Sarkopenia reumatoidalna: przyczyny i możliwości leczenia

Podczas nauki o reumatoidalnym zapaleniu stawów można spotkać się z terminem sarkopenia. Czym jest sarkopenia i dlaczego warto się tym przejmować? Jakie kroki możesz podjąć, aby pomóc rozwiązać ten problem?

Co to jest Sarcopenia?

Ogólnie, sarkopenia jest stanem powodującym pogarszającą się utratę tkanki mięśni szkieletowych. Można go uznać za rodzaj wyniszczenia mięśni.

Początkowo badacze używali tego terminu do opisania wyniszczenia mięśni, które ma miejsce podczas normalnego starzenia się, ale ostatnio niektórzy zaczęli używać tego słowa do opisania zanikania mięśni, które może być wywołane lub pogorszone w pewnych stanach medycznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów. W porównaniu z osobami bez reumatoidalnego zapalenia stawów osoby z reumatoidalnym zapaleniem stawów częściej doświadczają poważnych wyniszczeń mięśni, które występują wcześniej w życiu. Jest to czasami nazywane sarkopenią reumatoidalną.

Normalne użycie mięśni

Używasz mięśni szkieletowych do dobrowolnych ruchów kończyn, tułowia i innych części ciała. Te mięśnie szkieletowe składają się z pojedynczych długich włókien mięśniowych. Włókna te zawierają specjalne białka, które mogą ciasno przylegać do siebie, aby skrócić mięśnie, lub zrelaksować się, aby mięśnie wydłużyły się. Odpowiadają na sygnały z neuronów (i ostatecznie z mózgu), które pozwalają poruszać ciałem. Inne komórki w mięśniach pracują nad naprawą normalnego zużycia na tkance mięśniowej, dzięki czemu nie pogarszają się z czasem.

Zmiany w Sarcopenia

W sarkopenii w mięśniu występuje wiele zmian:

• Niektóre z włókien mięśniowych zaczynają ulegać degradacji.
• Niektóre włókna mięśniowe tracą połączenia z neuronami.
• Włókna mięśniowe zmniejszają się w ogólnej wielkości.
• Zmniejszenie się liczby włókien mięśniowych ogółem.
• Niektóre białka stosowane w ruchu mięśni zaczynają się rozkładać, a systemy naprawy komórkowej nie działają tak dobrze, aby je naprawić.
• Niektóre włókna mięśniowe można zastąpić tkanką tłuszczową.

Problemy z Sarcopenia

Z tego powodu mięsień staje się mniejszy. Nic dziwnego, że może to prowadzić do wielu problemów, w tym następujących:

• Zmniejszona siła mięśni
• Większa niepełnosprawność
• Zwiększona słabość
• Ogólnie obniżona jakość życia
• Gorsza równowaga
• Zwiększone ryzyko poważnych upadków (które mogą zagrażać życiu)

Co powoduje Sarcopenia?

Sarkopenia występuje w okresie starzenia, nawet u osób, które nie mają reumatoidalnego zapalenia stawów. Do 8^th przez dekadę życia wiele osób straciło nawet 50 procent swojej pierwotnej masy mięśniowej. Wiele czynników może odgrywać rolę w tej stracie, w tym:

• Spadek niektórych hormonów
• Zmieniona fizjologia mięśni
• Zmniejszona liczba komórek macierzystych mięśni
• Złe odżywianie
• Zmniejszona aktywność fizyczna
• Zwiększone przewlekłe zapalenie

Zapalenie wyzwalające sarkopenię w reumatoidalnym zapaleniu stawów

Zapalenie jest szczególnie ważnym czynnikiem wyzwalającym sarkopenię u osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Podczas stanu zapalnego określone komórki odpornościowe organizmu uwalniają zapalne cytokiny. Są to specyficzne cząsteczki sygnałowe, które wyzwalają reakcję zapalną w organizmie. Ta odpowiedź jest częściowo odpowiedzialna za zmniejszenie masy mięśniowej u starszych osób dorosłych.

