Paragonimus: Pasożyt w surowym krabie

Ugryzienie świeżego kraba lub raki może przynieść niezamierzoną niespodziankę: pasożyta. Gotowany krab powinien być wolny od jakichkolwiek problemów tego pasożyta. Ale krab, który nie jest właściwie ugotowany, może mieć paskudnego pasożyta o nazwie Paragonimus.

Czym jest Paragonimus?

Paragonimus jest pasożytem, ​​który jest płazińcem, zwanym także motylicą.Często mają one długość około 10 mm i szerokość 5 mm (a może nawet 4 mm grubości). Po zjedzeniu może podróżować do innych części ciała i powodować choroby.

Choroba może obejmować niską gorączkę, zmęczenie, kaszel, bóle brzucha, bóle mięśniowe występujące 2-15 dni po zjedzeniu pasożyta. Może również powodować bardziej poważną chorobę w innym miejscu ciała. Pasożyt może przemieszczać się do innych narządów i powodować zakażenia w określonych częściach ciała, zwłaszcza w płucach, ale także rzadko w wątrobie lub sercu.

Po podróży do płuc pasożyt może wywoływać łagodne zapalenie oskrzeli lub może nawet prowadzić do wykrztuszania krwi, jak w gruźlicy. Może również, rzadziej, podróżować do centralnego układu nerwowego, a nawet można go znaleźć w oponach mózgowych, powodując zapalenie opon mózgowych. W rzadkich przypadkach może być śmiertelne. Uważa się, że ponad 20 milionów osób jest zarażonych na całym świecie.

Gdzie znajduje się Paragonimus?

Większość przypadków występuje w Azji, szczególnie w południowo-wschodniej Azji, ale można je również znaleźć w Afryce i obu Amerykach.

Azja Południowo-Wschodnia, w szczególności Laos, Tajlandia, południowe Chiny i Wietnam, obserwuje wiele przypadków na całym świecie, ale zdarzają się przypadki w USA. Kraby można również importować z obszarów wysokiego ryzyka.

Różne typy Paragonimus znajdują się w różnych miejscach. Paragonimus westermani jest najbardziej rozpowszechniony i występuje w Azji (Japonia, Tajwan, Tajlandia, Filipiny, Chiny, Laos i Wietnam itp.), Podobnie jak Paragonimus heterotremus i Paragonimus philippinensis,.

W Ameryce znajdują się Paragonimus kellicotti, Paragonimus caliensis i Paragonimus mexicanus. Paragonimus africanus i Paragonimus uterobilateralis zaobserwowano w zachodniej i środkowej Afryce.

Przypadki czasami występują w Stanach Zjednoczonych, szczególnie w środkowo-zachodnich i południowych stanach. Wynika to z Paragonimus kellicotti. Może to być jedzenie niedogotowanych raków, tak jak niektórzy zrobili to, gdy uprawiali rafting po rzece. Pasożyty można znaleźć w obszarze rzeki Mississippi. Przypadki zostały znalezione szczególnie w Missouri.

Jak diagnozuje się i leczy Paragonimus?

Często infekcja nie jest szybko diagnozowana, ponieważ jest rzadka i nikt o tym nie myśli.

Infekcja często mylona jest z gruźlicą. Standardowy test na TB ("Acid Fast Staining" plwociny na szkiełkach) miał zniszczyć jajka Paragonimus, co utrudnia wykrycie pasożyta, ponieważ pacjenci są często testowani na obecność TB. Okazuje się, że jajka można znaleźć częściej niż przez testy TB.

Można go zdiagnozować, znajdując jaja w próbkach plwociny (lub w próbkach kału, jeśli jajeczka są kaszlowane i połknięte). Próbki tkanek można również wysłać do laboratorium patologii.

Istnieją także testy przeciwciał za pośrednictwem CDC (lub innych laboratoriów), które mogą identyfikować niektóre infekcje i ekspozycje Paragonimus.

Są pigułki, które lekarz może przepisać w celu leczenia tej infekcji. Leczenie może być dość krótkie. Infekcje mogą trwać 20 lat.

Jakie rodzaje żywności mogą zawierać Paragonimus?

Surowy lub niedogotowany słodkowodny krab lub rak może zawierać Paragonimus. Obejmuje to kraby i raki, które zostały marynowane w celu "gotowania chemicznego" (ale w rzeczywistości nie gotują) kraba, na przykład z octem, winem lub solanką. Te preparaty, bez gotowania kraba z gorącem, nie wystarczą, by powstrzymać tego pasożyta.

Może się tak zdarzyć, jeśli ceviche wykonano z niegotowanego kraba. Może również pochodzić od "pijanego kraba", naczynia przygotowanego z winem i bez gotowania. Może również pochodzić ze świeżego soku z kraba. Sushi jest jednak zwykle przygotowywane na bazie imitacji krabów lub gotowanych krabów i rzadziej zawiera prawdziwego surowego kraba.

Czasami kraby stosowane w tradycyjnych zabiegach medycznych nie są gotowane i mogą również rozprzestrzeniać tego pasożyta. Na przykład, uważa się, że świeży sok z kraba jest dobry na odrę, ale może faktycznie rozprzestrzenić tego pasożyta zamiast powstrzymywać odrę.

Inni zjadali świeże kraby lub raki, a potem zachorowali.

Jak bezpiecznie gotować kraba

FDA zaleca gotowanie krabów lub raków do 145 stopni Fahrenheita (lub 63 stopni Celsjusza). Oznacza to, że temperatura wewnętrzna kraba / raków powinna osiągnąć 145 F (63 C). Mięso powinno być nieprzejrzyste i "perłowe".

Czasami żywność jest zamrożona, aby uniknąć pasożytów. Należy zauważyć, że przywry, podobnie jak Paragonimus, są bardziej odporne na zamarzanie niż inne pasożyty. Oznacza to, że zjedzenie kraba, które zostało zamrożone, ale nie ugotowane, nie powinno być tak bezpieczne, jak może być z innym pokarmem, który może mieć pasożyty.

Czy Paragonimus występuje tylko w krabach i rakach?

Pasożyta można faktycznie znaleźć u innych zwierząt; wiele z nich nie jest zjedzonych. Obejmuje to tygrysy, lamparty, mangusty, oposy, małpy, koty i psy. Można je również znaleźć u dzików. Jeśli zjesz jakiekolwiek inne zwierzę, na które możesz mieć wpływ, takie jak świnie i knury, najlepiej byłoby również ugotować to mięso. Ale to zawsze dobra rada.

Czy infekcja jest kontrowersyjna?

Pasożyt nie rozprzestrzenia się z jednej osoby na drugą. Jeśli ktoś zachoruje, zachorujesz tylko wtedy, gdy jesz żywność skażoną tym samym pasożytem.

Jak to się rozprzestrzenia?

Dorosłe pasożyty żyją w płucach u ludzi lub innych zwierząt. Składają jaja, które są kaszlnięte i wydalone lub połknięte i rozprzestrzeniają się w stolcach. Te jaja docierają następnie do słodkiej wody, gdzie następnie mogą dotrzeć do różnych ślimaków, rozwijać się dalej, a następnie rozprzestrzeniać w krabach (lub podobnych skorupiakach). Jedzenie tych krabów, a następnie rozprzestrzenianie infekcji na ludzi (lub inne hosty)