6 Najczęstsze rodzaje cyberprzemocy

Nastolatki są teraz online bardziej niż kiedykolwiek. Każdego dnia używają smartfonów, tabletów i komputerów nie tylko do wyszukiwania materiałów do szkoły, ale także do spotkań towarzyskich z rodziną i przyjaciółmi. W rzeczywistości, pisanie wiadomości tekstowych i korzystanie z mediów społecznościowych to jeden z najważniejszych sposobów, w jaki dzieci komunikują się z innymi. Ale tak jak każda inna działalność społeczna istnieje możliwość zastraszania.

Co to jest cyberprzemoc?

Kiedy młoda osoba korzysta z Internetu lub technologii, aby nękać, grozić, zawstydzać lub atakować inną osobę, ta osoba nazywa się cyberbully. Zazwyczaj cyberdokuczanie obejmuje pośredników i nastolatków. Jednak nierzadko zdarza się, że dorośli doświadczają cyberprzemocy i publicznego wstydu.

Jakie metody wykorzystują dzieci do cyberprzemocy?

Chociaż istnieje wiele różnych sposobów, w jakie dzieci nękają inne osoby w Internecie, większość nękania w internecie należy do jednej z sześciu kategorii. Oto sześć najpopularniejszych metod cyberprzemocy.

Nękanie kogoś

• Korzystanie z wiadomości tekstowych, wiadomości błyskawicznych i wiadomości e-mail w celu nękania, grożenia lub zawstydzenia celu.
• Zamieszczanie pogłosek, pogróżek lub krępujących informacji na portalach społecznościowych, takich jak Facebook, Twitter i Instagram.
• Angażowanie się w "wojny ostrzegawcze". (Wielu dostawców usług internetowych i serwisy społecznościowe oferują sposób na zgłoszenie użytkownika, który mówi coś niewłaściwego. Dzieci używają tych przycisków z raportami jako sposobu na znalezienie ofiary w kłopotach lub wyrzucenie jej offline).
• Uczestnictwo w wojnach tekstowych lub atakach tekstowych, które pojawiają się, gdy znęcający napadają na ofiarę i wysyłają tysiące tekstów. Ataki te nie tylko powodują emocjonalny niepokój, ale także generują duży rachunek za telefon komórkowy.

Podszywanie się pod kogoś

• Opracowanie nazwy ekranowej podobnej do nazwy ekranowej ofiary, a następnie publikowanie niegrzecznych lub szkodliwych uwag podczas udawania ofiary.
• Kradnąc hasło ofiary i rozmawiając z innymi osobami, udając ofiarę. Łobuz powie coś, co obraża i gniewa przyjaciół lub znajomych ofiary.
• Zmiana profilu online celu, aby zawierał treści o charakterze seksualnym, rasistowskim lub innym niestosownym.
• Założenie konta na portalu społecznościowym i publikowanie jako ofiary, gdy mówi się w Internecie o złośliwych, szkodliwych lub obraźliwych rzeczach. Rzeczywiste zdjęcia ofiary mogą zostać użyte, aby konto wyglądało autentycznie.
• Pozowanie jako ofiara i umieszczanie na czatach znanych molestujących dzieci, grup szerzących nienawiść lub witryn randkowych. Osoba prześladująca może nawet podać dane osobowe ofiary, zachęcając osoby z grup do skontaktowania się z ofiarą.
• Udawanie kogoś innego, aby zwabić nieświadomą osobę w fałszywy związek. Ten rodzaj działalności często określa się jako "katar".

