Niedobór przysadki (karłowatość) przyczyny i objawy

Zmiany wyglądu mogą świadczyć o groźnej chorobie (Grudzień 2024)

Niedoczynność przysadki (karłowatość) jest rzadką chorobą, która wynika z niskiej produkcji hormonów w przysadce mózgowej. Przysadka mózgowa znajduje się głęboko w mózgu i jest ważnym aspektem układu dokrewnego.

U dzieci, niedobór ludzkiego hormonu wzrostu może prowadzić do zaburzenia wzrostu, zwanego również karłowatością. Wczesna diagnoza i interwencja medyczna może czasami naprawić ten niedobór, umożliwiając dotkniętemu osobnikowi osiągnięcie normalnej lub prawie normalnej wysokości.

Oprócz zahamowania wzrostu niedoczynność przysadki może również powodować niedobory hormonów tarczycy lub nadnerczy.

Co powoduje niedoczynność przysadki?

Najczęstszą przyczyną niedoczynności przysadki jest guz zlokalizowany w przysadce mózgowej lub wokół niej. Chirurgia lub radioterapia w pobliżu przysadki mózgowej może również stymulować karłowatość. W rzadkich przypadkach choroby takie jak gruźlica mogą powodować stany zapalne, które powodują także niedoczynność przysadki.

Jakie są objawy niedoczynności przysadki?

Poza spowolnionym wzrostem istnieje wiele innych objawów niedoczynności przysadki:

Upośledzenie dojrzałości płciowej
Nudności
Osłabienie lub zawroty głowy
Wrażliwość na zimno
Opuchlizna twarzy lub wzdęcia
Powolne lub rozmyte myślenie

Jak diagnozuje się niedoczynność przysadki?

Diagnozowanie niedoczynności przysadki może być trudne, ponieważ często pozostaje niezauważone na początku. W ciągu pierwszych dwóch lat życia dziecko z niedoborem hormonu wzrostu może rosnąć w normalnym tempie i może wydawać się całkowicie zdrowe. W miarę, jak dziecko staje się starsze, rodzice mogą zauważyć, że ich dziecko nie rośnie prawidłowo. Dziecko może być mniejsze w porównaniu do innych dzieci w jego wieku i może wyglądać młodiej od nich lub mieć inne proporcje.

Dziecko, które rośnie krócej niż 2 cale rocznie lub które jest tylko tak wysokie jak dzieci młodsze o dwa lub więcej lat, powinno zostać ocenione przez lekarza pod kątem niedoboru hormonu wzrostu po wykluczeniu innych możliwych przyczyn, takich jak niedoczynność tarczycy. Lekarz Twojego dziecka przyjrzy się historii pacjenta, przeprowadzi badanie fizyczne i może zalecić wykonanie zdjęcia rentgenowskiego w celu wykrycia obecności guza. Może również wykonywać badania krwi w celu sprawdzenia przysadki, tarczycy i nadnerczy.

Testowanie pod kątem niedoboru hormonu wzrostu odbywa się poprzez stymulację organizmu do produkcji hormonu, a następnie pomiar ilości wydzielanego hormonu.

Czy można leczyć niedoczynność przysadki?

W większości przypadków osoby z niedoczynnością przysadki będą poddawane terapii hormonalnej przez całe ich życie. W zależności od niedoboru osobnika można podawać różne hormony.

Aby uzyskać bardziej normalną wysokość, dzieci będą musiały przejść hormonalną terapię zastępczą. Niedobór hormonu wzrostu jest leczony zastrzykami preparatu hormonu wzrostu, takiego jak Humatrop (somatropina). Dziecko może otrzymywać codzienne lub cotygodniowe zastrzyki. Szybkość wzrostu dziecka zwiększa się wkrótce po rozpoczęciu iniekcji. Leczenie trwa przez kilka lat, aż osiągnięty zostanie maksymalny potencjał wzrostu dziecka. Większość dzieci osiąga "akceptowalną" dorosłą wysokość.

Średnia wysokość dorosłego dla kogoś z nieleczonym ciężkim niedoborem hormonu wzrostu wynosi 4 stopy, 8 cali u mężczyzn i 4 stopy, 3 cale u kobiet, natomiast ci, którzy przechodzą wczesne leczenie, osiągają bardziej średnią wysokość w zakresie 5 stóp i więcej.