6 Potrzebnych programów rehabilitacyjnych po obrysie

Po udarze podstawowe podejście do leczenia i powrotu do zdrowia wymaga aktywnego planu rehabilitacji w celu poprawy zdolności fizycznych i funkcji poznawczych. Istnieje wiele różnych rodzajów rehabilitacji po udarowym skoku, a jeśli dochodzisz do siebie po udarze, prawdopodobnie będziesz musiał wziąć udział w jednym lub kilku z nich.

Fizykoterapia

Fizjoterapia obejmuje szereg ćwiczeń i ćwiczeń mięśni. Fizjoterapia po udarze mózgu ma na celu wyszkolenie mózgu i mięśni do wspólnej pracy przy użyciu podejścia, które buduje siłę mięśni i utrzymuje zdrowe napięcie mięśni. W niedawnym badaniu z Wielkiej Brytanii wykorzystano dane z bazy danych Cochrane, jednej z największych banków danych dotyczących niedoboru udaru, w celu oceny skuteczności fizjoterapii po udarze. Wyniki badania przeprowadzonego w Wielkiej Brytanii wykazały, że istnieje szeroki wachlarz technik i metod fizykoterapii stosowanych na całym świecie do odzyskiwania osób po udarze.

Podczas gdy badacze nie stwierdzili, że jeden rodzaj fizykoterapii był lepszy od innych, doszli do wniosku, że terapia fizyczna jest skuteczna w pomaganiu osobom po udarze mózgu w poprawie mobilności (zdolność poruszania się), chodzenie w szybszym tempie, bardziej niezależne działanie i mieć lepszą równowagę. Naukowcy oszacowali, że idealna dawka fizjoterapii powinna wynosić około 30-60 minut 5-7 dni w tygodniu. Stwierdzono także, że terapia fizyczna jest bardziej skuteczna, gdy sesje rozpoczęto krótko po udarze.

Terapia zajęciowa

W przeciwieństwie do fizykoterapii, terapia zajęciowa jest bardziej skoncentrowana na zadaniach. Terapeuci zajęciowi pracują z osobami po udarze mózgu na praktycznych, rzeczywistych codziennych zadaniach, takich jak wchodzenie po schodach, wchodzenie i wychodzenie z łóżka oraz ubieranie się. Oczywiście między fizyczną terapią a terapią zajęciową nakładają się na siebie, a te dwa elementy są kluczowymi komponentami powrotu do zdrowia, ale fizyczna terapia jest bardziej skoncentrowana na wzmacnianiu i utrzymywaniu tonu docelowych grup mięśni, podczas gdy terapia zajęciowa koncentruje się bardziej na koordynowaniu i używanie mięśni do określonych ukierunkowanych celów.

Terapia mowy i połykania

Mowa i połykanie to umiejętności, które wymagają myślenia o działaniu podczas koordynowania mięśni. Obie umiejętności wykorzystują mięśnie twarzy, ust, języka i gardła. Problemy z mową są często oczekiwane po udarze, a problemy z połykaniem są zwykle bardziej nieprzyjemną niespodzianką dla osób po udarze i ich bliskich.

Ocena mowy i połykania jest zwykle wykonywana w szpitalu, w ciągu kilku dni po udarze. Kiedy wyzdrowiejesz po udarze mózgu, twoje zdolności mówienia i połykania mogą zacząć same się poprawiać.

Mowa jest ważna dla komunikacji. Mowa wymaga użycia języka, aby zrozumieć, co mówią ludzie. Mowa wymaga również użycia języka do komunikowania się z innymi. Terapia mowy koncentruje się na rozumieniu słów, a także na tworzeniu słów, które inni mogą wyraźnie zrozumieć. Czasami terapia logopedyczna obejmuje fiszki, zdjęcia i, oczywiście, ćwiczenia i powtarzanie z mówieniem.

Połykanie jest ważne z wielu powodów. Odżywianie jest istotną częścią życia i nie zmienia się po udarze. Zdolność do połknięcia jest niezbędna do utrzymania dobrego odżywienia. Jednak właściwie skoordynowane połykanie jest ważne w przypadku innych problemów zdrowotnych, oprócz żywienia. Podczas połykania mięśnie nie poruszają się tak, jak powinny, dławienie się jedzeniem jest jedną z niebezpiecznych konsekwencji.

