Rozpoznanie i leczenie zaparć u dzieci

Zaparcia występują bardzo często u dzieci w wieku niemowlęcym w wieku dorosłym. W rzeczywistości do trzech procent wizyt pediatry jest z powodu zaparć.

Istnieje wiele możliwych przyczyn zaparć u dzieci w wieku przedszkolnym i dzieci w wieku szkolnym, począwszy od łatwych do naprawienia problemów, takich jak odwodnienie lub nawyki żywieniowe, a skończywszy na podstawowych schorzeniach, takich jak zaburzenie choroby Hirschsprunga.

Należy pamiętać, że przyczyny i leczenie zaparć u niemowląt jest nieco inne niż u małych dzieci i starszych dzieci.

Objawy zaparcia u dzieci

To, co postrzegamy jako zaparcie u dorosłych, może być zupełnie inne niż u dzieci. U dorosłych najczęstszym objawem związanym z zaparciem są rzadkie wypróżnienia. Chociaż może to również wystąpić u dzieci, jest to mniej ważne. W rzeczywistości nieczęste stolce u dziecka - jeśli mają normalną miękką konsystencję - wcale nie muszą oznaczać zaparcia. Możliwe symptomy zaparcia u dziecka mogą obejmować:

• Duże taborety (takie, które można podłączyć do toalety).
• Twarde stolce: Tekstura wypróżnień jest ważniejsza niż częstotliwość.
• Małe stolce przypominające peletki (stołki na pellety "królików")
• Bolesne ruchy jelit.
• Naprężenie lub inne oznaki trudności związane z ruchem wypróżnienia.
• Strach przed pójściem do łazienki: Jeśli Twoje dziecko przekroczy wiek szkolnego nocnika, może nie mówić ci o konsystencji jej stołka. Powiedział, że możesz zauważyć, że spędza długie godziny w łazience, wychodzi z łazienki z zapartym tchem, łzy lub bólu, lub odmawia pójścia do łazienki.
• Ból brzucha: Twoje dziecko może twierdzić, że jej brzuszek boli, a możesz zauważyć, że istnieje wzór na jej "bóle żołądka".
• Nieczęste stolce: Ponownie, nieczęste stolce mogą nie wskazywać na zaparcia, chyba że konsystencja jest trudna, dziecko wydaje się niewygodne lub stara się je przepuścić.

Zasadniczo zaparcia u dzieci są zwykle definiowane jako mające "trudności z wypróżnianiem przez co najmniej dwa tygodnie, co powoduje znaczny stres u pacjenta".

Należy pamiętać, że rodzice często nie wiedzą, jak często ich dzieci w wieku szkolnym mają wypróżnienia, co często opóźnia rozpoznanie zaparcia.

Przyczyny zaparcia u dzieci

Poszukiwanie przyczyn zaparć jest często pierwszym krokiem do postawienia właściwej diagnozy i wyboru najlepszego leczenia lub zmiany diety.

Możliwe przyczyny mogą obejmować:

• Odwodnienie
• Dieta o zbyt małej zawartości błonnika
• Dieta składająca się z wysoce zapierających dech żywności, takich jak mleko, ser i banany
• Niektóre leki, szczególnie leki zobojętniające i leki na ból narkotyczny
• Trudne emocjonalnie doświadczenie, które powoduje, że dziecko zatrzymuje stolec lub próbuje uniknąć publicznych toalet
• Zmniejszenie aktywności fizycznej
• Niedrożność jelit
• Problemy endokrynologiczne, takie jak niedoczynność tarczycy
• Stany takie jak zespół Downa i porażenie mózgowe

Rozpoznanie zaparcia u dzieci

Jeśli obawiasz się, że twoje dziecko może cierpieć na zaparcia, ważne jest, aby porozmawiać z pediatrą. Uważna historia może często ujawniać wzorce, które towarzyszą zaparciom. Jeśli przyczyna jest jasna w historii i fizycznym, dalsze testy zwykle nie są konieczne.

Czasami, aby ustalić przyczynę, potrzebne mogą być dalsze badania, takie jak praca z krwią, badania obrazowe lub endoskopia.

Zabiegi na zaparcia u dzieci

Zabiegi zalecane w przypadku zaparć u dzieci zależą od dokładnej historii i badania fizykalnego. Czasami wszystko, czego potrzeba, to zwiększenie płynów w diecie lub niewielkie zmiany w spożyciu pokarmu. To powiedziawszy, jeśli dziecko czuje się niekomfortowo, może być konieczne użycie środka zmiękczającego stolca lub środka przeczyszczającego, aby "zacząć działać" podczas wprowadzania zmian w swojej diecie.

Jeśli jej dieta jest zbyt uboga w błonnik, dobrym pomysłem jest dodanie błonnika, ale w przeciwieństwie do dorosłych wydaje się, że ma niewielki wpływ na zmniejszenie zaparć u dzieci. Ważne jest, aby powoli podnosić błonnik pokarmowy, jeśli zdecydujesz się to zrobić, ponieważ gwałtowny wzrost może prowadzić do wzdęć i bólu brzucha.

Ograniczenie zaparcia żywności, takiej jak wysoko przetworzona żywność, słodkie przekąski i produkty mleczne, takie jak ser, może być pomocne, a także może zachęcić dziecko do podejmowania zdrowszych wyborów. Jeśli Twoje dziecko jest nieaktywne, handlowanie aktywnym czasem na ekranie jest dobrym pomysłem na wiele sposobów.

Środki przeczyszczające mogą wymagać oszczędnego stosowania. Glikol polietylenowy (Miralax) jest często dobrze tolerowany przez dzieci i jest często zalecany przez pediatrów. W przeciwieństwie do środków przeczyszczających, środki zmiękczające stolec zazwyczaj nie są uzależniające i mogą być podawane często w razie potrzeby. Częstym błędem dla rodziców jest powstrzymywanie środków zmiękczających stolec, gdy tylko dziecko zaczyna mieć ruchy jelita miękkiego, aby dziecko ponownie zaparło. Czasami, jeśli dziecko ma kopię zapasową, może być potrzebna lewatywa lub cyfrowa ewakuacja. Przed podjęciem tej drogi należy wykluczyć wszelkie poważne powody zaparcia (innymi słowy, należy ich unikać, jeśli u dziecka wystąpi ból brzucha).

Są też inne opcje, ale najlepiej porozmawiać z pediatrą przed ich wypróbowaniem. Pediatryczny gastroenterolog może zapewnić dodatkową pomoc, jeśli twoje dziecko ma chroniczne zaparcia, które trudno jest leczyć.

Powikłania zaparcia u dzieci

Niektóre dzieci z ciężkimi zaparciami rozwijają blokadę, po której ciekły stolec przecieka. Może to prowadzić do wypadków związanych z zanieczyszczeniem, stanu zwanego encopresis.

Szczeliny odbytu mogą również wystąpić z powodu zaparć i mogą pogorszyć objawy, jeśli dzieci wtedy unikają korzystania z łazienki.

Dolna linia na zaparcia u dzieci

W większości przypadków zaparcie u dzieci można opanować, zmieniając dietę i zwiększając aktywność fizyczną. To powiedziawszy, środki zmiękczające stolec i czasami środek przeczyszczający będzie potrzebny, aby dziecko poruszało się w jelitach. Istnieje niewielkie ryzyko związane ze stosowaniem środków zmiękczających stolec u dzieci, a jeśli jest to konieczne, powinny być kontynuowane, dopóki dziecko nie będzie miało regularnych i miękkich ruchów jelit.