Działania niepożądane z inhibitorów punktu kontrolnego immunoterapii raka

Jak każda terapia, istnieje pewna zaleta i wada. Plusem jest to, że stosuje się immunoterapię w celu poprawy rokowania niektórych rodzajów raka, takich jak zaawansowany niedrobnokomórkowy rak płuca, czerniak, rak nerki, rak okrężnicy i chłoniak Hodgkina. Innymi słowy, ludziom daje się drugą szansę na przeżycie dłuższego i wygodniejszego życia - zjawiska, które dosłownie zmienia oblicze terapii nowotworowej.

Oczywiście, zaczyna się zagłębiać w immunoterapię, a obecnie jest to ewolucyjny i niezwykle ekscytujący obszar badań nad rakiem.

W związku z tym, ponieważ coraz więcej osób jest leczonych za pomocą immunoterapii, w szczególności inhibitorów punktów kontrolnych (ipilimumab, niwolumab i pembrolizumab), lekarze zauważają wyjątkowe problemy, które mogą powstać w wyniku zażywania tych nowych leków.

Przegląd Inhibitorów Checkpoint

Aby zrozumieć niekorzystny wpływ lub toksyczność inhibitorów punktów kontrolnych, ważne jest, aby zrozumieć, jak działa ten rodzaj immunoterapii.

W skrócie, immunologiczne punkty kontrolne zwykle leżą na powierzchni komórek układu immunologicznego (zwanych komórkami T). Te cząsteczki punktów kontrolnych działają poprzez złożoną ścieżkę sygnałową, aby powstrzymać ludzkie komórki T przed atakowaniem zdrowych komórek - tylko złe, obce komórki (na przykład komórki zainfekowane wirusem).

Niestety, komórki rakowe są zwodnicze, ponieważ wytwarzają i wyrażają własne cząsteczki punktów kontrolnych, i dlatego twoje ciało nie atakuje złośliwego guza, jak myślałbyś.

Naukowcy jednak walczyli, tworząc terapie, które blokują punkty kontrolne zlokalizowane na komórkach nowotworowych, mając nadzieję, że teraz układ odpornościowy ciała rozpozna raka jako obcy, rozpocznie atak i oczyści go.

Toksyczność Inhibitorów Punktu Kontrolnego

Oczywiście, problemy mogą powstać, jeśli układ odpornościowy osoby nieco się pomyli i zacznie atakować normalne, zdrowe komórki oprócz złych komórek rakowych. Innymi słowy, przy użyciu tych inhibitorów punktów kontrolnych może wystąpić poważne zapalenie, uszkodzenie narządów i choroby autoimmunologiczne.

W rzeczywistości badania pokazują, że te działania toksyczne, zwane zdarzeniami niepożądanymi związanymi z układem odpornościowym, występują u do 85 procent osób po leczeniu inhibitorem punktu kontrolnego ipilimumab. Występują u maksymalnie 70 procent osób po leczeniu inhibitorami punktów kontrolnych niwolumabem lub pembrolizumabem.

Na marginesie, ipilimumab hamuje CTLA-4 immunologiczny (cytotoksyczne białko 4 związane z limfocytami T) i był stosowany w leczeniu czerniaka.

Niwolumab i pembrolizumab celują w PD-1 (programowany receptor śmierci-1) i były stosowane w leczeniu nowotworów takich jak czerniak, rak nerki, niedrobnokomórkowy rak płuc i chłoniak Hodgkina.

Wracając jednak do toksyczności, głównymi systemami docelowymi, które te "inhibitory punktów kontrolnych" "atakują" w ciele, są: skóra, przewód pokarmowy, wątroba i układy hormonalne.

Toksyczność skórna

Problemy ze skórą są najczęstszym działaniem niepożądanym związanym z układem odpornościowym związanym z przyjmowaniem inhibitora punktu kontrolnego i mają tendencję do występowania najwcześniej w trakcie leczenia.

Przykłady problemów skórnych obejmują wysypkę, swędzenie, łysienie (utrata włosów) i bielactwo. Mogą wystąpić również problemy z jamą ustną, takie jak suchość w jamie ustnej i zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (gdy w jamie ustnej występują owrzodzenia).

