Białaczka: przyczyny i czynniki ryzyka

Białaczka jest spowodowana serią mutacji w genach, które kontrolują wzrost komórek, co prowadzi do ich niekontrolowanego wzrostu w szpiku kostnym. Chociaż dokładne przyczyny tego nie są znane, zidentyfikowano kilka czynników ryzyka choroby. Znane czynniki ryzyka różnią się w zależności od rodzaju białaczki, ale obejmują także promieniowanie (od ekspozycji bomby atomowej po promieniowanie medyczne), narażenie na działanie chemikaliów, takich jak benzen i pestycydy, wcześniejsza chemioterapia, niektóre infekcje i niektóre choroby genetyczne. Są jeszcze inne badania, takie jak radon.

Przewlekła białaczka występuje znacznie częściej u osób starszych i chociaż ostra białaczka jest często uważana za nowotwór dziecięcy, ostra białaczka szpikowa jest w rzeczywistości znacznie częstsza u dorosłych. Z nieznanych przyczyn mężczyźni są bardziej niż kobiety w stanie rozwinąć cztery główne typy białaczki.

Potwierdzone i prawdopodobne czynniki ryzyka

Istnieje kilka czynników ryzyka rozwoju białaczki, które zostały udokumentowane w wielu badaniach. Czynnikiem ryzyka jest coś, co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju białaczki, ale niekoniecznie powoduje chorobę. Niektóre z nich obejmują:

Wiek

Wiek jako czynnik ryzyka białaczki jest bardzo zróżnicowany w zależności od rodzaju białaczki. Łącznie ostra białaczka limfatyczna (ALL) i ostra białaczka szpikowa (AML) stanowią 30 procent przypadków nowotworów wieku dziecięcego.

Podczas gdy wiele osób uważa te choroby za nowotwory pediatryczne, AML jest w rzeczywistości znacznie częstsze u dorosłych (średni wiek w momencie rozpoznania wynosi 68). Około 40 procent przypadków ALL występuje u osób dorosłych; gdy zdiagnozowane w dzieciństwie, najczęściej występuje u dzieci w wieku poniżej 5 lat.

Przewlekła białaczka limfatyczna (CLL) i przewlekła białaczka szpikowa (CML) występują znacznie częściej u osób starszych i są bardzo rzadkie u osób w wieku poniżej 40 lat.

Płeć

Pierwotne typy białaczki (AML, ALL, CML i CLL) są nieco częstsze u mężczyzn niż u kobiet, ale przyczyny tego nie są znane.

Waga urodzeniowa

Dzieci, które mają wysoką masę urodzeniową (waga przy urodzeniu większa niż 8,9 funta lub 4000 gramów) mają większe ryzyko rozwinięcia WSZYSTKIEGO.

Etniczność

Rasowe różnice w częstości występowania różnią się w zależności od rodzaju białaczki.

WSZYSTKO ma największą częstość występowania u białych latynoskich, a następnie u nielatyńskich białych oraz u mieszkańców Azji i Pacyfiku, z najniższą częstością występowania u czarnych.

CLL występuje częściej u nie-latynoskich białych, a następnie u czarnych, z najniższym odsetkiem u Latynosów oraz u wysp Azji i Pacyfiku.

AML jest podobny u ludzi o różnym pochodzeniu etnicznym w dzieciństwie, ale u dorosłych jest bardziej powszechny u nie-latynoskich białych.

CML występuje najczęściej u nie-latynoskich białych, a następnie u czarnych, a następnie u Latynosów, z najniższą częstością występowania u mieszkańców wysp Azji i Pacyfiku.

