Pozostać w kontakcie z młodymi dorosłymi

Jest niewidoczny przewód, który utrzymuje rodziców i młodych dorosłych w łączności, bez względu na odległość między nimi. Dzięki SMS-owi i FaceTime, rozmowom telefonicznym i e-mailom, komunikacja nie jest zbyt trudna do utrzymania, nawet jeśli, z niektórymi z naszych nowo wybitych dorosłych, większość odpowiedzi na zadawane pytania spotyka się z jednym lub dwoma słowami w odpowiedzi. Ale poza technologią, jak rodzic powinien pozostać nie tylko technologicznie w kontakcie, ale także emocjonalnie? Gdy dorośli dorastają i żyją własnym życiem, rodzice często mogą być oszołomieni nie tylko tym, kim się stali, ale także, jak pozostać częścią ich życia.

Dostosuj swoją postawę

Pierwszą i najważniejszą rzeczą do zrobienia jest zaakceptowanie tego, że twój związek będzie ewoluował i zmieniał się, tak jak to robią twoje dziecko - i ty, najprawdopodobniej. Kiedy czujesz się komfortowo ze swoją osobistą i zawodową ewolucją młodych dorosłych i przestajesz myśleć o swoim potomstwie jako o swojej odpowiedzialności lub o swoim zarządzaniu, jesteś w połowie drogi do lepszego związku.

Pierwszą zasadą rodzicielstwa młodych dorosłych jest nie wydawanie wyroku. Nawet jeśli jesteś pewien, że wiesz lepiej, jeśli czujesz to głęboko w swoim brzuchu, gdzie wszystkie instynkty rodzicielskie są, musisz poczekać, aż zostaniesz poproszony o opinię, zanim ją zaproponujesz. Niemal każdy rodzic, który rozmawiał z Legacy Project na ten temat, powiedział to samo.

Kilka ziaren dobrych rad od osób, które przeprowadziły wywiad w Projekcie Legacy

• Dzieci muszą popełniać własne błędy.
• W rozmowie, augment, nie wtrącaj. Wzmocnij to, co należy wzmocnić.
• Nie bądź zbyt krytyczny - niech będą tym, kim są.
• Wszyscy rodzice chcą, aby ich dzieci były szczęśliwe, ale ich dzieci muszą samodzielnie odnaleźć swoje szczęście.
• Pamiętaj, że nikt nie jest doskonały.

Zmień swoje oczekiwania

Niezależnie od tego, czy młody dorosły mieszka w 3 blokach, czy w 3 stanach, wymagający spędzenia z nimi czasu nie będzie działać - nigdy. Jako rodzice zawsze będziemy myśleć o naszych dzieciach jako "naszych", ale w rzeczywistości, jeśli dobrze wykonaliście swoją pracę, wyjdą na świat i stworzą własne życie, czasem całkowicie i szokująco różne od naszego. Możesz myśleć, że niedzielna kolacja jest priorytetem, ale Twoje dziecko nie. Możesz pytać i zapraszać, ale bądź gotów na modyfikacje swoich planów i bądź gotów na kompromis przez cały czas.

Jeśli młody człowiek mieszka dalej, planowanie wizyt musi rozpocząć się od uwzględnienia osobistych potrzeb i granic. Twój pokój gościnny jest bez wątpienia cudowny - ale Twoje dorosłe dzieci mogą preferować pobyt w pobliskim hotelu, aby uzyskać nieco więcej prywatności. Podobnie, nie jesteś zobowiązany do pozostania z dziećmi podczas wizyty, zwłaszcza jeśli istnieją rzeczy o ich stylu życia, które nie są wygodne, od zwierząt, które mają do partnerów, których kochają. Nie ma "powinności", którą każdy powinien przestrzegać, odwiedzając rodzinę, szczególnie własne dzieci. Musisz robić to, co najlepsze dla wszystkich zaangażowanych.

Doceń to, kim są

Żaden rodzic nie dostaje wszystkiego, o czym marzyli w swoich dzieciach, a kiedy już są pełnoprawnymi ludźmi, staje się bardziej przejrzystym niż kiedykolwiek. Odpuszczenie idealnej osoby, którą wyobrażałeś sobie i przyjmowanie osoby, którą stał się twój młody dorosły, jest kluczowe dla pozostania w kontakcie z nią. Może nie lubisz tatuaży, kolczyków w nosie, gdzie mieszka, z kim się spotyka i jak spędzają swój wolny czas - ale prawda jest taka, że ​​to już nie jest twój interes. Nikt nie chce się czuć, jakby był pod mikroskopem, zwłaszcza nie dla dzieci o dobrych intencjach, ale o nadmiernie zaangażowanych rodzicach.

Jest możliwe, że:

• Nie zrobią rzeczy takich jak ty
• Nie zobaczą rzeczy takich jak Ty
• Nie będą reagować na rzeczy tak jak ty
• Nie będą podążać za twoim tropem, bez względu na to, jak bardzo starasz się ich prowadzić
• Nie będą tymi, których się spodziewałeś

Jeśli jednak możesz być otwarty, cierpliwy, kochający i elastyczny, możesz trzymać swoje dzieci blisko siebie przez resztę życia i czy to nie jest najważniejsze?