Jakie są reaktywne cząsteczki tlenu?

Reaktywne cząsteczki tlenu, znane również jako reaktywne formy tlenu lub ROS, to produkty metaboliczne powstające z dwóch typów komórek biorących udział w produkcji i metabolizmie - retikulum endoplazmatycznym i mitochondriach. Reaktywne cząsteczki tlenu mają liczne skutki biologiczne. Mogą niszczyć bakterie i niszczyć komórki ludzkie. Ich zadaniem jest służyć jako pośrednicy między komórkami oraz w procesie homeostazy.

Reaktywne cząsteczki tlenu są wytwarzane w sposób ciągły przez wszystkie zwierzęta, które oddychają powietrzem. Ponieważ normalna ścieżka metaboliczna zależy od zużycia i chemicznego zastosowania tlenu, produkcja reaktywnych cząsteczek tlenu jest nieunikniona.

Reaktywne cząsteczki tlenu różnią się od normalnych cząsteczek tlenu. Zostały one zmienione przez proces "utleniania" i są bardzo niestabilne. Ponieważ są one niestabilne, mają tendencję do reagowania na wszystko, z czym się stykają. W kontakcie z komórkami w ciele lub DNA w obrębie tych komórek, reakcja może być szkodliwa i powodować śmierć komórki lub mutację DNA.

Pod wpływem stresu środowiskowego, takiego jak ciepło lub promienie UV, poziomy ROS gwałtownie wzrosną i uszkodzą struktury komórkowe. To uszkodzenie jest znane jako stres oksydacyjny. ROS są również tworzone ze źródeł egzogennych, takich jak zanieczyszczenia, tytoń, dym, narkotyki lub promieniowanie jonizujące.

Pozytywny wpływ ROS na metabolizm komórkowy można zaobserwować w odpowiedziach płytek na naprawę rany. Jednak nadmierna ilość ROS była wskazana w reakcjach zapalnych obserwowanych u pacjentów z chorobą sercowo-naczyniową, uszkodzeniem ślimaka, które prowadzi do upośledzenia słuchu i wrodzonej głuchoty, udaru, raka, choroby Alzheimera i ataku serca.

Podczas gdy ważne jest ograniczenie liczby reaktywnych cząsteczek tlenu, pełnią one ważną funkcję w komórce, w tym funkcję tarczycy i komórkową odpowiedź na infekcję bakteryjną.

Ze względu na niebezpieczeństwo związane z reaktywnymi cząsteczkami tlenu opracowano metody przeciwdziałania ich skutkom.

Metody redukcji reaktywnych cząsteczek tlenu

Podstawową z nich jest produkcja i stosowanie substancji chemicznych zwanych przeciwutleniaczami. Przeciwutleniacze hamują utlenianie innych cząsteczek, redukując poziomy reaktywnych cząsteczek tlenu, zanim mogą spowodować uszkodzenie. Powszechnie stosowane w suplementach diety, przeciwutleniacze są klasyfikowane jako rozpuszczalne w wodzie lub rozpuszczalne w tłuszczach.

Trzy najsilniejsze przeciwutleniacze i niektóre produkty spożywcze, które je zawierają:

• Beta-karoten - występujący w kolorowych owocach i warzywach, takich jak morele, szparagi, buraki, brokuły, kantalupa, marchew, kukurydza, dynia, dynia i arbuz.
• Witamina C - występująca w jagodach, brokułach, brukselce, kalafiorze, spadźzie, kapuście, mango, truskawkach, pomidorach i papai.
• Witamina E - występująca w awokado, boćwinie, musztardzie lub rzepach, czerwonej papryce, ziarnie słonecznika i orzechach.

Inne zdrowe przeciwutleniacze obejmują:

• Cynk - występujący w produktach mlecznych, czerwonym mięsie, drobiu, fasoli, orzechach, owocach morza i ostrygach.
• Selen - występujący w orzechach brazylijskich, tuńczyku, wołowinie i produktach zbożowych

Przeciwutleniacze spowalniają lub zapobiegają utlenianiu innych cząsteczek. Dzięki wprowadzeniu co najmniej pięciu porcji owoców i warzyw do diety organizm może zmniejszyć szanse chorób serca, chorób neurologicznych, raka i obniżonego układu odpornościowego.