Moratorium tożsamości w Tweens and Teens

Moratorium tożsamościowe jest jednym z etapów znajdowania poczucia siebie. Jest to okres aktywnego poszukiwania własnej zawodowej, religijnej, etnicznej lub innej formy tożsamości w celu ustalenia, kim naprawdę są. To kryzys tożsamości w ramach poszukiwania nastolatków i nastolatków.

Jak wygląda kryzys tożsamości

Podczas moratorium na tożsamość jednostki zwykle badają wiele różnych opcji. Obejmuje to przykłady, takie jak odwiedzanie różnych typów kościołów. Być może byli katoliccy, ale zdecydowali się odwiedzić kościół protestancki. Mogą to zrobić bez poczucia szczególnego zaangażowania w jedno podejście. Innymi słowy, osoba w moratorium przechodzi aktywny "kryzys tożsamości".

Chociaż ten okres może być mylący i trudny do zniesienia, wielu psychologów uważa, że ​​dana osoba musi przejść przez moratorium, zanim będzie mogła stworzyć prawdziwe poczucie tożsamości (stan zwany osiągnięciem tożsamości).

Kiedy zwykle dochodzi do moratorium tożsamościowego

Moratorstwa tożsamościowe często pojawiają się w późnych latach młodości i nastolatków, ponieważ jednostki walczą o to, "kim są". Jest to normalna część rozwoju osobowości. Warto zauważyć, że moratorium na tożsamość może się zdarzyć w dowolnym momencie życia. Ponadto moratoria zwykle występują w różnych okresach w odniesieniu do różnych rodzajów tożsamości (np. Tożsamości politycznej, rasowej lub kulturowej). Innymi słowy, rzadko doświadczamy kryzysów związanych z wieloma częściami naszej tożsamości naraz.

Osoba, która wychowała się w biracjalnym, ateistycznym i apolitycznym domu, może najpierw podjąć próbę ustalenia swojej rasowej tożsamości. Powiedzmy, że ma zarówno japońskie, jak i angielskie dziedzictwo, ale dorastała w białej społeczności i nie zastanawiała się zbytnio nad swoim pochodzeniem rasowym. W okresie dorastania, ta osoba może zacząć interesować się swoim japońskim pochodzeniem, czytać książki o swoim dziedzictwie, traktować japońskich Amerykanów i uczyć się języka japońskiego.

Do późnych lat nastoletnich ta osoba może również wyrazić zainteresowanie religią, być może napędzaną dorastaniem w domu, w którym nie praktykuje się żadnej religii. Może podjąć decyzję o zbadaniu buddyzmu, judaizmu, chrześcijaństwa lub różnych religii w nowym wieku. Może zdecydować się dołączyć do konkretnej religii lub żyć jako ateistka, tak jak jej rodzice.

W college'u może zaangażować się w działalność polityczną. Może opuścić uniwersytet jako zagorzały lewica, który jest zaniepokojony faktem, że jej rodzice nie interesują się problemami społeczno-politycznymi.

Podczas gdy ta osoba badała różne aspekty swojej tożsamości w różnym czasie, jej moratorium tożsamości obejmowało okres dojrzewania do młodego wieku. W tym momencie osiągnął osiągnięcia tożsamościowe.

Początki terminu Moratorium tożsamości

Kanadyjski psycholog rozwojowy, James Marcia, ukuł frazę "moratorium tożsamości". Wyjaśnił, że moratorium tożsamościowe to przede wszystkim czas poszukiwań dla młodych ludzi, a nie czas, aby zaangażowali się w jakąkolwiek sprawę lub tożsamość. Po raz pierwszy opublikował pracę na temat statusów tożsamości w latach 60., ale psychologowie nadal opierają się na jego badaniach. Teoretyk Erik Erikson również obszernie pisał o kryzysach tożsamości.