Płodność a leczenie niepłodności

Jeśli ty i twój partner próbowaliście począć dziecko, a jeszcze nie potrafiliście, specjalista ds. Płodności może poinformować, że ty, twój partner lub oboje jako para jesteście niepłodni. Chociaż początkowo przeraża, to niekoniecznie musi cię zniechęcać.

Niepłodność oznacza po prostu, że ty, jako para, jesteście mniej płodni niż inne pary takie jak ty. To nie znaczy, że nie zajdziesz w ciążę; po prostu sugeruje, że może być trudniejsze w oparciu o różne środki stosowane do oceny płodności.

Różnicowanie między płodnością a niepłodnością

Ktoś, kto jest opisany jako nieoparty, wciąż ma szansę zajścia w ciążę samemu, chociaż może to potrwać dłużej niż inne. Jest to porównywane do osoby niepłodnej, która potrzebuje pomocy medycznej, aby zajść w ciążę i jest mało prawdopodobne, aby zajść w ciążę bez pomocy.

Kolejna różnica między tymi terminami polega na tym, że niepłodność oznacza, że ​​starasz się zajść w ciążę przez co najmniej rok bez powodzenia. Z drugiej strony płodność oznacza po prostu, że zajście w ciążę trwa dłużej niż przeciętnie. Być może próbowałeś przez rok, lub możesz próbować dłużej.

Ani terminu "niepłodny", ani "bezpłodny" nie należy mylić z osobą uważaną za bezpłodną.Podczas gdy bezpłodna osoba może mieć bardzo, bardzo małą szansę zajścia w ciążę na własną rękę, osoba, która jest bezpłodna, nie jest w stanie zajść w ciążę bez pomocy medycznej.

Oto, gdzie może to być mylące: para, która próbuje przez co najmniej rok, jest z definicji nazywana "niepłodną". Dlatego powinieneś odwiedzić swojego lekarza, jeśli nie zajdziesz w ciążę po roku (lub po sześciu miesiącach, jeśli masz 35 lat lub więcej).

jednak, niektóre pary, które nie myślą po roku, są w rzeczywistości niepłodne. Innymi słowy, sami pojadą sami - potrzebują więcej czasu. Nie wymagają leczenia niepłodności.

Ile par jest niepłodnych? Ile jest podopiecznych?

Spośród par, które próbowały przez półtora roku bezskutecznie, jedno z badań wykazało, że 47 procent było faktycznie bezpłodnych - co oznacza, że ​​wymagały technologii wspomaganego rozrodu w celu samodzielnego zajścia w ciążę i samodzielnego zajścia w ciążę w trakcie badania. W tym konkretnym badaniu wykluczono pary o znanym problemie z płodnością. Diagnoza dla większości tych par byłaby niewyjaśnioną niepłodnością (diagnoza eliminacji).

Im dłużej para próbuje zajść w ciążę bez sukcesu, tym bardziej zmniejsza się szansa na spadek naturalnej koncepcji.

Według innego badania, gdybyś miał 100 par próbujących począć …

• 80 począłby po sześciu miesiącach
• 10 kolejnych osób pocznie po kolejnych sześciu miesiącach
• 5 począłby spontanicznie w ciągu najbliższych 36 miesięcy (trzy lata)
• 5 z pierwotnych 100 par byłoby bardzo mało prawdopodobne, aby kiedykolwiek sobie wyobrazić

Badanie to wykazało, że pary, które próbowały przez 48 miesięcy lub cztery lata, miały "niemal zerową szansę" na poczęcie bez pomocy medycznej.

Przyczyny i rozpoznanie podwodności

Przyczyny niepłodności są zasadniczo takie same jak w przypadku niepłodności i mogą się różnić w zależności od partnera. W przypadku kobiet przyczyny mogą obejmować problemy z owulacją i czynniki związane z wiekiem. U mężczyzn może być niższa niż średnia liczba plemników. W niektórych przypadkach połączone cechy partnera męskiego i żeńskiego mogą przyczyniać się do płodności.

Wiele podopłodnych par otrzyma diagnozę niewyjaśnionej niepłodności. To jest diagnoza eliminacji. Innymi słowy, po podstawowych testach płodności wszystko wygląda dobrze zarówno u kobiety, jak iu mężczyzny. To nie znaczy, że nie ma problemu z płodnością - tyle że nie jest to oczywiste.

Podstawowe testy płodności mogą obejmować:

• USG jajnika
• HSG (specjalny prześwietlenie oceniające jajowody i kształt macicy)
• Analiza nasienia
• Test hormonalny u partnerki (link hormon anty-Müllerowski i hormon folikulotropowy)
• Badanie genetyczne w celu wykluczenia zaburzeń chromosomowych (w przypadku nawrotu ciąży)

Inne techniki diagnostyczne (laparoskopowe, histeroskopowe) mogą być stosowane, jeśli wyniki tych podstawowych testów staną się niejasne lub jeśli pojawią się objawy uzasadniające dalsze badania (np. Ból miednicy).