W reumatoidalnym zapaleniu stawów ta reakcja zapalna jest podwyższona. Komórki odpornościowe uwalniają większe ilości zapalnych cytokin, takich jak interleukina 6 (IL-6) i czynnik martwicy nowotworów α (TNF-α). Ostatecznie te cytokiny pomagają wywołać objawy reumatoidalnego zapalenia stawów, takie jak wspólny ból i obrzęk. (Dlatego niektóre leki stosowane w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, takie jak inhibitory TNF, mają na celu blokowanie tych cytokin).

Te cytokiny zapalne mają inne działanie, w tym zwiększoną rozpad mięśni. To dlatego ludzie z reumatoidalnym zapaleniem stawów częściej mają sarkopenię wcześniejszą i bardziej surową sarkopenię. Wśród pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów osoby z wyższym poziomem tych cytokin zapalnych mają większe ryzyko wystąpienia sarkopenii i zmniejszenia siły mięśni.

Inne czynniki wyzwalające sarkopenię w reumatoidalnym zapaleniu stawów

Sam ból jest kolejnym ważnym czynnikiem zwiększającym ryzyko sarkopenii u osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Jeśli masz nieleczony ból i sztywność z powodu reumatoidalnego zapalenia stawów, możesz uniknąć aktywności fizycznej, która pogarsza te objawy. Z czasem może to spowodować typ atrofii mięśni zwanej zaniknięciem.Mówiąc najprościej, jest to zmniejszona wielkość mięśni, która pojawia się, gdy mięśnie nie mają wystarczająco regularnych ćwiczeń.

Ludzie z aktywnym reumatoidalnym zapaleniem stawów mogą również zużywać więcej białka i kalorii niż zwykle z powodu swojej choroby. Ponieważ białko jest potrzebne do utrzymania mięśni, może to również pogorszyć reumatoidalną sarkopenię.

Rozpoznanie reumatoidalnej sarkopenii

Zapytaj lekarza, jeśli masz jakiekolwiek obawy dotyczące zmniejszenia siły mięśni z powodu reumatoidalnego zapalenia stawów. Twój lekarz może użyć różnych testów, aby sprawdzić, czy możesz mieć sarkopenię. Mogą to być:

• Test BIA (bioelektryczna analiza impedancji)
• Test DEXA (absorpcjometria rentgenowska o podwójnej energii)
• Testy oceniające siłę mięśni i ogólną sprawność fizyczną

BIA jest nieinwazyjnym testem, który działa poprzez wysyłanie bardzo niskiego poziomu prądu przez ciało. Różne rodzaje tkanek spowalniają przepływ w różnym stopniu. Opierając się na obliczonej oporności na ten przepływ elektryczny, technik może oszacować wartość zwaną "beztłuszczową masą" (FFM), którą można wykorzystać do oceny masy mięśniowej.

Inną opcją jest test DEXA (częściej stosowany do oceny osteoporozy). To kolejny bezbolesny test wykorzystujący promieniowanie X o bardzo niskim poziomie promieniowania. W tym przypadku można go użyć do obliczenia wartości zwanej beztłuszczową masą ciała (LBM), innej miary masy mięśniowej.

Twój lekarz może również poprosić cię o wykonanie różnych zadań fizycznych, takich jak szybkie chodzenie lub ściskanie uchwytu na rękę.

Należy pamiętać, że osoby z reumatoidalną sarkopenią niekoniecznie tracą ogólną wagę ciała. W sarkopenii reumatoidalnej część włókien mięśniowych może być zastąpiona tłuszczem. Z tego powodu waga może nie ulec znacznej zmianie, nawet jeśli dana osoba utraciła funkcjonalne włókna mięśniowe. Dlatego wskaźnik masy ciała (BMI) nie jest dobrym testem na sarkopenię reumatoidalną. Ten test nie mierzy, czy masa pochodzi z mięśni, czy z tłuszczu. Niektóre osoby z reumatoidalną sarkopenią mają obniżony BMI, ale u niektórych osób BMI może być normalny lub nawet zwiększony.

