Rozpoznanie i leczenie raka rdzeniastego

Raka sutka jest nietypową postacią raka piersi. Jest to rodzaj inwazyjnego raka przewodowego (IDC) i bierze nazwę od koloru, który jest zbliżony do koloru tkanki mózgowej lub rdzenia. Zaczyna się w twoich kanałach mlecznych, z dużymi komórkami rakowymi, które wyglądają zupełnie inaczej niż zdrowe komórki.

Rak rdzeniasty nie jest częstą diagnozą. Rak rdzeniasty stanowi tylko 3 procent do 5 procent wszystkich raków piersi. Może być trudne odróżnienie od inwazyjnego raka przewodowego i istnieją pewne nowotwory, które mają niektóre, ale nie wszystkie cechy raka rdzeniastego. Z powodu tego nakładania się, lekarze czasami leczą raka rdzeniastego bardziej agresywnie, być może, niż potrzeba, biorąc pod uwagę jego dobre rokowanie. Najczęściej występuje u kobiet w późnych latach 40. i na początku 50. roku życia.

Wygląd

Komórki rdzeniastego mają tendencję do tworzenia wyraźnej granicy między guzem a zdrową tkanką tuż obok nich - są mniej inwazyjne niż niektóre inne komórki raka sutka. Pod mikroskopem komórki są duże i bardzo nienormalne i agresywne, ale nie zachowują się tak agresywnie, jak wyglądają.

Na brzegach tych guzów często znajduje się wiele komórek odpornościowych (takich jak limfocyty), co sugeruje, że układ odpornościowy działa, aby zwalczyć nowotwór.

Kiedy rak piersi ma wygląd rdzeniastego raka, ale nie spełnia wszystkich kryteriów, możesz usłyszeć swój nowotwór nazywany "atypowym rakiem rdzeniastym". Te atypowe raki są często traktowane bardziej jak inne nowotwory piersi, innymi słowy bardziej agresywne.

Objawy i symptomy

Rak rdzeniasty piersi może nie zawsze wyglądać jak guzek, ale raczej jak gruby, gąbczasty obszar tkanki piersi. To może być najpierw zauważone jako ból, zaczerwienienie lub obrzęk w piersi. Ponieważ komórki raka rdzeniastego są duże i mają tendencję do pozostawania razem i ekspansji w jednym miejscu, guz może czuć się raczej gładko-boczny, jak torbiel piersi. Jest to jeden z powodów, dla których bardzo ważne jest, aby zbadać jakikolwiek guz w piersi, nawet jeśli wydaje się, że jest to prosta cysta.

Testy diagnostyczne

Rdzeniowe raki piersi nie zawsze pojawiają się na mammogramie i często są odkrywane jako pierwsze, gdy ktoś czuje guzek. Można również wykonać USG piersi. Jedynym sposobem na odróżnienie raka rdzeniastego od innych postaci raka piersi jest wykonanie biopsji. Próbkę tkanki pobiera się zazwyczaj za pomocą otwartej chirurgicznej lub stereotaktycznej biopsji piersi.

Zabiegi

Większość rdzeniastych raków jest niewielka i można je łatwo leczyć operacyjnie. Są mniej prawdopodobne, że inne nowotwory piersi rozprzestrzenią się na węzły chłonne, a niektórzy lekarze uważają samą operację za odpowiednie leczenie tych guzów (z których większość ma mniej niż 1 cal). Leczenie może obejmować:

• Chirurgia: Operacja jest wykonywana dla większości osób z tą postacią raka piersi i może być albo lumpektomią albo mastektomią, w zależności od lokalizacji guza i osobistych preferencji.
• Chemoterapia: Ponieważ większość tych guzów jest niewielka i rzadko rozprzestrzenia się na węzły chłonne, chemioterapia jest często potrzebna tylko w przypadku guzów większych niż cala. To powiedziawszy, wiele z tych nowotworów pokrywa się - ma cechy - z innymi rodzajami raka piersi i dlatego może być traktowane bardziej agresywnie.
• Radioterapia: Ponownie radioterapia jest stosowana rzadziej niż w przypadku innych postaci raka piersi, ale może być stosowana w indywidualnych przypadkach.
• Terapia hormonalna: Hormonoterapia jest również rzadziej stosowana w przypadku raka rdzeniastego, ponieważ wiele z tych nowotworów ma negatywny wpływ na receptor hormonalny. W jednym badaniu 68% tych guzów było negatywnych dla receptorów estrogenowych, a 86 procent było negatywnych dla receptorów progesteronu.
• Herceptin jest rzadko stosowany w przypadku tego typu nowotworów, ponieważ większość tych nowotworów jest HER2 ujemna. W jednym badaniu ponad 80 procent guzów było negatywnych dla receptorów HER2.

Rokowanie

Rak rdzeniasty ma tendencję do pojawiania się komórek o wysokiej jakości, które działają w wolno rosnący sposób. Są mniej skłonni do rozprzestrzeniania się do węzłów chłonnych niż inne nowotwory piersi i ogólnie mają doskonałe rokowanie. W jednym dużym badaniu ogólny wskaźnik przeżywalności po 2 latach wyniósł 98,2%. Wskaźnik nawrotów poza tym jest również bardzo niski w porównaniu z innymi rodzajami raka piersi.