Jak zdiagnozowana jest wścieklizna

Jeśli zostałeś ukąszony przez zwierzę podejrzane o wściekliznę, można przeprowadzić test na zwierzęciu w celu zdiagnozowania wścieklizny. Powinieneś również zadzwonić do lokalnych organów kontroli zwierząt, aby bezpiecznie schwytać dzikie lub potencjalnie wściekłe zwierzę.

Testowanie zwierzęcia

Według Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) nietoperze, skunksy, szopy pracze i lisy, które gryzą ludzi, powinny zostać poddane eutanazji i przetestowane tak szybko, jak to możliwe.

Aby wykonać test, zwierzę musi zostać poddane eutanazji, a próbki tkanek pobrane z mózgu. W Stanach Zjednoczonych wyniki testu na obecność wścieklizny są zwykle gotowe w ciągu 24 do 72 godzin od momentu uśmiercenia zwierzęcia. (Sam test zajmuje dwie godziny, ale próbkę należy wysłać do laboratorium diagnostycznego.)

Nie wszystkie zwierzęta, które gryzą lub drapią człowieka, są uśmiercane i testowane. Zwierzęta, które są uważane za mniej podatne na wściekliznę (takie jak zdrowy, szczepiony domowy kot lub pies) mogą być obserwowane przez 10 dni.

Ponieważ wścieklizna jest stanem naglącym i potencjalnie śmiertelnym, lekarz i lokalny lub państwowy wydział zdrowia często szybko decyduje, czy konieczne jest szczepienie przeciwko wściekliźnie w zależności od rodzaju zwierzęcia i narażenia, jak również informacje na temat infekcji zwierzęcych na danym obszarze.

Laboratoria i testy

Dla kogoś, kto wykazuje objawy, ale nie został zdiagnozowany, żaden pojedynczy test nie jest uważany za wystarczający w diagnozowaniu wścieklizny u żywej osoby, ale w niektórych sytuacjach można wykonać następujące testy.

Nakłucie lędźwiowe

W niektórych przypadkach dostawcy sprawdzają płyn rdzeniowy pacjenta. Wymaga to użycia nakłucia lędźwiowego, znanego również jako nakłucie lędźwiowe.Za pomocą specjalnej igły lekarz może wydobyć niewielką ilość płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) z kanału kręgowego, a następnie przesłać tę próbkę do laboratorium w celu analizy.

Chociaż często wykonywane są w szpitalach, nakłucia lędźwiowe są czasami wykonywane bezpośrednio w gabinecie lekarskim. Całkowita procedura trwa około 15 minut.

Po znieczuleniu miejscowym środkiem znieczulającym, lekarz wprowadzi cienką igłę do dolnej części kręgosłupa lędźwiowego. Aby zrobić wystarczająco dużo miejsca na igłę, możesz zostać poproszony o pochylenie się do przodu, zwykle siedząc lub leżąc na boki.

Po zakończeniu kranu kręgowego powinieneś leżeć przez co najmniej godzinę i spędzić następne 24 godziny na odpoczynku i piciu dużej ilości płynów. W wielu przypadkach pacjenci będą musieli pozostać w szpitalu lub gabinecie lekarskim przez maksymalnie cztery godziny.

Podczas gdy ludzie rzadko doświadczają poważnych powikłań po poddaniu się kranowi kręgosłupa, możesz odczuwać ból po włożeniu igły. W godzinach (lub czasami dniach) po zabiegu niektórzy pacjenci odczuwają również bóle głowy, nudności, szybkie bicie serca i / lub niskie ciśnienie krwi.

Jeśli wystąpi krwawienie lub oznaki zapalenia po nakłuciu lędźwiowym, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.

Biopsja skóry

Biopsje skóry są innym rodzajem testów laboratoryjnych, które czasami są używane do diagnozowania wścieklizny. Po znieczuleniu okolicy miejscowym znieczuleniem, lekarz wykona niewielką próbkę skóry na karku. W laboratorium analitycy sprawdzą próbkę pod kątem białek wirusa wścieklizny.

Inne testy

Pracownicy służby zdrowia mogą szukać przeciwciał przeciwko wirusowi wścieklizny w próbkach śliny i surowicy (tj. Płynnej części krwi, która pozostaje po koagulacji). Obecność przeciwciał wskazuje na infekcję.

Obrazowanie

Pewne testy obrazowania mogą pomóc w diagnozie zapalenia mózgu wścieklizny (tj. Ostrego zapalenia mózgu wywołanego infekcją wścieklizną). Te badania obrazujące obejmują głowy MRI i głowy tomografii komputerowej.

MRI głowy

"MRI" oznacza "rezonans magnetyczny", czyli procedurę, w której wykorzystuje się magnesy i fale radiowe, aby uzyskać szczegółowe obrazy mózgu i otaczających go tkanek nerwowych.

