Powszechne mity na temat choroby tarczycy

Pomimo postępu w zrozumieniu chorób tarczycy, pozostają liczne mity i nieporozumienia, które stoją na przeszkodzie właściwej diagnozie i leczeniu niedoczynności tarczycy (niska czynność tarczycy) i nadczynności tarczycy (nadczynność tarczycy). Świadomość ich i zdobywanie wiedzy na temat typowych błędów, których należy unikać, może pomóc ci być bardziej aktywnym uczestnikiem planu opieki i czuć się najlepiej.

Mit

• Poziom hormonu tyreotropowego (TSH) jest w porządku, jeśli znajduje się w normie.

Fakt

• "Normalny" TSH zależy od zakresu referencyjnego, z którego korzysta lekarz, wieku pacjenta i wyników TSH w odniesieniu do innych testów czynności tarczycy.

Co więcej, istnieją pewne kontrowersje co do tego, co jest uważane za "normalne" w testach TSH (ilość hormonu pobudzającego tarczycę lub TSH w próbce krwi). Podczas gdy zdecydowana większość laboratoriów w Stanach Zjednoczonych klasyfikuje normalnie jako między 0,5 milijednostek na litr (mU / L) i 4,5 do 5 mU / L, inni uważają, że górny limit powinien być bliżej 2,5 mIU / L, co oznacza, że ​​więcej ludzie będą uważani za pacjentów z niedoczynnością tarczycy i poddani leczeniu.

Odwrotnie, ponieważ czynność tarczycy niezmiennie zmniejsza się wraz z wiekiem, górny normalny zakres od 6,0 ​​do 8,0 mIU / L może być bardziej odpowiedni dla osób po 65 roku życia.

Aby uzyskać bardziej ewaluacyjny obraz, należy mierzyć TSH w odniesieniu do hormonów tarczycy, które stymuluje, a mianowicie T4 i trijodotyroniny (T3), jak również historii medycznej, współistniejących stanów i objawów. W oparciu o te wzajemnie powiązane czynniki, Twój zakres referencyjny TSH może wymagać dostosowania w celu lepszego zarządzania twoją chorobą indywidualnie.

Mit

• Wystąpią objawy tylko wtedy, gdy TSH znajduje się poza normalnym zakresem.

Fakt

• Objawy mogą wystąpić nawet wtedy, gdy poziomy TSH są prawidłowe i są w pełni zoptymalizowane.

Podczas czytania raportu z badań tarczycy, poziomy TSH będą interpretowane na podstawie jego lokalizacji w zakresie referencyjnym. Zakres referencyjny obejmuje wysokie i niskie wartości, pomiędzy którymi Twój TSH byłby uważany za normalny. Wyższe wartości TSH odpowiadają niższym hormonom tarczycy (niedoczynność tarczycy), natomiast niższe wartości TSH związane są z wyższymi hormonami tarczycy (nadczynność tarczycy).

Sugeruje to, że posiadanie TSH w normalnym zakresie oznacza, że ​​tarczycy działa normalnie. I w wielu przypadkach jest to prawda.

Jednak test TSH zapewnia jedynie ogólny wgląd w ogólny stan zdrowia. Niektórzy ludzie nadal będą rozwijać objawy tarczycy, mimo że wyniki w normalnym zakresie. Możesz nawet leczyć się i ustawić w "słodkim punkcie" w środku zakresu odniesienia (znanego jako optymalny zakres odniesienia) i nadal czuć się źle.

Mit

• Synthroid jest jedynym lekiem, który może leczyć niedoczynność tarczycy.

Fakt

• Istnieje wiele innych opcji, które mogą być używane w połączeniu z Synthroid lub na własną rękę.

W przypadku niedoczynności tarczycy, są ludzie, którzy będą nalegać, że istnieje tylko jeden lek stosowany w hormonalnej terapii zastępczej: Synthroid. Synthroid jest najczęściej przepisywaną marką syntetycznego hormonu T4 znanego jako lewotyroksyna. Na rynku dostępne są również inne marki lewotyroksyny, w tym Levoxyl, Tirosint i Unithroid.

Podczas gdy lewotyroksyna jest uważana za złoty standard leczenia niedoczynności tarczycy, to z pewnością nie jest jedynym dostępnym lekiem.

Pomimo faktu, że ani Amerykańskie Stowarzyszenie Endokrynologów Klinicznych (AACE), ani American Thyroid Association (ATA) aktywnie nie popiera jego stosowania, syntetyczny hormon T3 Cytomel (liotyronina) jest coraz częściej stosowany w celu poprawy objawów u osób, które nie są w stanie uzyskać ulgi z lewotyroksyną sam.

Innym lekiem stosowanym od ponad wieku w leczeniu chorób tarczycy jest naturalnie wysuszona tarczycy (NDT), która pochodzi z tarczycowych gruczołów świń i krów. Zaaprobowane przez FDA leki, sprzedawane pod markami Armor Thyroid, Nature-Throid, NP Thyroid, WP Thyroid i inne, zawierają zarówno T4, jak i T3.

