W jaki sposób rodzice mogą pomóc dziecku wpasować się w społeczeństwo?

Zastraszanie zaczyna się w młodym wieku. Może być wyświetlany jako dzieci, które nie zezwalają innym na dołączanie do kręgu lub nie są zaproszone do grania w gry lub inne czynności związane z wiekiem. Zastraszanie może skutkować wycofaniem, niską samooceną, a nawet zmniejszeniem wyników w nauce, jeśli nie dojdzie do interwencji dorosłych.

Dzieci mogą nie koniecznie powiedzieć rodzicom lub innym dorosłym, takim jak opiekunowie lub trenerzy, ale dzieci, które są wykluczone z rówieśników lub nie mają przyjaciół w opiece nad dziećmi lub w szkole mogą doznać trwałych obrażeń psychicznych. Odrzucenie rówieśników może przyjść w postaci nie siedzenia z innymi przy stole, wykluczenia z gier lub czasów społecznych, takich jak przerwy lub zabawy na świeżym powietrzu, lub nie posiadania nikogo w klasie lub grupie, którzy w jakikolwiek sposób z nimi współpracują.

Sposoby pomocy dzieciom, które czują się wykluczone w szkole

Zaufanie modelu

Jesteś nauczycielem swojego dziecka, a twoje dziecko obserwuje twój każdy ruch i uczy się od ciebie. Znajdź sposoby, aby wygodnie zapewnić sobie pozycję w sytuacjach, w których ktoś może leczyć cię w sposób, który Ci się nie podoba, aby twoje dziecko mogło usłyszeć i zobaczyć, jak będzie wyglądała pewność modelowania.

Nauczaj i pomagaj rozwijać podstawowe umiejętności społeczne

Upewnij się, że twoje dziecko czuje się kochane i wspierane w domu, i zastanów się, czy umiejętności społeczne muszą być nauczane lub wzmacniane, aby pomóc w pomocy rówieśniczej. Postaraj się obiektywnie określić, czy wykluczenie jest wynikiem jakichkolwiek społecznie nieakceptowanych zachowań lub wzorców, które mogą zniechęcać do tworzenia przyjaźni. Umiejętności społeczne mogą nie nadawać się naturalnie do każdego dziecka, dlatego ważne jest, aby rodzice je nauczali. Odgrywanie ról lub odgrywanie scenek, które dziecko powie ci, że wydarzyło się w szkole. Naucz dziecko, jak się przedstawić, poproś o dołączenie do gry dzieci bawiące się razem.

Naucz asertywnego zachowania

Naucz swoje dziecko, aby było asertywne, używając języka, który pokazuje dziecku, że może zaspokoić ich potrzeby w sposób pełen szacunku. Zapewnij im asertywny język, którego mogą używać, jeśli nie podoba im się, jak inne dziecko do nich mówi lub je traktuje. Wyjaśnij, że bycie asertywnym oznacza stawianie siebie z ufnością, a także pozostawanie spokojnym i opanowanym. Naucz swoje dziecko, jak zachować spokój w trudnych sytuacjach, wykonując głębokie wdechy. Daj jej siłę, by złożyła asertywne oświadczenie i odejść, lub całkowicie ignorować zastraszanie.

Pozostawanie w kontakcie

Pozostań w stałym kontakcie z dorosłym opiekunem w szkole lub w miejscu, w którym dziecko czuje się wykluczone, i rozważ skorzystanie z wolontariatu lub pomoc w klasie, w której możesz spokojnie obserwować interakcje. Czasami po prostu zauważając, co dzieci najbardziej lubią, rozmawiają lub bawią się, może dostarczyć wystarczających informacji, aby pomóc dziecku skuteczniej angażować się w sprawy innych osób. To przerażające, a czasami żenujące dla dzieci, aby porozmawiać z rodzicami o łobuzach, więc zwracaj uwagę na ustne i niewerbalne wskazówki Twojego dziecka i czytaj między wierszami. Uważaj na zmieniające się zachowania i regularnie kontaktuj się z dzieckiem, aby czuć się swobodnie rozmawiając z tobą o trudnych rzeczach.

Interweniować

Twoim zadaniem jest chronić twoje dziecko. Dorośli powinni spokojnie przedyskutować obawy z dzieckiem i uważnie słuchać, a następnie umówić się na rozmowę z opiekunem dziecka, nauczycielem lub trenerem dziecka. Zapytaj, czy inni dorośli zauważyli problem, i wszelkie kroki, jakie podejmują, aby dziecko mogło poczuć się częścią innych dzieci. Pozwól dziecku wiedzieć, że jesteś po ich stronie, a czasami konieczna jest interwencja dorosłego, aby dotrzeć do źródła problemu.

W razie potrzeby wezwij ekspertów.

Nie wahaj się porozmawiać z pedagogiem szkolnym lub psychologiem dziecięcym. Ważne jest radzenie sobie z obawami, a nie ignorowanie ich lub zachęcanie dziecka do tolerowania tego. Izolacja to nie tylko popularność; może to głęboko wpłynąć na poczucie własnej wartości dziecka i zdolność do posiadania przyjaciół, jeśli nie zostanie ono rozwiązane i rozwiązane.