Porównanie 6 leków biologicznych na IBD

Najnowsza klasa leków stosowanych w leczeniu stanów zapalnych wywoływanych przez zapalną chorobę jelit (IBD) nazywa się biologią. Jest to jednak bardzo szeroka gama leków i nie wszystkie działają w ten sam sposób lub są podawane w ten sam sposób. Niektóre są zatwierdzone do leczenia tylko jednej postaci IBD, a inne są stosowane w leczeniu zarówno choroby Leśniowskiego-Crohna, jak i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.

Ponieważ leki biologiczne modyfikują układ odpornościowy na różne sposoby (częściowo dlatego, że działają na IBD), ludzie biorący je mogą być podatni na niektóre rodzaje infekcji. Ważne jest zatem podjęcie kroków w celu zapewnienia ochrony przed infekcjami. Osoby z IBD powinny otrzymać szczepienia, najlepiej przed rozpoczęciem leczenia biologicznego, ale wiele szczepień można również podać podczas przyjmowania leku biologicznego.

W jaki sposób lekarze decydują, który czynnik biologiczny zaleci pacjentowi? Istnieje wiele różnic między tymi lekami i bierze się pod uwagę wiele czynników. Może to obejmować między innymi skuteczność (różniącą się w zależności od rodzaju i stadium choroby), ceny i zakres ubezpieczenia. Lekarze będą musieli wziąć pod uwagę wszystkie te aspekty, a nawet więcej, gdy wydadzą pacjentowi zalecenia dotyczące leku biologicznego.

Poniżej znajduje się kilka elementów kilku rodzajów leków biologicznych. Pacjenci i lekarze będą chcieli rozważyć wszystkie te czynniki i inne osoby przed podjęciem decyzji.

Cimzia

Cimzia (certolizumab pegol) jest czynnikiem blokującym czynnik martwicy nowotworów (TNF), który został zatwierdzony w 2008 roku w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna. W 2009 r. Została zatwierdzona do leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów oraz łuszczycowego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa w 2013 r. Cimzia zazwyczaj podaje się we wstrzyknięciach za pomocą ampułko- strzykawki. Lek Cimzia podaje się w dwóch wstrzyknięciach, które po raz pierwszy podaje się w dawce nasycającej w tygodniach 0, 2 i 4. Następnie dwie wstrzyknięcia są podawane co 4 tygodnie. Inną formą Cimzia jest proszek, który jest mieszany, a następnie wstrzykiwany w gabinecie lekarskim.

Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi tego leku są infekcje górnych dróg oddechowych (takie jak przeziębienie), infekcje wirusowe (takie jak grypa), wysypki i infekcje dróg moczowych.

Kluczowe kwestie dotyczące Cimzia:

• Cimzia jest zatwierdzona do leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna
• Lek Cimzia zazwyczaj podaje się w domu we wstrzyknięciu
• Lek Cimzia podaje się początkowo 3 razy w serii 2 wstrzyknięć, w odstępie 2 tygodni, a następnie 2 wstrzyknięcia co 4 tygodnie
• Do częstych działań niepożądanych należą infekcje dróg oddechowych, infekcje wirusowe, wysypki i infekcje dróg moczowych
• Cimzia jest lekiem ciążowym klasy B.
• Niska dawka leku Cimzia może przenikać do mleka matki
• Cimzia musi być w lodówce

Entyvio

Entyvio (vedolizumab), zatwierdzony w maju 2014 r., Jest antagonistą integryny α4β7 skierowanym przeciw jelitom. Uważa się, że działa poprzez wiązanie się z integryną α4β7, która zapobiega wywołaniu stanu zapalnego przez integrynę. Entyvio jest zatwierdzony do stosowania u osób dorosłych z chorobą Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Entyvio zawsze podaje się w infuzji, w gabinecie lekarskim, w szpitalu lub w centrum infuzyjnym. Harmonogram ładowania Entyvio to 3 napary wykonane w odstępie 2 tygodni. Następnie infuzje podaje się co 8 tygodni.

