Zrozumienie infekcji Clostridium Difficile

Biegunka jest częstym problemem u osób żyjących z HIV. Czasami biegunka może być efektem ubocznym niektórych leków stosowanych w leczeniu HIV. Ale w innych przypadkach jest wynikiem infekcji układu żołądkowo-jelitowego, z wieloma możliwymi czynnikami i przyczynami.

Jedną z najczęstszych przyczyn u ludzi z HIV jest bakteria znana jako Clostridium difficile (zwany także jako C. difficile.) C. difficile jest organizmem normalnie występującym w przewodzie pokarmowym człowieka, stanowiącym około 3 procent flory bakteryjnej u zdrowych dorosłych.

Jednakże, gdy upośledzona jest funkcja immunologiczna, systemy, które utrzymują wzrost bakterii pod kontrolą, mogą pójść nie tak, pozwalając na to C. difficile do zwiększenia populacji, dopóki nie będzie w stanie reprezentować od 10 do 30 procent flory bakteryjnej u pacjentów przewlekle chorych. Ten przerost wytwarza toksyny, które powodują zarówno ciężką zakaźną biegunkę, jak i zapalenie jelita grubego (znane jako zapalenie okrężnicy).

Główne objawy to:

• wodnista biegunka, czasami z krwią lub ropą
• gorączka
• bóle brzucha, skurcze lub tkliwość

Przyczyny C. Trudne Biegunka

Oprócz infekcji HIV, C. difficile- związana z nią biegunka może być spowodowana szeregiem innych czynników:

• Antybiotyk: Kiedy antybiotyk przypadkowo zabije zarówno "złe", jak i "dobre" bakterie w przewodzie pokarmowym, może dojść do przerostu. W rzeczywistości niektóre badania sugerują, że około 90% wszystkich związanych z opieką zdrowotną C. difficile infekcje są wynikiem stosowania antybiotyków o szerokim spektrum działania.
• Leki przeciwwrzodowe: leki przeciwwrzodowe zmniejszają kwasowość żołądka. Czyniąc to, czasami zmienia kwasowość żołądka, umożliwiając wzrost C. difficile bez kontroli.
• Długie pobyty w szpitalu: połączenie stresu związanego z chorobą, osłabienie podczas leżenia w szpitalu oraz możliwość zakażenia pacjenta z chorobą może zwiększyć prawdopodobieństwo C. difficile infekcja. W rzeczywistości, C. difficile jest cytowana jako najczęstsza przyczyna biegunki związanej ze szpitalem.

• Starsze i młodsze wieki: Osoby w wieku powyżej 65 lat są bardziej narażone na ryzyko, ponieważ ich funkcja odpornościowa jest słabsza, podczas gdy młodsze dzieci i niemowlęta mogą również podlegać zakażeniu z powodu ich niedojrzałej odpowiedzi immunologicznej.

Jak jest C. Trudne Rozpiętość?

C. difficile jest obecny na stołku zakażonych osób, tworząc zarodniki, które mogą być przenoszone przez bezpośredni kontakt z toaletami, poręczami, wieszakami na ręczniki itp. Ludzie mogą również rozprzestrzeniać zarodniki z rąk do ust podczas kontaktu ze skażonymi powierzchniami.

C. difficile zarodniki mogą żyć do pięciu miesięcy na powierzchniach środowiskowych. Nie są one łatwo zabijane przez tradycyjne środki dezynfekcyjne i często wymagają stężenia wybielacza chlorowego w stosunku 1:10, aby zapewnić całkowite wyeliminowanie zarodników.

Mycie rąk jest podstawowym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się C. difficile od osoby do osoby. Powierzchnie powinny być również dokładnie oczyszczone, jak również przybory kuchenne lub przedmioty higieny osobistej, które mogły być w kontakcie z chorymi lub hospitalizowanymi osobami. Unikaj środków czyszczących na bazie alkoholu, ponieważ są mniej skuteczne w zabijaniu Spory C. difficile.

Jak to jest C. Trudne Infekcja leczona?

Traktowanie a Zakażenie C. difficile wymaga podwójnego podejścia: leczenia objawów i leczenia przyczyny. U niektórych pacjentów może to być trudne, często wymagają leczenia w ciągu kilku miesięcy, a nawet roku. Pojawienie się lekoopornych jeszcze bardziej komplikuje sprawę, szczególnie u pacjentów z poważnie upośledzonym układem odpornościowym.

Terapia może często obejmować:

• Antybiotyki, takie jak flagyl i wankomycyna (ta ostatnia jest bardziej skuteczna przeciwko szczepom lekoopornym).
• Doustne nawodnienie za pomocą roztworów zastępujących wodę i elektrolit, jak również dożylna wymiana płynów u pacjentów z ciężkim odwodnieniem.
• Można zastosować ulgę w bólu, ale tylko z ostrożnością, ponieważ mogą czasem maskować objawy brzuszne, opóźniając tym samym diagnozę choroby podstawowej. Leki dostępne bez recepty, takie jak Tylenol, można stosować w celu łagodzenia bólu łagodnego do umiarkowanego. Narkotyki należy stosować ostrożnie, ponieważ mogą one wpływać na czynność żołądka, natomiast Motrin należy unikać, ponieważ może to powodować dalsze podrażnienie przewodu pokarmowego.

Wreszcie jedną z nowszych metod leczenia zarezerwowaną dla najcięższych przypadków jest przeszczepienie kału. Nie jest powszechnie stosowany, ale wiąże się z procesem usuwania stolca ze zdrowej osoby i transplantacji do osoby C difficile.

Uważa się ją za bardziej wyłaniającą się procedurę terapeutyczną i dlatego musi być wykonana przez specjalistę z przewodu pokarmowego doświadczonego w bakteriologii kału.

• Dzielić
• Trzepnięcie
• E-mail
• Tekst

Czy ta strona była pomocna? Dziekuję za odpowiedź! Jakie są twoje obawy? Źródła artykułu

• Kanadyjskie Stowarzyszenie Gastroenterologii Klinicznych "Biegunka związana z Clostridium difficile (CDAD) i terapia inhibitorami pompy protonowej." Canadian Journal of Gastroenterology. 1 czerwca 2005; 19 (6): 1272-1276.
• Stowarzyszenie dla profesjonalistów w zakresie kontroli zakażeń i epidemiologii "Poradnik dotyczący zapobiegania infekcjom Clostridium difficile". Luty 2013: ISBN: 1-933013-54-0.
• Brown K.; Khanafer, N.; Daneman, N., i in. "Metaanaliza antybiotyków i ryzyko infekcji Clostridium difficile związanej ze społecznością." Antimicrobrial Agents and Chemioterapia. Maj 2013; 57: 2326-2332.
• Kahn, S; Gorawara-Bhat, R.; i Rubin, D. "Bakteriobójcza fekalia na wrzodziejące zapalenie okrężnicy: Pacjenci są gotowi, prawda?" Nieswoiste zapalenie jelit. Maj 2011; DOI: 10.1002 / ibd.21775.