Zarządzanie chorobą tarczycy podczas i po ciąży

Wiadomo, że choroba tarczycy wpływa na wiele aspektów ciąży i zdrowia poporodowego, a także na stan zdrowia dziecka. W celu uporządkowania różnych, czasem sprzecznych praktyk dotyczących chorób tarczycy i ciąży, opublikowano pod koniec 2011 r. Kliniczne wytyczne dotyczące leczenia problemów tarczycy u kobiet w ciąży i w okresie poporodowym, a od 2016 r. Uznano je za aktualne zalecenia.

Dziennik Tarczyca opublikowała wytyczne jako 47-stronicowy artykuł, zatytułowany "Wytyczne Amerykańskiego Towarzystwa Taricznego ds. Diagnozy i Leczenia Chorób Tarczyc podczas ciąży i po porodzie". Ten artykuł zawiera niektóre z kluczowych zaleceń zawartych w wytycznych, które mają ważne implikacje, jeśli rozwiniesz chorobę tarczycy podczas lub po ciąży, lub u którego zdiagnozowano chorobę tarczycy przed zajściem w ciążę.

1

Przesiewowe badanie tarczycy w czasie ciąży

Ogólnie rzecz biorąc, uniwersalne badanie przesiewowe tarczycy u kobiet w ciąży nie jest uważane za uzasadnione zgodnie z Wytycznymi. Eksperci sugerują jednak, że badania przesiewowe i ocena powinny być przeprowadzone wśród kobiet, które są narażone na większe ryzyko chorób tarczycy.

Ryzyko chorób tarczycy w czasie ciąży jest większe, jeśli:

• mieć osobistą historię dysfunkcji tarczycy i / lub chirurgii tarczycy
• mieć wywiad rodzinny dotyczący chorób tarczycy
• mieć wola
• test pozytywny na podwyższone przeciwciała tarczycy
• mają objawy lub objawy kliniczne, które mogą sugerować niedoczynność tarczycy
• mieć cukrzycę typu I.
• mieć historię poronienia lub porodu przedwczesnego
• mają inne zaburzenia autoimmunologiczne, które często są związane z problemami autoimmunologicznymi tarczycy, takimi jak: bielactwo, niewydolność nadnerczy, niedoczynność przytarczyc, zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka, niedokrwistość złośliwa, twardzina układowa, toczeń rumieniowaty układowy i zespół Sjogrena
• doświadczyłem bezpłodności
• wcześniej otrzymywał radioterapię na głowę lub okolice szyi jako leczenie raka lub miał wiele rentgenowskich zębów
• są chorobliwie otyłe, co definiuje się jako wskaźnik masy ciała (BMI) powyżej 40 lub wagę ciała równą 20% lub więcej w stosunku do idealnej masy ciała
• mają ukończone 30 lat
• leczono amiodaronem (kordaronem) w przypadku zaburzeń rytmu serca
• zostały poddane działaniu litu
• zostały wystawione na działanie jodu w medycznym teście kontrastowym w ciągu ostatnich sześciu tygodni

2

Niedoczynność tarczycy

Niedoczynność tarczycy podczas ciąży może mieć znaczący niekorzystny wpływ na zdrowie nienarodzonego dziecka, dlatego należy unikać niedoczynności tarczycy u matki.

W przypadku niedoczynności tarczycy przed zajściem w ciążę, Wytyczne zalecają dostosowanie dawki tak, aby TSH była poniżej 2,5 mIU / L przed zapłodnieniem. Zmniejsza to ryzyko podniesienia TSH w pierwszym trymestrze.

Powinieneś również jak najwcześniej potwierdzić ciążę i zaplanować natychmiastowe zwiększenie dawki leku, aby chronić swoją ciążę poprzez wspomaganie funkcji tarczycy.

Jeśli zdiagnozowano u Ciebie niedoczynność tarczycy w czasie ciąży, powinieneś być leczona bez zwłoki, aby jak najszybciej przywrócić normalny poziom tarczycy. W pierwszym trymestrze ciąży poziom TSH powinien być utrzymywany na poziomie od 0,1 do 2,5 mIU / l, 0,2 do 3,0 miu / lw drugim trymestrze i 0,3 do 3,0 mj.m./lw trzecim trymestrze.

Do czasu zajścia w ciążę od czwartej do szóstej ciąży, zwykle trzeba zwiększyć dawkę leku przeciw tarczycy, potencjalnie aż o 50 procent.

Jeśli masz na przykład chorobę autoimmunologiczną tarczycy, wcześniej przebadałeś się na obecność przeciwciał przeciwtarczycowych, istnieje ryzyko, że stanie się ona niedoczynnością tarczycy w dowolnym momencie ciąży. Powinieneś być regularnie monitorowany przez ciążę w celu podwyższenia TSH.

Będziesz także chciał wiedzieć o zmianach, jakich spodziewasz się podczas tarczycy w czasie ciąży.

