Jak rozpoznaje się wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV)

Rozpoznanie HPV polega nie tylko na wykryciu wirusa, ale także na jego ustaleniu który z ponad 150 powiązanych wirusów, które tworzą HPV jest obecny. Chociaż większość z nich jest względnie nieszkodliwa, szczególnie ważne jest ustalenie, czy zakażenie obejmuje jedno z ponad 30 szczepów wysokiego ryzyka silnie powiązanych z rakiem.Lekarze będą stosować rozmaz Pap, test HPV lub biopsję - wraz z oceną kliniczną - aby postawić diagnozę i, miejmy nadzieję, złapać wszystkie przypadki wysokiego ryzyka, zanim staną się problemem. Sposób, w jaki ktoś jest badany i testowany, różni się w zależności od płci, wieku, a nawet orientacji seksualnej.

Wyzwaniem, z diagnozą, jest jednak to, że HPV często nie daje widocznych objawów infekcji, co może skłonić ludzi do opóźnienia testów. W niektórych przypadkach osoby po raz pierwszy mogą zostać zdiagnozowane z HPV, gdy zostaną zdiagnozowane powiązane nowotwory.

Testy dla kobiet

Jednym z najlepszych sposobów wykrywania zakażenia HPV u kobiet jest rozmaz Pap. Można to zrobić podczas rutynowego badania ginekologicznego lub szczególnie dlatego, że podejrzewa się HPV. Podczas rozmazu Pap, komórki delikatnie zeskrobuje się z szyjki macicy i bada pod mikroskopem, aby sprawdzić oznaki dysplazji. Zostanie również przeprowadzony wizualny egzamin w celu identyfikacji brodawek narządów płciowych (które zazwyczaj mają wygląd podobny do kalafiora, ale mogą być również płaskie i cieliste). Pamiętaj jednak, że brak brodawek nie oznacza, że ​​jesteś wolny od HPV.

Inny test, zwany testem HPV, sprawdza rzeczywisty wirus, a nie zmiany w komórkach szyjki macicy. Stosuje się go u kobiet po 30. roku życia, w odpowiedzi na nieprawidłowy odcień Pap lub w ramach rutynowego badania przesiewowego. Można go przeprowadzać w tym samym czasie - i nawet przy użyciu tego samego wymazu - co wymaz Pap (praktyka określana jako współdopingowanie).

Zalecenia

Zalecenia dotyczące badań przesiewowych HPV mogą się różnić w zależności od wieku kobiety i innych czynników:

• Dla kobiet poniżej 30 lat, wymaz Pap jest zalecany co trzy lata. Jednak HPV testowanie nie zaleca się, ponieważ zakażenia HPV są powszechne u kobiet w wieku 20 lat i rzadko prowadzą do raka. W tym czasie większość zakażeń HPV będzie krótkotrwała i rozwiąże ją samodzielnie, bez długotrwałych konsekwencji.
• Dla kobiet od 30 do 65, rozmaz Pap może być przeprowadzany co trzy lata lub co-testing z wymazem Pap i test HPV może być przeprowadzany co pięć lat.
• Kobiety zakażone HIV w wieku poniżej 30 lat powinien mieć wymaz Pap co 12 miesięcy, kiedy po raz pierwszy zdiagnozowano. Po trzech normalnych wynikach badanie można przedłużyć do jednego testu cytologicznego co trzy lata, o ile wyniki są prawidłowe.

Testy Pap i HPV trwają tylko kilka minut. Wyniki Pap są zwykle zwracane w ciągu dwóch tygodni; Wyniki testu HPV mogą trwać dłużej. Oba są zazwyczaj objęte ubezpieczeniem.

Jednym z największych czynników ryzyka raka szyjki macicy jest brak regularnych badań przesiewowych. Aby uniknąć powikłań HPV, kobiety powinny postępować zgodnie z powyższym harmonogramem badań i doradzać lekarzom o wszelkich brodawkach, zmianach lub innych nieprawidłowościach, które rozwinęły się w narządach płciowych lub w odbycie.

Testy dla mężczyzn

Większość zakażeń HPV u mężczyzn przejawia się pojawieniem się jednego lub więcej brodawek na penisie, mosznie, udach, pachwinie lub odbycie. Jednakże, jeśli brodawka jest zinternalizowana, często można ją zidentyfikować jedynie poprzez badanie kanału odbytu za pomocą anoskopu i / lub za pomocą rozmazu cytologicznego.

