Zrozumienie dyfuzji tożsamości u dzieci i nastolatków

Twoje rosnące dziecko ustanawia tożsamość własną i jest to ekscytująca faza rozwoju. Dyfuzja tożsamości jest ważną częścią tego rozwoju.

Dyfuzja tożsamości jest jednym z etapów znajdowania poczucia siebie. Odnosi się do okresu, w którym dana osoba nie ma ustalonej tożsamości ani nie szuka aktywnie jej. Innymi słowy, jest to czas, kiedy tożsamość danej osoby pozostaje nierozwiązana, ale nie ma kryzysu tożsamości (proces nazywany moratorium tożsamości).

Początki terminu

Dyfuzja tożsamości jest jednym z czterech statusów tożsamości zidentyfikowanych przez kanadyjskiego psychologa rozwoju, Jamesa Marcia. Rozwinął swoje teorie dotyczące tożsamości, konsultując się z dziełem teoretyka Erika Eriksona, który również szeroko pisał o kryzysach tożsamości. Marcia opublikował swoją pracę na temat statusów tożsamości w 1960 roku, ale od tego czasu psychologowie kontynuowali udoskonalanie swoich pomysłów.

W jakim wieku występuje dyfuzja tożsamości?

Dzieci i młode dzieci są często w stanie dyfuzji tożsamości dla większości rodzajów tożsamości, takich jak tożsamość religijna, zawodowa lub kulturowa. Na przykład, jeśli zapytasz młodego ucznia, czy jest republikaninem, demokratą czy niezależnym, najprawdopodobniej powiedziałby, że nie wie i nigdy o tym nie pomyślał.

Jest to klasyczna odpowiedź od kogoś na temat dyfuzji tożsamości: nie ma zobowiązania do myślenia i niepokoju związanego z brakiem zaangażowania. Dyfuzja tożsamości jest normalną fazą rozwoju osobowości u dorastających dzieci.

Jeśli obawiasz się, że twoja animacja nie wydaje się mieć silnego poczucia siebie, zapewnij ją, że gdy zbliżą się lata nastolatków, twoje dziecko zacznie wykroić swoją niszę na świecie, badając jego zainteresowania muzyką, modą, literatura, polityka, religia i inne.

Inne stany tożsamości Doświadczenie młodzieży

Niektórzy młodzi ludzie mogą również doświadczyć wykluczenia tożsamości, proces, w którym zbyt wcześnie przyjmują tożsamość. Mogą powiedzieć, że są Demokratami lub katolikami, po prostu dlatego, że są ich rodzice, lub dlatego, że jest to dobry przyjaciel lub ulubiony nauczyciel. Kiedy lepiej poznają siebie, wychodząc z domu, uczęszczając do college'u lub spotykając nowych ludzi, mogą zdecydować, że w końcu są republikaninami i uważają się za chrześcijan ewangelicznych, a nie katolickich.

Po doświadczeniu dyfuzji tożsamości, wykluczenia tożsamości i moratorium na tożsamość, nastolatkowie zazwyczaj podążają do osiągnięcia tożsamości, spełnienia swojej unikalnej tożsamości i prawdziwego ja.Należy jednak pamiętać, że dzieci i nastolatki niekoniecznie muszą doświadczać tych stanów tożsamości w określonej kolejności.

Po tym, jak doświadczyli wspomnianych trzech etapów tożsamości, większość osób wymyśla zestaw wartości i przekonań, powołanie zawodowe i inne cechy tożsamości, które najlepiej odzwierciedlają siebie. To osiągnięcie tożsamości występuje zwykle w wieku dorosłym.

Dyfuzja tożsamości poza okresem dzieciństwa

Czasami mówi się, że osoby cierpiące na zaburzenia osobowości z pogranicza mają dyfuzję tożsamości. Osoby te często mają wrażenie, że nie mają prawdziwego ja. Ich tożsamość zmienia się w zależności od ludzi w ich otoczeniu i sytuacji, w których się znajdują. Takie osoby często zgłaszają trudności z ustaleniem, gdzie się zaczynają, a inne kończą.