Kolejna ważna rekomendacja: upewnij się, że Twoja prenatalna witamina zawiera jod, niezbędny składnik odżywczy do prawidłowego funkcjonowania tarczycy w czasie ciąży.

3

Nadczynność tarczycy

Jeśli masz niższy niż normalny poziom TSH, powinieneś zostać poddany ewaluacji w celu ustalenia, czy przyczyną nadczynności tarczycy podczas ciąży jest przemijająca nadczynność tarczycy / niedokrwistość gravidarum - stan ciąży, który powoduje ciężką poranną chorobę - lub chorobę Gravesa-Basedowa. Rozpoznanie jest ustalane przez ustalenie, czy masz wolę i / lub wynik pozytywny dla przeciwciał tarczycy.

Jeśli jesteś w ciąży i stajesz się nadczynnością tarczycy z powodu choroby Gravesa-Basedowa lub guzków, powinieneś natychmiast rozpocząć leczenie nadczynności tarczycy. Zazwyczaj otrzymywałbyś leczenie przeciwtarczycowe (jeśli jest ono nowo zdiagnozowane), lub jeśli już jesteś leczony, twoja dawka zostanie dostosowana tak, aby twoje darmowe poziomy T4 pozostały w normalnym zakresie dla kogoś, kto nie jest w ciąży.

Wybranym lekiem przeciwtyroidycznym (szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży) jest propylotiouracyl, ponieważ metimazol ma nieco wyższe (choć bardzo małe) ryzyko wywołania wad wrodzonych u dziecka. Wytyczne zalecają przejście na metimazol w drugim i trzecim trymestrze.

Jeśli cierpisz na ciężką, negatywną reakcję na leki przeciwtarczycowe, potrzebujesz bardzo wysokich dawek, aby kontrolować nadczynność tarczycy lub masz niekontrolowaną nadczynność tarczycy pomimo leczenia, możesz zalecić operację. Operację zwykle zaleca się w drugim trymestrze ciąży, gdy jest najmniej prawdopodobne, że zagraża ona ciąży.

Ważna uwaga: Nigdy nie należy stosować radioaktywnego leczenia jodem u kobiet w ciąży lub mogących zajść w ciążę.

4

Przeciwciała przeciw tarczycom, Graves i twój noworodek

Jeśli masz przeciwciała wiążące się z receptorem TSH lub wiążące się z receptorem TSH, mogą przenikać przez łożysko i wpływać na tarczycę Twojego dziecka. Jeśli jesteś pozytywny dla tych przeciwciał podczas ciąży, twoje dziecko może urodzić się z nadczynnością tarczycy lub niedoczynnością tarczycy. Dlatego te przeciwciała powinny być mierzone, jeśli cierpisz na chorobę Gravesa-Basedowa lub jeśli wcześniej nosiłeś noworodki, u których rozwinęła się choroba Gravesa-Basedowa. W celu zmniejszenia ryzyka dla dziecka konieczne może być również leczenie przeciwtarczycowe w czasie ciąży.

Jeśli pacjent ma podwyższone stężenie receptora TSH lub przeciwciała wiążące się z receptorem TSH i jest leczony lekami przeciwtarczycowymi, należy przeprowadzić ocenę ultrasonograficzną płodu. To badanie ultrasonograficzne powinno uwzględniać między innymi objawy dysfunkcji tarczycy u rozwijającego się dziecka, w tym powolny wzrost i powiększenie tarczycy.

Jeśli jesteś nową matką z chorobą Gravesa-Basedowa, Twój noworodek powinien być oceniony pod kątem dysfunkcji tarczycy po urodzeniu, ponieważ istnieje ryzyko choroby zwanej noworodkową nadczynnością tarczycy: która ma poważne konsekwencje dla noworodków.

5

Poranne mdłości i nadczynność tarczycy

Wszystkie kobiety ciężarne z niedokrwistością Gravidarum (ciężka poranna choroba, która obejmuje znaczną utratę wagi i odwodnienie) powinny mieć ocenę czynności tarczycy.

Jeśli pacjent ma ciężką poranną chorobę i jawną nadczynność tarczycy spowodowaną chorobą Gravesa i ciążową nadczynnością tarczycy ze znacznie podwyższonym stężeniem T4 w zakresie T4 powyżej zakresu referencyjnego i TSH poniżej 0,1 μU / ml, może wymagać krótkotrwałego leczenia lek przeciwtarczny.

6

Guzki tarczycy i rak tarczycy

Zgodnie z wytycznymi, jeśli jesteś w ciąży i masz guzki tarczycy, powinieneś mierzyć TSH i Free T4. Jeśli masz rodzinną historię raka rdzeniastego tarczycy lub mnogiej endokrynnej neoplazji (MEN) 2, należy również zmierzyć stężenie kalcytoniny.

