Jak rozmawiać z dziećmi o wojnie

Dzieci urodzone w ciągu ostatnich 15 lat nigdy nie znały kraju, który nie był zaangażowany w wojnę. Na szczęście większość dzieci jest daleko od przemocy, ale to nie znaczy, że rodzice nie powinni rozmawiać z dziećmi na temat konfliktu.

Dzieci mogą w pewnym momencie dowiedzieć się o wojnie z mediów. A akty terroryzmu mogą być znacznie bliżej domu, co może prowadzić do jeszcze bardziej skomplikowanych dyskusji z dziećmi.

Jak wyjaśnisz bombardowanie, które zabiło niewinnych ludzi? Albo jak odpowiedzieć na pytanie, czy kolejny atak z 11 września może się powtórzyć? Mimo że rozmowy te mogą być trudne, ważne jest, aby dać dzieciom odpowiednie informacje o wojnie.

Terroryzm i wojna są przerażające, nawet dla dorosłych. Dla dziecka, które może nie rozumieć faktów lub zdawać sobie sprawę z tego, gdzie faktycznie trwa wojna, jest przerażające.Nawet jeśli próbujesz powstrzymać swojego malucha od oglądania obrazów wojny, czy to w telewizji, czy gdzie indziej, powinieneś utrzymywać otwarte linie komunikacji.

Podnieś rozmowę ze swoim dzieckiem

Podczas gdy niektóre rodziny wyraźnie poświęcają się, gdy rodzic lub inny członek rodziny służy w wojsku, rodziny niewojskowe mogą być mniej skłonne do rozmowy z dziećmi o wojnie. Ale to, że obecnie twoja rodzina nie jest bezpośrednio dotknięta wojną, nie oznacza, że ​​nie powinieneś podnosić tematu.

Mówienie o tym, dlaczego niektórzy ludzie celowo ranią innych i jak to może prowadzić do wojny, jest złożonym tematem. Dla wielu dzieci może to być przerażające i denerwujące. W końcu wiele z tych koncepcji jest prawdopodobnie w jaskrawym kontraście z wiadomościami, których próbujesz nauczyć swoje dziecko o życzliwości, szacunku i współczuciu.

Zaczynając, gdy dziecko ma około 4 lub 5 lat, ważne jest, aby być otwartym na omawianie faktów związanych z wojną, jeśli dziecko to poruszy. Należy to jednak zrobić w sposób odpowiedni dla ich wieku.

Na przykład możesz powiedzieć swojemu przedszkolakowi: "Niektórzy ludzie w innym kraju nie zgadzają się co do tego, co jest dla nich ważne, a czasami wojna ma miejsce, gdy tak się dzieje. Wojna nie dzieje się blisko nas i nie jesteśmy w żadnym niebezpieczeństwie."

Jako rodzic, Twoim zadaniem jest upewnienie ich, że są bezpieczni, ponieważ ważne jest, aby dziecko czuła się bezpiecznie. Rozpoczęcie prostej rozmowy może również być okazją do skorygowania wszelkich nieporozumień, które może mieć twoje dziecko.

Jeśli jednak twój maluch nie jest zainteresowany rozmową o wojnie, nie ma potrzeby go popychać - może nie martwić się jeszcze o to, a małe dzieci nie powinny być zmuszane do bycia świadomym.

Dowiedz się, co Twoje dziecko słyszy

Aby zorientować się, co już wie twoje dziecko, zadawaj pytania typu "Czy ktokolwiek z Twoich nauczycieli mówi o tym w szkole?" Lub "Czy któryś z twoich znajomych kiedykolwiek rozmawia o tych rzeczach?"

Twoje dziecko mogło usłyszeć fragmenty informacji i może mieć problemy z sensem rzeczy. Lub może widział relacje w mediach, o których nie wiedziałeś, że go obserwuje.

Dowiedz się, co twoje dziecko już wie, może być dobrym punktem wyjścia do twoich rozmów. Bądź dobrym słuchaczem i pokaż swojemu dziecku, że zainwestowałeś w słuchanie tego, co myśli.

