Zalecane szczepienia dla pracowników służby zdrowia

Osoby pracujące w placówkach opieki zdrowotnej są często narażone na zarazki podczas przebywania z pacjentami lub wokół nich. Szczepienie personelu medycznego (HCP), podobnie jak lekarze i pielęgniarki, pomaga chronić ich przed potencjalnie groźnymi chorobami, takimi jak grypa i krztusiec, a także chroni pacjentów, którymi się opiekują.Wszyscy dorośli powinni upewnić się, że są na bieżąco ze wszystkimi rutynowo zalecanymi szczepionkami. Ale jeśli jesteś pracownikiem służby zdrowia lub pracujesz w placówce opieki zdrowotnej, w szczególności jest sześć ujęć zalecanych przez Komitet Doradczy ds. Szczepień (ACIP).

1

Grypa

Szacuje się, że od grypy każdego roku w Stanach Zjednoczonych umiera od 12 000 do 56 000 osób, co czyni go jedną z najbardziej chronicznych chorób, jakie można obecnie zaszczepić w tym kraju.

Populacje najbardziej narażone na hospitalizację lub zgon w wyniku grypy to również osoby, które już często wchodzą w kontakt z HCP. Do tej grupy należą osoby z dolegliwościami leczniczymi, małe dzieci, kobiety w ciąży i osoby starsze, z których niektóre nie mogą być zaszczepione bezpiecznie ze względu na wiek lub przyczyny medyczne.

Możesz dostać grypę przez wdychanie lub wchodzenie w kontakt z kroplami oddechowymi, które rozpylają się w wyniku kaszlu lub kichania lub poprzez dotykanie skażonych przedmiotów, takich jak klamki. Oznacza to, że możesz zarazić się grypą i rozprzestrzenić ją, nawet jeśli nie masz bezpośredniego kontaktu z pacjentami.

ACIP zaleca wszystkim osobom powyżej szóstego miesiąca życia otrzymywanie corocznej szczepionki przeciw grypie, w tym - a zwłaszcza - HCP i innych rodzajów opiekunów. Według danych CDC około 88 procent pracowników służby zdrowia w Stanach Zjednoczonych otrzymało szczepionkę przeciw grypie w sezonie grypowym 2016-2017, chociaż te liczby dotyczą poszczególnych środowisk.

Ośrodki szpitalne mają zazwyczaj wyższy wskaźnik szczepień niż ośrodki opieki długoterminowej, takie jak domy opieki, a pracownicy są o wiele bardziej skłonni do otrzymywania szczepionki przeciw grypie, jeśli wymaga tego ich pracodawca. W placówkach, w których obowiązkowa jest szczepionka, 97% osób z HCP zostaje zaszczepionych w porównaniu z zaledwie 46% tych, którzy pracują w miejscach, gdzie nie jest to wymagane, promowane lub oferowane na miejscu.

2

Zapalenie wątroby typu B

Wirusowe zapalenie wątroby typu B rozprzestrzenia się poprzez płyny ustrojowe, takie jak krew i ślina. Uważa się, że ponad 1 milion osób jest obecnie zarażonych w Stanach Zjednoczonych. Ponieważ wiele z tych osób nie czuje się źle, często nie zdają sobie sprawy, że mają wirusa, ale nadal mogą je rozpowszechniać wśród innych osób. Nieleczony wirus zapalenia wątroby typu B może prowadzić do potencjalnie groźnych stanów, w tym marskości wątroby i raka wątroby. Dotyczy to szczególnie bardzo małych dzieci, które ulegają zakażeniu.

W przypadku HCP narażonego na ryzyko zapalenia wątroby typu B szczepienie jest ważną częścią kontroli zakażeń. Kiedy zalecenie szczepienia HCP przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B pojawiło się po raz pierwszy w 1982 roku, szacunkowo 10 000 infekcji wystąpiło wśród pracowników medycznych i stomatologicznych. W 2004 r. Było zaledwie 304. W 2015 r. 74 procent pacjentów z bezpośrednim kontaktem z pacjentem zostało zaszczepionych przeciwko wirusowi. Chociaż odsetek ten jest wyższy niż w przypadku ogólnej populacji osób dorosłych, wskaźnik ten jest znacznie niższy niż cel 90% określony w programie Zdrowe Ludzie 2020, czyli zbiór krajowych celów, które należy osiągnąć do 2020 r., Aby poprawić stan zdrowia ludności w USA.