Używanie zdjęć

• Wykonywanie nagich lub poniżających zdjęć ofiary w szatni, łazienki lub przebieralni bez jej pozwolenia.
• Grożenie udostępnianiem krępujących zdjęć jako sposobu kontrolowania lub szantażowania ofiary.
• Wysyłanie masowych wiadomości e-mail lub wiadomości tekstowych zawierających nagie lub poniżające zdjęcia ofiary. Takie zachowanie jest często nazywane "sekstowaniem", a po wysłaniu zdjęć nie ma sposobu, aby to kontrolować. Zdjęcia mogą zostać rozesłane do setek osób w ciągu zaledwie kilku godzin.
• Publikowanie nagich zdjęć w witrynach do udostępniania zdjęć dla wszystkich osób w Internecie w celu ich przeglądania i pobrania.
• Używanie zdjęć do zawstydzenia kogoś w Internecie. Jedną z powszechnych taktyk wykorzystywanych nastolatków jest angażowanie się w slut szał. Takie zachowanie wiąże się z zawstydzeniem kogoś, zazwyczaj dziewczynki, za sposób, w jaki się ubiera, działa lub liczbę osób, z którymi się spotykała.

Tworzenie stron internetowych, blogów, ankiet i więcej

• Opracowanie strony internetowej zawierającej informacje upokarzające, krępujące lub obrażające ofiarę.
• Rozprzestrzeniając plotki, kłamstwa lub plotki o ofierze przez Internet za pośrednictwem stron internetowych lub blogów.
• Umieszczanie danych osobowych ofiary i zdjęć na stronie internetowej, co naraża ofiarę na kontakt z drapieżnikami.
• Stworzenie bloga o ofierze, który jest krępujący, obrażający lub upokarzający.
• Korzystanie z informacji, które zostały poufnie udostępnione i upublicznione.
• Przeprowadzenie ankiety internetowej na temat ofiary. Pytania w ankiecie mogą się różnić, w tym wszystko, co jest brzydkie i kto pachnie, kto jest głupi i kto jest gruby.
• Zamieszczanie niegrzecznych, złośliwych lub obraźliwych komentarzy na temat ofiary za pośrednictwem opcji czatu na stronach gier online.
• Wysyłanie wirusów, programów szpiegujących lub hakowanie programów do ofiary w celu szpiegowania ofiary lub zdalnego kontrolowania jej komputera.

Udział w shamingu wideo

• Za pomocą telefonu z aparatem do wideo, a następnie udostępniaj incydent o znęcaniu się, który może obejmować jedno lub więcej dzieci uderzając, kopiąc lub uderzając ofiarę.
• Pobranie filmu upokarzającego i umieszczenie go na YouTube, aby umożliwić widzom szerszą widownię.
• Udostępnianie wideo za pośrednictwem masowego e-maila lub wiadomości tekstowych w celu upokorzenia i zawstydzenia ofiary.
• Stworzenie incydentu, który powoduje, że inna osoba staje się zdenerwowana lub emocjonalna, a następnie rejestruje incydent. Ten rodzaj działalności często określa się jako cyberbaiting. Nauczyciele są częstym celem incydentów w cyberbojach.

Angażowanie w subtweeting lub Vaguebooking

• Publikuję tweety lub posty na Facebooku, które nigdy nie wspominają imienia i nazwiska ofiary. Jednak ofiara, tyran i często większa publiczność wiedzą, do kogo odnoszą się posty.
• Używanie subtelnych postów i tweetów do zasilania plotera, unikając wykrycia przez nauczycieli, administratorów i rodziców.

Słowo od DipHealth

Pamiętaj, że cyberdokuczanie polega na używaniu mediów społecznościowych, smartfonów, wiadomości tekstowych i aplikacji internetowych jako narzędzi i broni. Ale to nie problem. Cyberprzemoc występuje z powodu wyborów dokonywanych przez dzieci. Ograniczenie dostępu cyfrowego dziecka nie przeszkadza mu w cyberprzemocy. W rzeczywistości dzieci mogą nadal tworzyć fałszywy profil i podszywać się pod Twoje dziecko w Internecie. Zamiast kontrolować dostęp dziecka do sieci, skup się na edukacji dziecka na temat ryzyka cyberprzemocy. Porozmawiaj z nią o tym, jak dokonywać mądrych wyborów w Internecie i jak zgłaszać cyberdokuczanie, jeśli się pojawi. Prowadzenie otwartego dialogu z dziećmi na temat cyberprzemocy jest najskuteczniejszym sposobem radzenia sobie z tym problemem.