Leczenie wysypki zwykle wymaga użycia miejscowego kremu kortykosteroidowego. Chociaż jeśli wysypka jest ciężka, czasami potrzebny jest doustny kortykosteroid. Przyjmowanie doustnej antyhistaminy, takiej jak Benadryl (difenhydramina) może być pomocne w swędzeniu.

Rzadko, jeśli wysypka jest ciężka, co oznacza, że ​​obejmuje ponad 30 procent ciała, osoba prawdopodobnie będzie potrzebować sterydów podawanych przez żyłę (dożylnie), a następnie stożka doustnych sterydów.

Należy również pamiętać, że bardzo ciężkie wysypki, takie jak zespół Stevensa-Johnsona, rzadko zgłaszano u osób przyjmujących inhibitory punktów kontrolnych.

Właśnie dlatego ty lub twój ukochany lekarz chorób nowotworowych będzie Cię bardzo uważnie monitorował podczas przyjmowania immunoterapii i natychmiast zobaczysz dermatologa, jeśli twoja wysypka wygląda niepokojąco (jak w przypadku tworzenia się pęcherzy) lub jeśli nie otrzymujesz ulgi za pomocą prostych środków jak krem ​​kortykosteroidowy.

Toksyczność przewodu pokarmowego

Biegunka i zapalenie jelita grubego, które powoduje bóle brzucha, a czasami krew w kale, to dwa problemy jelitowe, które mogą wystąpić w wyniku zażywania inhibitora punktu kontrolnego. Jeśli te efekty wystąpią, pojawiają się zwykle sześć tygodni lub później po rozpoczęciu immunoterapii.

To powiedziawszy, te działania niepożądane wydają się być bardziej powszechne u osób otrzymujących przeciwciała blokujące CTLA-4 (na przykład, ipilimumab dla zaawansowanego czerniaka), w porównaniu do tych otrzymujących inhibitory PD-1 (na przykład, niwolumab dla zaawansowanych niedrobnokomórkowych komórek rak płuca komórek).

Leczenie łagodnej i wczesnej biegunki obejmuje obfite przyjmowanie płynów, dietę przeciwbiegunkową i prawdopodobnie leki przeciwbiegunkowe takie jak Imodium (loperamid). Ale jeśli biegunka utrzymuje się dłużej niż dwa lub trzy dni, pomimo tych prostych środków lub jeśli biegunka jest cięższa (cztery lub więcej ruchów jelit dziennie niż zwykle), zostanie przeprowadzona dokładna ocena w celu dalszej oceny biegunki, np. infekcja jest sprawcą, a nie narkotykiem.

Jeśli zakażenie zostanie wykluczone, a przyczyna zostanie uznana za związaną z leczeniem, potrzebne są kortykosteroidy, a czasami wymagane są nawet silniejsze leki hamujące układ odpornościowy, takie jak Remicade (infliksymab).

Jednym z głównych zagrażających życiu, choć rzadkich powikłań zapalenia okrężnicy, na które lekarze zwracają uwagę, jest perforacja jelitowa (gdzie w ściankach jelita powstaje dziura od ciężkiego stanu zapalnego).

Toksyczność wątroby

Inhibitory punktu kontrolnego mogą prowadzić do zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych, które sygnalizują zapalenie wątroby. Wzrost ten obserwuje się zwykle około dwa do trzech miesięcy po rozpoczęciu leczenia.

Zazwyczaj lekarz będzie monitorował wyniki badań krwi w wątrobie, szczególnie przed każdą dawką immunoterapii, a jeśli enzymy zostaną zwiększone, zostanie podjęte badanie w celu ustalenia, czy przyczyna jest związana z immunoterapią lub czymś innym (na przykład innym lekiem lub infekcję wirusową).

Podobnie jak w przypadku innych działań niepożądanych związanych z układem odpornościowym, jeśli przyczyna zostanie określona jako związana z immunoterapią, zalecane będą kortykosteroidy. Jeśli toksyczność wątroby jest ciężka, może być konieczne całkowite przerwanie leczenia za pomocą immunoterapii.

Toksyczność układu endokrynologicznego

W obrębie układu hormonalnego organizmu mogą wystąpić działania niepożądane związane z układem odpornościowym, w tym przysadka, tarczycy i nadnercza.Średnio objawy występują około dziewięć tygodni po rozpoczęciu leczenia i mogą obejmować:

• Zmęczenie
• Słabość
• Nudności
• Zamieszanie
• Bół głowy
• Utrata apetytu
• Problemy ze wzrokiem
• Gorączka

Jednym z najczęstszych działań niepożądanych w obrębie układu dokrewnego jest niedoczynność tarczycy, czyli u osoby, u której rozwija się niedoczynność tarczycy.

