Porady dotyczące pierwszej pomocy w utrzymaniu osoby z napadami bezpiecznymi

Niezależnie od tego, czy masz kogoś bliskiego z epilepsją, czy może znasz współpracownika lub znajomą osobę z nim, może być szansa, że ​​będziesz świadkiem ataku. Chociaż napady są przerażające, to może być równie przerażające, aby być świadkiem jednego - szczególnie, jeśli nie wiesz, co robić.

Co zrobić, jeśli widzisz kogoś, kto ma napad

Oto kilka pomocnych wskazówek, które możesz wykorzystać, aby pomóc osobie, która ma drgawki (napad drgawkowy). Twoim głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa danej osoby i zapewnienie jej komfortu. Wiedząc, co robić, możesz zapobiec obrażeniom osoby, która ma napad, a także uspokoić innych wokół siebie, którzy nie wiedzą, co robić.

• Jeśli zauważysz, że ktoś zaczyna mieć napad, nie panikuj. Weź głęboki oddech i bądź spokojny.
• Jeśli osoba siedząca wyprostuje się na krześle, gdy zaczyna się atak, delikatnie poprowadź go na podłogę lub spróbuj zapobiec upadkowi. Urazy głowy są częste u osób z napadami padaczkowymi i zwykle wynikają z upadku na początku napadów.
• Odsuń wszystkie ciężkie lub ostre przedmioty od osoby mającej napad, aby sam się nie zranił. Obejmuje to stoły, krzesła lub inne twarde struktury.
• Możesz umieścić coś miękkiego, np. Kurtkę lub koc pod głową osoby, aby zapobiec obrażeniom głowy.
• Zdejmij okulary, jeśli możesz to bezpiecznie zrobić.
• Jeśli to możliwe, umieść osobę w pozycji bocznej (na boku). Chociaż pomocne może być poluzowanie pasków lub krawatów, gdy osoba ma napad, aby ułatwić im oddychanie, nigdy nie należy nikogo trzymać podczas napadu. Niech napad się ustąpi.
• Wiele osób martwi się o indywidualne połykanie lub gryzienie języka podczas ataku. Chociaż może to być niepokojące, nigdy nie wkładaj palców do czyichś ust podczas ich napadu. Nie tylko może to zaszkodzić jednostce, powodując uszkodzenie szczęki lub przeszkadzając w ich drogach oddechowych, ale możesz także doznać urazu przez ukąszenie ręki.

Kiedy szukać pomocy medycznej w nagłych wypadkach

Po tym, jak dana osoba cierpi na napad padaczkowy, zdarza się, że przez krótki czas pozostają nieprzytomne. Kilka wskazówek na temat tego, kiedy zadzwonić pod numer 911, aby uzyskać pomoc w nagłych wypadkach, zgodnie z Fundacją Epilepsy to:

• Napad trwający pięć minut lub dłużej (stan padaczkowy jest nagłym przypadkiem medycznym, w którym napad trwa od pięciu do trzydziestu minut bez odzyskania przytomności przez pacjenta)
• Ataki, które następują jeden po drugim, bez konieczności stania się świadomym między sobą
• Napady, które występują bliżej siebie, są typowe dla tej osoby.
• Kiedy osoba mająca napad ma trudności z oddychaniem lub dławi się
• Gdy osoba mająca napad prosi o pomoc lekarską.

Ważne jest również, aby zwrócić się o pomoc, jeśli napad wystąpi w wodzie lub jeśli wystąpi uraz z powodu napadu.

Te ogólne wskazówki dotyczące tego, kiedy szukać pomocy w nagłych wypadkach, są przeznaczone dla osób cierpiących na epilepsję i mających napady padaczkowe. Jeśli widzisz kogoś, kto ma napad, który nie ma napadów drgawek w historii, natychmiast zadzwoń pod numer 911.

