Przegląd choroby zapalnej miednicy (PID)

Przegląd

Zapalenie narządów miednicy mniejszej (PID) to infekcja narządów rozrodczych, pojawiająca się, gdy bakterie przemieszczają się przez szyjkę macicy do jajowodów i jajowodów. PID może powodować niepłodność, ciążę pozamaciczną, przewlekły ból miednicy, ropnie jajowodów lub jajników, zrosty, zapalenie otrzewnej (infekcję jedwabistej wyściółki pokrywającej narządy jamy brzusznej) i zapalenie okrężnicy (zapalenie powłoczki wątroby). W rzadkich, ciężkich przypadkach nieleczona PID może prowadzić do śmierci.

Choroba zapalna miednicy może być ostra (co oznacza nagłe, ciężkie objawy), przewlekła (długotrwała z mniej nasilonymi objawami) lub cicha (brak objawów).

W przypadku PID obecność lub brak objawów nie wskazuje, ile szkód zachodzą narządów rozrodczych. Możliwe jest brak objawów i poważne blokady i zrosty, prowadzące do bezpłodności. Niektóre kobiety odkryją, że mają PID po próbie poczęcia bezskutecznie lub po doświadczeniu ciąży pozamacicznej.

Według Amerykańskich Centrów Kontroli i Prewencji Chorób, ponad 750 000 kobiet doświadcza epizodu ostrego PID każdego roku. Do 300 000 z tych kobiet jest hospitalizowanych z powodu ostrej PID. Ponieważ wiele przypadków PID jest cichych i nie powoduje żadnych objawów, a PID jest często pomijany lub nierozpoznany, rzeczywista liczba przypadków PID jest prawdopodobnie większa.

Przyczyny

PID jest spowodowany chorobami przenoszonymi drogą płciową (STD). Najczęstsze przyczyny to chlamydia i rzeżączka. Chlamydia jest częstą przyczyną cichego PID, co oznacza, że ​​wiele kobiet nie wie, że są zarażone.

Jeśli masz niezdiagnozowaną chorobę przenoszoną drogą płciową, ryzyko PID jest wyższe za każdym razem, gdy szyjka macicy jest otwarta i infekcja może potencjalnie dostać się do macicy. Istnieje większe ryzyko PID po porodzie, poronieniu, aborcji, biopsji endometrium, wprowadzeniu wkładki, HSG i histeroskopii oraz sztucznej inseminacji.

Podczas infekcji miednicy mogą być spowodowane przez bakterie oprócz chorób przenoszonych drogą płciową, rzadko jest to nazywane PID. Objawy i leczenie mogą być jednak podobne.

Jak to powoduje niepłodność?

Od 10% do 15% kobiet z ostrym PID staje się bezpłodnych. Jeśli kobieta ma wiele epizodów ostrego PID, wzrasta ryzyko rozwoju niepłodności.

Najczęstszą przyczyną niepłodności związanej z PID są zablokowane jajowody. Rurki zazwyczaj zostają zablokowane od zrostów spowodowanych stanem zapalnym, a blokada zwykle znajduje się bliżej jajników niż macicy. Kiedy blokada znajduje się w pobliżu jajników, trudniej jest leczyć operacyjnie.

PID może również powodować hydrosalpinx. Dzieje się tak, gdy rura jest zablokowana w pobliżu jajnika, a następnie rozszerza się i napełnia płynem. Obecność hydrosalpinx może zmniejszyć szanse pomyślnego leczenia IVF.

Ektopowe ciąże mogą być również powodowane przez uszkodzenia związane z PID. Jeśli poddasz się operacjom w celu naprawienia uszkodzeń jajowodów spowodowanych przez PID, ryzyko ciąży pozamacicznej będzie również większe.

W rzadkich przypadkach szczególnie ostra infekcja może prowadzić do nagłej histerektomii.

W przeszłości niektórzy lekarze leczili przewlekłą PID z powodu histerektomii, ale jest ona coraz rzadziej wykorzystywana. Jeśli twój lekarz sugeruje usunięcie macicy jako leku na przewlekłą PID, możesz chcieć uzyskać drugą opinię przed podjęciem decyzji, która poważnie wpłynie na twoją przyszłą zdolność reprodukcyjną. Więcej informacji na ten temat można znaleźć poniżej, w sekcji Zabiegi na PID.

Objawy

Objawy zapalenia narządów miednicy różnią się w zależności od tego, czy cierpią na ostrą, przewlekłą czy cichą PID.

Najczęstszymi objawami PID są bóle miednicy. Inne objawy to ból miednicy podczas stosunku, ból w dole pleców, nieregularne krwawienie miesiączkowe, nietypowy upławy, problemy z oddawaniem moczu, objawy grypopodobne, takie jak zmęczenie, gorączka, dreszcze, osłabienie lub powiększone węzły chłonne; brak apetytu, biegunki, wymioty i bezpłodność.

Wiele objawów można pomylić z innymi chorobami, w tym zapaleniem wyrostka robaczkowego, endometriozą lub infekcją dróg moczowych. Ważne jest, aby być na miejscu z lekarzem, jeśli podejrzewasz, że nabawiłeś się STD lub masz inne czynniki ryzyka PID, takie jak niedawne poronienie, poród, aborcja lub wstawienie wkładki domacicznej.