Opisywano również nadczynność tarczycy, zwaną nadczynnością tarczycy. Oba schorzenia mogą być zarządzane przez endokrynologa i diagnozowane za pomocą badań krwi, w szczególności badania krwi hormonalnej tarczycy (TSH). Niedoczynność tarczycy wymaga leczenia hormonem tarczycy, zwanym Synthroid (lewotyroksyna).

Oprócz niedoczynności tarczycy, innym powszechnym problemem endokrynologicznym, który może rozwinąć się w wyniku zahamowania immunoterapii w punkcie kontrolnym, jest zapalenie przysadki, czyli zapalenie przysadki mózgowej - zwane gruczołem nadrzędnym, ponieważ uwalnia wiele hormonów do organizmu.

Zapalenie błony śluzowej może powodować zmęczenie i ból głowy, a badania krwi ujawniają kilka niskich poziomów hormonów. Badania obrazowe mogą również ujawnić obrzęk przysadki mózgowej. Jeśli wkrótce zostanie wykryty, wysokie dawki kortykosteroidów mogą uspokoić stan zapalny na tyle, aby zapobiec konieczności długotrwałego stosowania hormonalnych leków zastępczych.

Jeśli występują nadnercza, osoba może rozwinąć niskie ciśnienie krwi, odwodnienie i problemy z elektrolitem, takie jak wysoki poziom potasu i niski poziom sodu we krwi. Jest to nagły wypadek medyczny, który wymaga hospitalizacji i otrzymania kortykosteroidów.

Wreszcie, cukrzyca typu I o nowym początku rzadko była związana z przyjmowaniem inhibitora PD-1. Z tego powodu lekarze często sprawdzają poziom glukozy (cukru we krwi) podczas rozpoczynania leczenia.

Rzadziej występujące trucizny

Immunoterapia może również wywołać zapalenie w płucach, a to się nazywa zapalenie płuc, chociaż jest rzadkie w porównaniu z wyżej wymienionymi toksycznością. Ten niekorzystny efekt jest szczególnie niepokojący u osób z zaawansowanym rakiem płuca poddawanych immunoterapii, ponieważ ich czynność płuc jest już zaburzona z powodu raka. Może powodować objawy, takie jak kaszel lub trudności w oddychaniu.

Chociaż zazwyczaj niezbyt częste działania niepożądane, zapalenie płuc może zagrażać życiu. W przypadku podejrzenia, Twój lekarz wykluczy inne przyczyny zapalenia płuc, takie jak infekcja płuc (zwana zapaleniem płuc) lub progresja nowotworu. Lekarz zwykle zleci badanie TK klatki piersiowej, aby pomóc w rozpoznaniu.

Leczenie często obejmuje zatrzymanie immunoterapii przez określony czas, podczas gdy dana osoba jest poddawana dokładnemu monitorowaniu płuc. Kortykosteroidy są również często podawane, aw ciężkich przypadkach może być potrzebny środek immunosupresyjny, taki jak Remicade (infliksymab), jeśli dana osoba nie czuje się lepiej ze sterydami.

Na koniec odnotowano inne rzadkie działania niepożądane związane z układem odpornościowym, takie jak problemy z nerwami lub oczami. W takim przypadku Twój lekarz skieruje Cię do specjalisty, neurologa lub okulisty, w celu ustalenia właściwej diagnozy i planu leczenia.

Słowo od DipHealth

Jeśli Ty lub ktoś bliski bierze inhibitor punktu kontrolnego, dobrze jest mieć wiedzę na temat różnych toksyczności związanych z nim, ponieważ są one unikalne z tych związanych z tradycyjnymi chemioterapiami.

Innymi słowy, subtelne oznaki i objawy tych działań niepożądanych są również nowością dla lekarzy zajmujących się rakiem. Mimo to nie daj się ich wystraszyć. Zamiast tego, bądźcie wykształceni i czujni, ponieważ wielu z nich rozwiąże się, jeśli zostaną rozpoznani szybko.