Lichen Simplex Chronicus and Echema

Jeśli twój dermatolog powiedział ci, że masz liszaj prosty kronika (LSC), być może zastanawiasz się dokładnie, co to jest. Dlaczego tak się dzieje u niektórych osób z wypryskiem i innymi chorobami skóry i jak można leczyć?

Przegląd

Lichen simplex chronicus, czyli "neurodermititis", jest w rzeczywistości bardziej symptomem niż samą chorobą. Erupcja skóry jest tworzona przez ciągłe (zwykle) drapanie określonego obszaru skóry przez długi czas. Skrobanie powoduje charakterystyczne zmiany, takie jak pogrubienie i ściemnienie skóry oraz zaakcentowanie normalnej linii skóry. Te zmiany skórne są nazywane "lichenifikacją", ponieważ wygląd może wyglądać podobnie do porostów rosnących na drzewach i skałach w lesie.

LSC występuje najczęściej u osób z wypryskiem. Chociaż egzema może wpływać na całe ciało, jednak erupcja LSC zwykle znajduje się w jednym obszarze. Zakończenia nerwów w tym obszarze są drażliwe i powodują cykl swędzenia i drapania. Im bardziej erupcja jest porysowana lub przetarta, tym bardziej swędzi, napędzając cykl.

Warunki, które mogą prowadzić do porostu zwykłego chronicznego obejmują większość schorzeń, które mogą powodować swędzenie, takie jak:

• Wyprysk atopowy lub atopowe zapalenie skóry (wyprysk związany z alergiami)
• Wyprysk kontaktowy lub kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk związany z podrażnieniem przez substancje mające kontakt ze skórą)
• Łuszczyca
• Infekcje grzybicze skóry
• Ukąszenia owadów
• Po półpasiec (herpes zoster)

Objawy i symptomy

Dla tych, którzy są zaznajomieni z porostami na skałach, liszaj prosty chroniczny ma bardzo podobny wygląd, ale na skórze. Zwykle wygląda jak pojedynczy plaster lub tablica z okrągłym lub owalnym wzorem.

Powierzchnia często wydaje się sucha i łuszcząca się, a otaczająca skóra może być gęsta i skórzasta. Wysypka jest często czerwona, z przebarwieniami, które są często nieregularne i pigmentowane. W pobliżu wysypki mogą znajdować się ślady zadrapań.

Powszechnie dotknięte obszary

Obszary najczęściej dotknięte porostami liściastymi są wymienione w kolejności ich częstotliwości:

• Zewnętrzna dolna część podudzia
• Nadgarstki i kostki
• Tył i bok szyi (liszaj prosty nuchae)
• Przedramię części łokcia
• Moszna, srom, obszar odbytu i łono
• Górne powieki
• Otwarcie ucha
• Złóż za uchem

Czynniki ryzyka

Lichen simplex chronicus częściej występuje u dorosłych i jest dość rzadki u dzieci. Występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn i często występuje w wieku od 30 do 50 lat.

Wysypka jest czasami związana z zaburzeniami lękowymi, takimi jak zaburzenie obsesyjno-kompulsywne oraz z depresją. Może być również związane ze stanem, który prowadzi do neuropatii, takiej jak choroba dysku w kręgosłupie.

Diagnoza

Rozpoznanie liszajokształtnego chronicznego jest często dokonywane przez kombinację ustaleń, takich jak historia wyprysku i zdradliwe znaki. Może być konieczne skrobanie skóry w celu wykluczenia infekcji grzybiczych (test KOH) lub świerzbu.

Czasami wykonuje się biopsję skóry w celu potwierdzenia rozpoznania i wykluczenia innych przyczyn. Istnieje kilka warunków, które mogą wyglądać bardzo podobnie do liszaja pospolitego, w tym:

• Łuszczyca plackowata
• Nigricans akantyczny
• Liszaj płaski
• Świerzb
• Trądzik keloidalis nuchae
• Przewlekłe gronkowce złociste
• Prurigo nodularis
• Pityriasis rubra pilaris
• Psoriaform wtórne syphillis
• Zespół Reitera
• Ziarniniak grzybiasty (skórny chłoniak z komórek T)
• Amyloidoza
• Opryszczkowe zapalenie skóry ("wysypka glutenowa")

Z biegiem czasu porosty proste mogą powodować komplikacje. Najczęstsze są bliznowacenia i zmiany pigmentacji w dotkniętym obszarze.

Istnieje również ryzyko wtórnych infekcji bakteryjnych, szczególnie u osób, które mają obniżoną odporność. Infekcja wtórna najczęściej wymaga antybiotyków i może w rzadkich przypadkach prowadzić do ciężkich infekcji ogólnoustrojowych (sepsa).

Na uwagę zasługuje również fakt, że LSC wpływa nie tylko na ludzi fizycznie, ale może mieć również znaczący wpływ psychologiczny i społeczny. Podkreśla to wagę leczenia wysypki.

Leczenie

Leczenie porostu liszajokształtnego najlepiej przebiega w połączeniu z terapią przeznaczoną do leczenia wysypki i leczenia schorzenia podstawowego. Metody leczenia obejmują:

• Przestań drapać- Najważniejszą częścią leczenia jest zrozumienie, że wszelkie swędzenie, otarcia, a nawet dotykanie wysypki muszą się zatrzymać. Ponieważ wielu ludzi zasypia podczas snu, może to wymagać pokrycia. Inną opcją dla niektórych osób jest noszenie bawełnianych rękawiczek w nocy i upewnianie się, że paznokcie są spuszczane w dół, aby zminimalizować uszkodzenia, gdy wystąpią zarysowania. Kiedy jest ciężko, osoba może wymagać lekarstwa, aby tymczasowo pomóc w swędzeniu, podczas gdy jest pod kontrolą.
• Traktuj jak egzemę-Lichen simplex chronicus traktowany jest jak przewlekły wyprysk poprzez zmniejszanie kontaktu wody z mydłem i stosowanie emolientów.
• Zastosuj miejscowo sterydowe kremy-To stereotypowe sterydy są prawie zawsze potrzebne do kontrolowania objawów. Ponieważ siła wymaganych sterydów jest dość silna, dostawca opieki zdrowotnej musi je przepisać i monitorować ich użycie. Krem hydrokortyzonowy dostępny bez recepty można stosować do czasu wizyty. Nawet przy użyciu tych kremów (i kremów przeciw świądowi, balsamów, chłodzenia i kremów metylowanych) należy jednak kontrolować drapanie. W niektórych przypadkach można zastosować zastrzyk sterydów bezpośrednio do płytki nazębnej. Długotrwałe stosowanie, zwłaszcza preparatów o silniejszym recepturze steroidów, może powodować ścieńczenie skóry, co może prowadzić do innych problemów.
• Użyj smoły węglowej- Produkty ze smoły węglowej istnieją już od stu lat, ale nadal mogą zaoferować pomoc w leczeniu LSC.
• Wybierz ubrania mądrze-Zmniejszenie swędzenia może być łatwiejsze w przypadku niektórych rodzajów odzieży niż innych. W przypadku porostów sromu pospolitego istnieje kilka dowodów na to, że pomocne może być noszenie jedwabnej bielizny.