Promieniowanie

Niektóre rodzaje promieniowania są znanymi czynnikami ryzyka dla białaczki, a inne są tylko możliwymi czynnikami ryzyka. Istnieją dwa podstawowe rodzaje promieniowania:

• Promieniowanie niejonizujące: Ten typ promieniowania jest dość słaby i obejmuje typ emitowany przez telefon komórkowy lub terminal komputerowy. Podczas gdy pojawiły się pewne obawy, takie jak obawy o ryzyko guza mózgu i telefony komórkowe, ryzyko uważa się za stosunkowo niewielkie.
• Promieniowanie jonizujące: Natomiast promieniowanie jonizujące zostało powiązane z białaczką. Ten rodzaj promieniowania ma o wiele więcej energii - wystarczy, aby rozbić pewne wiązania chemiczne, usunąć elektrony z atomów i uszkodzić DNA w komórkach.

Istnieje wiele różnych sposobów, w jakie promieniowanie jonizujące zostało powiązane z białaczką. Obejmują one:

• Promieniowanie bomby atomowej: Ocaleni z bombardowań atomowych w Hiroszimie i Nagasaki mieli znacznie zwiększone ryzyko zachorowania na białaczkę.
• Wypadki jądrowe: Ci, którzy przeżyli katastrofę reaktora jądrowego w Czarnobylu w 1986 roku, mieli zwiększone ryzyko wystąpienia białaczki od dwóch do pięciu lat po krachu. Ci, którzy byli w wysokim stopniu narażeni, mieli dwukrotnie większe ryzyko zachorowania na białaczkę, niż ci, którzy nie byli narażeni.
• Medyczne promieniowanie diagnostyczne: Stwierdzono, że promieniowanie jonizujące jest rakotwórcze (lub rakotwórcze) zaledwie kilka lat po odkryciu promieni rentgenowskich, aw ostatnich latach pojawiły się obawy o niebezpieczeństwo nadmiaru promieniowania medycznego, szczególnie u dzieci. Ryzyko jest zmienne, z testami obrazowania, takimi jak tomografia komputerowa, skanowanie kości i skanowanie PET z użyciem znacznie większego promieniowania niż zwykłe promieniowanie rentgenowskie. (Skany MRI używają magnesów i nie wymagają ekspozycji na promieniowanie.)
• Medyczne promieniowanie terapeutyczne: Radioterapia w przypadku raka może zwiększać ryzyko rozwoju białaczki (szczególnie AML), z najwyższym ryzykiem w okresie od pięciu do dziewięciu lat po napromieniowaniu. Ryzyko to różni się w zależności od miejsca promieniowania, a także od zastosowanej dawki.
• Radioaktywna jodoterapia: Przyjmowanie radioaktywnej terapii jodem jako leczenia nadczynności tarczycy lub raka tarczycy wiąże się ze zwiększonym ryzykiem białaczki, przy czym ryzyko AML jest o 80 procent wyższe niż u osób, które nie otrzymały tej terapii. Ryzyko jest jeszcze większe w przypadku CML, a osoby narażone na ryzyko są 3,5 razy wyższe od przeciętnych.
• Podróże lotnicze i kosmiczne: Lot lotniczy, szczególnie na dalekiej północy, wiąże się z ekspozycją na promieniowanie kosmiczne, ale ta ilość promieniowania jonizującego jest stosunkowo niewielka. Ryzyko wystąpienia białaczki spowodowane podróżami kosmicznymi z powodu galaktycznych promieni kosmicznych jest jednak przedmiotem wielkiego zainteresowania wśród osób zainteresowanych podróżą do miejsc takich jak Mars w przyszłości.
• Materiały radioaktywne: Wydobywanie uranu jako zawodu zwiększa ryzyko białaczki. Pojawiły się również obawy dotyczące narażenia na promieniowanie radioaktywne w wyrobach tytoniowych, które zbierają te materiały w glebie, w której są uprawiane.

Poprzednia chemioterapia

Podczas gdy korzyści z chemioterapii zwykle znacznie przewyższają ryzyko, niektóre leki chemioterapeutyczne mogą predysponować osobę do białaczki. Dotyczy to również leków powszechnie stosowanych w wczesnym stadium raka piersi. W przypadku większości tych leków ryzyko zaczyna rosnąć dwa lata po leczeniu i osiąga wartości szczytowe w okresie od pięciu do 10 lat po leczeniu.