Niektóre z potencjalnych skutków ubocznych obejmują zimne zakażenia górnych dróg oddechowych (grypa, zapalenie oskrzeli), bóle głowy, bóle stawów, nudności, gorączkę, zmęczenie, kaszel, ból pleców, wysypkę, świąd, zakażenie zatok, ból gardła i ból kończyn.

Kluczowe punkty dotyczące Entyvio:

• Entyvio jest zatwierdzony do leczenia wrzodziejącego zapalenia okrężnicy i choroby Leśniowskiego-Crohna
• Entyvio podaje się we wlewie w 3 dawkach początkowych, a następnie co 8 tygodni
• Do częstych działań niepożądanych należą infekcje (przeziębienie, grypa, zapalenie oskrzeli, zakażenie zatok); ból stawów, pleców, gardła lub kończyn; objawy nudności, gorączka, zmęczenie, kaszel lub swędzenie; i wysypka
• Entyvio jest lekiem ciążowym klasy B.
• Obecnie nie wiadomo, czy Entyvio przenika do mleka kobiecego

Humira

Humira (adalimumab) to kolejne przeciwciało monoklonalne i inhibitor TNF, który jest stosowany w leczeniu osób z IBD. Jest on zatwierdzony dla dorosłych i dzieci w wieku powyżej 6 lat z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy lub chorobą Leśniowskiego-Crohna. Humira została początkowo zatwierdzona w 2002 roku i rozszerzona do stosowania w chorobie Leśniowskiego-Crohna w 2007 roku i wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego w 2012 roku. Humira może być podawana w domu za pomocą wstrzyknięcia. Pacjenci są przeszkoleni w zakresie wykonywania zastrzyku (lub można to zrobić przy pomocy członka rodziny lub przyjaciela).

U niektórych osób z lekiem Humira może wystąpić reakcja w miejscu wstrzyknięcia, czyli obrzęk, ból, swędzenie lub zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia leku. Zazwyczaj można to leczyć w domu przy pomocy leków na bazie lodu lub leków przeciwhistaminowych (co tydzień pomaga także zmiana miejsca wstrzyknięcia).

Najważniejsze punkty dotyczące Humiry:

• Humira jest dopuszczona do leczenia zarówno choroby Leśniowskiego-Crohna, jak i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
• Humira jest podawana w domu przez samo wstrzyknięcie
• Humira rozpoczyna się od 4 wstrzyknięć, a następnie 2 wstrzyknięć 2 tygodnie później, a następnie 1 wstrzyknięcia co drugi tydzień
• Częste działania niepożądane obejmują ból lub podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia i ból głowy, wysypkę i nudności
• Humira jest lekiem ciążowym klasy B.
• Niemowlęta urodzone przez matki otrzymujące Humirę nie powinny otrzymywać żywych szczepionek przez 6 miesięcy
• Humira musi być w lodówce

Remicade

Pierwszą terapią biologiczną zatwierdzoną do stosowania u osób z IBD jest Remicade (infliksymab), który został zatwierdzony w 1998 roku. Remicade jest przeciwciałem monoklonalnym, które jest inhibitorem TNF i jest podawane pacjentom przez IV. Można to zrobić w gabinecie lekarskim, ale częściej występuje w centrum infuzyjnym, które są wyspecjalizowanymi urządzeniami przeznaczonymi do podawania leków przez IV. Preparat Remicade może być stosowany w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, a także w niektórych przypadkach dopuszczony do stosowania u dzieci w wieku 6 lat.

Uważa się, że Remicade działa u osób z IBD, ponieważ hamuje TNF, który jest substancją, która powoduje stan zapalny w organizmie.

Najważniejsze punkty dotyczące Remicade:

• Remicade podaje IV
• Preparat Remicade jest zatwierdzony do leczenia choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
• Podano trzy dawki początkowe (po pierwszej dawce, druga po 2 tygodniach, trzecia po 4 tygodniach).
• Po podaniu dawek początkowych podaje się go co 8 tygodni (czasami szybciej, jeśli jest to konieczne)
• Często występującymi działaniami niepożądanymi są bóle brzucha, nudności, zmęczenie i wymioty
• Remicade jest lekiem ciążowym klasy B.
• Preparat Remicade nie przenika do mleka matki

