Ruchliwość stawów i choroba zwyrodnieniowa stawów

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest typową chorobą charakteryzującą się zwyrodnieniem stawów, bólem i sztywnością. Związane jest to również z nadmierną elastycznością stawów, w tym z różnym stopniem niestabilności stawów, nadmierną ruchliwością i rozluźnieniem. Te warunki, które charakteryzują się zwiększonym zakresem ruchu stawów, mogą predysponować do wystąpienia urazu stawu.

Jeśli masz zapalenie kości i stawów, warto rozpoznać oznaki nadmiernej ruchomości stawów. Wczesna diagnoza, ćwiczenia i stabilizacja stawów mogą pomóc uchronić się przed kontuzją.

Wariacje we wspólnej elastyczności

Normalny zakres elastyczności stawów jest różny u różnych osób iz czasem. Niektórzy ludzie rodzą się bardziej elastyczni niż inni, podczas gdy inni mogą świadomie pracować nad rozszerzeniem zakresu ruchu poprzez uczestnictwo w zajęciach takich jak joga lub ćwiczenia rozciągające. Ogólnie rzecz biorąc, kobiety mają większą mobilność stawów niż mężczyźni, a dzieci są również dość elastyczne, choć elastyczność maleje wraz z wiekiem.

Laxity wspólnego

Rozluźnienie stawów jest problemem tkanki łącznej, charakteryzującym się nadmierną elastycznością więzadeł i ścięgien. Jest to również określane jako zespół stawów z nadmierną ruchliwością lub stawów i zwykle wpływa na wiele stawów w organizmie z powodu zmienionej struktury tkankowej przyczyny genetycznej.

Zespół Marfana, zespół Sticklera i zespół Ehlersa-Danlosa są najbardziej rozpoznawanymi stanami związanymi z wiotczeniem stawów. Każdy z tych stanów chorobowych jest również związany z innymi problemami zdrowotnymi. Zespół Marfana może być związany z rozszerzeniem korzenia aorty (ekspansją dużego naczynia krwionośnego). Zespół Sticklera zwiększa ryzyko choroby zwyrodnieniowej stawów i zmian w rozwoju szkieletu. Zespół Ehlersa-Danlosa często powoduje deformacje szkieletu i łatwe powstawanie siniaków.

Chociaż nie są one zazwyczaj związane ze stanem medycznym, niektórzy ludzie określają się jako "podwójnie połączeni", co oznacza, że ​​mogą zginać pewne stawy w kierunku wstecznym bez odczuwania bólu. To nie jest tak naprawdę wynik zduplikowanych stawów, ale zwykle jest to spowodowane nadmierną ruchliwością, która umożliwia zginanie stawów w kierunku wstecznym.

Niestabilność stawów

Niestabilność stawu opisuje sytuację, w której jedna lub więcej struktur, które normalnie stabilizują staw - pień, więzadła lub ścięgna - jest uszkodzona lub nie rozwinęła się prawidłowo. W takiej sytuacji kości, mięśnie, chrząstki, ścięgna lub więzadła w stawie mogą łatwo ulec niedopasowaniu, zwichnięciu lub uszkodzeniu.

Rozpoznanie i radzenie sobie ze wspólnym dyslokacją

Choroba zwyrodnieniowa stawów i wspólna elastyczność

Niestabilność stawów jest dość powszechna w chorobie zwyrodnieniowej stawów, ze względu na rozpad struktur w stawach. Chociaż mniej powszechne niż niestabilność stawów, wiotkość stawów może również towarzyszyć chorobie zwyrodnieniowej stawów. Rozluźnienie stawów zwiększa ryzyko choroby zwyrodnieniowej stawów i może być również spowodowane chorobą zwyrodnieniową stawów. Zwężenie przestrzeni stawowej i nieprawidłowe ustawienie, które powstają w wyniku choroby zwyrodnieniowej stawów, mogą przyczyniać się do zwiotczenia stawów. Czasami wiotkość stawów w chorobie zwyrodnieniowej stawów zaczyna się od urazu więzadeł.

Rozluźnienie stawów i niestabilność mogą predysponować do zwichnięcia stawu z powodu urazu, a wspólne zwichnięcie może przyczynić się do rozluźnienia stawów, jeśli struktury nie zagoją się prawidłowo.

Jeśli masz niestabilność stawów lub rozluźnienie stawów, możesz zauważyć, że niektóre z twoich stawów są bardziej elastyczne lub możesz nie odczuwać żadnych objawów.

Twoje badanie fizykalne, a także badania obrazowe, takie jak zdjęcia rentgenowskie i rezonans magnetyczny (MRI), mogą pomóc w potwierdzeniu rozpoznania rozluźnienia stawów.

Leczenie zwiększonej elastyczności stawów w chorobie zwyrodnieniowej stawów

Jeśli masz rozluźnienie stawów lub niestabilność, możesz zalecić unikanie treningu odpornościowego lub treningu oporowego. W takich przypadkach stosuje się trening o niskiej oporności, aby pomóc ustabilizować staw. Pomocne może być również wzmocnienie i podtrzymanie niestabilnego stawu za pomocą klamry.

Fizyczna terapia, stęże- nie, lód, elewacja i niesteroidowe leki przeciwzapalne są często potrzebne, gdy dochodzi się do siebie po uszkodzonym stawie. Optymalne gojenie może pomóc zapobiec niestabilności i rozluźnieniu po urazie.

Słowo od DipHealth

Jeśli masz zapalenie kości i stawów, ból i sztywność są najbardziej widocznymi objawami, których możesz się spodziewać. Jednak zwiększona mobilność stawów może być również problematyczna. Ponieważ zwykle nie powoduje objawów, należy zachować umiarkowane ćwiczenia fizyczne, aby utrzymać mięśnie silne i poprawić stabilność stawów. Jeśli doznasz obrażeń, upewnij się, że masz wystarczająco dużo odpoczynku i rehabilitacji, aby twój staw wyleczył się optymalnie.