7 Zaskakujące rzeczy Rodzice nie wiedzą o znęcaniu się

Zastraszanie pojawia się w wiadomościach niemal każdego dnia. W rezultacie większość rodziców jest dobrze wykształconych w tej kwestii. Rozmawiają ze swoimi dziećmi o znęcaniu się i potrafią rozpoznać znaki ostrzegawcze. Istnieje nawet duży odsetek rodziców, którzy mają informacje na temat tego, co robią ich dzieci w Internecie.

Ale zastraszanie jest złożonym problemem, który ciągle się zmienia. W rezultacie wielu rodziców jest zszokowanych, gdy dowiaduje się, że ich pogląd na zastraszanie jest często niekompletny. Oto siedem najważniejszych rzeczy, których rodzice często nie zdają sobie sprawy z zastraszania.

Czasami to dzieci, które twoje dziecko nazywa "przyjaciółmi", są najbrzydsze. Kiedy rodzice myślą o prześladowcach, często wyobrażają sobie stereotypy prześladowców, w tym samotnika, który nienawidzi świata lub przeciętnej dziewczyny, która wybiera tych bez większego wpływu społecznego. Często zdarza się, że tyran, którego wyobrażają sobie, jest daleko od ich dziecka.

W rezultacie rodzice często są w szoku, gdy dowiadują się, że dzieci nękane przez swoje dzieci spędzają dużo czasu - te, które nazywają przyjaciółmi. Upewnij się, że rozmawiasz ze swoimi dziećmi o tym, co stanowi zdrową przyjaźń i jaki szacunek wygląda. Pomóż swoim dzieciom zidentyfikować, czy dzieci, które nazywają przyjaciółmi, są naprawdę przyjaciółmi.

Każde dziecko jest zdolne do zastraszania i złego zachowania, w tym twojego. Żaden rodzic nie chce się dowiedzieć, że jej dziecko nęka inne dziecko. Ale musisz rozpoznać, że to możliwe. Nawet dzieci z dobrych domów mogą dopuszczać się zastraszania, jeśli poddają się naciskom rówieśników. Mogą również angażować się w zastraszanie, jeśli próbują dopasować się do drabiny społecznej lub wspiąć się na nią.

Upewnij się, że rozmawiasz z dziećmi o zachowaniu z szacunkiem. I poszukaj okazji do wzmocnienia empatii i zwiększenia społecznego i emocjonalnego uczenia się w swoim życiu. Jeśli odkryjesz, że Twoje dziecko jest znęcaniem, podejmij natychmiastowe działania. Zaimplementuj odpowiednią dyscyplinę w zakresie zastraszania i monitoruj sytuację, aby upewnić się, że to się nie powtórzy.

Nie wszystkie złe zachowania stanowią zastraszanie. W wiadomościach na temat znęcania się pojawiło się tak wiele informacji, że przesłanie zostało rozrzedzone. W związku z tym rodzice często określają każde nieuprzejme słowo lub czyn jako zastraszanie. Chociaż tego typu zachowania nigdy nie są odpowiednie i tak samo szkodliwe, ważne jest, aby odróżnić zachowanie bullying od nieuprzejmego zachowania. Ważne jest również zrozumienie różnicy między zastraszaniem a normalnym konfliktem.

Zastraszanie polega na braku równowagi sił między ofiarą a tyranem. Jest to również celowe i powtarzające się. Wywoływanie imienia w szczególności może być mylącym rodzajem zastraszania. Wywoływanie osoby po imieniu raz nie oznacza zastraszania, ale wywoływanie osoby na co dzień lub przez pewien okres jest zastraszaniem. Upewnij się, że ustaliłeś, że Twoje dziecko naprawdę doświadcza zastraszania, zanim oznaczysz je jako takie.

Dzieci nie dzielą się tak bardzo, jak im się wydaje. Nawet dzieci, które są otwarte z rodzicami często pomijają szczegóły. Przyczyny braku ujawnienia są różne. Ale jako rodzic musisz zdać sobie sprawę, że kiedy Twoje dziecko powie Ci o incydencie z zastraszaniem, którego doświadczyła lub którego była świadkiem, może pominąć pewne szczegóły. Dodatkowo, dzieci notorycznie minimalizują to, czego doświadczają, szczególnie jeśli myślą, że się wkurzysz.

Zbuduj zaufanie ze swoim dzieckiem, które promuje więcej dzielenia się. Na przykład pozwól swoim dzieciom wypowiedzieć się, w jaki sposób chcą poradzić sobie z tą sytuacją. Ponadto nie przesadzajcie z tym, co mówią. Staraj się po prostu słuchać i zbierać informacje. I pamiętaj, aby wczuwać się w to, czego doświadczają, nawet jeśli tego nie rozumiesz, lub poczuć, że to nie jest wielka sprawa.

Nastolatki często modelują to, co widzą inni. Zacznij od spojrzenia na siebie. Czy robisz dokładnie to, co mówisz swoim dzieciom, aby nie robić? Na przykład, czy plotkujesz z przyjaciółmi o innej matce? Czy żartujesz z innego taty, który musi schudnąć? Czy wyśmiewasz czyjeś dziecko? Jeśli robisz te rzeczy, twoje dziecko ostatecznie zrobi to samo.

Dodatkowo przyjrzyj się przyjaciołom Twojego dziecka. Jeśli ich grupa wygląda jak klika, porozmawiaj o tym z dzieckiem. Jeśli widzisz dziewczyny w grupie, które mają złe zachowanie, spróbuj pomóc dziecku poszerzyć krąg przyjaciół. A jeśli widzisz chłopców, których twój syn zaprzyjaźnia się z nieodpowiednimi uwagami na temat dziewczyn, poszerz grupę przyjaciół twojego syna. Pamiętaj, że tak bardzo jak zachęcasz swoje dziecko do bycia dobrym człowiekiem, do stawiania czoła innym i do traktowania innych z szacunkiem, bardzo trudno jest mu to zrobić, jeśli ludzie, których otacza, nie zachowują się w ten sam sposób..

Większość dzieci uważa bullying za "dramat" i często nie używa słowa "zastraszanie". Kiedy większość dzieci myśli o znęcaniu się, wyobrażają sobie fizyczne zastraszanie. Często nie uważają innych form bullyingu za coś innego niż dramat. Ważne jest, aby rodzice pamiętali o tym rozmawiając ze swoimi dziećmi. Jeśli twoje dzieci mówią, że w szkole jest dużo dramatu lub że dzieci się z nimi borykają, zadawaj pytania. Dowiedz się, co mają na myśli. Twoja definicja bullyingu i dramatu prawdopodobnie bardzo różni się od definicji twojego dziecka.

Dzieci są bardzo kreatywne, jeśli chodzi o zastraszanie. Właśnie wtedy, gdy myślisz, że wszystko już wiesz, usłyszysz o nowej metodzie, której dzieci używają do kierowania na innych. Pamiętaj o regularnym czytaniu o znęcaniu się i korzystaj z aplikacji, z których korzystają dzieci. Coraz więcej aplikacji trafia na rynek, który dzieci wykorzystują do cyberprzemocy. Przed rozpoczęciem pobierania nowych aplikacji upewnij się, że dzieci z Tobą rozmawiają. Następnie sprawdź je razem.