Leczenie toksoplazmozy

Toksoplazmoza (znana również jako "toksyna") w chorobie zakaźnej wywołanej przez pasożyta jednokomórkowego znanego jako Toxoplasma gondii. W ogromnej większości przypadków infekcja toksoidowa będzie łagodna i sama ustąpi bez leczenia. Jeśli konieczne jest leczenie, zwykle obejmuje jeden lub więcej antybiotyków lub leków przeciwmalarycznych zdolnych do usunięcia zakażenia.

Jednak w czasie ciąży lub u osób z osłabionym układem odpornościowym, może być konieczne agresywne leczenie, aby kontrolować lub zapobiegać infekcji i uniknąć poważnych powikłań infekcji. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku zaawansowanego zakażenia HIV.

Ostre leczenie

U osób z prawidłowym układem odpornościowym, do 90 procent T. gondii infekcje nie będą miały żadnych objawów. Ci, którzy to robią, będą często łagodni i łatwo myleni z grypą, nawet przez lekarza. Gdy zdiagnozowana zostanie toksyna, lekarz najczęściej zaleci odpoczynek w łóżku i może być lekiem przeciwbólowym bez recepty (OTC), takim jak Tylenol (acetaminofen) lub Advil (ibuprofen).

Leczenie jest zalecane przede wszystkim dla osób z osłabionym układem odpornościowym, które nie mają mechanizmów obronnych odporności, aby zwalczyć infekcję. Dotyczy to głównie osób z zaawansowanym zakażeniem wirusem HIV, ale mogą również obejmować biorców przeszczepów narządów i osoby poddawane chemioterapii raka (obaj często przyjmują leki hamujące układ odpornościowy).

Zalecane terapie

W leczeniu ostrej (aktywnej) infekcji lekarze przepisują antybiotyki i inne leki, które są w stanie usunąć zakażenie i zapobiec postępowi choroby. Do najczęściej przepisywanych leków należą:

• Pirymetamina, lek przeciwmalaryczny uważany za najskuteczniejszy środek w leczeniu ostrego zakażenia toksyną
• Sulfadiazyna, lek antybiotykowy stosowany w połączeniu z pirymetaminą
• Klindamycyna, alternatywny antybiotyk stosowany wraz z pirymetaminą
• Minocyklina, antybiotyk stosowany tylko wtedy, gdy dana osoba jest odporna zarówno na sulfadiazynę, jak i na klindamycynę
• Kwas foliowy stosowany jako suplement w celu zmniejszenia ryzyka trombocytopenii (niskie płytki krwi)

Sześciotygodniowa terapia obejmowałaby dzienną dawkę pirymetaminy, cztery dawki dobowe wybranego antybiotyku i dzienną dawkę kwasu folinowego. Aby zapobiec nawrotom, lek antybiotyczny trimetoprim i sulfametoksazol (TMP-SMX) byłyby przyjmowane raz na dobę przez cztery tygodnie.

W ciąży

Transmisja T. gondii od matki do dziecka jest rzadkie, chyba że matka ma HIV i jest poważnie upośledzona odporności. Wśród tych matek często stosuje się leczenie, aby zapobiec zakażeniu płodu.

Naukowcy mają mniejszą pewność co do matek o normalnej funkcji immunologicznej. Nawet jeśli doszło do zakażenia toksyną, nadal pozostaje wiele dyskusji na temat skuteczności antybiotyków w zapobieganiu przenoszeniu, szczególnie, że może być trudne zdiagnozowanie toksoplazmozy podczas ciąży.

W tym celu należy zwrócić się o specjalistyczną opiekę, jeśli jesteś w ciąży i masz zwiększone ryzyko toksoplazmozy. Leczenie jest zazwyczaj zalecane w następujący sposób:

• Jeżeli ostra infekcja wystąpi w pierwszym trymestrze ciąży, spiramycyna zostanie przepisana od momentu diagnozy do czasu porodu.
• Po pierwszym trymestrze (lub jeśli potwierdzono zakażenie płodu), pirymetaminę, sulfadiazynę i kwas folinowy będą stosowane od diagnozy do porodu.

