Jak leczyć przewlekły ból pooperacyjny

Większość z nas oczekiwałaby pewnego stopnia bólu po zabiegu chirurgicznym. Jednakże, gdy ból utrzymuje się poza tym, co można uznać za normalne, jest to zupełnie inna - choć stosunkowo powszechna - sytuacja określana jako przewlekły ból pooperacyjny.

Wszystko wskazuje na to, że doświadcza tego od 10 do 50 procent osób poddanych operacji. Na szczęście jest to warunek, który zwykle można zarządzać, aw większości przypadków taki, który rozwiąże się sam.

Przyczyny przewlekłego bólu pooperacyjnego

Często trudno jest ustalić jedną przyczynę przewlekłego bólu pooperacyjnego. W wielu przypadkach powikłania pooperacyjne (w tym uszkodzenie nerwów, uszkodzenie tkanek, tworzenie się blizny i zakażenie) mogą być zaostrzone przez istniejące wcześniej czynniki zdrowotne, które predysponują człowieka do bólu.

Mogą to być:

• Wcześniejsza historia przewlekłych zaburzeń bólowych, takich jak fibromyalgia
• Cukrzyca, która może utrudniać proces gojenia
• Wcześniej występujący ból nerwowy, taki jak neuropatia obwodowa
• Niektóre choroby autoimmunologiczne, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, w których operacja może powodować zaostrzenie objawów bólowych
• Starszym wieku, w którym dana osoba ma tendencję do gojenia się wolniej
• Historia lęku lub depresji (ponieważ istnieje bezpośredni związek między zaburzeniem psychicznym a bólem przewlekłym i ostrym)

Co więcej, skomplikowane operacje lub trwające dłużej niż trzy godziny są bardziej narażone na przewlekły ból pooperacyjny. To samo dotyczy niektórych rodzajów terapii uzupełniającej stosowanych w leczeniu chirurgicznym, w tym chemioterapii i radioterapii stosowanych po operacji raka lub terapii radiojodem stosowanej po leczeniu tarczycy.

Leczenie przewlekłego bólu pooperacyjnego

W przypadku osób z przewlekłym bólem pooperacyjnym podejście terapeutyczne opiera się na dwóch rzeczach: radzeniu sobie z bólem za pomocą narkotyków i innych interwencji medycznych oraz leczeniu wszelkich związanych z tym chorób. W tym celu konieczne jest wieloaspektowe podejście, aby zapewnić trwałe ulgi.

Typowe interwencje farmaceutyczne obejmują:

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NSAID) lub Tylenol (acetaminofen) w leczeniu łagodnego i umiarkowanego bólu
• Leki opioidowe do leczenia umiarkowanego i silnego bólu
• Leki przeciwdrgawkowe wspomagające leczenie niektórych typów nerwów pooperacyjnych (nerwoból)
• Nerwy blokują, jeśli neuralgia jest ciężka

Niektóre rodzaje operacji (szczególnie te obejmujące plecy, szyję lub stawy) będą wymagać zorganizowanego programu terapii fizykalnej i rehabilitacji w celu wsparcia leczenia.

Jeśli istnieją czynniki psychologiczne komplikujące ból, ważne jest również, aby je rozwiązać. Opcje mogą obejmować psychoterapię i / lub leki do leczenia podstawowej depresji lub lęku. Same leki przeciwbólowe są zazwyczaj mniej skuteczne, jeśli zdrowie emocjonalne danej osoby nie jest odpowiednio rozwiązane.

Radzenie sobie z przewlekłym bólem pooperacyjnym

Radzenie sobie z chronicznym bólem pooperacyjnym nie jest łatwe. Wynikający z tego stres tylko zwiększa ciężar, pozostawiając osobę zastanawiającą się, czy jest to stały warunek, którego będą musieli nauczyć się żyć. W większości przypadków tak się nie stanie, ale niekoniecznie ułatwia to tutaj i teraz.

Jeśli masz do czynienia z przewlekłym bólem pooperacyjnym, możesz zrobić kilka rzeczy, aby lepiej sobie radzić podczas pracy z lekarzem w celu znalezienia rozwiązania. Obejmują one:

• Prowadzenie dzienniczka bólu w celu rejestrowania wzorców bólu i pomóc tobie i twojemu lekarzowi lepiej zrozumieć pierwotne i podstawowe przyczyny bólu
• Nauka relaksu w celu złagodzenia stresu, który może komplikować twój stan
• Korzystanie z ukierunkowanej medytacji w celu identyfikacji i aktywnego uwalniania reaktywnego napięcia ciała
• Znalezienie wsparcia, aby zmniejszyć izolację, podziel się swoimi odczuciami i uzyskaj pomoc w wykonywaniu czynności i pracach podczas rekonwalescencji