Chociaż nie jest on zatwierdzony do stosowania przez AACE lub ATA, niektórzy uważają, że NDT jest tak samo skuteczny jak syntetyczne hormony w leczeniu łagodnej niedoczynności tarczycy. Była Sekretarz Stanu Hillary Rodham Clinton jest jedną z rosnącej liczby osób, które używają NDT do radzenia sobie z chorobami tarczycy.

Mit

• Nadczynność tarczycy zawsze powoduje utratę wagi.

Fakt

• Niektóre osoby z nadczynnością tarczycy mogą faktycznie przybrać na wadze.

Niektórzy ludzie utożsamiają chorobę tarczycy z problemami z wagą, wierząc, że przytyjesz, jeśli masz niedoczynność tarczycy i stracisz wagę, jeśli jesteś nadczynnością tarczycy. Podczas gdy obie te rzeczy mogą wystąpić, zmiany w wadze mogą się różnić w zależności od osoby.

W przypadku niedoczynności tarczycy mediana przyrostu masy ciała jest względnie niewielka, zwykle od 5 do 10 funtów. Przyrost masy ciała pogarsza się wraz z ciężkością twojego stanu. Oznacza to, że niektórzy ludzie nie przybiorą żadnej wagi, jeśli ich stan jest łagodny, podczas gdy inni będą wkładali 15 funtów lub więcej, mimo że mniej jedzą.Jest to szczególnie ważne, jeśli przed postawieniem diagnozy miałeś nadwagę lub otyłość.

W przypadku nadczynności tarczycy nadmierne wytwarzanie hormonów tarczycy może przyspieszyć twój metabolizm i spowodować niespodziewane zmniejszenie masy ciała. Ale to nie znaczy, że wszyscy to zrobią. Podzbiór osób z nadczynnością tarczycy przybierze na wadze z powodu zwiększonego apetytu i głodu na węglowodany. Wszystko, od cukrzycy do zapalenia tarczycy (zapalenie tarczycy) może potencjalnie powodować przyrost masy ciała w obliczu nadczynności tarczycy.

Jeśli doświadczasz niezamierzonego przyrostu lub utraty wagi, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Podczas gdy zmiany w leczeniu mogą pomóc, dieta i ćwiczenia powinny być traktowane jako część holistycznego podejścia.

Mit

• Możesz powiedzieć, że ktoś ma chorobę Gravesa-Basedowa przez wyłupiaste oczy.

Fakt

• Podczas gdy u wielu osób z Gravessem rozwija się choroba tarczycy, tak samo jak wielu nie.

Wyłupiaste oczy są zwykle związane z chorobą tarczycy. Znana również z orbitopatii związanej z tarczycą (TAO), często towarzyszy jej suchość oczu, niewyraźne widzenie lub podwójne widzenie.

TAO najczęściej rozwija się w odpowiedzi na chorobę autoimmunologiczną znaną jako choroba Gravesa-Basedowa, w której układ odpornościowy organizmu atakuje tarczycę, prowadząc do rozwoju nadczynności tarczycy.

Podczas gdy TAO jest częstą cechą choroby Gravesa-Basedowa, nie wszyscy ją otrzymają. Podobnie, u osób, które rozwijają się w TAO, wyłupiaste oczy są tylko jednym z możliwych objawów choroby tarczycy.

Na prawdopodobieństwo i ciężkość TAO wpływa genetyka, środowisko, starzenie się, palenie tytoniu i poziom dysfunkcji tarczycy. Według badań Kurume University School of Medicine, od 25 procent do 50 procent osób z Graves będzie miało klinicznie znaczące TAO. Około 2 procent osób z chorobą Hashimoto, autoimmunologiczną przyczyną niedoczynności tarczycy, również doświadcza TAO.

Większość przypadków TAO zwykle ustępuje po kilku latach i może być złagodzona sztucznymi łzami lub doustnymi sterydami. Jeśli ból lub zaburzenia widzenia są poważne, może być konieczna operacja.

Mit

• Powinieneś przyjmować suplementy jodu lub zioła zawierające jod, jeśli masz zaburzenia czynności tarczycy.

Fakt

• Większość ludzi w Stanach Zjednoczonych nie ma niedoboru jodu. Uzupełnienie zwykle nie jest konieczne (i może mieć negatywne konsekwencje).

Choć główna przyczyna problemów tarczycy na świecie, niedobór jodu nie jest główną przyczyną niedoczynności tarczycy w Stanach Zjednoczonych. Chociaż tarczycy potrzebuje jodu do syntezy hormonów tarczycy, niedobór jodu jest rzadkością w Ameryce z powodu jodowania soli kuchennej.

W tym celu leczenie niedoczynności tarczycy za pomocą suplementów jodu lub ziół, takich jak kelp, bladderwack i bugleweed - praktyka powszechna wśród praktykujących naturopatię - jest bardziej prawdopodobne, aby wywołać u ludzi amerykańskich szkody niż dobre. Oprócz ewentualnego pogorszenia stanu, może to doprowadzić do rzadkich przypadków zatrucia. Wysokie dawki mogą powodować gorączkę, ból brzucha, nudności, wymioty i pieczenie w jamie ustnej i gardle.

