5 infekcji, które powodują wady wrodzone

Zakażenie podczas ciąży jest główną przyczyną wad wrodzonych. Infekcje, które zazwyczaj nie powodują żadnych lub łagodnych objawów u osoby dorosłej, mogą mieć poważne konsekwencje dla nienarodzonego dziecka. Gdy takie zakażenie nie powoduje utraty ciąży lub porodu, może prowadzić do niskiej masy urodzeniowej i dysfunkcji wielu narządów u dziecka.

Wczesne wykrywanie infekcji podczas ciąży ma znaczenie zasadnicze. Badanie przesiewowe pod kątem infekcji skutkuje zmniejszeniem częstości występowania zakażenia wewnątrzmacicznego i wad wrodzonych. Można podjąć pewne kroki, aby zminimalizować ryzyko infekcji podczas ciąży, w tym szczepienia i środki zapobiegawcze.

Ważne jest, aby wszystkie kobiety, które są w ciąży lub planowały zajście w ciążę, były świadome różnych patogenów, które mogą spowodować utratę ciąży lub wady wrodzone.

Zakażenie wirusem cytomegalii

Zakażenie wirusem cytomegalii (CMV) jest najczęstszą infekcją obecną przy narodzinach (tj. Wrodzoną infekcją) w Stanach Zjednoczonych. Zakażenie CMV podczas ciąży zwiększa ryzyko, że dziecko doświadcza wrodzonej CMV.

Większość dzieci zakażonych CMV przy urodzeniu nie ma żadnych objawów. Niektóre noworodki rozwijają wrodzone CMV. Objawy wrodzonego CMV obejmują:

• zapalenie siatkówki
• wysypka obecna przy narodzinach
• nienormalnie mała głowa wraz z niepełnym rozwojem mózgu (tj. małogłowie)
• zażółcenie skóry, oczu i błon śluzowych (np. żółtaczka)
• powiększenie wątroby i śledziony
• niska waga po urodzeniu
• drgawki
• złogi minerałów w mózgu

Większość niemowląt z objawami infekcji przy urodzeniu będzie mieć długotrwałe problemy neurologiczne, takie jak utrata słuchu, utrata wzroku, zaburzenia inteligencji, zaburzenia rozwojowe i tak dalej. Może upłynąć wiele lat, zanim pojawią się te problemy. Ponadto wrodzona infekcja CMV zwiększa ryzyko cukrzycy, chorób tarczycy, osteoporozy i tak dalej. Niemowlęta, które są zakażone CMV przy urodzeniu, ale nie wykazują żadnych objawów, są o wiele mniejsze ryzyko wystąpienia takich problemów.

Trudno przewidzieć, które dzieci doświadczą ciężkiego wrodzonego CVM. Ponadto nie ma lekarstwa na CMV. Plany leczenia obejmują fizjoterapię, odpowiednie wykształcenie i tak dalej. U niemowląt z wrodzonym CMV leczenie lekami przeciwwirusowymi może złagodzić utratę słuchu w późniejszym życiu.

Cytomegalowirus jest wszechobecny w środowisku; w związku z tym może być trudne do uniknięcia. Niemniej jednak zaleca się kobietom w ciąży ograniczenie interakcji z bardzo małymi dziećmi, które mogą przenosić infekcje. Szczegółowe wytyczne obejmują:

• dokładnie umyć ręce po kontakcie ze śliną lub pieluchami dla dzieci
• unikać całowania dzieci w wieku poniżej 6 lat w policzek lub usta
• unikać dzielenia się jedzeniem i piciem z małymi dziećmi

Ponadto kobiety w ciąży, które pracują jako opiekunowie, powinny unikać kontaktu z dziećmi w wieku poniżej 30 miesięcy.

Infekcja wirusem różyczki

Zakażenie wirusem różyczki podczas ciąży - szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży - jest bardzo poważne. Powszechne powikłania to poronienie, przedwczesne porody i śmierć płodu. U tych dzieci, które rodzą się żywe, może wystąpić stan nazywany wrodzonym zespołem różyczki.

Wrodzony zespół różyczki prowadzi do wad oczu, uszu i serca, a także małogłowia lub nieprawidłowo małej głowy wraz z niepełnym rozwojem mózgu, autyzmem oraz opóźnieniem psychicznym i motorycznym. Te problemy są trwałe.

