Związek między dokuczaniem a lękiem

Nie ma nic łatwego w znęcaniu się. W rzeczywistości może to być traumatyczne przeżycie dla nastolatków, którzy są celem. Doświadczenia ofiar bólu i cierpienia mają wpływ na niemal każdy aspekt ich życia, pozostawiając ich samotnych, odizolowanych, bezbronnych i niespokojnych. Co więcej, te skutki szykanowania utrzymują się długo po tym, jak prześladowca przeniósł się do innego celu.

Nikt nie będzie twierdził, że ofiary przemocy są poddawane stresującym sytuacjom. Niezależnie od tego, czy są one zagrożone, czy też mają związek z cyberatakami, czy też nazywają się imieniem, te formy bullyingu mają trwały wpływ. Po długotrwałym narażeniu ofiary przemocy mogą wywoływać niepożądane reakcje. Niektóre ofiary prześladowań doświadczają depresji, zaburzeń odżywiania, a nawet myśli o samobójstwie. Ale mogą również rozwinąć zaburzenia lękowe.

Zaburzenia lękowe Zastraszane nastolatki mogą doświadczyć

Cztery najczęstsze zaburzenia lękowe, których mogą doświadczać ofiary prześladowania, to: zespół stresu pourazowego, uogólnione zaburzenie lękowe, ataki paniki i zaburzenia lękowe.

PTSD (Post-Traumatic Stress Disorder)

PTSD występuje po traumatycznym lub zagrażającym życiu wydarzeniu, na przykład w poważnym wypadku samochodowym lub w wyniku utraty bliskiego krewnego. Może również pojawić się po wielokrotnych nadużyciach lub zastraszaniu. Dzieci z PTSD mogą doświadczyć retrospekcji, mieć koszmary nocne, łatwo się przestraszyć i wycofać się z innych. Jeśli prześladowanie, które przeżywa Twoje dziecko, było szczególnie obraźliwe i trwało przez dłuższy czas, istnieje zwiększona szansa, że ​​będzie mógł rozwinąć PTSD.

Uogólnione zaburzenie lękowe (GAD)

Dzieci z uogólnionymi zaburzeniami lękowymi często mają problemy i obawy, które odwracają ich uwagę od codziennych czynności. Na przykład mogą narzekać, że mają stałe poczucie, że coś złego się wydarzy. Osobom z GAD wydaje się, że osoby z zewnątrz cierpią na chroniczne worriery, ale istnieją również pewne fizyczne objawy. Należą do nich bezsenność, bóle brzucha, niepokój i zmęczenie. Nierzadko zdarza się, że ofiary bullyingu martwią się, a nawet oczekują, że coś złego się wydarzy. W końcu coś złego zrobił zdarzało się im, gdy byli prześladowani. W konsekwencji, ten powtarzany stres może przeniknąć do innych obszarów ich życia i stać się uogólnionym zaburzeniem lękowym.

Atak paniki

Ludzie cierpiący na zespół lęku napadowego muszą radzić sobie z nieoczekiwanymi i powtarzającymi się atakami paniki. Podczas ataku doświadczają uczucia terroru, które nagle uderzają bez ostrzeżenia. Inne objawy mogą obejmować pocenie się, ból w klatce piersiowej oraz szybkie lub nieregularne bicie serca. Pozostawione bez leczenia ataki paniki mogą sprawić, że chorzy unikną wychodzenia lub robienia rzeczy, którymi kiedyś cieszyli się. Obawiają się, że doświadczą kolejnego epizodu. Pozostają więc na wypadek, gdyby mieli kolejny atak paniki.

Fobia społeczna

Kiedy ktoś boi się upokorzenia lub bycia negowanym przez innych, może mieć zaburzenie lękowe. Osoby z tym zaburzeniem są nękane samoświadomością dotyczącą codziennych sytuacji społecznych. Obawiają się, że inni je osądzą. Obawiają się również, że sposób, w jaki wyglądają lub działają, spowoduje, że inni będą ich ośmieszać. W ciężkich przypadkach osoby z zaburzeniami lękowymi unikają spotkań towarzyskich. Nic dziwnego, że ofiary znęcania się rozwinęłyby społeczne zaburzenie lękowe, zwłaszcza jeśli były wielokrotnie zawstydzane lub publicznie upokarzane. Ich przekonanie jest takie, że zakłopotanie, jakiego doświadczyli w szkole lub w szkole, będzie im się przytłaczać w kółko.

Co możesz zrobić o lęku swojego dziecka

Jeśli Twoje dziecko boryka się z problemami z lękiem, istnieją pewne strategie radzenia sobie ze stresem, które mogą być skuteczne, jeśli lęki lub ataki lękowe Twojego dziecka nie są zbyt poważne. Na przykład niektórzy ludzie uważają, że pomagają rysować, malować lub spisywać swoje zmartwienia. Ta praktyka nie tylko pomaga im uwolnić się od stresu i lęku, ale także przekierowuje ich umysły do ​​wykorzystania kreatywnego gniazdka w celu uzyskania prawdziwych emocji. Inne opcje obejmują nauczanie technik relaksacyjnych dziecka, zachęcanie go do ćwiczeń i zaangażowanie się w modlitwę lub medytację.

Słowo od rodziny DipHealth

Gdy lęki lub problemy lękowe Twojego dziecka są na tyle znaczące, że w jakiś sposób zaburzają jego życie, ważne jest, aby szukać profesjonalnej pomocy. Pediatra Twojego dziecka może polecić doradcę, który może określić rodzaj zaburzeń lękowych, które są obecne. Doradca może również pomóc dziecku w przezwyciężeniu prześladowania, którego doświadczył. Rozmowa z kimś na temat znęcania się jest pomocna dla dzieci i stanowi ważny krok w kierunku uzdrowienia. Tylko pamiętaj, aby nie ignorować objawów Twojego dziecka.