Analna wycinka Pap wykorzystuje tę samą technologię co wymaz z szyjki macicy i jest stosowana do identyfikacji dysplazji w komórkach pobranych z odbytu. Test może być ważnym narzędziem dla mężczyzn, którzy angażują się w analtywny seks analny, ponieważ często nie są odczuwane zranione brodawki.

Zalecenia

Mimo to, Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC) obecnie odradza rutynowe badanie przesiewowe w kierunku odbytu u mężczyzn, ponieważ nie wiadomo, czy leczenie dysplazji wysokiego stopnia zapobiega rakowi odbytu. Ponadto, w przeciwieństwie do testów HPV stosowanych u kobiet, obecnie nie ma takiego testu, który mógłby potwierdzić zakażenie odbytu lub w jamie ustnej.

W tym celu CDC wydało oświadczenie, że rozmaz cytologiczny może być wykonywany u mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (MSM), którzy angażują się w odbieranie analnego seksu, chociaż nie ustalono żadnych konkretnych wytycznych. Ta grupa ma 40-krotnie większe ryzyko zachorowania na raka odbytu w porównaniu do ogólnej populacji. MSM, które są nosicielami wirusa HIV, są szczególnie zagrożone. W przypadku braku wytycznych dotyczących badań przesiewowych, musisz być swoim własnym adwokatem i, w razie potrzeby, szukać pomocy u lekarza lub kliniki specjalizującej się w zdrowiu mężczyzn lub w opiece nad MSM.

Zazwyczaj są to testy nie objęte ubezpieczeniem.

Biopsja brodawek narządów płciowych

Jeśli brodawka wygląda podejrzanie lub jest trudna do zidentyfikowania, lekarz może wykonać biopsję, aby usunąć próbkę tkanki do analizy w laboratorium. Podczas gdy wstrzyknięcie znieczulające stosowane do drętwienia skóry może być bolesne, sama procedura zwykle nie jest.

Po usunięciu tkanka może zostać zbadana pod mikroskopem. Wówczas laboratorium powie ci, że nie ma żadnych nienormalnych komórek (co oznacza, że ​​wszystko jest w porządku) lub że istnieją nieprawidłowe komórki zwane koilocytami. Koilocyty pojawią się pod mikroskopem wklęsłym lub wklęsłym i są charakterystyczne dla infekcji HPV.

Biopsja brodawek narządów płciowych może być wskazana, jeśli:

• Rozpoznanie HPV jest niepewne
• Brodawka krwawi, ma stan zapalny lub ma nietypowy wygląd
• Osoba ma HIV lub jest odporna na uszkodzenia
• Nastąpiło pogorszenie stanu od poprzedniego egzaminu

Jeśli wynik testu HPV jest dodatni

W ten sam sposób, że brak brodawek nie oznacza, że ​​jesteś wolny od HPV, obecność brodawek narządów płciowych nie oznacza, że ​​zachorujesz na raka.

O ile nie ma dowodów na obecność nowotworu (niekontrolowany, nieprawidłowy wzrost komórek), lekarz uznałby pozytywny wynik testu HPV za "czerwoną flagę" i nadal uważnie monitorował ten stan.

Podczas gdy dysplazja może z czasem postępować z rakiem, ryzyko jest bardzo zmienne. Dysplazja niskiego stopnia zwykle ustępuje samoistnie bez leczenia. Natomiast dysplazja wysokiego stopnia może rozwinąć się we wczesną postać nowotworu znanego jako rak in situ (CIS).

W mało prawdopodobnym przypadku, gdy zostanie zdiagnozowana choroba nowotworowa lub przedrakowa, zostaniesz skierowany do onkologa w celu przeprowadzenia choroby i podjęcia decyzji o odpowiednim leczeniu. Na szczęście wczesna diagnoza prawie zawsze przekłada się na większy sukces leczenia.

Jakie są moje opcje leczenia dla HPV? Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Centers for Disease Control and Prevention (CDC). "Badanie przesiewowe w kierunku raka HPV." Atlanta, Georgia; zaktualizowano 20 grudnia 2016 r.
• CDC. "Badania przesiewowe | Pytania i odpowiedzi | Wytyczne dotyczące leczenia STD 2015". Zaktualizowano 10 lutego 2016 r.
• Leeds, I. i Fang, S. "Rak odbytu i badania przesiewowe śródnabłonkowe: przegląd". Świat J Gastrointest Surg. 2016; 8 (1): 41-51. DOI: 10.4240 / wjgs.v8.i1.41.