Simponi

Simponi (golimumab) jest inhibitorem TNF, który jest zatwierdzony do leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Produkt Simponi został zatwierdzony jako pierwszy w 2009 roku w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, łuszczycowego zapalenia stawów i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa. W 2013 roku został zatwierdzony do leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa jest stanem, który może być związany z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, co oznacza, że ​​ten lek może być stosowany do leczenia obu (lub dowolnego) zaburzeń.Produkt Simponi jest podawany w domu, więc pacjenci są szkoleni przez dostawcę opieki zdrowotnej w zakresie samodzielnego wykonywania wstrzyknięć (samodzielnie lub za pomocą pomocy).

Niektóre z działań niepożądanych leku Simponi obejmują infekcje powodujące choroby, takie jak przeziębienie, objawy, takie jak ból gardła lub zapalenie krtani i infekcje wirusowe, takie jak grypa. Dodatkową potencjalną reakcją niepożądaną jest zaczerwienienie, ból i swędzenie w miejscu wstrzyknięcia, często leczone lodem i lekami przeciwhistaminowymi.

Najważniejsze punkty dotyczące Simponi:

• Produkt Simponi jest dopuszczony do leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
• Simponi podaje się we wstrzyknięciu w domu
• Simponi rozpoczyna się od 2 wstrzyknięć, a następnie 1 wstrzyknięcia 2 tygodnie później i 1 wstrzyknięcia co 4 tygodnie później
• Częste działania niepożądane obejmują ból lub podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia oraz zakażenia górnych dróg oddechowych lub wirusowe
• Simponi jest lekiem ciążowym typu B.
• Obecnie nie wiadomo, w jaki sposób Simponi wpłynie na niemowlę karmiące piersią
• Simponi musi być w lodówce

Stelara

Stelara (ustekinumab) jest w pełni ludzkim monoklonalnym przeciwciałem immunoglobuliny. Zostało ono po raz pierwszy zatwierdzone w 2008 r. Jako leczenie łuszczycy plackowatej, aw 2016 r. W leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna. Stelara działa, aby zmniejszyć stan zapalny choroby Leśniowskiego-Crohna, celując w interleukinę (IL) -12 i IL-23, które, jak się uważa, odgrywają rolę w rozwoju stanu zapalnego w jelicie. Pierwsza dawka leku Stelara jest podawana we wlewie, w infuzji lub w gabinecie lekarskim. Po pierwszej infuzji lek Stelara można przyjmować w domu z zastrzykiem podawanym co 8 tygodni.

Pacjenci mogą wykonać zastrzyk po przeszkoleniu przez personel medyczny. Niektóre z najczęstszych działań niepożądanych obserwowanych u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna przyjmujących lek Stelara to wymioty (podczas pierwszego wlewu), ból lub zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia, świąd i zakażenia, takie jak przeziębienie, drożdże, zapalenie oskrzeli, układ moczowy. infekcja lub infekcja zatok.

Najważniejsze punkty dotyczące Stelara:

• Stelara jest zatwierdzona do leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna
• Dawka nasycająca leku Stelara jest podawana we wlewie, a następnie podawana jest w zastrzykach w domu
• Osoby, które robią zdjęcia alergii, powinny porozmawiać z lekarzem na temat możliwych reakcji alergicznych i Stelara
• Częste działania niepożądane obejmują zakażenia, reakcje w miejscu wstrzyknięcia i wymioty
• Stelara jest lekiem ciążowym klasy B.
• Uważa się, że Stelara przechodzi do mleka kobiecego
• Stelara musi być w lodówce

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Janssen Biotech, Inc. "Przewodnik po lekach Simponi". Maj 2013.
• Janssen, Inc. "Stelara (ustekinumab) Informowanie o przepisywaniu leku". Stelarainfo.com. Sierpień 2016.
• Matka do dziecka. "Certolizumab Pegol (Cimzia) i Ciąża." MotherToBaby.org. Aug 2015.
• Takeda Pharmaceuticals, Inc. "O Entyvio." Entyvio.com. 2015.
• UCB, Inc. "Cimzia (Certolizumab Pegol) Przewodnik po lekach". Cimzia.com. Kwi 2016.