AML jest postacią białaczki najczęściej kojarzoną z chemioterapią, ale ALL wiąże się również z leczeniem. Przykłady leków związanych z białaczką obejmują Cytoxan (cyklofosfamid); Leukeran (chlorambucil); VePesid (etopozyd); Vumon (tenipozyd); Gleostina, CeeNu i CCNSB (lomustyna); Gliadel i BiCNU (karmustyna); Myleran (busulfan); Mustargen (mechloretamina); i Novantrone (mitoksantron).

Leki takie jak Adriamycyna (doksorubicyna) i inne antracykliny, Platinol (cisplatyna) i inne leki platynowe oraz bleomycyna były związane z białaczką, ale rzadziej niż leki wspomniane wcześniej.

Warunki medyczne

Niektóre stany medyczne wiążą się z podwyższonym ryzykiem rozwoju białaczki. Zespoły mielodysplastyczne to zaburzenia szpiku kostnego, które zostały określone jako "preleukemia" i niosą ze sobą znaczne ryzyko rozwinięcia się w AML (do 30 procent). Inne stany, takie jak istotna trombocytopenia, pierwotna zwłóknienie szpiku kostnego i czerwienica prawdziwa, również niosą ze sobą zwiększone ryzyko.

Ponadto osoby z obniżoną odpornością, takie jak te, które przyjmują leki immunosupresyjne z powodu przeszczepu narządu, mają znacznie zwiększone ryzyko rozwoju białaczki.

Odnotowano związki między białaczką u dorosłych a stanami chorobowymi, takimi jak zapalna choroba jelit (wrzodziejące zapalenie okrężnicy i choroba Crohna), reumatoidalne zapalenie stawów, układowy toczeń rumieniowaty (toczeń), celiakia i anemia złośliwa, między innymi. Jednak duże badanie z 2012 r. Dotyczące tych powiązań wykazało jedynie związek zwiększonego ryzyka z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy i AML oraz chorobą wrzodową i CML.

Syndrom genetyczny może również zwiększać ryzyko białaczki (patrz poniżej).

Palenie

Dodanie do listy nowotworów spowodowanych paleniem tytoniu wiąże się ze znacznie zwiększonym ryzykiem AML. W chwili obecnej uważa się, że około 20 procent przypadków AML jest związanych z paleniem. Istnieją pewne dowody na to, że białaczka u dzieci może być powiązana z paleniem przez rodziców, a matki narażone na bierne palenie wydają się mieć nieco podwyższone ryzyko rozwoju ALL.

Ekspozycje domowe i zawodowe

Występuje wiele ekspozycji związanych z białaczką, chociaż ryzyko jest różne w zależności od różnych typów choroby. Niektóre substancje zostały wyraźnie powiązane w wielu badaniach, podczas gdy inne wciąż nie są pewne. Niektóre ekspozycje są następujące:

• Benzen: Benzen jest znanym czynnikiem rakotwórczym obecnym w wielu materiałach, takich jak niektóre farby, rozpuszczalniki, tworzywa sztuczne, pestycydy, detergenty i benzyna bezołowiowa.Benzen jest również produktem ubocznym spalania węgla. Uważa się, że benzen w dymie tytoniowym jest jednym z powodów, dla których palenie jest silnie powiązane z AML. Ekspozycja matki i dziecka na farbę w domu wiąże się z podwyższonym ryzykiem WSZYSTKIEGO. Użytkowanie w domu rozpuszczalników naftowych wiąże się ze zwiększonym ryzykiem AML z dzieciństwa.
• Ekspozycja na pestycydy w domu: Ekspozycja na pestycydy podczas ciąży i dzieci wydaje się być związana ze zwiększonym ryzykiem białaczki, wynika z wielu badań.
• Zanieczyszczona woda pitna: Zwiększone ryzyko wystąpienia białaczki stwierdzono w obozie bazowym US Marine Corp w Karolinie Północnej, który został skażony rozpuszczalnikiem w latach 1950-1985.
• Formaldehyd: Pracownicy medyczni i embalarzy mają podwyższone ryzyko wystąpienia białaczek szpikowych. Chociaż ekspozycja jest powszechna u tych pracowników, ale wiele osób jest narażonych na działanie formaldehydu poprzez "odgazowywanie" formaldehydu z prasowanych produktów drewnianych (takich jak płyty wiórowe, sklejka i płyta pilśniowa). Ekspozycja na formaldehyd, jak ta, jest uznawana za znaną substancję rakotwórczą, ale nie jest jasne, jaki poziom ekspozycji (ilość lub czas trwania) może stanowić problem. Inne źródła formaldehydu obejmują niektóre kleje i kleje, niektóre materiały izolacyjne i niektóre powłoki z papieru. Podobnie jak benzen, formaldehyd znajduje się również w dymie tytoniowym.

