Fakty na temat durów brzusznych, Typhim Vi i Imovax

Dur brzuszny (po prostu określany jako dur brzuszny) nie jest chorobą, którą widzimy tak często w Stanach Zjednoczonych. Z perspektywy globalnej jest to jednak poważny problem w zakresie zdrowia publicznego, obejmujący około 21 milionów nowych infekcji i ponad 150 000 zgonów rocznie.

Nawet tutaj, w Stanach Zjednoczonych, uważa się, że co roku 5 700 osób jest zakażonych rocznie, wynika z raportu Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC). Większość z nich jest wynikiem podróży międzynarodowych do części świata, gdzie tyfus jest rozpowszechniony.

Chorobie, często związanej ze złymi nawykami higienicznymi i publicznymi warunkami sanitarnymi, można zapobiegać za pomocą szczepionki doustnej lub do wstrzykiwania.

Jak przekazywana jest tyfus z duru brzusznego

Dur brzuszny jest chorobą potencjalnie zagrażającą życiu, spowodowaną przez Salmonella typhi bakteria. Bakterie istnieją tylko u ludzi i żyją głównie w krwiobiegu lub jelitach.

Jeśli dana osoba ma dur brzuszny, zrzuca bakterie przez kał (stolce). Każde zanieczyszczenie wody, żywności lub powierzchni może ułatwić rozprzestrzenianie się choroby. Bezpośrednie przekazywanie danych osobowych, na przykład przez uścisk dłoni, jest również powszechne.

W biedniejszych rozwijających się regionach świata brak odpowiednich systemów kanalizacyjnych w dużym stopniu przyczynia się do rozprzestrzeniania się infekcji.

Objawy duru brzusznego

Po zainfekowaniu bakterie szybko rozmnażają się i rozprzestrzeniają poprzez krwioobieg, powodując szereg objawów na trzech odrębnych etapach:

• W pierwszym tygodniu może wystąpić gorączka, ból głowy, kaszel, zmęczenie, spowolnione tętno (bradykardia), bóle brzucha i krwawienia z nosa.
• W drugim tygodniu wyczerpanie będzie postępować do miejsca, w którym dana osoba może nie być w stanie wstać. Ponieważ gorączka nadal rośnie, delirium jest powszechne. Plamki w kolorze różowym mogą również rozwinąć się na brzuchu, podczas gdy dana osoba może doświadczać częstych napadów biegunki zielonej grochu lub zaparć.
• W trzecim tygodniu powikłania mogą stać się ciężkie i mogą obejmować krwotok z jelit, zapalenie mózgu (zapalenie mózgu), perforację jelit, zapalenie serca (zapalenie mięśnia sercowego) i choroby układu oddechowego, takie jak zapalenie płuc i ostre zapalenie oskrzeli.

Dopiero pod koniec trzeciego tygodnia podniesione temperatury zaczną ustępować. Leczenie zazwyczaj obejmuje podawanie antybiotyków (takich jak amoksycylina lub trimetoprim-sulfametoksazol) i częste płyny, aby zapobiec odwodnieniu.

Jeśli leczenie nastąpi we właściwym czasie, tyfus rzadko powoduje śmierć. Jednakże, jeśli nie zostanie poddane leczeniu w ciągu trzeciego tygodnia życia, ryzyko zgonu może wzrosnąć nawet o 20 procent.

Opcje szczepionki dur brzusznej

Biorąc pod uwagę konsekwencje infekcji dur brzusznej, osobom wysokiego ryzyka można zapewnić ochronę za pomocą szczepionki podawanej w pojedynczej dawce lub doustnej szczepionki z czterema dawkami.

Istnieją dwie szczepionki obecnie zatwierdzone przez U.S. Food and Drug Administration:

• Typhim Vi to wstrzykiwalna szczepionka przeciw durowi brzusznemu wykonana z inaktywowanych (całkowicie zabitych) bakterii, które nie mogą wywoływać choroby. Jest dostarczany domięśniowo (zazwyczaj do mięśnia naramiennego górnego ramienia) i wymaga tylko pojedynczej dawki.Szczepionkę należy podać co najmniej dwa tygodnie przed podróżą i można ją stosować u osób w wieku powyżej dwóch lat. Strzały wspomagające mogą być dostarczane co dwa lata osobom, które są w ciągłym ryzyku.
• Vivotif jest doustną szczepionką na dur brzuszną wykonaną z żywych atenuowanych (żywych, ale osłabionych) bakterii. Jest oferowany w pakiecie czterech kapsułek, z których każda jest przyjmowana co drugi dzień na pusty żołądek. Lek Vivotif można stosować u osób powyżej szóstego roku życia, a dawki przypominające należy przyjmować co pięć lat. Jako żywa szczepionka musi być przechowywana w lodówce i nie powinna być podawana osobom z upośledzeniem odporności (takim jak te z HIV).