Przed wykonaniem MRI głowy można otrzymać specjalny barwnik (nazywany "materiałem kontrastowym"), który pomaga poprawić klarowność obrazu dla radiologa. Ten barwnik zazwyczaj podaje się dożylnie przez dłoń lub przedramię. Chociaż barwnik jest bardzo bezpieczny, niektóre osoby mogą odczuwać reakcje alergiczne. Co więcej, najczęstszy rodzaj barwnika (gadolinu) może być szkodliwy dla osób z problemami z nerkami.

Zwykle wykonywane w ośrodku szpitalnym lub radiologicznym głowy MRI zwykle trwają od 30 do 60 minut. Zabieg nie powoduje bólu i nie ma czasu na regenerację.

Podczas badania MRI będziesz leżał na wąskim stole, który następnie wsuwa się do skanera w kształcie tunelu. Jeśli masz klaustrofobię lub dyskomfort w bliskiej odległości, powiedz swojemu lekarzowi, zanim wykonasz badanie MRI głowy. Leki mogą pomóc złagodzić niepokój podczas zabiegu.

Powinieneś również powiedzieć swojemu lekarzowi, jeśli:

• klipy tętniaka mózgu
• sztuczne zastawki serca
• defibrylator serca lub rozrusznik serca
• implanty ucha wewnętrznego (ślimakowego)
• choroba nerek lub dializa
• niedawno umieszczony sztuczny staw
• stent na naczynia krwionośne
• alergia na jod, która jest stosowana w materiale kontrastowym

Ponadto, pamiętaj, aby poinformować lekarza, jeśli w przeszłości pracowałeś z blachą.

Aby przygotować się do MRI głowy, najprawdopodobniej zostaniesz poproszony, aby nie jeść ani nie pić niczego przez 4 do 6 godzin wcześniej. Możesz jednak wrócić do normalnej diety, aktywności i przyjmowania leków natychmiast po teście.

Badanie CT głowy

W tomografii komputerowej głowy (CT) zdjęcia rentgenowskie służą do tworzenia zdjęć głowy. Podobnie jak w przypadku MRI głowy, badania TK głowy wykonuje się w szpitalach i ośrodkach radiologicznych.

Podczas badania CT głowy, będziesz leżeć na wąskim stole, który przesuwa się w centrum skanera CT. Podczas przebywania w skanerze promień rentgenowski urządzenia obraca się wokół ciebie. Kompletne skanowanie zajmuje zwykle od 30 sekund do kilku minut.

Podobnie jak niektóre MRI głowy, niektóre badania CT wymagają użycia specjalnego barwnika dostarczonego dożylnie przez dłoń lub przedramię. Przed otrzymaniem barwnika należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma problemy z nerkami lub przyjmuje metforminę w postaci leku przeciwcukrzycowego.

Chociaż skanowanie CT głowy jest bezbolesne, materiał kontrastowy może wywołać kilka skutków ubocznych, w tym:

• lekkie uczucie pieczenia.
• metaliczny smak w ustach.
• ciepłe zaczerwienienie ciała.

W rzadkich przypadkach barwnik może wywoływać anafilaksję (zagrażającą życiu reakcję alergiczną). Jeśli podczas testu wystąpią problemy z oddychaniem, natychmiast powiadom operatora skanera. Poinformuj dostawcę opieki zdrowotnej, jeśli masz metal w ciele lub na ciele i nie wchodź do pomieszczenia z rezonansem magnetycznym z jakimkolwiek metalem.

W przeciwieństwie do rezonansu magnetycznego głowy, skanowanie CT głowy niesie ryzyko narażenia na promieniowanie. Chociaż istnieją pewne obawy, że posiadanie wielu zdjęć rentgenowskich lub tomografii komputerowej w czasie może zwiększać ryzyko zachorowania na raka, ryzyko związane z pojedynczym skanem jest niewielkie.

Diagnoza różnicowa

Jeśli jesteś oceniany pod kątem możliwego przypadku wścieklizny, podczas diagnozy mogą być również brane pod uwagę następujące warunki:

• zatrucie atropiną
• Zespół Guillaina-Barre'a
• inne zakaźne przyczyny zapalenia mózgu
• psychoza
• tężec

Twój lekarz zastosuje kryteria diagnostyczne dla każdego z nich, aby potwierdzić lub wykluczyć diagnozę.

Jak traktuje się wściekliznę Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Centra kontroli i zapobiegania chorobom. "Diagnoza u zwierząt i ludzi". 20 września 2011 r.
• Centra kontroli i zapobiegania chorobom."Jak diagnozuje się wściekliznę?" 22 kwietnia 2011 r.
• Instytut Jakości i Efektywności w Ochronie Zdrowia. "Co dzieje się podczas nakłucia lędźwiowego (nakłucie lędźwiowe)?" 23 maja 2016 r.
• Narodowy Instytut Obrazowania Biomedycznego i Bioinżynierii. "Tomografia komputerowa (CT)".
• Narodowy Instytut Obrazowania Biomedycznego i Bioinżynierii. "Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI)."
• U.S. National Library of Medicine. "Wścieklizna: MedlinePlus Medical Encyclopedia." Kwiecień 2018.
• Światowa Organizacja Zdrowia. "Wścieklizna: diagnoza".