Ważne jest również, aby wykorzystać swój osąd. Nawet jeśli dana osoba nie ma żadnej z powyższych sytuacji, na przykład jeśli napad trwa mniej niż pięć minut, zadzwoń pod numer 911, jeśli napad ten różni się w jakikolwiek sposób od "normalnych" napadów.

Co powinieneś zrobić, gdy atak się skończy?

Kiedy jednostka obudzi się z napadu, może być zdezorientowany i może nie wiedzieć, co się stało. W medycznym żargonie określa się to mianem "stanu posturalnego". Zapewnij ich, że wszystko jest w porządku i spokojnie poinformuj ich, co się stało. Ważne jest, aby upewnić się, że ewentualne obrażenia są rozwiązywane.

Jeśli wezwałeś do pomocy w nagłych wypadkach, ratownicy medyczni (i lekarz ratunkowy) mogą zapytać cię, co dana osoba robiła tuż przed zajęciem. W niektórych przypadkach informacje te mogą być pomocne w określeniu czynników wyzwalających zajęcia, a także ostrzegają personel ratunkowy o wszelkich innych warunkach, o których powinni wiedzieć. Przykładem może być osoba cierpiąca na cukrzycę oraz padaczka i wykazująca oznaki niskiego poziomu cukru we krwi tuż przed napadem.

Czy są jakieś znaki, które należy obserwować, aby ostrzec cię przed atakiem?

Oprócz wiedzy na temat tego, co należy zrobić i kiedy uzyskać pomoc, wiele osób zastanawia się, czy istnieje sposób, aby przewidzieć, czy ktoś będzie miał zajęcie, aby mogli być przygotowani z wyprzedzeniem. Wiemy, że zmiany zachodzą w mózgu przed rozpoczęciem napadu, i to jest uzasadnienie dla psów alarmujących napad. Niektórzy ludzie mają aury przed atakiem, rodzaj "znaku ostrzegawczego", że wystąpi napad. Rodzaj aury danej osoby może się bardzo różnić od halucynacji wzrokowych, uczuć deja vu, mdłości, ale dla każdej osoby te aury mogą być za każdym razem podobne. Jeśli masz kogoś bliskiego lub kogoś z twojej okolicy, który może mieć napad drgawkowy, zapytaj, czy zwykle ma on aurę, abyś mógł ją dostroić, gdyby się pojawił.

Dla bliskich

Szacuje się, że około 1% populacji ma epilepsję, a wśród tych osób 40% z nich ma co najmniej dwie napady rocznie. Jeśli masz kogoś bliskiego z epilepsją, powinieneś rozważyć zastosowanie pierwszej pomocy w epilepsji. Istnieje również kilka organizacji rzeczniczych, za pośrednictwem których ludzie mogą rozpowszechniać informacje edukacyjne mające na celu pomoc ogółowi społeczeństwa w zrozumieniu, co należy zrobić w przypadku zajęcia.

Troska o siebie tak, jak o kogoś, kto ma drgawki

Oczywiście rozmawialiśmy przede wszystkim o osobie, z którą jesteś świadkiem ataku, ale może to być bardzo traumatyczne przeżycie, kiedy widzisz napad, zwłaszcza jeśli wcześniej go nie widziałeś. Poświęć czas, aby porozmawiać z kimś bliskim o swoim doświadczeniu, wyrażając swój strach lub inne emocje, których doświadczyłeś. Przydałby się też czas na ćwiczenia relaksacyjne, takie jak głębokie oddychanie. Ważne jest również dbanie o siebie, uznając, że napady są stresujące nie tylko dla tych, którzy je mają, ale dla tych, którzy je widzą.

OŚWIADCZENIE: Informacje zawarte w tej witrynie służą wyłącznie celom edukacyjnym. Nie powinien być stosowany jako substytut osobistej opieki przez licencjonowanego lekarza. Należy skonsultować się z lekarzem w celu diagnozy i leczenia wszelkich związanych z tym objawów lub stanu zdrowia.