Wytyczne zalecają także ultradźwięki w celu określenia cech guzka i monitorowania wzrostu. Jeśli guz ma wielkość mniejszą niż 10 mm, biopsja cienkoigłowa tarczycy (FNA) nie jest wymagana, chyba że istnieją podejrzane cechy.

Jeśli guzek rośnie, lub masz uporczywy kaszel lub problemy z głosem lub jakiekolwiek inne podejrzane wskaźniki z historii, Wytyczne zalecają wykonanie FNA. FNA jest uważana za bezpieczną w czasie ciąży.

Kiedy nowotworowe guzki tarczycy zostaną odkryte podczas pierwszego lub drugiego trymestru, operacja powinna być oferowana w drugim trymestrze ciąży. Dobrze zróżnicowane raki tarczycy rosną powoli, więc jeśli ocena wskazuje, że rak jest brodawkowaty lub grudkowy i nie ma dowodów na zaawansowaną chorobę, można zaoferować możliwość poczekać, aż urodzi się dziecko przed operacją.

Jeśli jesteś obecnie i zdiagnozowano raka tarczycy, w niektórych przypadkach lekarz zaleci, aby poczekać do porodu po operacji. Ale możesz otrzymać leczenie hormonami zastępczymi tarczycy, aby utrzymać niski poziom TSH, ale nadal jest on wykrywalny. Idealnie, twoje darmowe T4 lub całkowite poziomy T4 powinny pozostać w normalnym zakresie dla ciąży.

Jod radioaktywny nie powinien być podawany kobietom w ciąży lub karmiącym piersią.

Po otrzymaniu dawki terapeutycznej radioaktywnego jodu, należy poczekać sześć miesięcy do roku, aby zajść w ciążę, aby upewnić się, że czynność tarczycy jest stabilna i że rak tarczycy jest w stanie remisji.

7

Po porodzie Problemy z tarczycą

Jeśli w przeszłości występowało poporodowe zapalenie tarczycy, istnieje znaczne ryzyko wystąpienia niedoczynności tarczycy. Powinieneś mieć roczną ocenę tarczycy.

Zazwyczaj leki przeciw tarczycy nie są zalecane w okresie nadczynności tarczycy w poporodowym zapaleniu tarczycy. Jeśli masz poporodowe zapalenie tarczycy i masz objawy, możesz zastosować beta-bloker. Zalecanym beta-blokerem jest propranolol w możliwie najniższej dawce w celu złagodzenia objawów.

Wytyczne zalecają, aby po zakończeniu fazy nadczynnościowej TSH monitorować co dwa miesiące do 1 roku po porodzie, aby zbadać niedoczynność tarczycy.

Jeśli objawy są ciężkie lub jeśli planujesz począć, należy leczyć niedoczynność tarczycy wywołaną poporodowym zapaleniem tarczycy. Jeśli jesteś bezobjawowy, Wytyczne zalecają ponowne sprawdzenie TSH co cztery do ośmiu tygodni.

Jeśli nadczynność tarczycy ujawnia się po ciąży, Wytyczne zalecają leczenie nadczynności tarczycy, ale zaleca się, aby w razie potrzeby pierwszym lekiem był lek przeciwtarczowy znany jako metimazol (nazwa handlowa Tapazole). Dawki do 20 do 30 mg / d są uważane za bezpieczne dla matki karmiącej i jej dziecka. Drugi wybór leków przeciwtarczycowych po ciąży to propylotiouracyl (znany jako PTU) w dawkach do 300 mg / d. Eksperci mają więcej obaw dotyczących stosowania PTU z powodu problemów z toksycznością wątroby związanych z lekiem.

W przypadku karmienia piersią i przyjmowania leków przeciwtarczycowych, Wytyczne zalecają podzielenie dawek leków przeciwtarczycowych i przyjmowanie o porach dnia po karmieniu piersią. W przypadku przyjmowania leków przeciwtarczycowych i karmienia piersią, Twoje dziecko powinno również być poddawane okresowym badaniom czynnościowym tarczycy, zgodnie z Wytycznymi.

8

Karmienie piersią z chorobą tarczycy

Wiele nowych matek decyduje się na karmienie piersią. Jeśli masz chorobę tarczycy, możesz zastanawiać się nad bezpieczeństwem karmienia piersią.

Jeśli jesteś leczony z powodu niedoczynności tarczycy podczas karmienia piersią, możesz bezpiecznie kontynuować przyjmowanie hormonalnego leku zastępczego w odpowiedniej dawce, nie zaszkodząc dziecku.

Kwestia przyjmowania leków przeciwtarczycowych na nadczynność tarczycy podczas karmienia piersią jest nieco bardziej kontrowersyjna i możesz chcieć dalej eksplorować plusy i minusy.

Należy również zapoznać się z wytycznymi i zaleceniami dotyczącymi bezpiecznego skanowania tarczycy podczas karmienia piersią.