Mit

• Tylko kobiety cierpią na chorobę tarczycy.

Fakt

• Zarówno mężczyźni jak i kobiety w każdym wieku mogą rozwinąć się w stan tarczycy.

To prawda, że ​​kobiety mają od pięciu do ośmiu razy większe ryzyko rozwoju chorób tarczycy niż mężczyźni. Ryzyko u kobiet ma tendencję do wzrostu w okresie dojrzewania, ciąży i okresu poporodowego bezpośrednio po porodzie. Istnieje również zwiększone ryzyko we wczesnej menopauzie, ponieważ hormony zaczynają spadać.

Ale faktem jest, że choroba tarczycy może wystąpić w każdym wieku u obu płci. Wśród mężczyzn ryzyko zwiększa się wraz z wiekiem. Pod względem rozpowszechnienia uważa się, że około dwóch milionów amerykańskich mężczyzn żyje z jakąś chorobą tarczycy.

Spośród tej populacji mężczyzn wskaźnik raka tarczycy jest niemal w tandemie z kobietami z chorobami tarczycy, wzrastając odpowiednio o 16,5% i 20,6% w latach 1999-2009, wynika z badań opublikowanych w czasopiśmie Tarczyca.

Niektóre dzieci rodzą się z wrodzoną niedoczynnością tarczycy, która dotyka dzieci płci żeńskiej i męskiej w stosunku dwóch do jednego.

Mit

• Twoja podstawowa temperatura ciała (BBT) może pomóc w diagnozowaniu i leczeniu choroby niedoczynności tarczycy.

Fakt

• Podczas gdy tarczyca reguluje twoją BBT, ta miara może dostarczyć żadnego oceny wglądu w naturę, dotkliwość, a nawet obecność chorób tarczycy.

Podczas gdy hipotermia (niska temperatura ciała) jest znanym objawem niedoczynności tarczycy, używanie podstawowej temperatury ciała (BBT) jako narzędzia diagnostycznego jest poważnie wadliwe. Chociaż tarczyca reguluje tempo metabolizmu i temperaturę Twojego organizmu, istnieje wiele innych czynników, które wpływają na twoje BBT, w tym hormony, stres, wysiłek fizyczny, choroby, leki i środowisko.

Podczas gdy niektórzy alternatywni terapeuci popierają stosowanie BBT w leczeniu chorób tarczycy, wyniki rzadko odpowiadają poziomowi hormonów, rozwojowi objawów lub reakcji na leczenie. O wiele bezpieczniej jest polegać na standardowej baterii testów, takich jak TSH i wolna tyroksyna (T4), aby ocenić czynność tarczycy.

Mit

• Wszystkie wole spowodowane są niedoborem żelaza.

Fakt

• W Stanach Zjednoczonych najbardziej prawdopodobnymi sprawcami są choroba Hashimoto i choroba Gravesa-Basedowa.

Wole to nieprawidłowe powiększenie tarczycy i jeden z objawów zwykle kojarzonych z chorobą tarczycy. W Stanach Zjednoczonych, wola dotyka aż 26 procent kobiet w wieku od 49 do 58 i 7 procent mężczyzn powyżej 60 lat.

Mówiąc globalnie, niedobór żelaza jest główną przyczyną wola, głównie w krajach rozwijających się, gdzie dotknie to aż 80 procent biednych w tym kraju. Jednak tak się rzadko zdarza w Stanach Zjednoczonych.

Chociaż wole są często związane z niedoczynnością tarczycy, mogą również wystąpić z nadczynnością tarczycy. W rzeczywistości dwie najczęstsze przyczyny w Stanach Zjednoczonych to choroba Hashimoto i choroba Gravesa-Basedowa, które mogą powodować powiększenie tarczycy na różne sposoby. Inne czynniki ryzyka obejmują palenie tytoniu i otyłość.

Mit

• Guz w tarczycy oznacza, że ​​masz raka tarczycy lub masz zwiększone ryzyko zachorowania na raka.

Fakt

• Większość guzków tarczycy nie jest nowotworowa i nigdy nie będzie.

Najczęstszym objawem raka tarczycy jest grudka lub guzek w tarczycy. Chociaż pojawienie się guzka może być zrozumiałe niepokojące, aż 97 procent przypadków będzie całkowicie łagodne. Dotyczy to szczególnie osób z niedoczynnością tarczycy lub pojedynczego guzka tarczycy. Żadne z tych stanów nie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka.

Dla kontrastu istnieje zwiększone ryzyko wśród osób z nadczynnością tarczycy, u których rozwinęły się wola wieloguzkowe. Badanie 404 opublikowane w Journal of the American College of Surgery, która dokonała przeglądu danych medycznych 1523 osób, które przeszły operację tarczycy, doszła do wniosku, że ta podgrupa pacjentów ma 18% wzrost ryzyka raka tarczycy w porównaniu do ogólnej populacji.

Co ciekawe, podczas gdy mężczyźni rzadziej mają wole niż kobiety, statystycznie bardziej prawdopodobne jest wystąpienie raka tarczycy.