Duszenie może spowodować infekcję zwaną aspiracyjnym zapaleniem płuc, które jest większym problemem wśród osób po udarze mózgu niż większość ludzi zdaje sobie z tego sprawę. Dławienie się pokarmem może również spowodować niebezpieczny brak tlenu, który może spowodować uszkodzenie mózgu, a nawet śmierć mózgu. Konsekwencji trudności w połykaniu nie należy lekceważyć. Na szczęście istnieje cały system do leczenia jaskółką, aby pomóc pacjentom po udarze uniknąć tych poważnych i przerażających powikłań udaru mózgu.

Terapia wizualna

Terapia wizualna i terapia równowagowa często są planowane w połączonych sesjach rehabilitacyjnych dla osób, które przeżyły udar. Dzieje się tak, ponieważ wizja częściowo opiera się na dobrej równowadze, a równowaga polega częściowo na dobrym wzroku. Obszary mózgu, które kontrolują te dwie funkcje, są oddzielne, ale zależą od siebie nawzajem, gdy wchodzą w interakcje. Właśnie dlatego sensowne jest, aby ćwiczenia równowagi po obrysie zawierały umiejętności wizualne.

W niedawnym badaniu medycznym, w którym wzięła udział współpraca badaczy z Memphis, Tennessee i Danii, stwierdzono, że 60 procent osób po udarze, które uczestniczyły w terapii wzroku połączonej z terapią równowagową, było zatrudnionych, w porównaniu z zaledwie 23 procentami osób po udarze, które nie uczestniczyły w badaniu. w terapii.

Terapia poznawcza

Terapia poznawcza jest wciąż całkiem nową koncepcją w rehabilitacji udarowej. Terapia poznawcza obejmuje interwencje mające na celu poprawę umiejętności myślenia i rozwiązywania problemów. Po udarze istnieje szereg zaburzeń poznawczych. Osoby po udarze niedokrwiennym, które dochodzą do siebie po dużym udarze korowym, często mają więcej problemów poznawczych niż osoby po udarze po wyzdrowieniu z powodu małego udaru podkorowego małego naczynia. Lewostronne obrysy korowe powodują nieco inne deficyty poznawcze niż prawostronne uderzenia korowe, a to może wpłynąć na twoją drogę do wyzdrowienia jako osoby, która przeżyła udar.

Metody terapii kognitywnej, takie jak używanie gier wideo, techniki wirtualnej rzeczywistości i komputerowo generowanej terapii rehabilitacyjnej, są obecnie badane jako sposoby poprawy funkcji poznawczych po udarze. Wśród różnych interwencji dotyczących deficytu poznawczego po udarze mózgu nie ustalono jeszcze najlepszego rodzaju terapii kognitywnej. Jednak do tej pory, wniosek jest taki, że osoby po udarze uczestniczące w terapii poznawczej powracają lepiej niż osoby po udarze, które nie uczestniczą w terapii poznawczej.

Innowacyjna fizykoterapia

Nowe rodzaje terapii obejmują leczenie lustrzane, elektroterapię i muzykoterapię. Osoby, które przeżyły udar mózgu, uczestniczące w badaniach naukowych wykorzystujących nowe i innowacyjne metody leczenia rehabilitacyjnego, mają tendencję do testowania lepszych wyników pomiarów udarów i zwykle nie doświadczają negatywnych skutków rehabilitacji eksperymentalnej. Wstępne dane dotyczące powrotu do zdrowia po udarze są obiecujące, ale naukowcy zawsze rozważają możliwość "efektu placebo". Efektem placebo jest prawdopodobieństwo, że osoba, która ma interwencję, poprawi się ze względu na z góry przyjęte przekonanie, że interwencja pomoże. Efekt placebo może sprawić, że interwencja okaże się korzystna, nawet jeśli interwencja jest bezużyteczna.Prawdopodobnie istnieje pewien stopień efektu placebo i stopień przydatności, jeśli chodzi o większość innowacyjnych technik rehabilitacyjnych, które są obecnie badane.