Biorąc pod uwagę, że zachorowalność na białaczkę dziecięcą wzrasta w Kalifornii, trwają badania nad zagrożeniami środowiskowymi, które mogą wiązać się z tym ryzykiem.

Infekcje

Zakażenie ludzkim wirusem białaczki T-komórkowej (HTLV-1) zwiększa ryzyko białaczki. Wirus jest retrowirusem (podobnym do HIV) i zaraża typ białych krwinek zwanych limfocytami T lub limfocytami T. HTLV-1 rozprzestrzenia się w sposób podobny do HIV; może być przenoszony poprzez transfuzję krwi, poprzez kontakty seksualne, poprzez dzielenie się igłami wśród osób nadużywających narkotyki do IV i od matki do dziecka podczas porodu lub karmienia piersią.

HTLV-1 jest stosunkowo rzadkie w Stanach Zjednoczonych, ale występuje na Karaibach (zwłaszcza Haiti i Jamajka), Japonii, środkowej i zachodniej Afryce oraz na Bliskim Wschodzie (zwłaszcza w Iranie). Uważa się, że od 1 do 4 procent ludzi narażonych na wirus rozwinie białaczkę; Najczęstszy wiek zachorowania wynosi od 30 do 50.

Alkohol

Podczas gdy spożywanie alkoholu wiąże się z wieloma nowotworami, badanie z 2014 roku nie wykazało związku między spożywaniem alkoholu a czterema głównymi rodzajami białaczki. Odnotowano jednak związek między spożyciem alkoholu przez matkę w czasie ciąży i AML u dzieci urodzonych przez te matki.

Możliwe czynniki ryzyka

Oprócz znanych i prawdopodobnych czynników ryzyka białaczki, istnieje szereg czynników ryzyka, które są oceniane pod kątem ich związku z białaczką. Niektóre możliwe czynniki ryzyka obejmują:

Dieta Zachodnia

W przypadku wielu rodzajów białaczki, zwłaszcza ostrej białaczki u dzieci, wydaje się, że niewiele ma związku z praktykami żywieniowymi. W CLL, jednak najczęściej występującym typie białaczki u dorosłych Amerykanów, dieta może odgrywać pewną rolę. Badanie przeprowadzone w 2018 roku w Hiszpanii wykazało, że osoby, które zjadły dietę zachodnią, miały 63 procent większe prawdopodobieństwo rozwinięcia CLL niż osoby spożywające dietę Roztropną lub dietę śródziemnomorską.

Sukraloza

Nie było kontrowersji wokół ewentualnego związku między sztucznym słodzikiem sukraloza i rakiem.

Sukraloza (z nazwami firmowymi, w tym Splenda i inne) została zatwierdzona w 1999 roku i obecnie znajduje się w tysiącach produktów na całym świecie. Pomimo wielu uspokajających badań przed jego zatwierdzeniem, włoskie badanie przeprowadzone w 2016 roku na myszach wykazało, że gryzonie, które były narażone na sukralozę przez całe życie (począwszy od macicy), miały znacznie zwiększone ryzyko rozwoju białaczki. Ważne jest, aby pamiętać, że było to badanie na zwierzętach, a podane dawki były równoważne dorosłemu, który spożywał czterokrotną średnią zawartość sukralozy każdego dnia. To powiedziawszy, ze względu na popularność sukralozy jako substytutu cukru uważa się, że małe dzieci mogą z łatwością przekroczyć dzienne spożycie FDA wynoszące 5 mg / kg dziennie.

