Małżeństwo z małżonkiem z zespołem Aspergera

Zespół Aspergera już nie istnieje jako dyskretna diagnoza. Obecnie osoby z objawami Aspergera otrzymują diagnozę spektrum autyzmu - zakładając, że zdecydują się na postawienie diagnozy w ogóle. Z diagnozą lub bez niej może być trudne zarządzanie małżeństwem z osobą, która ma trudności z umiejętnościami społecznymi, komunikacją interpersonalną, empatycznym zrozumieniem lub elastycznością myśli.

Chociaż możesz kochać swojego współmałżonka z dobrze funkcjonującym autyzmem, nie jest łatwo utrzymać ten romans przy życiu. Dr Robert Naseef i kolega Cindy Ariel są ekspertami w doradzaniu rodzinom z autystycznymi członkami. Oferują one szczegółowe informacje i porady partnerom żyjącym z dobrze funkcjonującym autyzmem.

Dr Robert Naseef: Przezwyciężanie samotności w małżeństwie

Jeśli istnieje jedno słowo opisujące reakcję członka rodziny na rozpoznanie autyzmu u kogoś, kogo kochasz, tym słowem jest samotność.Jeśli to słowo cię opisuje, możesz być pewny, że nie jesteś sam w tej reakcji. Dostępna jest pomoc dla Ciebie i Twojego partnera. Obecnie, gdy autyzm jest szerzej rozpoznawany, diagnozuje się zarówno dorosłych, jak i dzieci, które w przeszłości nie zostały zidentyfikowane jako autystyczne. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku dobrze funkcjonującego autyzmu (HFA) i zespołu Aspergera (zaburzenie, którego nie ma już w literaturze dotyczącej diagnostyki).

Istnieje nawet strona internetowa poświęcona zagadnieniom małżonków i partnerów w Zespole Syndromu Aspergera i Zasobach indywidualnych, Zachęta i wsparcie. Jest tam wiele przydatnych artykułów zarchiwizowanych. Istnieje również lista subskrypcji wiadomości e-mail dla osób z autyzmem o wysokim funkcjonowaniu oraz tych, którzy mają rodzica, małżonka lub dziecko z autyzmem. Dostarczane są tam rodzinne i relacyjne doświadczenia, zasoby, wskazówki na temat przetrwania, zachęta i nadzieja.

Właśnie dzięki takiemu dzieleniu się wielu ludzi pomaga sobie nawzajem w zmniejszaniu obciążeń życia i znajduje strategie radzenia sobie z wieloma problemami w relacjach. Z pewnością nie jest łatwo zlikwidować lukę komunikacyjną istniejącą w życiu codziennym, które opisujesz. Równoczesna ulga i uwięzienie to zdradziecki dylemat. Zwykle przy większej ilości informacji pojawia się nadzieja, więc możesz dowiedzieć się więcej o autyzmie. Istnieje wiele książek i stron internetowych. Jednym z dobrych miejsc medycznych będzie program PENN Social Learning Disorders. Zobaczysz stan swojego partnera opisany jako zaburzenie społecznego uczenia się, które jest pomocnym sposobem przyjrzenia się jego różnicom i wyzwaniom, które napotykają oboje.

Ważne jest również spojrzenie na historię waszego związku. Musieliście dobrze się razem bawić i dzielić z sobą pozytywnymi odczuciami. Spróbuj odzyskać to, co cię zgromadziło. Możesz skorzystać z konsultacji z lekarzem psychiatrą, który ma doświadczenie w pomaganiu ludziom w twojej sytuacji. Nawet jeśli twój partner nie pójdzie z tobą, możesz uzyskać wgląd w związek, który pomoże ci zmienić chemię w twoim związku.

Dr Cindy Ariel: Terapia poznawcza może zrobić pozytywną różnicę

Ludzie mogą się zmieniać. W naszym zawodzie pomagamy ludziom się zmieniać i nie robilibyśmy tego, co robimy, gdybyśmy nie wierzyli w pewność, że jest to możliwe. Większość osób z dobrze funkcjonującym autyzmem funkcjonuje na wysokim poziomie poznawczym, co oznacza, że ​​twój partner będzie mógł wykorzystać tę inteligencję do nauki zachowań społecznych, które są bardziej akceptowalne społecznie i empatyczne.

Jeśli twój partner chce zobaczyć doradcę, a nawet uzyskać drugą opinię, może pomóc mu zobaczyć, co jest dla niego trudne do zaakceptowania. Czytanie książek innych osób dorosłych z autyzmem, takich jak Stephen Shore, Temple Grandin i Donna Williams, może być również bardzo pomocne dla niego, aby zacząć zbierać dowody poznawcze, które mogą mu pomóc w zrozumieniu jego diagnozy.

Osoby z autyzmem są w stanie iść naprzód; nie szybko i łatwo, być może, ale powoli i systematycznie. To wymaga cierpliwości i wytrwałości. Oboje musicie zmienić część obecnego zrozumienia i oczekiwań. W każdym małżeństwie pary muszą składać ofiary i kompromisy, których się nie spodziewali, a to często prowadzi do tego, że pary stają się bardziej dojrzałe w swojej miłości, małżeństwie i wzajemnym przywiązaniu.