Zalecenia pediatryczne

Leczenie jest zdecydowanie zalecane u noworodków, u których zdiagnozowano matki zakażone wirusem HIV T. gondii podczas ciąży. Jest to prawdą, niezależnie od tego, czy matka cierpiała na objawy, czy też została poddana terapii prewencyjnej.Czas trwania leczenia (pirymetamina, sulfadiazyna i kwas folinowy) może być różny, ale może trwać nawet 12 miesięcy.

Jeśli u niemowlęcia lub dziecka zostanie zdiagnozowana toksoplazmoza i HIV, TMP-SMX będzie przepisywany wraz z terapią HIV. TMP-SMX będzie stosowany w celu zapobiegania toksoplazmatycznemu zapaleniu mózgu (najcięższe powikłanie wrodzonej toksoplazmozy) i będzie kontynuowany aż do czasu, gdy leki na HIV będą w stanie normalizować układ odpornościowy dziecka.

W przypadku toksoplazmatycznego zapalenia mózgu kortykosteroidy zostaną przepisane w celu zmniejszenia zapalenia mózgu. Leki przeciwpadaczkowe można także stosować w celu zapobiegania napadom padaczkowym.

W ludziach z HIV

Toksoplazmoza u ludzi z wirusem HIV może powodować poważne i potencjalnie zagrażające życiu choroby wpływające na mózg, oczy i płuca. W większości przypadków choroba będzie spowodowana ponowną aktywacją wcześniejszej infekcji, a nie nową.

Bez obrony immunologicznej, aby kontrolować infekcję, osoba może szybko ulec tej chorobie, chyba że zostaną podjęte natychmiastowe środki w celu przywrócenia funkcji odpornościowej, oczyścić T. gondii infekcję i leczyć powikłania choroby.

Terapii antyretrowirusowej

Toksoplazmoza u osób z HIV jest uważana za oportunistyczną, ponieważ może wywoływać choroby tylko wtedy, gdy układ odpornościowy jest zbyt słaby, aby go powstrzymać.

W tym celu jedynym sposobem na odzyskanie toksoplazmozy jest przywrócenie odporności immunologicznej organizmu. Leki przeciwretrowirusowe robią to poprzez zakłócanie zdolności wirusa HIV do replikacji. Chociaż nie mogą wyleczyć choroby, utrzymują populację wirusów na jak najniższym poziomie, aby nie mogły już infekować i zabijać komórek odpornościowych, które mają chronić nas.

Zwykle przepisywany w kombinacji trzech leków, terapia antyretrowirusowa może przywrócić funkcję odpornościową nawet u ciężko chorych osób, często w ciągu kilku miesięcy. Leczenie będzie kontynuowane przez całe życie i obejmie regularne wizyty u lekarza w celu monitorowania stanu odporności i sprawdzania możliwych skutków ubocznych.

Terapia antybiotykowa

Leczenie reaktywacji T. gondii infekcja jest podobna do ostrej infekcji i może obejmować:

• Pirymetamina, sulfadiazyna i kwas folinowy
• Pirymetamina, klindamycyna i kwas folinowy
• Atovaquone (silny środek przeciwgrzybiczy) stosowany w połączeniu z pirymetaminą i kwasem folinowym
• Azytromycyna (inny popularny antybiotyk), pirymetamina i kwas folinowy
• Atowakwon i sulfadiazyna

Po usunięciu zakażenia TMP-SMX będzie przepisywany w celu zapobiegania nawrotom i będzie kontynuowany aż do czasu, gdy leki przeciwretrowirusowe mogą przywrócić funkcję odpornościową.

Leczenie powikłań choroby

Trzy najczęstsze powikłania toksoplazmozy u ludzi z HIV to toksoplazmoza oczna (wpływ na oczy), toksoplazmoza OUN (wpływająca na mózg i układ nerwowy) i toksoplazmoza płucna. Leczenie każdego z nich byłoby sterowane przez nasilenie objawów i stan zdrowia chorego osobnika.