Wszyscy HCP, którzy jeszcze nie zostali zaszczepieni przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu b, powinni otrzymać pełną serię trzech dawek, a ci, którzy mogą mieć kontakt z płynami ustrojowymi, powinni być poddani badaniu 1-2 miesiące po ostatniej dawce, aby sprawdzić, czy ich ciała dobrze zareagowały na szczepionka.

3

Odra, świnka i różyczka (MMR)

Odra została uznana za wyeliminowaną ze Stanów Zjednoczonych w 2000 r., Ale choroba jest powszechna w wielu częściach świata, a sporadyczne epidemie nadal występują tutaj w domu. Jest to jeden z najbardziej zaraźliwych wirusów znanych ludzkości i zdolnych do przebywania w powietrzu przez dwie godziny po zarażona osoba już opuściła pomieszczenie.

Ponieważ odra nie występuje w Stanach Zjednoczonych, młodzi rodzice mogą nie znać objawów choroby, dlatego nie podejmują środków ostrożności przed wprowadzeniem zakażonych dzieci do placówek służby zdrowia. Może to doprowadzić do wybuchu epidemii, podobnie jak miało to miejsce w 2008 roku. Nieszczepiony, siedmioletni chłopiec z odrą odwiedził urząd swojego pediatry i przypadkowo przekazał wirusa czterem innym dzieciom - z których trzej byli zbyt młodzi, aby otrzymać szczepionkę MMR wtedy. Jedno z niemowląt musiało zostać hospitalizowane. Chłopiec odwiedził wiele placówek opieki zdrowotnej, zanim zdiagnozowano u niej odrę, bez protokołów izolacyjnych wdrożonych w celu ochrony innych pacjentów lub wrażliwych pracowników służby zdrowia.

Nawet w krajach zaawansowanych technologicznie, takich jak Stany Zjednoczone, około jedna czwarta osób z odrą musi być hospitalizowana. Na całym świecie każdego roku z powodu tej choroby umiera około 100 000 osób, głównie dzieci. Szczepienia są zdecydowanie najskuteczniejszym sposobem zapobiegania śmierci i niepełnosprawności od odry. Według Światowej Organizacji Zdrowia szczepionka zapobiegła około 20 milionom zgonów w latach 2000-2016.

Podczas gdy różyczka i świnka wydają się być mniej poważne niż odra, nieszczepione HCP mogą nadal zarażać się po ekspozycji na pacjentów z tymi chorobami, a następnie przekazywać wirusy pacjentom cierpiącym na choroby, takim jak kobiety w ciąży.

Nieszczepione HCP, urodzone w 1957 r. Lub później, powinno otrzymać dwie dawki szczepionki MMR, w odstępie co najmniej 28 dni. HCP urodzony przed 1957 rokiem jest ogólnie uważany za odporny na odrę, świnkę i różyczkę, ale chyba że może wykazać, że albo cierpiał na choroby, albo że był pozytywny pod względem odporności, powinien nadal być szczepiony za pomocą MMR 1 dawką (jeśli brak dowodu odporności na różyczkę) lub 2 dawki (jeśli brakuje dowodu świnki i / lub odry). Nieszczepione kobiety pracujące w placówkach opieki zdrowotnej, które mogłyby zajść w ciążę (ale jeszcze nie są) powinny również otrzymać co najmniej jedną dawkę MMR, aby chronić się przed różyczką.

4

Tężec, błonica i krztusiec (Tdap)

Istnieją dwa rodzaje szczepionek przeciwko tężcowi: Tdap i Td. Oba zawierają składniki chroniące przed toksynami wytwarzanymi przez bakterie tężca i błonicze, ale tylko Tdap zawiera składnik krztuśca.

