Eozynofile odgrywają rolę w raku

Eozynofile są rodzajem białych krwinek wytwarzanych w szpiku kostnym, które stanowią około 5 procent całkowitej liczby białych krwinek. Eozynofile mogą krążyć we krwi, a także znajdują się poza naczyniami krwionośnymi w innych narządach w ciele. Przewód pokarmowy (GI) ma zazwyczaj największą liczbę eozynofilów w porównaniu z innymi narządami.

Funkcja eozynofili

Eozynofile chronią organizm przed zabijaniem bakterii i pasożytów, ale mogą powodować problemy, gdy reagują nieprawidłowo i powodują alergie i inne reakcje zapalne w organizmie. Na przykład alergie pokarmowe mogą powodować zbyt wiele eozynofilów w przewodzie pokarmowym, co może prowadzić do takich objawów, jak biegunka i uszkodzenie komórek wyściełających przewód pokarmowy.

Eozynofile są częścią wrodzonego układu odpornościowego, co oznacza, że ​​mogą "niespecyficznie" niszczyć najeźdźców, których napotykają w ciele, takich jak bakterie i pasożyty. Nieswoiste oznacza, że ​​eozynofile nie muszą specjalnie rozpoznawać najeźdźcy, ale po prostu rozpoznają najeźdźcę jako coś, co nie powinno być obecne i powinno zostać zniszczone.

Kiedy jest zbyt dużo eozynofilów

Kiedy duża liczba eozynofili jest wysyłana do określonego miejsca w ciele lub gdy szpik kostny wytwarza zbyt dużo eozynofili, istnieje stan znany jako eozynofilia. Eozynofilia może wynikać z różnych stanów, chorób i czynników, w tym:

• Choroby pasożytnicze i grzybicze
• Alergie
• Warunki nadnerczy
• Schorzenia skóry
• Toksyny
• Choroby autoimmunologiczne
• Zaburzenia endokrynologiczne

Ponadto eozynofilia może rozwinąć się w odpowiedzi na niektóre nowotwory, w tym:

• Chłoniak (chłoniak Hodgkina i nieziarnisty).
• Białaczka (przewlekła białaczka szpikowa, białaczka / chłoniak limfatyczny T-komórkowa dorosłych (ATLL), białaczka eozynofilowa)
• Rak jelita grubego
• Rak płuc

Eozynofile i rak jelita grubego

Liczba eozynofili we krwi może wzrosnąć podczas normalnej reakcji na reakcje alergiczne, infekcje grzybicze i pasożytnicze, leki i niektóre rodzaje raka.

W badaniu z 2011 r. Opublikowanym w Journal of Clinical Oncology zbadano związek między eozynofilami we krwi obwodowej a częstością występowania raka jelita grubego. Naukowcy odkryli, że większa liczba eozynofilów we krwi obwodowej wiązała się ze zmniejszonym ryzykiem zgonu z powodu raka jelita grubego, zwłaszcza u pacjentów, którzy nigdy nie palili iu mężczyzn. Chociaż w badaniu nie udało się zidentyfikować mechanizmu wyjaśniającego tę zależność, jedną z wiarygodnych teorii jest to, że bardziej aktywny układ odpornościowy zmniejsza ryzyko zachorowania na raka jelita grubego.

W innym badaniu opublikowanym w czasopiśmie Modern Pathology w 2014 roku analizowano, w jaki sposób eozynofile mogą przewidywać wyniki u pacjentów z rakiem jelita grubego. Chociaż ocena stopnia zaawansowania raka jelita grubego jest zwykle oparta na informacji o samym guzie, zajętości węzłów chłonnych i obecności przerzutów (rozprzestrzenianie się raka w inne miejsca), często dwaj pacjenci z tą samą inscenizacją będą mieć diametralnie różne wyniki.

Autorzy tego badania zbadali, czy poziomy eozynofili w guzie jelita grubego lub w jego okolicach pomagają przewidzieć wynik. Doszli do wniosku, że większa liczba eozynofilów wokół pierwotnego guza okrężnicy i odbytu wiąże się z lepszym wynikiem leczenia i że należy je rutynowo liczyć podczas badania nowotworu.