do zmiany, ograniczenia lub monitorowania interakcji z dorosłą osobą.

7. Jak ważne jest, aby zmienić zachowanie mojego dziecka?

Łatwo jest tak mocno skupić się na zmianie zachowania dziecka, że ​​tracisz orientację, dlaczego to robisz.

Na przykład, jeśli dziecko nie chce iść do szkoły, to jest problem. Jeśli jednak to samo dziecko odmawia dołączenia do Małej Ligi, może to nie stanowić problemu, ponieważ jest to wybór. Nawet jeśli wierzysz, że dziecko skorzysta w ogromnym stopniu z uczestnictwa, może to po prostu być niezgodne z zainteresowaniami i temperamentem Twojego dziecka.

Robienie czegoś dla "własnego dobra dziecka" zazwyczaj oznacza robienie czegoś przeciwnego temu, czego chce twoje dziecko. Może to doprowadzić do konfliktu o coś, co może, ale nie musi, zmienić na dłuższą metę.

W razie wątpliwości cofnij się i spróbuj uzyskać trochę perspektywy. Jeśli wybór nie ma negatywnego wpływu na życie Twojego dziecka, nie karaj dziecka za coś innego. Zamiast tego zachęcaj dziecko do zainteresowania się i uczestnicz w nim tak, jakbyś był jakikolwiek inny.

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy?