Zastraszanie we wczesnych latach nastoletnich

Kiedy większość ludzi myśli o stereotypowym tyranizmie, często wyobrażają sobie samotnika, który bzyka z powodu niskiej samooceny. A może wyobrażają sobie dużego, podłego dzieciaka używającego siły fizycznej, grożącego lub wzywającego ludzi, by stawili mu czoła. Chociaż opisy te są dokładne, przedstawiają niepełny obraz typowego szkolnego łobuza. W rzeczywistości badania pokazują, że najbardziej popularne i wpływowe dzieci również nękają innych.

Wczesne nastolatki to zastraszanie, które jest formą społecznej potęgi. Dzieci w gimnazjum prześladują innych, aby chronić swój wizerunek i poprawić swój status społeczny. W rezultacie często korzystają z rówieśników, którzy są bardziej wrażliwi społecznie, aby czuć się akceptowanym.

Tendencje w gimnazjum i wczesnej nędzy nastolatków

Mimo że zastraszanie może się rozpocząć już w przedszkolu, zanim dzieci osiągną gimnazjum, często staje się ono akceptowaną częścią szkoły. W rzeczywistości, zastraszanie wzrasta wokół piątej i szóstej klasy i nadal się pogarsza aż do około dziewiątej klasy.

Zastraszanie zdarza się częściej w gimnazjum i wczesnych latach nastoletnich, ponieważ dzieci przechodzą od bycia dzieckiem do nastolatka. Mają silne pragnienie bycia zaakceptowanym, nawiązywania przyjaźni i bycia częścią grupy. W rezultacie doświadczają presji rówieśników i chcą wyglądać i zachowywać się jak ich rówieśnicy.

To pragnienie akceptacji prowadzi do znęcania się, ponieważ dzieci są bardzo świadome tego, co jest potrzebne, aby się dopasować. W rezultacie łatwo zauważają innych, którzy nie pasują do przyjętej normy i nie uwzględniają tego. Dzieci mają skłonność do nękania innych, którzy wyglądają, zachowują się, mówią lub ubierają się inaczej.

Zastraszanie to także sposób na dopasowanie się do kliki lub tłumu. Dzieci, które nie są popularne lub nie mają wysokiego statusu społecznego, mogą nękać innych jako sposób na zdobycie władzy i akceptację społeczną.Mogą także nękać innych w celu przeciwdziałania nękaniu, które jest skierowane w ich kierunku.

W rezultacie szacuje się, że prawie 30% dzieci w klasach od 6 do 10 w Stanach Zjednoczonych doświadcza znęcania się jako ofiara, prześladowca lub oboje. Mimo to liczba ta może nie odzwierciedlać pełnego obrazu. Naukowcy odkryli, że około połowa wszystkich przypadków nękania nie jest zgłaszana.

Ruchomości

Ofiary znęcania się często cierpią akademickich. Ich stopnie mogą spaść i mogą nie trafić do szkoły z problemami zdrowotnymi, takimi jak bóle głowy, bóle żołądka i trudności w zasypianiu. Kiedy zastraszanie pojawia się przez dłuższy czas, prowadzi to do obniżenia samooceny, lęku, depresji, samotności, a nawet myśli samobójczych. Co więcej, problemy z depresją i poczuciem własnej wartości spowodowane przez zastraszanie mogą trwać do dorosłości.

Tymczasem dzieci, które są świadkami zastraszania, zmagają się z lękiem i mogą obawiać się, że staną się następnym celem. Czują się też winni, że nie wkraczają i nie pomagają osobie, która jest ofiarą przemocy. W rezultacie uczucia te odciągają ich od zajęć szkolnych i prowadzą do słabych wyników w nauce.

Naruszają nawet łobuzów. Bardziej narażone na zachowania aspołeczne i przemoc w późniejszym życiu. Są również podatni na nadużywanie alkoholu i narkotyków. Badania pokazują, że znęcający są bardziej skłonni do popełniania przestępstw. W rzeczywistości, badania pokazują, że znęcający się są czterokrotnie bardziej podatni niż skazani na przestępstwa z powodu wieku 24 lat. Co więcej, 60 procent osób prześladowanych będzie miało co najmniej jedno przekonanie karne w swoim życiu.

Rozwiązania

Jeśli chodzi o rozwiązywanie problemu nękania w gimnazjum, rodzice i nauczyciele muszą myśleć długoterminowo. Rozwiązania krótkoterminowe, takie jak kara, rozwiązywanie konfliktów i doradztwo, nie rozwiążą problemu. Zamiast tego nauczyciele muszą promować klimat w szkole, który zniechęca do znęcania się. Muszą także zapewnić uczniom różne sposoby zgłaszania przypadków zastraszania. Kompleksowe programy zapobiegania zastraszaniu są najlepszym miejscem do rozpoczęcia.

Kiedy dochodzi do zastraszania, administratorzy szkolni muszą reagować szybko, konsekwentnie i stanowczo. Chodzi o to, aby powstrzymać zastraszanie przez strome konsekwencje dla zachowania. Uczniowie będą nadal nękać innych, jeśli nic istotnego się nie wydarzy. Dodatkowo, zastraszanie nasila się z czasem, jeśli nie jest adresowane. Upewnij się, że zajmujesz się każdym incydentem nękania. Kiedy zaczynasz ignorować zastraszanie lub szorowanie zachowania pod dywan, ponieważ nie chcesz sobie z tym poradzić, tworzysz atmosferę, w której wszyscy uczniowie wierzą, że nic złego się nie stanie, gdy pojawi się zastraszanie.

Tymczasem rodzice prześladowców muszą skoncentrować się na spędzaniu czasu z dziećmi. Muszą także ustanowić sztywne ograniczenia, wprowadzić konsekwencje i wspierać dyscyplinę szkolną, gdy dochodzi do zastraszania. A rodzice prześladowanych ofiar powinni pomóc swoim dzieciom zgłaszać incydenty i upewnić się, że problem został rozwiązany. Może być również potrzebne poradnictwo, aby pomóc ofierze odzyskać wiarę w siebie.

Pamiętaj, że dzieci nie radzą sobie z nękaniem. Potrzebują pomocy ze strony pracowników szkoły, ich rodziców, a czasem nawet społeczności. Upewnij się, że rozumiesz problem i wykonujesz swoją część.