Zazwyczaj przewlekły PID nie jest niezdiagnozowany przez wiele miesięcy lub lat. Jeśli doświadczasz regularnego bólu miednicy lub bólu podczas stosunku, a lekarz nie był w stanie zdiagnozować lub skutecznie rozwiązać problemu, możesz poprosić o drugą opinię.

Kontynuuj popychanie, aż znajdziesz odpowiednie leczenie swoich objawów. Od tego zależy Twoja płodność i ogólny stan zdrowia w przyszłości.

Diagnoza

Lekarze diagnozują PID, oceniając objawy przedmiotowe i podmiotowe, analizując hodowle pochwy i szyjki macicy, wykonując badania moczu i krwi, wykonując badanie miednicy i oceniając wydzielinę z pochwy.

Podczas gdy kultury pochwy zwykle odkrywają STD lub inne infekcje bakteryjne, nie zawsze będą wykrywać infekcję, która dotarła do macicy i jajowodów.

Inne testy, które lekarz może wykorzystać do zdiagnozowania PID to ultrasonografia w obrębie miednicy, falloposkopia, laparoskopia i biopsja endometrium.

Ponieważ niektóre testy mogą nieumyślnie wypchnąć bakterie z obszaru pochwy i szyjki macicy do jajowodów, ważne jest, aby podstawowe badania STD zostały wykonane przed wykonaniem badań inwazyjnych i aby każda wykryta infekcja była leczona.

Potencjalne zabiegi

Doustne antybiotyki są najczęściej stosowane w leczeniu PID. Ustalenie, który organizm powoduje twój PID, może być trudne, a czasami może występować więcej niż jeden rodzaj bakterii. Z tego powodu pacjent może przepisać dwa lub więcej antybiotyków do jednorazowego spożycia.

Z powodu ryzyka wystąpienia poważnych powikłań i potencjalnego uszkodzenia płodności, leczenie często rozpoczyna się przed powrotem wszystkich wyników. Wyniki mogą jednak wskazywać, że inny antybiotyk jest niezbędny do pomyślnego leczenia, więc lekarz może zmienić leczenie w połowie drogi.

Antybiotyki można również podawać we wstrzyknięciu. Ostre lub trudne do leczenia przypadki można leczyć dożylnie, co może wymagać hospitalizacji.

Chociaż po kilku dniach leczenia antybiotykami często czują się lepiej, bardzo ważne jest, aby ukończyć reżim antybiotykowy. Nieprzestrzeganie tego zalecenia może spowodować, że bakterie staną się odporne na antybiotyki, co utrudni lub uniemożliwi leczenie.

Twój partner seksualny lub partnerzy również muszą być traktowani, nawet jeśli nie mają żadnych objawów. W przeciwnym razie możesz przekazywać bakterie odpowiedzialne za PID tam iz powrotem. Powinieneś także używać prezerwatywy podczas stosunku w trakcie leczenia, aby uniknąć ponownej infekcji.

W niektórych przypadkach operacja może być konieczna w leczeniu ropni lub szczególnie bolesnych zrostów. W bardzo rzadkich przypadkach można wykonać awaryjną histerektomię.

Zapobieganie

Ponieważ PID jest spowodowane chorobą przenoszoną drogą płciową, można temu zapobiec. Seks bez zabezpieczenia z wieloma partnerami zwiększa ryzyko otrzymania PID. Jeśli nie jesteś zaangażowany w związek z partnerem, który był już testowany na choroby przenoszone drogą płciową, niezbędne jest uprawianie bezpiecznego seksu przez używanie męskich prezerwatyw lateksowych i regularne przeprowadzanie testów STD.

Wkładanie wkładki może również prowadzić do PID, jeśli już masz STD. Testowanie i leczenie chorób przenoszonych drogą płciową przed wprowadzeniem wkładki wewnątrzmacicznej może znacznie zmniejszyć ryzyko infekcji.

Odkryto również, że douching zwiększa ryzyko PID. Podwajanie zmienia naturalną florę i pH pochwy, zwiększając ryzyko infekcji pochwy. Douching wpływa również negatywnie na śluz szyjkowy, co jest ważne przy próbach poczęcia.

Inwazyjne badania płodności, takie jak HSG i histeroskopia, oraz terapie płodności, które obejmują szyjkę macicy i macicę, takie jak zapłodnienie lub zapłodnienie in vitro, mogą prowadzić do PID, jeśli pacjent ma niezdiagnozowaną chorobę przenoszoną drogą płciową. Jest to jeden z powodów, dla których większość klinik płodności przeprowadza badania STD i kultury pochwy przed przeprowadzeniem badań płodności i leczenia.

Jeśli uprawiałeś seks bez zabezpieczenia, który mógł narazić Cię na chorobę przenoszoną drogą płciową i jesteś w trakcie badania płodności lub leczenia, koniecznie poinformuj o tym swojego lekarza, abyś mógł zostać ponownie przebadany.