Warto zauważyć, że wyniki badania opublikowanego w BMC Public Health z 2011 r. Sugerują, że w latach 2001-2010 16 600 przypadków wrodzonej różyczki zostało powstrzymanych przez szczepienie przeciwko różyczce. Ponadto w tym okresie zapobiegano 1228 przypadkom zaburzeń ze spektrum autyzmu za pomocą szczepienia przeciwko różyczce.

Przejściowe lub przejściowe deficyty obejmują powiększenie wątroby i śledziony, problemy ze skórą i krwawieniem (tj. "Zespół czernicy jagodowej") i zakażenie mózgu.

Podczas opieki prenatalnej kobieta powinna być badana na odporność na różyczkę. Kobiety w ciąży, które nie są odporne na wirusa różyczki muszą być zaszczepione po ciąży. Osoby zarażone wirusem różyczki podczas ciąży muszą być dokładnie monitorowane.Kobiety zarażone wirusem różyczki w ciągu pierwszych 11 tygodni ciąży mają do 90 procent szans na poród u dziecka z wrodzonym zespołem różyczki; podczas gdy w ciągu pierwszych 20 tygodni stawka spada do 20 procent.

Infekcja herpeswirusa

Infekcja opryszczką podczas ciąży może być bardzo ciężka dla noworodka. Może to spowodować utratę ciąży, wcześniactwo i niską masę urodzeniową. Infekcja wirusem opryszczki u noworodka jest najpoważniejsza pod koniec ciąży, podczas porodu lub bezpośrednio po porodzie. Infekcja pod koniec ciąży może powodować małogłowie, zapalenie siatkówki, wysypkę i wodogłowie.

Według NIH:

Termin wodogłowie pochodzi od greckich słów "hydro" oznaczających wodę i "cephalus" oznaczających głowę. Jak sama nazwa wskazuje, jest to stan, w którym główną cechą jest nadmierne gromadzenie się płynu w mózgu. Chociaż wodogłowie było kiedyś znane jako "woda w mózgu", "woda" jest w rzeczywistości płynem mózgowo-rdzeniowym (CSF) - przezroczystym płynem otaczającym mózg i rdzeń kręgowy. Nadmierna akumulacja CSF prowadzi do nieprawidłowego poszerzenia przestrzeni w mózgu zwanych komorami. To rozszerzenie powoduje potencjalnie szkodliwy nacisk na tkanki mózgu.

Zakażenie opryszczką w czasie porodu lub krótko po nim może powodować choroby oczu, ust, skóry, a także mózgu i inne rodzaje infekcji.

Ryzyko wystąpienia takich wyniszczających skutków zakażenia wirusem herpeswirusa można złagodzić przez podawanie acyklowiru, leku przeciwwirusowego, w ciągu ostatnich czterech tygodni ciąży u kobiety, u której w okresie ciąży wystąpił pierwszy epizod opryszczki narządów płciowych.

Infekcja Toxoplasmosis

Według CDC:

Toksoplazmozę wywołuje pierwotniak pasożytniczy Toxoplasma gondii. W Stanach Zjednoczonych szacuje się, że 11% populacji w wieku 6 lat i starszych zostało zarażonych Toxoplasma. W różnych miejscach na świecie wykazano, że do 95% niektórych populacji zostało zainfekowanych Toxoplasma. Infekcja jest często najwyższa na obszarach świata, które mają gorący, wilgotny klimat i niższe wysokości.

Toxoplasma gondii jest pasożytniczą infekcją najczęściej przenoszoną przez koty. Koty zarażają się gryzoniami i ptakami zarażonymi tym pasożytem.

Jeśli jesteś w ciąży i masz kota, ważne jest, aby nie zmieniać miotu Kitty. Toksoplazmoza przechodzi przez kał. Inne wskazówki obejmują przechowywanie kotów w pomieszczeniu i karmienie ich komercyjnymi produktami spożywczymi.

Inne źródła toksoplazmozy obejmują niegotowane lub częściowo ugotowane mięso, a także glebę i skażoną wodę. Pamiętaj, aby całkowicie gotować mięso w wystarczająco wysokiej temperaturze. W związku z tym należy umyć ręce całkowicie po dotknięciu niegotowanego mięsa i umyć wszystkie przybory i naczynia używane do przygotowania mięsa. Na koniec unikaj picia nieoczyszczonej wody i zakładaj rękawice podczas prac ogrodowych.

