Zwichnięcie stawu kolanowego: objawy, przyczyny, diagnoza i leczenie

Zwichnięcie stawu kolanowego jest rzadkim, ale bardzo poważnym urazem, w którym kość udowa (kość udowa) i kość piszczelowa (piszczel) tracą kontakt ze sobą. Zwichnięcie stawu kolanowego różni się od zwichnięcia rzepki, w którym tylko rzepka jest odłączona od rowka na końcu kości udowej.

Objawy

Najczęstszymi objawami zwichnięcia stawu kolanowego są widoczne obrzęki i zniekształcenie stawu kolanowego. Niższe kończyny będą często wyglądać na skrócone i niedopasowane, a każdy ruch stawu spowoduje ogromny ból.

Około połowa wszystkich zwichnięć stawu kolanowego jest zmieniana przed przybyciem do szpitala. Jest to problematyczne, ponieważ może spowodować jeszcze większe obrażenia i zwiększone ryzyko powikłań, w tym:

• Ucisk lub uszkodzenie nerwu strzałkowego biegnącego wzdłuż zewnętrznego brzegu łydki
• Pęknięcie lub niedrożność tętnicy podkolanowej i żyły znajdującej się z tyłu kolana
• Rozwój zakrzepicy żył głębokich (DVT)

Jeśli niedrożność naczyń krwionośnych nie jest leczona dłużej niż osiem godzin, szansa amputacji wynosi 86 procent w porównaniu do 11 procent w przypadku leczenia w ciągu ośmiu godzin.

Przyczyny

Zwichnięcia stawów kolanowych są często wynikiem urazów o dużym wpływie, takich jak wypadek samochodowy, ciężki upadek i urazy sportowe.

Zwichnięcia stawu kolanowego nie należy mylić z podwichnięciem, częściowym zwichnięciem, w którym kolano "ustępuje" z powodu uszkodzonego więzadła. Zwichnięcie kolana jest znacznie poważniejszym urazem, w którym niewyrównane kości muszą zostać zresetowane do właściwej pozycji. Dzięki podwichnięciu kości "wskoczą" na swoje miejsce.

Zwichnięcie stawu kolanowego może również wystąpić z nietypowego skrętu lub nieprawidłowego kroku. W rzeczywistości około 40 procent wszystkich zwichnięć stawu kolanowego nie ma związku z urazem o dużym urazie.

Mając to na uwadze, te same obawy istnieją niezależnie od przyczyny. Szybka reakcja jest wymagana bez wyjątku, aby zapobiec poważnym, a nawet katastrofalnym uszkodzeniom kolana i kończyny dolnej.

Diagnoza

Jeśli wystąpi zwichnięcie stawu kolanowego, staw zostanie zazwyczaj przeniesiony po przybyciu na pogotowie (procedura określana jako "redukcja stawu"). Po zmniejszeniu lekarz dokładnie oceni otaczające tkanki, nerwy i naczynia krwionośne.

Z powodu skrajnej natury urazu, otaczające więzadła będą niezmiennie uszkodzone. W prawie każdym przypadku zarówno więzadło krzyżowe przednie (ACL), jak i więzadło krzyżowe tylne (PCL) zostaną rozerwane lub pęknięte. Ponadto, więzadła poboczne, chrząstka i łąkotka (błona między kością i chrząstką) również mogą ulec uszkodzeniu.

Zdjęcia rentgenowskie lub tomografia komputerowa (CT) byłyby wykorzystywane do oceny charakteru i położenia niewyrównanych kości. Rezonans magnetyczny (MRI) - technika o wiele lepsza w wizualizacji tkanek miękkich - można zamówić, aby scharakteryzować uszkodzenia więzadeł, chrząstek i ścięgien przed operacją.

Aby ocenić niedrożność naczyń krwionośnych, lekarz może zlecić wykonanie angiogramu CT, w którym barwnik na bazie jodu wstrzykuje się do żyły w celu odwzorowania przepływu krwi. Do oceny przepływu krwi tętniczej można również zastosować ultrasonografię Dopplera.

Uszkodzenie nerwów, doświadczane w dowolnym miejscu od 25% do 33% zwichnięć stawu kolanowego, może być początkowo ocenione za pomocą badania fizykalnego w celu sprawdzenia nienormalnych odczuć (drętwienie, ból promieniujący) lub zaburzeń ruchu stopy, zarówno wewnętrznie (inwersja), jak i zewnętrznie (odwracanie).

Leczenie

We wczesnych etapach leczenia medycznym priorytetem jest zminimalizowanie wszelkich uszkodzeń naczyń krwionośnych lub nerwów. Kiedy te problemy zostaną rozwiązane i ustabilizowane, można zwrócić uwagę na uszkodzenie tkanki strukturalnej.

W prawie wszystkich przypadkach konieczna będzie operacja, często w celu naprawy wielu urazów więzadeł, łez łąkotki i uszkodzenia chrząstki. Uszkodzenia tętnic mogą wymagać bezpośredniej naprawy uszkodzonego naczynia (z plastrem syntetycznym, przeszczepem lub przeszczepioną żyłą), tętniczego obwodnicy lub embolektomii w celu usunięcia skrzepu.

Operację można wykonać jako operację otwartą (za pomocą skalpela i dużego nacięcia) lub artroskopowo (za pomocą przyrządu do pomiaru zakresu, rurki i nacięć dziurki od klucza).

Uszkodzenie nerwów może wymagać specjalistycznej wiedzy neurologa. Nierzadko zdarza się, że zwichnięcie stawu kolanowego wymaga wielu operacji. Można również podjąć wysiłki, aby przywrócić utraconą chrząstkę za pomocą tak zaawansowanych technik, jak implantacja chrząstki lub transfer chrząstki.

Powikłania operacji zwichnięcia stawu kolanowego obejmują przewlekłą sztywność, niestabilność i pooperacyjny ból nerwowy. Możliwe jest również występowanie malformacji i infekcji.

Przestrzeganie obszernego programu rehabilitacji fizycznej i rehabilitacji uważa się za niezbędne do przywrócenia normalnego funkcjonowania normalnej kolana.

Słowo od DipHealth

Zwichnięcie stawu kolanowego, choć poważne, występuje niezwykle rzadko, reprezentując mniej niż 0,5% wszystkich dyslokacji stawów. Podczas gdy większość osób z dyslokacją stawu kolanowego będzie poszukiwać pomocy w nagłych wypadkach ze względu na skrajny charakter urazu, wszelkie wysiłki mające na celu samoleczenie powinny być unikane bez wyjątku.

Opóźnione leczenie może prowadzić do atrofii tkanek, powodując skrócenie zerwanych więzadeł. To nie tylko sprawia, że ​​naprawa jest trudna, ale może również poważnie ograniczyć zakres ruchów kolana.

Ponadto, czekanie do rana, aby "zobaczyć, czy rzeczy się poprawią" może prowadzić do rozległej śmierci tkanki (martwicy) z powodu ograniczenia przepływu krwi. Na tym etapie obrażenia mogą być tak poważne, że wymagają amputacji powyżej kolana.

W tym celu wszelkie obrażenia kolana powinny być widoczne bezzwłocznie, jeśli wystąpi silny ból, obrzęk, zaczerwienienie, krwawienie lub ograniczenie ruchu.