Opcje leczenia dla toksoplazmoza oczna może zawierać:

• Ogólnoustrojowe kortykosteroidy pomagają łagodzić stany zapalne
• Zastrzyki do oka kortykosteroidami i klindamycyną
• Wszczepienie chirurgiczne peletek klindamycyny do oka

Opcje leczenia dla Toksoplazmoza OUN może zawierać:

• Ogólnoustrojowe kortykosteroidy zmniejszające stan zapalny mózgu i ośrodkowego układu nerwowego (OUN)
• Leki przeciwdrgawkowe do leczenia napadów

Opcje leczenia dla toksoplazmoza płucna może zawierać:

• Ogólnoustrojowe kortykosteroidy łagodzące stany zapalne
• TMX-SMP do leczenia czynnej infekcji pneumocystycznej płuc

Terapie profilaktyczne

Jeśli masz HIV, leki profilaktyczne (prewencyjne) mogą być przepisywane, jeśli twój układ odpornościowy jest zagrożony.

Można to ustalić na podstawie liczby komórek CD4, które mierzą liczbę twoich krwinek obronnych komórek T CD4. U zdrowego osobnika liczba CD4 będzie wynosić od 800 do 1500. U osób z upośledzonym układem odpornościowym liczba ta spadłaby poniżej 200.

Aby zapobiec toksoplazmozie, TMP-SMX byłby przepisywany w dziennej dawce, gdy liczba komórek CD4 zbliży się do "strefy niebezpiecznej" o wartości 100. Wraz z lekami przeciwretrowirusowymi będziesz kontynuował przyjmowanie TMP-SMX do czasu, aż liczba komórek CD4 będzie znacznie wyższa niż 200 i jest w stanie tam pozostać. Możesz wtedy zatrzymać antybiotyk i kontynuować przyjmowanie leków na HIV.

Narzędzia do zapobiegania

Jeśli jesteś w ciąży lub masz upośledzony układ odpornościowy, musisz podjąć kroki, aby uniknąć narażenia T. gondii w twoim codziennym życiu. Te zabezpieczenia mogą ochronić Cię przed toksoplazmozą znacznie lepiej niż wszystkie zabiegi na świecie.

Niektóre z najbardziej skutecznych środków zapobiegawczych obejmują:

• Noszenie pary jednorazowych rękawiczek podczas czyszczenia kuwety dla kota lub, jeszcze lepiej, posiadanie kogoś innego
• Noszenie rękawic podczas ogrodnictwa na zewnątrz
• Gotuj dobrze mięso, drób i ryby
• Obieranie i mycie warzyw lub owoców pochodzących z ogrodu lub z targu
• Czyszczenie desek do krojenia, noży lub powierzchni może mieć kontakt z surowym mięsem
• Unikanie jakiejkolwiek nieoczyszczonej wody
• Trzymanie kota w pomieszczeniu
• Karmienie kota tylko puszkowaną lub suszoną żywnością i unikanie surowych lub niedogotowanych mięs
• Obejmujące piaskownicę Twojego dziecka
• Dokładnie myj ręce gorącą wodą i mydłem po ogrodnictwie, baw się z kotem, przygotuj jedzenie lub oczyść piaskownicę
• Nauczanie swoich dzieci właściwych umiejętności mycia rąk

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Centers for Disease Control and Prevention. "Pasożyty - Toxoplasmosis (Toxoplasma Disease): Zapobieganie i kontrola". Atlanta, Georgia; zaktualizowano 10 stycznia 2013 r.
• Lee, S. i Lee. T."Toksoplazmatyczne zapalenie mózgu u pacjenta z nabytym zespołem niedoboru odporności". Brain Tumor Res Treat. 2017; 5 (1): 34-36. DOI: 10.1479 / btrt.2017.5.1.34.
• Park, Y. i Nam. H. "Cechy kliniczne i leczenie toksoplazmozy ocznej". Koreański J Parasitol. 2013; 51 (4): 393-399. DOI: 10,3357 / kjp.2013,51.493.
• Departament Zdrowia i Opieki Społecznej USA. "Wytyczne dotyczące zapobiegania i leczenia infekcji oportunistycznych u dorosłych i nastolatków zarażonych wirusem HIV". AIDSInfo. Rockville, Maryland; zaktualizowano 28 października 2015 r.