Jeśli kobieta ma zablokowane jajowody lub mężczyzna ma bardzo niską lub zerową liczbę plemników, wówczas są bezpłodne (lub nawet sterylne) i będą potrzebować pomocy medycznej w poczęciu.

Zwiększenie płodności ze zmianami w stylu życia

Główna różnica między parami, które są niepłodne, a tymi, które są niepłodne, polega na tym, w jaki sposób leczony jest stan. W parach niepełnopłodnych leczenie może nie być tak natychmiastowe lub agresywne, szczególnie na wczesnym etapie.

Zamiast tego, twój specjalista może wybrać zmiany stylu życia i zalecić metody świadomości płodności, aby zwiększyć swoje szanse na poczęcie. Zalecenia mogą obejmować:

• Unikanie palenia, które wpływa zarówno na płodność samców, jak i na płodność samic
• Ćwiczenie umiarkowanie, ale nie nadmiernie (co może wpływać na liczbę plemników i kobiecy cykl menstruacyjny)
• Monitorowanie podstawowej temperatury ciała i płynów szyjnych bardziej
• Dostosowanie częstotliwości stosunku seksualnego
• Zmniejszenie masy ciała, ponieważ otyłość może wpływać na płodność
• Unikanie seksualnego środka smarnego, który może wpływać na ruchliwość plemników
• Unikanie przegrzewania się jąder (poprzez gorące kąpiele, sauny lub prysznice)

Jeśli te interwencje nie są w stanie doprowadzić do poczęcia, można rozważyć terapie płodności, w tym leki na płodność, operacje chirurgiczne, technologie wspomaganego rozrodu lub kombinację terapii.

Zaczekaj i próbuj dalej? Lub rozpocząć zabiegi płodności?

W jaki sposób ty i twój lekarz decydujesz, czy powinieneś sam próbować, czy przejść na terapię płodności? Chociaż można rozważyć leczenie bezpłodności po roku nieudanych prób (lub po sześciu miesiącach, jeśli masz 35 lat lub więcej), są sytuacje, w których możesz chcieć poczekać i spróbować jeszcze trochę dłużej.

Specjaliści od płodności od dawna starają się stworzyć receptę, która pomoże lekarzom wiedzieć, kiedy zalecać leczenie bezpłodności natychmiast i kiedy zasugerować zmiany w stylu życia i spróbować trochę dłużej.

Naprawdę nie ma twardych zasad do naśladowania. To decyzja najlepiej wykonana z lekarzem i partnerem w zależności od konkretnej sytuacji.

Mając to na uwadze, oto kilka wskazówek do rozważenia.

Możesz próbować dłużej, jeśli …

• Jesteś młodszy niż 35 lat.
• Próbowałeś sam przez mniej niż dwa lata.
• Ty i twój partner mieliście podstawowe badania płodności (praca krwi, analiza nasienia, ultrasonografia przezpochwowa i HSG w celu oceny jajowodów i macicy), a testy wróciły do ​​normy.

Dla osób w wieku powyżej 35 lat zaleca się, aby leczenie rozpoczęło się wcześniej niż później.Równie prawdą jest, że starsze pary będą z natury dłużej potrzebować samodzielnie, ze względu na związane z wiekiem spadki płodności. Jednak z uwagi na to, że płodność szybko spada po 35 roku życia, oczekiwanie może oznaczać mniejszą skuteczność leczenia.

Jeśli masz 35 lat lub więcej, przeszedłeś podstawowe testy płodności i wszystko wróciło do normy i chcesz dalej próbować, porozmawiaj z lekarzem. W zależności od twojego poziomu hormonów i sytuacji, próbowanie przez kolejne sześć miesięcy może być w porządku.

Słowo od DipHealth

Jeśli przez kilka miesięcy próbowałeś zajść w ciążę bez powodzenia, prawdopodobnie jesteś sfrustrowany, a może nawet zmartwiony. Czy to oznacza, że ​​jesteś niepłodny? Czy będziesz potrzebował leczenia płodności, aby zajść w ciążę? Niekoniecznie. Niektóre pary biorą nieco dłużej niż przeciętnie, aby zajść w ciążę. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli nie poczęłaś po roku (lub po sześciu miesiącach, jeśli masz 35 lat lub więcej). Jeśli wszystkie testy wrócą do normy, istnieje duża szansa, że ​​zajdziesz w ciążę samemu po drugim. rok próbowania. Jeśli nie - lub jeśli chcesz pójść prosto na zabiegi płodności - wiedz, że większość podopłodnych par może zajść w ciążę z podstawowymi metodami leczenia niepłodności. Mniej niż 5 procent niepłodnych par będzie wymagało zaawansowanych terapii, takich jak zapłodnienie in vitro.