Rowerem jako ćwiczenie dla osób z chorobą zwyrodnieniową stawów

Ćwiczenia o niskim wpływie są optymalne dla osób z chorobą zwyrodnieniową stawów. Zasadniczo ćwiczenie o niskim wpływie odnosi się do rodzajów ćwiczeń (takich jak pływanie, spacery i jazda na rowerze), które są mniej stresujące dla stawów obciążonych ciężarem, zwłaszcza kręgosłupa, bioder, stóp, kolan i kostek. Bieganie i bieganie są jednak przykładami ćwiczeń o dużym wpływie.

Czerpanie korzyści z jazdy na rowerze

Jazda na rowerze jest świetną opcją ćwiczeń dla osób z chorobą zwyrodnieniową stawów. Regularna rutyna jazdy na rowerze sprawia, że ​​kolana poruszają się w zakresie ruchu, a jednocześnie wzmacniają mięśnie podtrzymujące kolana. To ma sens, aby kontynuować jazdę na rowerze tak długo, jak jesteś w stanie. Jednakże, jeśli masz znaczną ilość uszkodzeń stawów w kolanach lub biodrach, zdolność do jazdy na rowerze może być coraz bardziej ograniczona.

Badanie z lutego 2010 r. W Niepełnosprawność i rehabilitacja ocenili kolarstwo w trzech grupach - pacjentach z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, pacjentami z wymianą stawu kolanowego i pacjentami z uszkodzeniem łąkotki lub więzadła. Wyniki wykazały, że u osób w podeszłym wieku zdolność do kontynuowania jazdy na rowerze zmniejsza się o 5% rocznie. Szansa kontynuacji jazdy na rowerze jest 1,98 razy większa dla mężczyzn niż dla kobiet. Szansa odczuwania bólu podczas jazdy na rowerze wzrasta o 8% przy każdym wzroście jednostkowego wskaźnika masy ciała. W badaniu tym przypisano zwiększony ból podczas jazdy na rowerze do wskaźnika masy ciała, a nie do diagnozy pacjenta.

Kolejne interesujące badanie, opublikowane w Journal of Gerontology, porównali cykle o wysokiej intensywności z cyklami o niskiej intensywności w przypadku pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych. Naukowcy doszli do wniosku, że cykle o niskiej intensywności były tak samo skuteczne jak cykle o wysokiej intensywności w celu poprawy funkcji pacjenta, chodu, wydolności tlenowej, a także w celu zmniejszenia bólu.

To powiedziawszy, zamiast rezygnować z jazdy na rowerze, gdy staje się coraz trudniejsze, staraj się dostosować działalność do swoich potrzeb. Jeśli jazda na rowerze na świeżym powietrzu jest problemem z powodu nierównego terenu, stromych wzgórz i innych wyzwań, które towarzyszą wspaniałemu powietrzu, przynieś kolarstwo w domu.

W przypadku jazdy na rowerze na świeżym powietrzu, upewnij się, że masz rower, który jest wygodny. Niektórzy ludzie radzą mieć szereg narzędzi. Są też rowerzyści, którzy zalecają koła zębate Granny (małe koło łańcuchowe na potrójnym korbie). Przekładnie Granny pozwalają na wirowanie z dużą prędkością obrotów na minutę. Sprzęt Granny jest tak nazwany, ponieważ teoretycznie nawet babcia może wspiąć się na wzgórza w tym biegu.

Jeśli twoje fizyczne ograniczenia (bolesne stawy, deformacje stawów, problemy z równowagą) sprawiają, że konieczne jest przyniesienie roweru do domu, rozważ możliwości pionowego stacjonarnego roweru lub leżącego stacjonarnego roweru.

Pionowy rower stacjonarny a stacjonarny rower stacjonarny

Rower stacjonarny jest rowerem wykorzystywanym do ćwiczeń, a nie do transportu.Jest wyposażony w uchwyty, pedały i typowe siedzenie rowerowe, ale jest zbudowany na stacjonarnej platformie. Jeśli taki rower ma koła, są one podnoszone z ziemi. Konstrukcja ściśle odzwierciedla rowery zewnętrzne. Niektóre stacjonarne rowery mają ergometr do pomiaru pracy wykonanej podczas pedałowania.

Poziomy rower stacjonarny jest wyposażony w większe krzesło przypominające siedzisko. Osoba jadąca na leżącym rowerze siedzi z powrotem i opiera swój kręgosłup. Pedały na rowerze poziomym są zazwyczaj umieszczone z przodu, a uchwyty ręczne znajdują się w pozycji, która wymaga mniejszego dosunięcia. To wygodniejsze doświadczenie. ale niektórzy eksperci kwestionują, czy ćwiczenie na leżącym rowerze stacjonarnym zapewnia tyle korzyści, co ćwiczenie na pionowym rowerze stacjonarnym. Jednak dla osób z chorobą zwyrodnieniową stacjonarny rower stacjonarny może sprawiać różnicę między ćwiczeniami fizycznymi a ćwiczeniami fizycznymi.

Dolna linia

Zanim zaczniesz aktywnie jeździć na rowerze lub wykonywać jakieś ćwiczenia, powinieneś porozmawiać z lekarzem. Kiedy on lub ona daje ci zatwierdzenie, rozważ różne opcje jazdy na rowerze. Celem jest sprawienie, aby jazda na rowerze była aktywnością, którą będziesz lubił i którą będziesz trzymać, abyś mógł czerpać z wielu korzyści. Wybierz swój sprzęt ostrożnie. I pamiętaj, idź szybko, jadąc!