(Należy pamiętać, że pomimo skupionej uwagi na temat sukralozy, pojawiły się również pytania dotyczące stosowania innych sztucznych substancji słodzących.) Najlepiej byłoby, gdyby którykolwiek z tych produktów był oszczędnie stosowany w zdrowej diecie).

Pola elektromagnetyczne (linie energetyczne)

Od 1979 roku, kiedy badanie wykazało zwiększone ryzyko wystąpienia białaczki u dzieci żyjących w pobliżu linii wysokiego napięcia, wiele badań skupiło się na tym możliwym skojarzeniu z mieszanymi wynikami. Niektóre wykazały zwiększone ryzyko z wysokim poziomem narażenia, a inne wykazały niewielki, jeśli w ogóle, efekt. Trzy analizy, w których porównywano wyniki dotychczasowych badań (łącznie 31 badań) wykazały, że wysokie narażenie (0,3 uT lub wyższe) wiązało się z 1,4 do 2,0 razy większym ryzykiem białaczki. Ten poziom ekspozycji nie jest jednak powszechny. W tych badaniach tylko 0,5 procent do 3,0 procent dzieci miało ekspozycję równą lub przekraczającą 0,3 TT.

Radon

W chwili obecnej istnieje możliwość, że radon w domach, forma promieniowania jonizującego, może zwiększać ryzyko przewlekłej białaczki limfatycznej (CLL). Radon jest dobrze znanym czynnikiem rakotwórczym i uważa się, że około 27 000 osób umiera rocznie na raka płuc wywołanym radonem w Stanach Zjednoczonych.

Radon jest bezwonnym, bezbarwnym gazem, który powstaje w wyniku normalnego rozpadu uranu znajdującego się w glebie i skał pod domami. Podwyższone poziomy zostały wykryte we wszystkich 50 stanach, a jedynym sposobem, aby dowiedzieć się, czy jest się zagrożonym, jest wykonywanie badań radonowych.

Badanie przeprowadzone w 2016 r. Wykazało, że obszary w Stanach Zjednoczonych, w których CLL jest najbardziej rozpowszechniony, to także regiony o najwyższych poziomach radonu (stany północne i centralne). Podczas gdy związek między radonem a białaczką jest niepewny, niektórzy badacze sugerują, że radon może prowadzić do białaczki w sposób podobny do tego, jak zwiększa ryzyko raka płuc.

Kawa i herbata

Zarówno na kawę, jak i na herbatę oceniano ryzyko białaczki, a wyniki badań były mieszane. Niektórzy wskazali na zwiększone ryzyko z większą konsumpcją, podczas gdy inni zamiast tego wykazali potencjalny efekt ochronny (zmniejszone ryzyko białaczki). Ponieważ ludzie metabolizują kawę i herbatę w różny sposób (szybkie metabolizery vs. powolne metabolizery), może się zdarzyć, że efekty będą różne dla różnych osób.

Siedzący tryb życia

Podczas gdy niektóre badania nie wykazały związku między poziomem aktywności fizycznej a białaczką, badanie z 2016 r. Wykazało, że osoby, które zaangażowały się w więcej "rekreacyjnej aktywności fizycznej" były o około 20 procent rzadziej opracowywane białaczki szpikową niż te, które były mniej aktywne.

Genetyka

Rola historii rodzinnej i genetyki różni się w zależności od rodzaju białaczki.

ALL nie wydaje się działać w rodzinach, z wyjątkiem bliźniaków jednojajowych, w których jedno z rodzeństwa ma zwiększone ryzyko rozwoju WSZYSTKIEGO, jeśli drugie rozwinęło chorobę przed ukończeniem jednego roku życia. Powiedział, że istnieją pewne zespoły genetyczne, które są związane ze zwiększonym ryzykiem tego typu białaczki (patrz poniżej).