Krztusiec, znany również jako krztusiec, jest chorobą układu oddechowego, która może być szczególnie niebezpieczna dla małych dzieci. Podobnie jak grypa, rozprzestrzenia się poprzez kaszel i kichanie, a także bliski kontakt, jak pocałunki. Ponieważ wczesne objawy krztuśca mogą wyglądać jak przeziębienie, wielu dorosłych nawet nie zdaje sobie sprawy, że są zarażeni. Pracownicy służby zdrowia pracujący w placówkach pediatrycznych wydają się najbardziej narażeni na zarażenie i szerzenie się krztuśca. Ci, którzy pracują w oddziałach intensywnej terapii noworodków w szpitalach, powinni zachować szczególną ostrożność w odniesieniu do krztuśca, ponieważ może to okazać się śmiertelne dla wcześniaków, jeśli ulegną zakażeniu.

Wszyscy pracownicy służby zdrowia, którzy nie byli lub nie są pewni, że zostali zaszczepieni przeciwko krztuścowi, powinni otrzymać co najmniej jedną dawkę Tdap - niezależnie od tego, ile czasu minęło, odkąd ostatni raz otrzymali Td - i być ponownie szczepieni przeciwko tężcowi lub bez składnika krztuścowego co najmniej raz na 10 lat. HCP w ciąży powinna również otrzymać Tdap w trzecim trymestrze ciąży.

Pomimo tych zaleceń, tylko około połowa HCP została zaszczepiona w Tdap w 2015 roku.

5

Varicella

Varicella lub ospa wietrzna nie jest już powszechna w Stanach Zjednoczonych, dzięki szeroko rozprzestrzenionym szczepieniom. Jednak epidemie nadal występują w całym kraju, a przypadki mogą szybko rozprzestrzeniać się w placówkach służby zdrowia. Choroba może być szczególnie niebezpieczna dla wrażliwych na leczenie pacjentów dorosłych, w tym kobiet w ciąży.

Podobnie jak w przypadku wielu innych chorób, osoby zakażone ospą wietrzną mogą być zakaźne na dzień lub dwa przed otrzymaniem zdrowej wysypki. Jeśli jesteś pracownikiem służby zdrowia, który ma częsty kontakt z pacjentami, skutki nierozpoznanej infekcji mogą być kosztowne. Badania wykazały, że pojedynczy dostawca ospy wietrznej może wystawić na wirusa więcej niż 30 pacjentów oraz dziesiątki innych pracowników. Oprócz tego, że są one całkowicie nieprzyjemne, dorośli mają bardziej poważne przypadki ospy wietrznej, a choroba ta może być szczególnie niebezpieczna dla ciężarnych pracowników i pacjentów.

Nieszczepione HCP bez laboratoryjnych dowodów odporności lub udokumentowane potwierdzenie rozpoznania ospą wietrzną powinny otrzymać dwie dawki szczepionki, w odstępie czterech tygodni.

6

Meningokok

Choroba meningokokowa to zakażenie bakteryjne, które może powodować zapalenie opon mózgowych, stan, w którym opuchlizna wyściółki mózgu. Choroba jest rzadka, ale może być poważna, powodująca utratę kończyny, głuchotę lub śmierć w ciągu zaledwie kilku godzin. Dorośli i młodzi dorośli są szczególnie zagrożeni.

Nie jest powszechne, aby HCP zarażało się chorobą meningokokową od swoich pacjentów, ale jest to możliwe, szczególnie dla tych, którzy mają bezpośredni kontakt z wydzielinami układu oddechowego zainfekowanego osobnika - podczas zarządzania drogami oddechowymi podczas reanimacji, na przykład - lub z sama bakteria w warunkach laboratoryjnych.

Jeśli jesteś HCP, który często ma bezpośredni kontakt z pacjentami lub jeśli zajmujesz się próbkami w laboratorium, powinieneś otrzymać jedną dawkę szczepionki meningokokowej.

Słowo od DipHealth

Lekarze, pielęgniarki, asystenci medyczni i inni pracownicy służby zdrowia odgrywają istotną rolę w ochronie zdrowia społeczności. Dbasz o najsłabszych spośród nas, a co za tym idzie, narażasz się również na niebezpieczne choroby, które leczysz. Szczepienie jest jednym z najważniejszych kroków, jakie możesz podjąć jako dostawca opieki zdrowotnej, aby chronić nie tylko siebie, ale także pacjentów, którymi się opiekujesz.