Wyjaśnij cel wojny

Twoje dziecko prawdopodobnie będzie chciało wiedzieć, dlaczego jesteśmy na wojnie. Wyjaśnij proste wyjaśnienia, mówiąc coś w stylu: "Wojna ma zapobiegać powstawaniu kolejnych złych rzeczy w przyszłości".

Możesz także mówić o tym, jak wojna ma chronić niektóre populacje. Wyjaśnij, że przemoc nie jest dobrym sposobem na rozwiązanie konfliktu, ale czasem kraje decydują, że muszą rozpocząć wojnę, aby ludzie byli bezpieczniejsi w przyszłości.

Przytrzymaj, gdy jest to konieczne

Zazwyczaj rodzice powinni być uczciwi wobec swoich dzieci. Nie oznacza to jednak, że musisz przytłoczyć dziecko niepotrzebnymi informacjami.

Dbaj o to, by dyskusje były odpowiednie dla poziomu wiekowego i błądź ostrożnie - ostatnią rzeczą, której pragniesz, aby twoje dziecko wyszło z rozmowy, czując jeszcze większy strach przed wojną. Nie pomniejszaj powagi wojny, ale pamiętaj, że twoje dziecko nie musi znać wszystkich krwawych szczegółów tego, co się dzieje.

Trzymaj się faktów, nie mówiąc zbyt wiele o zakresie wpływu. I nie przewiduj, co może się wydarzyć dalej, ani porozmawiajmy o tym, jak straszne rzeczy będą się dziać w przyszłości.

Unikaj szkodliwych stereotypów

Mówienie o pewnej grupie ludzi lub określonym kraju może doprowadzić do tego, że Twoje dziecko będzie miało uprzedzenia. Bądźcie więc ostrożni wobec oświadczeń, których używacie, gdy mówicie o wojnie i terroryzmie. Skup się na tolerancji, w przeciwieństwie do zemsty.

Jeśli masz zamiar podzielić się swoimi opiniami, porozmawiaj o tym, co myślisz o wojnie w ogóle. Jest szansa, że ​​nie zgadzasz się z celem wojny lub interwencją militarną. Możesz dzielić się tym ze swoimi dziećmi, szczególnie jeśli uważasz, że uzasadnienie twoich wierzeń jest częścią wartości twojej rodziny.

Jednak gdy dziecko zacznie się przedwcześnie i nastolatko, może zacząć dzielić się swoimi opiniami na temat wojny - i nigdy nie wiadomo, czy będą zgodne z Twoimi pomysłami. Postaraj się szanować poglądy dziecka, nawet jeśli gwałtownie się nie zgadzasz, i powstrzymaj się od spekulacji na jego temat lub wyrażania swoich poglądów w zły sposób.

Oglądaj pokrycia multimedialne obok starszych dzieci i nastolatków

Ważne jest ograniczenie zasięgu mediów dla młodszych dzieci. Obserwowanie niepokojących scen odtwarzanych w wiadomościach, takich jak ataki terrorystyczne, może być bardzo traumatycznym przeżyciem dla dzieci w wieku przedszkolnym lub szkolnym.

Wyłącz media, gdy dziecko jest w pobliżu. Należy pamiętać, że małe dzieci często oglądają telewizję lub patrzą przez ramię, nawet jeśli wydaje się, że są zaabsorbowane czymś innym.

Tweeny i nastolatki prawdopodobnie złapią niektóre media, bez względu na to, jak bardzo starasz się ograniczyć ich ekspozycję. Zobaczą pierwszą stronę gazety w sklepie spożywczym lub zobaczą wiadomości na swoich tabletach i smartfonach.

Wiesz najlepiej, jak dojrzałe jest twoje dziecko i jak wiele informacji mogą znieść. Jeśli jednak chce zobaczyć wiadomości lub obejrzeć film w czasie wojny i myślisz, że poradzi sobie z tym, obejrzyj to razem.

Zachęć ją, by zadawała pytania, a jeśli nie znasz odpowiedzi, powiedz jej, że dowiesz się następnego dnia.

Zachęcaj do współczucia

Możesz zastanowić się nad rozmową o służbie wojskowej i tym, co wiąże się ona z twoimi dziećmi. Jest spora szansa, że ​​znają kogoś ze szkoły, który ma rodzica, który służy, więc możesz porozmawiać o tym, jak może to wpłynąć na rodzinę tego ucznia.

