Objawy i leczenie Clostridium Difficile

Clostridium difficile (C. diff) powoduje spektrum chorób bakteryjnych w okrężnicy. Możesz mieć bakterie, ale nie masz żadnych objawów. Lub możesz doświadczyć objawów od łagodnej biegunki do poważniejszego, czasami zagrażającego życiu zapalenia okrężnicy (zapalenie okrężnicy).

Wiele osób, które są zarażone Clostridium difficile nie zachoruje. Jednak ważne jest, aby pamiętać, że możesz potencjalnie rozprzestrzeniać chorobę, nie wiedząc o tym. Ludzie, którzy najprawdopodobniej zachorują, to osoby hospitalizowane lub przyjmujące antybiotyki.

Jak się rozprzestrzenia

Choroba występuje, gdy ktoś, kto przyjmował antybiotyki lub ma określone schorzenia, zostaje zarażony przez bakterie. Zwykle dzieje się tak, gdy przenoszą bakterie z zanieczyszczonych odchodów przedmiotów lub powierzchni do ust lub nosa.

Clostridium difficile jest odpornym drobnoustrojem, który może tworzyć zarodniki, które przetrwają w środowisku przez wiele miesięcy. W warunkach szpitalnych zarodniki rozprzestrzeniają się od pacjenta do pacjenta, a także od personelu szpitalnego do pacjenta.

Jak to powoduje chorobę

Leczenie chorób bakteryjnych za pomocą antybiotyków może jednocześnie zabijać bakterie rezydentne, zwane także "mikroflorą", żyjące w okrężnicy. Mikroflora zwykle chroni twoją okrężnicę, ale pod jej nieobecność inne zakaźne drobnoustroje, takie jak Clostridium difficile (który jest bardziej odporny na większość antybiotyków niż typowe bakterie mikroflory) może zająć ich miejsce i spowodować chorobę. Clostridium difficile wytwarza toksyny, które powodują biegunkę, uszkadzając komórki w okrężnicy, prowadząc do powstania wrzodów (ran) w okrężnicy. Toksyny prowadzą do ciężkiego stanu zapalnego, a powstałe martwe komórki i śluz mogą tworzyć "rzekomobłoniastą" cechę choroby.

W 2006 r. Nowy szczep Clostridium difficile zwany NAP1, który wytwarza 20 razy więcej toksyn niż inne szczepy, okazał się odpowiedzialny za choroby okrężnicy o zwiększonej ciężkości i śmiertelności. W listopadzie 2008 r. Stwierdzono, że potencjalnie śmiertelny szczep NAP1 jest do 20 razy częstszy niż wcześniej sądzono.(Szczep może być odpowiedzialny za epidemie sięgające 2000 roku.)

Kto jest zagrożony

Wszyscy ludzie mogą się zarazić, ale ludzie, którzy przyjmowali antybiotyki lub są hospitalizowani, są narażeni na ciężką chorobę. Inne czynniki zwiększające ryzyko Clostridium difficile choroba obejmuje dłuższy pobyt w szpitalu, wiek powyżej 65 lat, ciężką chorobę podstawową i życie w ośrodkach opieki długoterminowej. Noworodki są mniej podatne na choroby, ponieważ nie są dotknięte chorobą Clostridium difficile toksyny.

Objawy i znaki

Głównym objawem jest wodnista biegunka, trzy lub więcej razy dziennie przez co najmniej dwa dni. Inne objawy to gorączka, nudności, utrata apetytu i ból brzucha.

Diagnoza

Dostępnych jest kilka testów Clostridium difficile, w tym te, które wykrywają określone toksyny w próbkach kału i hodowlach bakterii dla drobnoustroju. Duży skok liczby krwinek białych może być również znakiem.

Leczenie

Zalecane jest dziesięciodniowe stosowanie antybiotyków, takich jak doustna wankomycyna lub metronidazol. Jednak, ponieważ infekcja może być powodowany za pomocą pierwszego antybiotyku, może być konieczne dłuższe przyjmowanie przepisanych leków. Obiecujące eksperymentalne leczenie, zwane bakterioterapią kałową, polega na przeniesieniu materiału kałowego od zdrowego dawcy w celu odwrócenia braku równowagi bakteryjnej w jelitach. Zdrowy mikrobiom został nieco zniszczony przez antybiotyki i jako taki może rozwinąć się D Diff; przeszczep kału pozwala zasadzić nowy mikrobiom.

Rokowanie i komplikacje

Większość ludzi, którzy dostają Clostridium difficile choroba będzie mieć łagodną do umiarkowanej biegunkę. Ciężka choroba, taka jak zapalenie okrężnicy, może wystąpić i wymagać leczenia. Bez leczenia zapalenie okrężnicy może rozwinąć się w bardziej poważne choroby, takie jak piorunujące zapalenie okrężnicy, które wymaga natychmiastowej konsultacji chirurgicznej.

Zapobieganie

Bo Clostridium difficile choroba występuje głównie po zastosowaniu antybiotyków, ważne jest ograniczenie stosowania antybiotyków w leczeniu chorób, w których są niezbędne. Ponadto należy ćwiczyć częste mycie rąk i dezynfekcję środowiska. Dezynfekcja rąk na bazie alkoholu nie eliminuje zarodników C. diff, dlatego mycie rąk jest absolutnie niezbędne.