Natomiast historia rodziny odgrywa ważną rolę w CLL. Osoby, które mają członka rodziny pierwszego stopnia, który miał CLL (rodzic, rodzeństwo lub dziecko), mają ponad dwukrotnie większe ryzyko rozwoju samej choroby.

Historia rodzinna AML u krewnych pierwszego stopnia zwiększa ryzyko, ale wiek w momencie rozpoznania jest ważny. Rodzeństwo dzieci z AML ma nawet czterokrotnie wyższe ryzyko zachorowania, z ryzykiem u bliźniąt jednojajowych wynoszących około 20 procent. W przeciwieństwie do tego, dzieci z rodzicem, u których białaczka występuje u dorosłych nie wydają się być bardziej zagrożone.

Historia rodziny nie wydaje się odgrywać znaczącej roli w rozwoju CML.

Warunki i zespoły genetyczne związane ze zwiększonym ryzykiem niektórych typów białaczek to:

• Zespół Downa (trisomia 21): Ludzie z zespołem Downa mają z grubsza 20% wyższe ryzyko rozwoju białaczki (AML i ALL). Częstość występowania jest najwyższa u dzieci w wieku poniżej 5 lat.
• Zespół Klinefeltera (XXY)
• Niedokrwistość Fanconiego
• Zespół Li-Fraumeni
• Neurofibromatoza
• Ataksja telangiektazja
• Bloom syndrom
• Zespół Wiskotta Aldricha
• Zespół Schwachmana-Diamenta
• Zespół Blackfan-Diamonda
• Zespół Kostmanna

Jak lekarze diagnozują i rozwijają białaczkę? Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Molenaar, R., sidana, S., Radivoyevitch, T. i in. Ryzyko wystąpienia nowotworów hematologicznych po leczeniu radiojodem dobrze zróżnicowanego raka tarczycy. Journal of Clinical Oncology. 2017. JCO.2017.75.023.
• Moore, S., Lee, I., Weiderpass, E. i in. Stowarzyszenie aktywności fizycznej w czasie wolnym z ryzykiem 26 rodzajów raka u 1,44 miliona dorosłych. JAMA Internal Medicine. 2016. 176(6):816.
• Schwartz, G. i M. Klug. Częstości występowania przewlekłej białaczki limfatycznej w Stanach Zjednoczonych są powiązane z poziomami radonowymi w mieszkaniach. Future Oncology. 2016. 12(2):165-174.
• Soffritti, M., Padovani, M., Tibaldi, E. i in. Sukraloza podawana w paszy, zaczynając w sposób prenatalny przez długość życia, indukuje nowotwory układu krwiotwórczego u samców myszy szwajcarskich. Międzynarodowy Dziennik Zdrowia Zawodowego i Środowiskowego. 2016. 22(1):7-17.
• Zhao, Y., Wang, Y. i S. Ma. Różnice rasowe w czterech podtypach białaczki: kompleksowa opisowa epidemiologia. Raporty naukowe. 2018. 8 (1): Artykuł 548.
• Solans, M., Castello, A., Benavente, Y. et al. Przestrzeganie zachodnich, rozsądnych i śródziemnomorskich schematów żywieniowych i przewlekłej białaczki limfatycznej w badaniu MCC-Spain. Haematologica. 2018. 2018.192526.
• Johnson, K., Blair, C., Fink, J. i in. Warunki medyczne i ryzyko dorosłej białaczki szpikowej. Przyczyny i kontrola raka. 2012. 23(7):1083-1089.

• National Cancer Institute. Pola elektromagnetyczne i rak. Zaktualizowano 27.05.16.

• Rofa, M., Porta, L., Pelucchi, C. i in. Picie alkoholu i ryzyko białaczki: systematyczny przegląd i metaanaliza zależności między dawką a ryzykiem. Epidemiologia raka. 2014. 38(4):339-345.
• Hernandez, M. i P. Menendez. Łączenie ekspozycji na pestycydy z białaczką u dzieci: potencjalne mechanizmy bazowe. International Journal of Molecular Science. 2016. 17(4):461.