Kobiety zakażone toksoplazmozą w czasie ciąży lub tuż przed zajściem w ciążę mogą przenosić infekcję na dziecko. Większość zarażonych matek nie ma objawów infekcji, a większość dzieci, które są zarażone, również nie ma objawów. Jednak zakażenie toksoplazmozą może prowadzić do poronienia lub porodu martwego, a także poważnych wad wrodzonych, w tym wodogłowia, małogłowie, niepełnosprawności intelektualnej i zapalenia siatkówki.

Zwykle im wcześniej matka jest zainfekowana toksoplazmozą podczas ciąży, tym trudniejsza jest powstała choroba.

W odniesieniu do infekcji toksoplazmozą u noworodka następujące czynniki wiążą się z długotrwałą niepełnosprawnością:

• opóźnienia w diagnozie
• opóźnienia w rozpoczęciu terapii
• niskie stężenie cukru we krwi (tj. hipoglikemia)
• niedobór tlenu (tj. niedotlenienie)
• głębokie problemy z widzeniem
• wzrost ciśnienia wokół mózgu (to znaczy zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe)
• nieleczone wodogłowie

Aż 70 procent noworodków, którzy otrzymują odpowiednie i natychmiastowe leczenie lekami pirymetaminą i kwasem folinowym, rozwija się normalnie. Leczenie należy kontynuować w pierwszym roku życia.

Wirus Zika

Zika rozprzestrzenia się przez Aedes komar która gryzie w ciągu dnia. Może również rozprzestrzeniać się poprzez niezabezpieczony stosunek seksualny z zakażonym partnerem. Chociaż Zika rozprzestrzenia się lokalnie na Florydzie i w południowym Teksasie, przewaga obecnego wybuchu Zika ma miejsce w Ameryce Środkowej, Ameryce Południowej i na Karaibach.

Wirus Zika przekazywany z matki do płodu może powodować ciężkie wady wrodzone, w tym małogłowie i zaburzenia mózgu. Ryzyko tych wad wrodzonych jest 20 razy wyższe u kobiet z wirusem Zika.

Chociaż obecnie trwają prace nad szczepionką Zika, nie ma lekarstwa ani specyficznego leczenia wirusa Zika. Kobietom w ciąży zaleca się stosowanie środków odstraszających owady, unikanie podróży do miejsc, w których rozprzestrzenia się Zika, oraz unikanie stosunku bez zabezpieczenia z partnerem, który może być zarażony wirusem.

Słowo od DipHealth

U nienarodzonych dzieci niektóre rodzaje infekcji mogą prowadzić do wad wrodzonych, wcześniactwa i śmierci.

Ważne jest, aby kobiety myślące o zajściu w ciążę otrzymały szczepionkę przeciw odrze-śwince-różyczce (MMR) na 3 miesiące przed poczęciem. W przypadku osób, które nie otrzymały szczepionki MMR przed zapłodnieniem, ważne jest, aby otrzymały szczepionkę natychmiast po zajściu w ciążę. Ponadto szczepienia przeciwko grypie, tężcowi, błonicy i krztuścowi są bezpieczne podczas ciąży i są również zalecane.

Kobiety zakażone herpeswirusem w czasie ciąży powinny otrzymać leczenie acyklowirem, lekiem przeciwwirusowym, w ciągu ostatnich 4 tygodni ciąży.Takie postępowanie zmniejszy ryzyko wad wrodzonych oraz innych chorób i zakażeń po porodzie.

Chociaż może być trudno zapobiec zakażeniu wirusem cytomegalii podczas ciąży, kobiety ciężarne mogą podjąć kroki w celu uniknięcia kontaktu z bardzo małymi dziećmi.

Aby zminimalizować ryzyko infekcji toksoplazmozą, kobiety w ciąży powinny unikać kontaktu z kuwetą i kałem.

Wreszcie, kobiety w ciąży powinny unikać podróżowania do miejsc, gdzie przenosi się wirus ZIka, a jeśli już mieszkają w takich obszarach, należy stosować środki zapobiegające owadom między innymi środkami zapobiegawczymi.