Testy diagnostyczne w leczeniu astmy

Podczas procesu diagnozowania astmy lub podczas leczenia, prawdopodobnie będziesz poddawany różnym rodzajom testów na astmę. Niektóre z testów możesz poddawać dość często, podczas gdy możesz nigdy nie poddawać się innym. Niektóre możesz zrobić w domu, podczas gdy inne mogą wymagać, abyś udał się do biura usługodawcy astmy lub możesz nawet zostać skierowany do bardziej wyspecjalizowanego lekarza.

Testy są tylko częścią diagnozy astmy. Twój lekarz zapyta Cię nie tylko o objawy astmy (świszczący oddech, ucisk w klatce piersiowej, duszność i kaszel), ale także o historię Twojej rodziny, historię osobistą i badanie fizyczne. Objawy, takie jak zmniejszenie wydolności wysiłkowej lub kaszel w nocy są powszechne wśród astmatyków. Podobnie, objawy są bardziej prawdopodobne, że będą astmą, jeśli pojawią się po ekspozycji na futrzane zwierzęta domowe, po ekspozycji na wysoki poziom pyłków lub narażeniu na pył i pleśnie. Osobista historia atopowego zapalenia skóry, kataru siennego i alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa zwiększają ryzyko wystąpienia astmy. Podobnie, posiadanie rodzica, brata lub siostry z astmą zwiększa ryzyko zachorowania na astmę.

1

Szczytowy przepływ

Szczytowy przepływ jest prawdopodobnie najprostszym testem, który możesz wykorzystać, aby zobaczyć, jak dobrze działa twoja astma i będzie integralną częścią twojego planu opieki nad astmą. Przepływy szczytowe można łatwo wykonać w domu za pomocą niedrogiego urządzenia zwanego przepływomierzem szczytowym. Szczytowy przepływ mierzy, jak szybko powietrze może być wydmuchiwane z płuc.

Ważne jest, aby nauczyć się prawidłowego korzystania z miernika szczytowego przepływu.

Przepływ szczytowy służy do monitorowania, a nie do diagnozowania astmy. Normy są oparte na twoim wieku i wysokości. Ważne jest ustalenie najlepszego osobistego przepływu szczytowego, aby można było uwzględnić zmiany leczenia w planie działania na astmę.

2

Spirometria

Spirometria jest nieco bardziej skomplikowana niż szczytowy przepływ, ponieważ zwykle wykonuje się ją w gabinecie lekarskim i mierzy oba ile i jak szybko powietrze wypływa z płuc. Ten test jest lepszym wskaźnikiem nasilenia astmy w czasie. Jest to ważne zarówno w diagnostyce, jak i leczeniu astmy w czasie.

3

Pełne badanie funkcji płuc

Twój opiekun astmy może chcieć określić objętość płuc i zdolność dyfuzyjną. Jest to często robione, jeśli diagnoza astmy jest niejasna. Test wymaga, abyś usiadł w specjalnym pudełku, które pomaga określić ilość wdychanego powietrza.

• Ilość płuc: Twój opiekun astmy może zamówić badanie pletyzmograficzne ciała w celu określenia objętości płuc. Astma może powodować pewne zmiany w objętości płuc, które pomogą twojemu opiekunowi astmatycznemu w diagnozowaniu lub leczeniu astmy.
• Zdolność dyfuzji: Zdolność dyfuzji mierzy, jak dobrze tlen przepływa z płuc do krwi. Zła dyfuzja wskazuje na uszkodzenie płuc, w którym tlen i krew spotykają się w płucach. Zdolność dyfuzji jest zwykle normalna u astmatyków.

4

Rentgen klatki piersiowej

Rentgen klatki piersiowej to test zwykle wykonywany u pacjentów, którzy świszczą. Dostawca opieki nad chorymi na astmę zazwyczaj zamawia jeden z nich, aby upewnić się, że nie ma innych schorzeń, które mogą powodować objawy, takie jak infekcja płuc. W przypadku astmy zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej może wskazywać na pułapkę powietrzną lub hiperrozwojową.

5

Testowanie prowokacji oskrzelowej

Kiedy Twój dostawca astmy zleci test prowokacji oskrzelowej, wdychasz określoną substancję przez nebulizator, często metacholinę lub histaminę. Ma to na celu sprawdzenie, czy płuca ulegają podrażnieniu, nadreaktywności i prowadzą do rozwoju objawów astmy. Test ma wysoką wartość predykcyjną ujemną. Oznacza to, że jeśli wynik testu jest ujemny, jest mało prawdopodobne, że masz astmę. Jest to często robione, gdy twój astma podejrzewa astmę, ale nie jest w stanie postawić jasnej diagnozy. W przeciwieństwie do poszukiwania poprawy czynności płuc, test oskrzelowo-prowokacyjny próbuje wywołać objawy astmy, aby postawić diagnozę.

6

Pulsoksymetria

Pulsoksymetria jest nieinwazyjnym sposobem pomiaru natlenienia krwi lub wymiany tlenu pomiędzy płucami i krwią. Czujnik umieszcza się na czubku palca lub innej cienkiej części ciała, przy czym naczynia krwionośne znajdują się blisko skóry. Czujnik mierzy zmiany długości fali światła i jest w stanie oszacować natlenienie krwi. Podczas gdy niektórzy pacjenci z astmą lubią mieć te urządzenia w domu, zwykle nie są częścią planu działania na astmę. Pomagają one dostawcy opieki zdrowotnej ustalić, czy potrzebujesz tlenu w sposób ostry.

7

Arterial Blood Gaz (ABG)

Gaz tętniczy krwi (ABG) jest próbką krwi tętniczej używaną do określenia, jak dobrze utleniona jest krew - wskaźnik wymiany tlenu pomiędzy płucami i krwią. Zwykle próbka krwi zostanie pobrana z jednej z tętnic w pobliżu nadgarstka. Test ten może być prawdopodobnie przeprowadzony podczas ostrego zaostrzenia astmy i jest bardziej wiarygodny niż pulsoksymetria.

8

Testowanie alergii

Związek pomiędzy alergiami i astmą jest znany od dawna. Alergeny normalnie wdychane mogą nasilić reakcję zapalną i nadreaktywność w płucach. Jednak lekarz nie może w sposób wiarygodny określić, czy dany alergen jest odpowiedzialny za twoje objawy wyłącznie z przyczyn klinicznych. Z tego powodu Twój opiekun astmy może zalecić testowanie alergii. Nie wszyscy astmatyków są testowani. Ale jeśli masz przewlekłą astmę, twój opiekun astmy prawdopodobnie poleci testowanie.