Wycięcie migdałków: usunięcie migdałków

Wycięcie tłuszczaka (Listopad 2024)

Usunięcie migdałków jest zabiegiem chirurgicznym nazywanym wycięcie migdałków. Powody, dla których możesz wymagać usunięcia migdałków, obejmują częste infekcje (epizody zapalenia migdałków, zwykle siedem lub więcej w ciągu jednego roku), trudności w oddychaniu lub połykaniu, bezdech senny lub jakiekolwiek zmiany na migdałkach.

Przygotowanie

Migdałki wykonuje się w znieczuleniu ogólnym. Będziesz całkowicie spać i nie będziesz w stanie odczuwać bólu podczas zabiegu. Aby zmniejszyć ryzyko wymiotów podczas znieczulenia, nie będziesz w stanie jeść przed operacją.

Twój lekarz lub pielęgniarka poda dokładne instrukcje, kiedy przestać jeść i pić. Oprócz jedzenia i picia nie należy palić, żuć gumy ani ssać miętówek ani słodyczy.

Tonsillectomies są najczęściej wykonywane jako chirurg jednodniowe. Oznacza to, że wrócisz do domu tego samego dnia, w którym usunięto migdałki. Powinieneś nosić luźne wygodne ubranie do centrum chirurgicznego. Przybyć na czas.

Jeśli masz inne problemy zdrowotne, lekarz może zlecić zabieg krwi lub inne badania przed zabiegiem. Jeśli jesteś kobietą w wieku rozrodczym, przed zabiegiem należy wykonać test ciążowy. Wymaga to niewielkiej ilości moczu.

Jeśli pacjent jest dzieckiem i ma przedmiot zapewniający wygodę, na przykład koc lub ulubioną zabawkę, zabierz go ze sobą. Jeśli dziecko pije z butelki lub specjalnej filiżanki, należy ją zabrać ze sobą, aby dziecko mogło wypić po operacji. Upewnij się, że przynosisz wygodną odzież i dodatkowe pieluchy lub bieliznę.

Będziesz musiał przerwać leczenie, które rozrzedza krew jeden do dwóch tygodni przed zabiegiem. Należą do nich aspiryna, Plavix (klopidogrel), Coumadin (warfaryna) i wysokodawkowa witamina E.

Postępuj zgodnie z instrukcjami lekarza dotyczącymi przyjmowania zaplanowanych leków w dniu zabiegu, szczególnie jeśli masz leki na insulinę lub ciśnienie krwi.

Kiedy przyjedziesz

Po przyjeździe zostaniesz poproszony o zarejestrowanie się i podanie szczegółów ubezpieczenia. Następnie zostaniesz poprowadzony do przebieralni, by przebrać się w szpitalną suknię i poprosić o usunięcie wszelkich metalowych przedmiotów z ciała. Konieczne będzie także usunięcie soczewek kontaktowych, protez i aparatów słuchowych.

Gdy pielęgniarka odbierze objawy życiowe (ciśnienie krwi, tętno i temperaturę), zostaniesz poprowadzony do stołu operacyjnego, gdzie będziesz miał szybką konsultację z anestezjologiem. Po oczyszczeniu przez anestezjologa kroplówka dożylna zostanie wprowadzona do żyły w ramieniu lub dłonią, aby dostarczyć środek znieczulający.

W niektórych przypadkach przed zabiegiem można podać lek zwany Versed (midazolam) w celu zmniejszenia lęku, zwłaszcza u małych dzieci.

Rodzaje migdałków

Istnieje kilka rodzajów procedur usuwania migdałków. Ryzyka i korzyści różnią się w zależności od metody. Będziesz musiał przedyskutować, która metoda jest odpowiednia dla twojego chirurga.

Desek zimnego noża: Jest to tradycyjna metoda usuwania migdałków za pomocą skalpela. Migdałki są całkowicie usunięte i występuje minimalne krwawienie.
Electrocauterization: Ta metoda spala migdałki i otaczającą tkankę w sposób, który zapobiega wielu krwawieniom. Niestety, ta metoda może powodować większy ból w okresie pooperacyjnym.
Skalpel harmoniczny (ultrasonografia): Ta metoda wykorzystuje energię z ultradźwięków do wibrowania ostrza. Powoduje to czyste cięcie, które również kauteryzuje tkankę. Ta metoda rzekomo powoduje mniej uszkodzeń tkanki niż elektrokoagulacja.
Ablacja prądem o częstotliwości radiowej: Ta procedura może być wykonywana w gabinecie lekarskim w stanie uspokojenia. Nie jest to jednorazowa procedura, ale stopniowo zmniejsza migdałki za pomocą promieniowania po kilku spotkaniach. Ta procedura jest zalecana tylko dla powiększonych migdałków.
Laser dwutlenku węgla: Ta procedura może być również wykonywana w gabinecie lekarskim w znieczuleniu miejscowym i zajmuje tylko około 15 minut. Krwawienie pooperacyjne może wystąpić w pierwszym lub drugim dniu po operacji. Zaletą tej procedury jest zmniejszenie bólu i zachorowalności. Jednak ta procedura nie jest zalecana dla wszystkich pacjentów, szczególnie dzieci.

Bipolarna ablacja częstotliwości radiowej: Ta metoda musi być wykonana na sali operacyjnej w znieczuleniu ogólnym. Używa bardzo złożonej metody działania, która zakłóca wiązania molekularne tkanki migdałowej. Może być stosowany do usuwania niektórych lub wszystkich migdałków. Ta metoda wiąże się z mniejszym bólem i opieką pooperacyjną.
Microdebrider: Ta procedura jest stosowana tylko do częściowej tonsillectomies. Powiększona lub czopująca część migdałka zostaje zgolona. Ta procedura niesie mniejsze ryzyko bólu po operacji.

Poprawa

Będziesz monitorowany przez pielęgniarkę przez kilka godzin po usunięciu migdałków.Zanim opuścisz szpital lub centrum chirurgiczne, otrzymasz dokładne instrukcje, jak dbać o siebie w domu. Zawsze stosuj się do poleceń lekarza, ale prawdopodobnie otrzymasz te instrukcje:

Pozostań pod opieką odpowiedzialnej osoby dorosłej przez co najmniej 24 godziny po operacji.
Nie prowadź pojazdu, nie podpisuj dokumentów prawnych ani nie bierz udziału w zajęciach wymagających czuwania przez co najmniej 24 godziny po operacji.
Jedz i pij klarowne płyny, jeśli doświadczasz pooperacyjnych nudności i wymiotów (klarowne płyny obejmują sok jabłkowy, napój gazowany, bulion z zupy, galaretkę i czarną kawę).
Jedz jedzenie, które jest łatwe do żucia i połykania.
Podnieś górną część ciała.

Najprawdopodobniej pacjentowi zostaną przepisane leki przeciwbólowe w celu wykonania zabiegu chirurgicznego. Typowe stosowane leki obejmują opioidy, oksykodon i hydrokodon.

Jeśli zalecany jest złożony środek przeciwbólowy, taki jak Percocet (oksykodon i acetaminofen) lub Lortab (hydrokodon i acetaminofen), należy unikać stosowania tylenolu (acetaminofenu) w celu zapobiegania przedawkowaniu acetaminofenu.

Nie należy prowadzić pojazdów podczas przyjmowania któregokolwiek z tych leków. Twój ból powinien stopniowo ustępować w ciągu kilku dni. Pamiętaj, aby umówić się na wizytę kontrolną i skontaktować się ze swoim chirurgiem, jeśli wystąpią jakiekolwiek oznaki infekcji lub choroby.