Leki przeciwbiegunkowe i kiedy mogą zostać użyte

Lek przeciwbiegunkowy to lek stosowany do spowolnienia lub zatrzymania luźnych stolców (biegunka). Lekarstwa przeciwbiegunkowe dostępne bez recepty można znaleźć w większości aptek lub aptekach lub mogą być przepisane przez lekarza.W większości przypadków biegunki przyjmowanie leku przeciwbiegunkowego nie będzie powodować podstawowej przyczyny (np. Infekcji lub zapalenia), ale może pomóc w dyskomforcie wynikającym z powtarzających się ruchów jelita. Ogólnie, leki przeciwbiegunkowe stosuje się w ostrych, niezagrażających życiu sytuacjach, takich jak wirusowe zapalenie żołądka i jelit.

U większości dorosłych biegunka ma miejsce kilka razy w roku i ustępuje samoistnie. W takich przypadkach leki przeciwbiegunkowe prawdopodobnie nie są konieczne, szczególnie gdy przyczyna biegunki nie jest znana. W przypadku osób cierpiących na choroby układu trawiennego, takie jak zapalna choroba jelit (IBD), może się wydawać, że warto wziąć coś na biegunkę, ale w niektórych przypadkach może to nie zadziałać. Istnieje również możliwość, że leki przeciwbiegunkowe mogą być szkodliwe dla niektórych rodzajów IBD. Należy skonsultować się z lekarzem na temat stosowania leku na biegunkę, jeśli trwa dłużej niż kilka dni lub jeśli powoduje odwodnienie. Osoby z IBD powinny zawsze zapytaj lekarza przed użyciem leku przeciwbiegunkowego.

O biegunce

Biegunka jest częstą chorobą, która może mieć wiele różnych przyczyn. W wielu przypadkach biegunka ustąpi sama po kilku dniach, a przyczyna może nigdy nie zostać poznana. Jeśli biegunka jest spowodowana infekcją bakteryjną, leki przeciwbiegunkowe zwykle nie są zalecane, ponieważ organizm wyrzuca bakterie przez biegunkę. Używanie leków w celu spowolnienia lub zatrzymania wypróżnień spowoduje, że bakterie będą dłużej pozostawać w ciele, co jest przeciwieństwem tego, co jest potrzebne, aby je oczyścić.

Nie należy przyjmować leków przeciwbiegunkowych, gdy biegunce towarzyszy gorączka, ciężka choroba, ból brzucha lub krew lub ropa (śluz) w kale. Jeśli istnieje możliwość wystąpienia biegunki od zakażenia, należy stosować leki przeciwbiegunkowe wyłącznie przy pomocy personelu medycznego.

O lekach przeciwbiegunkowych

Leki przeciwbiegunkowe zwykle nie są przepisywane w leczeniu IBD, ponieważ nie leczy on zapalenia powodującego biegunkę. Szczególnie w przypadku wrzodziejącego zapalenia okrężnicy leki przeciwbiegunkowe były powiązane z rzadkim, ale bardzo poważnym stanem zwanym toksycznym megakolonem. Toksyczny megakolon występuje jeszcze rzadziej u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Leki przeciwbiegunkowe powinny być stosowane wyłącznie przez osoby, które mają IBD pod kierunkiem i nadzorem gastroenterologa.

Osoby, które przeszły operację j-pouch, mogą zostać poproszone o stosowanie leków przeciwbiegunkowych, szczególnie podczas rekonwalescencji po ostatecznym zabiegu chirurgicznym (operacja usunięcia) po połączeniu j-etui. Niektórzy ludzie z torebkami typu j mogą stosować przeciwbiegunkowe w długiej perspektywie, podczas gdy inni mogą używać ich tylko wtedy, gdy jest to konieczne z powodu zbyt dużej ilości wypróżnień dziennie z jakiegoś powodu.

Rodzaje leków przeciwbiegunkowych

Rodzaje leków przeciwbiegunkowych obejmują:

Imód (loperamid). Imodium, który można kupić bez recepty, zmniejsza szybkość i liczbę skurczy jelit, co powoduje spowolnienie biegunki. Efekty uboczne loperamidu mogą obejmować bóle brzucha, suchość w jamie ustnej, senność, zawroty głowy, zaparcia, nudności i wymioty. Ludzie, u których występują działania niepożądane loperamidu mogą stwierdzić, że nie są w stanie prowadzić pojazdów ani wykonywać innych czynności wymagających koncentracji podczas ich przyjmowania. Osoby, które nie są przyzwyczajone do regularnego przyjmowania tego leku, powinny je przyjmować w czasie, gdy nie robią nic fizycznego i mogą zobaczyć, jak to wpływa na nich. Niektórzy ludzie z torebkami typu j używają tego leku regularnie i mogą otrzymać na nie receptę od lekarza.

Kaopectate, Pepto-Bismol (subsalicylan bizmutu). Subalicylan bizmutu jest lepiej znany w leczeniu zaburzeń żołądkowych, ale działa również jako lek przeciwbiegunkowy i przeciwzapalny, a także może hamować rozprzestrzenianie się niektórych szczepów bakterii powodujących biegunkę. Lek ten spowalnia biegunkę, ponieważ spowalnia ilość wody wpływającej do jelit. Skutki uboczne Pepto-Bismol obejmują zaparcia, czarne stolce lub czarny język. Przedawkowanie Pepto-Bismolu może być niebezpieczne, więc należy przyjmować tylko zaleconą dawkę i nie podwajać dawek.

Słowo od DipHealth

Biegunka, która trwa dłużej niż kilka dni lub towarzyszy jej gorączka, silny ból brzucha, krew lub ropa na stołku, może spowodować natychmiastowe wezwanie lekarza. Brak możliwości zatrzymania żywności lub płynów to kolejny powód, by od razu zwrócić się o pomoc medyczną. W większości przypadków wirus lub bakteria oczyści organizm w ciągu kilku dni, chociaż powrót do normalnego stanu może zająć jeszcze kilka dni. Biegunka nie powinna być stała, więc jeśli trwa to długo, czas sprawdzić lekarza i sprawdzić, czy dzieje się coś innego.