Jest to także lekcja współczucia, pomagająca dziecku zrozumieć, że rodzina, która ma członka za granicą podczas wojny, może potrzebować dodatkowej pomocy. Porozmawiaj z dzieckiem o wolontariacie w działaniach wspierających rodziny wojskowe; to może sprawić, że Twoje dziecko poczuje się tak, jakby miało wpływ.

Możesz również porozmawiać z dzieckiem o uchodźcach, którzy uciekają przed wojną w innym kraju i przekazać darowizny na rzecz ich wsparcia. Dzieci często czują się bezpieczniej i pewniej, gdy wiedzą, że mogą pomóc.

Nawet drobny czyn, jak przekazanie luźnej zmiany na cele charytatywne, które pomagają dzieciom w rozdartych wojną krajach lub w przygotowaniu pakietu opieki dla żołnierzy służących za granicą, może znacznie ułatwić dziecku poczucie, że potrafi coś zmienić.

Zwróć uwagę na dobrych ludzi, którzy pomagają

Chociaż akty terroru i wojny są straszne, zawsze możesz znaleźć dobrych ludzi, którzy ciężko pracują, aby pomóc innym. Wskaż te akty służby i życzliwość swoim dzieciom, aby pamiętały, że chociaż na świecie jest kilku złych ludzi, istnieje wiele innych miłych i miłych osób.

Możesz znaleźć kilka historycznych przykładów czasów, kiedy ludzie pomagali sobie nawzajem. Jest wiele osób, które chciałyby pomóc w ratowaniu po 11 września. Istnieje również wiele przykładów osób pomagających osobom z rozdartych wojną krajów.

Można również zauważyć, że jest wielu profesjonalistów, którzy ciężko pracują, aby dbać o innych. Personel wojskowy, urzędnicy rządowi, policjanci, lekarze i pielęgniarki to tylko niektórzy ludzie, którzy pomagają innym podczas wojen i terroryzmu.

Monitoruj stan emocjonalny

Twoje dziecko nauczy się radzić sobie ze światowymi wydarzeniami, obserwując, jak radzisz sobie z problemami. Bądź więc świadomy, jak reagujesz na stres i jak komunikujesz się z innymi.

To normalne, że niepokoi nas wojna i akty terroryzmu. I chociaż możesz powiedzieć dziecku, że się boisz, nie obciążaj zbytnio swoim emocjami. Zamiast tego skup się na krokach, które podejmujesz, aby aktywnie radzić sobie ze swoimi uczuciami w zdrowy sposób.

Miej oko na cierpieniu twojego dziecka

To naturalne, że Twoje dziecko czuje się niespokojne, zdezorientowane i zaniepokojone perspektywą wojny. I może wpłynąć na niektóre dzieci bardziej niż inne.

Małe dzieci nie są w stanie zwerbalizować swojego stresu, dlatego należy zwracać uwagę na zmiany w zachowaniu, takie jak trudności w zasypianiu, dodatkowe uczepienie się, powrót do rozmowy z dziećmi, ssanie kciuka lub zwilżanie łóżka.

Starsze dzieci mogą wyrazić więcej obaw o śmierć lub mogą zgłaszać uporczywe myśli, jeśli są w trudnej sytuacji. Bądźcie także zainteresowani wojną lub terroryzmem. Dziecko, które ciągle o tym mówi lub chce spożywać jak najwięcej informacji, może mieć trudności z opanowaniem swojego niepokoju.

Dzieci z problemami zdrowia psychicznego lub te, które doświadczyły traumatycznych sytuacji, mogą być szczególnie narażone. Dzieci lub rodziny uchodźców lub imigrantów mogą również częściej doświadczać niepokoju i dystresu.

Jeśli twoje dziecko ma problemy z radzeniem sobie z obrazami, które widział lub informacjami, które usłyszał, porozmawiaj z pediatrą swojego dziecka. Lekarz może ocenić twoje dziecko i, w razie potrzeby, dokonać odpowiednich skierowań do specjalistów od zdrowia psychicznego.