Kacheksja reumatoidalna

Innym pokrewnym terminem, który można usłyszeć, jest kacheksja reumatoidalna. Wyniszczenie odnosi się do stanu ciężkiej masy ciała, tłuszczu i utraty mięśni, które występuje z powodu poważnych chorób, takich jak rak. Z definicji większość osób z reumatoidalną kacheksją również ma reumatoidalną sarkopenię. Ale nie wszyscy z reumatoidalną sarkopenią mają reumatoidalne wyniszczenie.

Jednak nawet badacze nie zawsze używają tych terminów konsekwentnie. Temat może być mylący zarówno dla lekarzy, jak i pacjentów, ponieważ towarzystwa medyczne nie opracowały rygorystycznych kryteriów diagnozowania osób z reumatoidalną sarkopenią i kacheksją reumatoidalną. Częściowo z tego powodu nie mamy dobrych szacunków dotyczących rozpowszechnienia tych warunków. Wiemy, że większość pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów ma co najmniej pewien stopień osłabienia mięśni.

Zapobieganie i leczenie reumatoidalnej sarkopenii

Badacze nie ustalili jasnych wytycznych dotyczących leczenia reumatoidalnej sarkopenii. Jednak eksperci uznają dwie ogólne strategie leczenia i zapobiegania:

• Zoptymalizuj leczenie chorób reumatoidalnego zapalenia stawów.
• Dążenie do odpowiedniego i spójnego schematu ćwiczeń.

Utrzymywanie pod kontrolą reumatoidalnego zapalenia stawów jest jedną z najlepszych rzeczy, które można zrobić, aby zapobiegać reumatoidalnej sarkopenii. Leki takie jak blokery TNF i leki hamujące IL-6 mogą pomóc w tłumieniu stanu zapalnego, który pogarsza reumatoidalną sarkopenię.

Obecnie nie ma wielu konkretnych badań dotyczących tego, czy te długotrwałe leczenie zapalne może pomóc w poprawie sarkopenii w perspektywie długoterminowej. Jednak drugorzędne dowody sugerują, że te leki mogą być korzystne.

Nie dysponujemy również zbyt dużą ilością danych porównujących skuteczność różnych leków przeciwreumatycznych modyfikujących przebieg choroby (DMARDS) w leczeniu sarkopenii. Wiadomo, że długotrwałe leczenie kortykosteroidami może nasilić sarkopenię. Z biegiem czasu naukowcy dowiedzą się więcej o tym, które konkretne leczenie chorób może być najlepsze dla pacjentów z sarkopenią.

Leczenie ćwiczeń

Ćwiczenie jest innym kluczowym elementem w radzeniu sobie z reumatoidalną sarkopenią. Dowody wskazują, że trening oporowy w szczególności może pomóc we wszystkich następujących czynnościach:

• Zwiększenie siły mięśni
• Zmniejszenie poziomu aktywności choroby
• Zmniejszenie bólu związanego z chorobą

Odważniki, opaski oporowe lub masa ciała danej osoby może być użyta, aby mięśnie ciężko pracowały przez krótki czas. Ten rodzaj treningu siłowego może pomóc w zapobieganiu atrofii mięśniowej charakterystycznej dla reumatoidalnej sarkopenii.

Dowody sugerują również, że aerobowe ćwiczenia wytrzymałościowe (takie jak pływanie) mogą odgrywać rolę ochronną. Poproś swojego lekarza o poradę w zakresie kształtowania konkretnego planu ćwiczeń. Pomocna może okazać się praca z osobistym trenerem przez pewien czas.

Prowadzenie regularnego programu ćwiczeń może zapewnić kolejną korzyść osobom z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Choroba wydaje się zwiększać ryzyko chorób serca, ale regularny program ćwiczeń może pomóc zmniejszyć ryzyko zawału serca i związanych z tym problemów. Jedzenie zdrowej diety zawierającej wystarczającą ilość białka i kalorii może również pomóc w zapobieganiu sarkopenii reumatoidalnej.

Słowo od DipHealth

Radzenie sobie z sarkopenią reumatoidalną może być frustrujące. Ale świadomość, że jesteś narażony na utratę mięśni, może dostarczyć dodatkowej motywacji. Aby zminimalizować wpływ sarkopenii, zachowaj kontrolę nad chorobą za pomocą leków i konsekwentnie realizuj program ćwiczeń.