HIV i limfadenopatia (obrzęk węzłów chłonnych)

1

Dlaczego moje węzły chłonne są spuchnięte?

Powiększenie węzłów chłonnych jest powiększeniem wielkości lub liczby węzłów chłonnych. Węzły chłonne są rozmieszczone w całym organizmie i wspomagają system odpornościowy poprzez filtrowanie bakterii, wirusów i innych mikroorganizmów z krwioobiegu. Cząstki są następnie zabijane przez wyspecjalizowane białe krwinki znane jako limfocyty.

Dowolna liczba chorób może powodować powiększenie węzłów chłonnych od paciorkowca do nowotworów zagrażających życiu. Obrzęk spowodowany jest przez gromadzenie się limfocytów, ponieważ coraz więcej komórek jest filtrowanych przez gruczoły.

Częstość występowania limfadenopatii u osób z HIV jest szczególnie wysoka i może wystąpić na dowolnym etapie infekcji. Najczęściej rozwijają się po obu stronach szyi, pod szczęką lub w pachach i pachwinie. W niektórych przypadkach mogą być bolesne i wyraźnie spuchnięte.

Limfadenopatia nie jest oznaką złośliwości. Przeciwnie, jest to wskazanie silnej odpowiedzi immunologicznej mającej na celu kontrolowanie infekcji.

2

Jak długo będą spuchnięte moje węzły chłonne?

Powiększanie węzłów chłonnych jest powszechne podczas wczesnego zakażenia wirusem HIV. Właśnie podczas tej ostrej fazy organizm uruchamia obronę immunologiczną, aby uzyskać kontrolę nad wirusem. W niektórych przypadkach może to potrwać miesiące lub nawet lata.

Powiększanie węzłów chłonnych podczas ostrego zakażenia jest często uogólnione, co oznacza, że ​​występuje w dwóch lub więcej miejscach w ciele. Kiedy węzły są większe niż dwa centymetry (około cala) i trwają dłużej niż trzy miesiące, stan ten jest zwykle określany jako uporczywa uogólniona limfadenopatia (PGL).

Jeśli pacjent nie był testowany na obecność wirusa HIV, a gruczoły limfatyczne pozostają obrzęknięte od dwóch do czterech tygodni, należy skontaktować się z lekarzem lub udać się do lokalnej przychodni. Zespół zadaniowy ds. Usług prewencyjnych USA zaleca obecnie, aby wszyscy Amerykanie w wieku od 15 do 65 lat byli poddawani testowi na obecność wirusa HIV w ramach rutynowej wizyty lekarskiej.

3

Czy obrzęk gruczołów może być oznaką czegoś gorszego?

Podczas wczesnego zakażenia HIV, limfadenopatia jest najczęściej łagodna i samoograniczająca. Często czas trwania i ciężkość stanu są bezpośrednio związane ze stopniem supresji immunologicznej mierzonej liczbą CD4.

Nigdy nie należy zakładać, że limfadenopatia jest oznaką niedawnego zakażenia wirusem HIV. W niektórych przypadkach powiększenie węzłów chłonnych nie jest widoczne aż do późniejszych stadiów choroby i jest bardziej wskazaniem na związane z tym zakażenie, takie jak gruźlica lub toksoplazmoza.

Lymphadenopathy występujące podczas przewlekłego zakażenia HIV najczęściej ustępują po rozpoczęciu leczenia HIV. Podczas zaawansowanej infekcji, gdy liczba komórek CD4 spadła poniżej 100, szybka inwolucja limfadenopatii (co oznacza, że ​​węzły chłonne wracają do normy bez leczenia) może być oznaką nieuchronnego zapaści immunologicznej i preludium do poważnej infekcji oportunistycznej.

4

Czy limfadenopatia może być leczona?

Jedynym pewnym sposobem leczenia limfadenopatii związanej z HIV jest rozpoczęcie terapii antyretrowirusowej. Nie tylko aktywnie tłumi wirus, zmniejszając obciążenie układu limfatycznego, ale także pomaga w utrzymaniu lub przywróceniu funkcji odpornościowej, aby lepiej zwalczać infekcje.

Obecnie zaleca się rozpoczynanie leczenia od rozpoznania niezależnie od liczby komórek CD4 lub stopnia zaawansowania choroby. Według badań nie tylko zmniejsza ryzyko zachorowania o 53 procent, ale oferuje korzyści w postaci dłuższej żywotności i zmniejszonego ryzyka przeniesienia.

Do momentu całkowitego ustąpienia limfadenopatii można zastosować dostępny bez recepty niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) w celu złagodzenia obrzęku, tkliwości i bólu.