Poza różnicą w podawaniu (wstrzyknięcie vs. doustnie) i ograniczeniami użytkownika (wiek i stan odporności) obie szczepionki oferują około 70 procent ochrony przed dur brzuszny. Oznacza to, że nadal trzeba będzie obserwować, co jesz lub pijesz, jeśli kiedykolwiek podróżujesz do hotfotu tyfusu.

Skutki uboczne i przeciwwskazania

Działania niepożądane są częściej obserwowane w przypadku stosowania leku Typhim Vi u ponad 10% osób, u których występują gorączka, zmęczenie, bóle głowy, bóle mięśni i ból w miejscu wstrzyknięcia. W przypadku leku Vivotif ryzyko jest mniejsze (poniżej siedmiu procent) i może obejmować bóle głowy, nudności i bóle żołądka. W obu przypadkach objawy są łagodne i ustępują same bez leczenia.

Z drugiej strony, istnieje więcej przeciwwskazań do stosowania leku z Vivotifem niż z Typhim Vi. Głównym problemem obu są interakcje leków, które mogą tłumić działanie szczepionki.

W niektórych przypadkach jest to lek hamujący odporność, który blokuje produkcję ochronnych przeciwciał. Należą do nich leki stosowane w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów i łuszczyca. W niektórych przypadkach trzeba zatrzymać lek tak długo, jak 30 dni przed podaniem duru brzusznego.

Lista leków przeciwwskazanych do stosowania z Vivotif są:

• Benlysta (belimumab), lek hamujący odporność
• Cimzia (certolizumab pegol), lek hamujący odporność
• Cosentix (secukinumab), lek immunosupresyjny
• Hydrea (hydroksymocznik), lek stosowany w chemioterapii nowotworów
• Metotreksat stosowany w leczeniu nowotworów, łuszczycy i reumatoidalnego zapalenia stawów
• Taltz (ixekizumab), lek immunosupresyjny
• Teflaro (ceftaroline), antybiotyk

Lista leków przeciwwskazanych do stosowania z Typhim Vi są:

• Benlysta (belimumab), lek immunosupresyjny
• Cosentix (secukinumab), lek immunosupresyjny
• Taltz (ixekizumab), lek immunosupresyjny

Jeśli potrzebujesz szczepienia na dur brzuszny, pamiętaj, aby poinformować lekarza o przyjmowanych lekach i wszelkich stanach chorobowych związanych z immunosupresją lub osłabionym układem odpornościowym.

Kiedy trzeba zaszczepić

Według Komitetu Doradczego ds. Szczepień (ACIP), rutynowe szczepienia nie są zalecane w Stanach Zjednoczonych. Istnieją jednak szczególne przypadki, w których zdecydowanie zaleca się szczepienie:

• Podróżni do obszarów, w których istnieje uznane ryzyko Salmonella typhi
• Osoby żyjące z lub mające bliski kontakt z osobą, która była lub jest leczona z powodu duru brzusznego
• Mikrobiolodzy lub pracownicy laboratoriów, którzy wchodzą w kontakt Salmonella typhi kultury lub okazy

Planując podróż zagraniczną, możesz sprawdzić aktualne wymagania i zalecenia dotyczące szczepień, odwiedzając stronę internetową poradnika zdrowia, zarządzaną przez CDC.

Słowo od DipHealth

Podczas szczepienia na dur brzuszny może znacznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia duru brzusznego, ale nie jest to głupie. Aby zapewnić Ci bezpieczeństwo podczas podróży za granicę, musisz przestrzegać 10 zdrowych zasad:

• Często myj ręce mydłem i gorącą wodą.
• Należy nosić środek dezynfekujący na bazie alkoholu na czas, kiedy woda nie jest dostępna.
• Unikaj picia nieoczyszczonej wody.
• Picie napojów w butelkach lub w puszkach jest dobre, poproś o dostarczenie napoju w opakowaniu.
• Zawsze pytaj o napoje bez lodu.
• Unikaj surowych owoców i warzyw, nawet jeśli zostały obrane.
• Wybierz gorące potrawy; Żywność powinna być przechowywana lub podawana w temperaturze pokojowej.
• Unikaj sprzedawców żywności na ulicy.
• Do mycia zębów używaj wody butelkowanej.
• Staraj się nie połykać wody pod prysznicem.